ဒီတေလာ စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔ ၿဖစ္ေနတာဗ် ၊ ဘေလာ႔ေတြမွာလဲ တဂ္ ထားတာေတြ မေရး ေပးႏုိင္ ေတာ႔ အားနာတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ဘဲ စိတ္ေမာေမာ စိတ္မညစ္တတ္တာ ကေတာ႔ ဗီဇေၿပာရမ လားမသိဘူး၊ ေပ်ာ္လို႔ေတာ႔မဟုတ္ပါဘူးရယ္၊ စိတ္မညစ္တတ္လို႕ပါ ။
မဒမ္ေငြက ဒီတေလာ ၂၁ရက္လုံးလုံး ဘာမွေကၽြးလို႕မရဘူး၊ ေရာဂါအေၿခေနက ဘာမွန္းမသိဘူး၊ ေဆးခန္းသြား၊ ေဆးေသာက္ ေဆးထုိး ၊ ေန႔လည္ဖက္ အေကာင္းၾကီး ညၾကေတာ႔ ဖ်ား မိုးလင္း ေတာ႔ အလုပ္မလုပ္ႏုိင္ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တာ ဘာမွမၿဖစ္ဘူး ဘာမွမစားတာရယ္၊ စားၿပီးရင္အန္ တာရယ္ကို၊ စိတ္ပူတာ တေန႔ေတာ႔ သူ၀မ္းဗုိက္ၾကီးက ပူလာတာ ၊ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးသြားတဲ႕ ဘယ္ဘက္အၿခမ္းကေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေရာင္လာပါတယ္။
ေဆးေတြတုိက္ရင္ အန္တယ္၊ သစ္သီးေလးေတြေေတာ႔ စားႏုိင္ပါတယ္၊ သူအၿမဲတမ္းစားတာ ကဗလာသီး အစိပ္ေလးေတြ ၊ ေဆးခန္းက ေပးလိုက္တဲ႔ ေဆးေတြကလဲ ၿပင္းလြန္းလို႕ အစာမရွိဘဲ ေသာက္၊ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီရက္ေတြက ေခါင္းပူတယ္ဗ်၊ ေနာက္ေန႕က်ေတာ႔ မဒမ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာလုိက္မွိတယ္၊ `ယူေရ မင္းေဆးမေသာက္နဲ႕ေတာ႔ကြာ´လို႕ အစာမရွိဘဲ ဒီိလိုသာ ေဆးၿပင္း ေတြေသာက္ေနရင္ မင္းဒုကၡေရာက္လိမ္႔မယ္လို႕၊ အန္ပါမ်ားေတာ႔ အစာအိမ္က ေသြးေၾကာမွ်င္ ေလးေတြ ၿပတ္ထြက္ကုန္တယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ အစာအိမ္ထဲက အက္ဆစ္ေတြပါ တအားထြက္ ေတာ႔အစာအိမ္ကပါ မေနႏုိင္ေတာ႔ဘူးထင္တယ္၊ နာလာတာေနမွာေပါ႔ အၿမဲတမ္း အပူခ်ိန္က တစ္ရာေက်ာ္မွာရွိေနတယ္၊ ကဲ ကိုကိုေငြဘာလုပ္သင္႔သလဲ။
ဒါနဲ႕႔သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ တိုင္ပင္ၿပီး ေဆးခန္းက ေပးတဲ႔ေဆးေတြကို တစ္လုံးမွမေသာက္ဘဲ ဒီည ေတာ႔အိပ္ပလိုက္တယ္၊ ထင္တဲ႔အတုိင္းပါဘဲ ၊ ေဆးခန္းက အစာအိမ္ေဆးေတြ အဖ်ားေဆးေတြကို မေသာက္ဘဲ ေနလိုက္တယ္၊ ဖ်ားလာရင္ေတာ႔ အဖ်ားေဆးေသာက္မယ္ေပါ႔၊ အဆင္ေၿပလိုက္တာ ဗ်ာ၊ အဲဒီေန႕က စၿပီးမဒမ္ေငြ သက္သာလာတာ၊ ဟုိဟာ စားခ်င္ဒါစားခ်င္ ၿဖစ္လာတယ္ ၊ အစာ ၂၁ရက္မစားဘူးဆိုေတာ႔၊ မာတာေတြေတာ႔ စားလို႕မရဘူး၊ ဆန္ၿပဳတ္တုိက္တယ္၊ ေခါက္ဆြဲခ်က္ ေကၽြးတယ္၊ အခုေတာ႔ သူနဲနဲစမ္းစားလာပါၿပီ။
၂၂ရက္ေၿမာက္ေန႔ရဲ႕ ညေနပိုင္းမွာ ေဆးခန္းကိုတခါထပ္သြားလိုက္တယ္၊ ဆရာ၀န္က သူ႕ကို ေတာင္မွတ္မွိေနၿပီ၊ ေနာက္ဆုံး ပူေနတဲ႔ဗိုက္ကိုၾကည္႔ၿပီး ဆရာ၀န္က ေက်ာက္ကပ္အလုပ္မလုပ္ ေတာ႔တာကို ရိပ္မွိသြားဟန္ရွိတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ၀မ္းထဲမွာရွိေနတဲ႕ ေက်ာက္လဲေနရာေရြ႕ေနတယ္ လို႕ သူက ေၿပာလိုက္ၿပီး၊ ခ်န္ဂီ ေဆးရုံကိုခ်က္ၿခင္းသြားဘို႕ ညြန္ၾကားလိုက္တယ္၊ ဆရာ ၀န္ေထာက္ခံ စာလဲေပးလိုက္တယ္။
ဟိုရက္က X –Ray ရိုက္ဖို႕ ဆရာ၀န္က စာတစ္ေစာင္ေရး ေပးေသးတယ္၊ သို႕ေသာ္ သူေၿပာတဲ႔အတိုင္းသြားေတာ႔ ေနာက္လေလာက္မွ ရိုက္လို႕ရမယ္လို႕ ရက္ခ်ိန္းေပးတယ္၊ နက္ၿဖန္ေတာ႔ ခ်န္ဂီကို သြားၾကမယ္ေပါ႔ ၊ လိုအပ္တာေတြ ၿပင္ဆင္ၾက ေဆးရုံ တက္ရရင္လဲ တက္မယ္ဆိုၿပီး အထုပ္ၿပင္ၾကတယ္ဗ်ာ၊
ေဆးရုံမွာလိုအပ္တာက ဆရာ၀န္ရဲ႕ ေထာက္ခံစာရယ္၊ အသက္အာမခံထားတယ္ဆိုတဲ႕ စာရြက္ စာတမ္းေတြရယ္၊ ေဒၚလာ၂၀၀၀ေလာက္ရယ္ပါ၊ ေဆးရုံေရာက္ေတာ႔ X-Ray ရိုက္လိုက္တာ ေက်ာက္ေတြ႕တယ္၊ ေနာက္ ေသခ်ာေအာင္ေဆးစစ္တာေတြ စကင္ဖတ္္လိုက္တာေတြ နဲ႔ စုေပါင္းၿပီး ဆရာ၀န္ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကေတာ႔ မဒမ္ေငြ ဘယ္ဘက္ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္း ပ်က္ဆီးသြားၿပီ လုိ႔အတည္ၿပဳလိုက္တယ္။
ေနာက္ေတာ႔ မဒမ္ရဲ႕ ဘယ္လက္ေမာင္းနဲ႕ လက္ဖမိုးမွာ ေဆး၃လုံးထိုး လိုက္တယ္၊ ပူတင္းကားေနတဲ႕ မဒမ္ရဲ႕ ဗုိက္ဟာ အလိုလိုခ်ပ္ၿပီးက်သြားတယ္၊ သူတုိ႕စီမွာ ေဆးကု ရတာဟာ ေဆးဘုိး၀ါးခ တခဏအတြင္း ၁၀၀၀ ေလာက္ကုန္ေပမဲ႕၊ သက္သာသြားတာရယ္ အေၿဖ အတိအက် သိသြားတာရယ္ဟာ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္း တယ္ဗ်။ ေက်လဲေက်နပ္တယ္၊ အရမ္းလဲ ကရုစိုက္ၾကတယ္။
ခြဲစိပ္မယ္ဆိုတာ ဆရာ၀န္ကလဲေၿပာတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဒီေလာက္အေၿဖအတိအက်ကို ဆရာ၀န္ ေတြေရာ ေဆးကုခံမဲ႕လူနာကပါ အတိအက် ၿမင္ေတြ႕ေနရေပမဲ႕ ၊ သူတို႕က ဒါကို အတည္ထပ္ၿပဳဘို႕လိုေသးတယ္တဲ႕၊ ခ်န္ဂီေဆးရုံထက္ ၿမင္႔တဲ႕ေဆးရုံမွာ ေဆးထပ္စစ္ရအုံးမယ္ ၊ စကင္ ထပ္ရိုက္ခုိင္းေသးတယ္၊ သူတုိ႕က ၾကိန္းေသေအာင္ဆိုတဲ႕ေစတနာနဲ႕ပါ ၊ အခုအဲဒီေဆးရုံ ကိုခ်န္ဂီေဆးရုံက ေရးေပးလိုက္တဲ႔ ဆရာ၀န္ရဲ႕စာနဲ႕ မဒမ္ရဲ႕ ေက်ာ္ကပ္ကိုရိုက္ထားတဲ႕ စီဒီေခြရယ္ ကိုကိုင္ၿပီးေစာင္႔ေနရတယ္။
ေနာက္ထပ္ ၁၀၀၀ေထာင္ေလာက္ကုန္ရအုံးမဲ႔ သေဘာေပါ႔၊ အကယ္ လို႕သာ ခြဲစိပ္ဘို႕ၾကိန္းေသၿပီဆုိရင္ေတာ႔ အၾကီးစား ခြဲစိပ္မႈ႕ၿဖစ္လို႕ ေဒၚလာ တစ္ေသာင္း ေက်ာ္ကုန္က်မယ္လို႕ ခန္႔မွန္းေၿပာဆုိပါတယ္။ မဒမ္ေငြ ရုံးက Issurance လုပ္ေပးထားေတာ့ မဒမ္ေငြဘက္က အလြန္ဆုံးေငြကုန္ရင္ ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ဘဲ ကုန္မွာဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။
အခုေတာ႔ မဒမ္ေငြလဲ ေတာ္ေတာ္ေနေကာင္း ေနပါၿပီ၊ အလုပ္ကိုလဲ သူ႕သူေဌးက မခုိင္းဘူး ထုိင္စားခိုင္းထားတယ္၊ အလုပ္မရွိေတာ႔ ဘေလာ႔လည္တယ္၊ တဂ္ထားတာေလးေတြ ေရးတယ္ ေပါ႔၊ ေပ်ာ္တယ္ဗ်ာ အရင္ကထက္ေတာင္ေပ်ာ္ေသး၊ ေဟာ ၂၁ရက္ အဖတ္မစားတဲ႕ မဒမ္ေငြ ကို စားေသာက္လာလို႕ ကြ်န္ေတာ္က၀မ္းသာတယ္၊ ခ်က္ေကၽြြးတယ္၊ မဒမ္ေငြလည္း နလန္ထမို႕ထင္႔ စားလိုက္ပုံကေတာ႔၊ အညာေလသံေလးနဲ႕ ေၿပာရရင္ေတာ႔ အံ႔ခ်က္ေတာ္လို႕ေတာင္ ေၿပာရမလိုဘဲ။
ေနေကာင္းတဲ္ေန႔က စၿပီးေၿပာမယ္ေနာ္၊ သူဘာေတြစားသလဲေပါ႔၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕သူနဲ႕ ညေနပိုင္းေစ်းသြား တယ္၊ သူက ပလာတာ ႏွစ္ခ်ပ္စားတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ကုတ္တဗူးေသာက္တယ္၊ ေနာက္ထပ္ ထမင္းေက်ာ္ တစ္ပန္းကန္ တစ္ေယာက္တည္းစားတယ္၊ အဲကေနၿပန္လာတုန္းေလး ေစ်းကေန ၾကက္သားနဲ႕ ၀က္သား ၄က်ပ္ဘုိးစီ၊ ၀ယ္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ကဗၺလာသီး ေၿခာက္လုံး၀ယ္တယ္၊ ၿပန္လာတယ္၊ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ႔ ၀က္သားေလးေတြကိုၿပဳတ္ၿပီး၊ အသားမႊာေလးလုပ္ၿပီး ၀က္သားနဲ႕ ၾကတ္သားမႊေက်ာ္ ေက်ာ္ခိုင္းတယ္၊ ေက်ာ္ေပးၿပီးၿပီးၿခင္း ထစားတယ္။
အဲဒီညမွာဘဲ ေခါက္ ဆြဲခ်က္တယ္၊ ၾကက္သားေလးနဲ႕ အဲဒါကိုလည္း တပြဲထစားလိုက္ေသးတယ္၊ ကဗၺလာသီး ႏွစ္လုံး စားၿပီး အိပ္သြားတယ္။ေနာက္ေန႔ၾကေတာ႔ မနက္စာကို အေၾကာ္အေလွာ္ေလးေတြနဲ႕ ခ်က္ၿပဳတ္ ေက်ာ္ေလွာ္စားေသာက္ၿပီး၊ ညေနပိုင္းၾကေတာ႔ ထုိင္းေစ်းကိုသြားစားၾကတယ္၊ ထမင္းၿဖဴ၊ တုံယန္း ဟင္းခ်ိဳ၊ ၀က္သားေပါင္းနဲ႕ မစိုးပါဘူးဗ်၊ မဒမ္စားႏုိင္ပါတယ္၊ အဲဒီထုိင္းေစ်းကေန မွ်စ္ရယ္၊ ဆန္ၿပား ထုပ္ေတြရယ္၊ တုံယန္းအေၿခာက္ထုပ္ရယ္၀ယ္လာၿပီး ညပိုင္းေရာက္ ေတာ႔ ေၿပာင္းဖူးေၾကာ္စားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ၊ သူတအားစားလာတယ္ေပါ႔၊ စိတ္အားငယ္ၿခင္း ၊ ငိုရင္း၀မ္းနည္းၿခင္း မ်က္ႏွာငယ္ၿခင္းမရွိပါဘူး၊ စားေသာက္ၿပီးအိပ္ပါမ်ားလာလို႕ မ်က္ႏွာၾကီးသာ ၾကီးလာပါတယ္၊ ေနာက္ေန႔ မိုးလင္းေတာ႔ ထထၿခင္း ေခါက္ဆြဲနန္းၿပားႏွစ္ထုပ္ ၿပဳတ္ေသာက္ပါတယ္၊ ေန႔လည္ၾကေတာ႔ မေန႔က၀က္သားမႊာေၾကာ္ေလးကို မွ်စ္နဲ႕ေရာခ်က္ၿပီးစားပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ၾကက္သားၿပဳတ္ထားတာကို ၊ ပဲငပိနဲ႕ခ်က္ၿပီးစားပါတယ္၊ ညေနပိုင္းၾကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ေစ်းသြား ပါတယ္၊ ေလခ်ဴသီးလို႕ေခၚတဲ႕၊ တရုတ္ဇီးသီး ၅က်ပ္ခြဲဖုိး၀ယ္လာပါတယ္၊ ႏွစ္ေယာက္သားစားတာ တေန႔တည္းကုန္သြားပါတယ္။
ညေန ၃နာရီေလာက္မွာ ဗုိက္ဆာလို႕ နန္းၿပားႏွစ္ထုပ္ထပ္ေဖ်ာ္ ေသာက္ပါတယ္၊ လက္ဘက္တပြဲသုတ္စားတယ္၊ ေလခ်ဴသီးထပ္စားပါတယ္၊ ၅နာရီေလာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္လုံးဗိုက္ဆာလာလို႕ Betok food court ကို သြားၿပီး သူကၾကက္ေၿခေထာက္နဲ႕၊ ၾကာဇံဖတ္ကို ေခါက္ဆြဲအရည္နဲ႕တပြဲ ေသာက္ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က ေခါက္ဆြဲအဖတ္နဲ႕ အေရတပြဲေသာက္ပါတယ္ တစ္ေယာက္သုံးက်ပ္ဘိုးပါ၊ အဲဒီေနာက္မွာ မဒမ္ေငြက ၾကက္ေၿခေထာက္ အကင္၂က်ပ္ခြဲဘိုးစားပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က ဘီယာေသာက္ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး မဒမ္က ၾကံရည္တစ္ခြက္ ေသာက္ပါတယ္၊ ဗိုက္ေတြ လည္းတင္းကားေနၿပီမုိ႕ အိမ္ကိုၿပန္လာပါတယ္။
အိမ္ေရာက္ေရာ မဒမ္ေငြက ဗိုက္ဆာလိုက္တာလို႕ သနားစဘြယ္မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ညီးညဴရွာပါ တယ္၊ ကဲမဒမ္ ဘာစားခ်င္လဲေၿပာ အုိင္ခ်က္ေၾကြးမယ္ေပါ႔ ေၿပာင္းဖူးေက်ာ္ပါတဲ႕ခင္မ်ာ၊ အဲဒါနဲ႕ ေၿပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို မုန္႔ႏွစ္တို႕ဘာတို႕နဲ႕ နယ္ဖတ္ၿပီး အၿပားေလးေတြ ေၾကာ္ေကၽြြးလိုက္ပါတယ္၊ ေအာ္ ေနမေကာင္းဘူးမုိ႕လားခင္မ်၊ စားခ်င္ရွာေပမေပါ႔၊ ညအိပ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားတယ္ ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္း ထုတ္ရမဲ႕လူေတြဟာ ဒီလိုစားသလားေပါ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာ္ကပ္ေၾကာင္႔ မ်ား ခံတြင္းလိုက္ေသလားေပါ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ မေၿပာေကာင္းမဆုိေကာင္း ေဆးရုံကေနၿပီး ဘုတ္မ်ား၀င္ လာသလားလို႕ ေတြးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေတြးေနမွိလိုက္ေသးတယ္၊ အဲဒီညမွာ အိမ္မက္မက္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္က ဘေလာ႔ေရးတာတဲ႕ ေခါင္းစဥ္က မဒမ္ေငြရဲ႕ တနပ္စာတဲ႕။
ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္း ထုတ္ရတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ မထုတ္ရတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ မဒမ္ေငြ စားႏိုင္ေသာက္ႏုိင္ သြားႏုိင္လာႏုိင္ ရီႏုိင္ေမာႏုိင္တာကိုဘဲ၊ ေပ်ာ္လွပါၿပီ ေငြဆုိတာ ရွိရင္ေတာ႔ ကုန္ မွာေပါ႔ဗ်ာ၊ ရွာရင္လဲရႏုိင္တာဘဲ မဟုတ္ပါလား၊ ေငြရွာဘုိ႕အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္လုံး မွာ ပညာဆုိတဲ႕အရင္းႏွီး ထုိက္သေလာက္ရွိေနပါ႔ဘဲ၊ ေငြထုပ္ၾကီးဖင္ခုထုိင္ၿပီး မစားႏုိင္မေသာက္ ႏုိင္နဲ႕ ေနေနရတဲ႕လူေတြထက္စာရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကံေကာင္းေနတာဘဲ မဟုတ္ ပါလား၊ ေငြရွိၿပီးမေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔ဘ၀ေတြထက္ ေငြရွိၿပီး စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးၿပီး က်မ္းမာစြာေနႏုိင္ခါ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနေနရတာကိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္လွပါၿပီ။
ေနမေကာင္းေနတဲ႕ကာလတေလွ်ာက္လုံး သူစားခ်င္တာခ်က္ေကၽြး သူ႔အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ဖြပ္ေပး မီးအုိးထုိးေပး၊ ႏွိပ္ေပး လမ္းေလွ်ာက္ေပး ေဆးခန္းလိုက္ပို႕ သတို႕သားေလာင္း တစ္ေယာက္တာ၀န္ေက်ပြန္ခဲ႔လို႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေက်နပ္မွိ ပါတယ္၊ တစ္ကယ္တန္းေတာ႔ ဒီ၂၁ရက္ဟာ ကြ်န္ေတာ႔ရဲ႕အခ်စ္ကို မဒမ္စမ္းသပ္ခြင္႔ရသြာတာ ဘဲ မဟုတ္ပါလား၊ တစ္ခုမဒမ္ကိုေတာင္းပန္ခ်င္တာက ကြ်န္ေတာ္ ခ်က္ၿပဳတ္ၿပီး မဒမ္မစားလို႕ ေနမ ေကာင္းတဲ႕အခ်ိန္မွာ မဒမ္ကိုေအာ္မွိပါတယ္၊ အဲဒါကိုမဒမ္က စိတ္မဆိုးဘဲ ခြင္႔လြတ္ပါလို႕၊ ကိုကို ေငြကေတာင္းပန္ပါတယ္။
ကဲဘေလာ႔စာရူသူ ကြ်န္ေတာ႔ရဲ႕ေခါင္းစဥ္မွာတပ္ထားတဲ႕ မဒမ္ေငြရဲ႕တနပ္စာကိုေရးရင္း စိတ္ထဲရွိ တာေရးခ်လိုက္တာဘဲဗ်၊ မဆုိင္တာေတြေရး တာဘဲလို႕ အၿပစ္တင္မယ္ဆုိရင္လည္း ေပ်ာ္လုိ႕ေရး လိုက္မွိတာမုိ႕ သီးခံၾကပါလို႕ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ အားလုံးစာရႈသူေတြ က်မ္းမာ ေပ်ာ္ရြႊင္ႏိုင္ပါ ေၾကာင္း ေငြလမင္းတုိ႕ ဆုမြန္ ေတာင္းပါတယ္၊ ရႊင္လန္းခ်မ္း ေၿမ႕ၾကပါေစခင္မ်ာ။
