ကေလးတုိ႕သဘာ၀

၁။ အၿမဲတေစ အႏွိမ္ခံရေသာ ကေလးသည္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈနည္းလာတတ္၏။ ေထာက္ခံအားေပးမႈ႔ကို ရရွိေသာ ကေလးသည္ မိမိကိုယ္မိမိ ယုံၾကည္သူၿဖစ္လာတတ္၏။

၂။ အၿမဲတေစ အေငါက္ခံရေသာ ကေလးသည္ အရာရာတြန္႕ဆုတ္တတ္ ေၾကာက္တတ္ ပ်င္း ရိတတ္၏။

 ခ်ီးက်ဴးမႈ႔ကို ရရွိေသာ ကေလးသည္ ဇြဲမေလွ်ာ႔သူ သတၱိရွိသူ ၾကိဳးစားသူၿဖစ္လာတတ္၏။

၃။ အၿမဲတေစ ၿပစ္တင္ရႈံ႕ခ်ၿခင္းကို ခံရေသာ ကေလးသည္ အၿပစ္ရွာသူ ရန္လိုသူၿဖစ္လာတတ္၏

သည္းခံခြင္႔လႊတ္သူတို႕ႏွင္႔ အတူေနခဲ႔ရေသာ ကေလးသည္ သည္းခံခြင္႔လႊတ္သူၿဖစ္လာတတ္၏။

၄။ အၿမဲတေစ အႏိုင္က်င္႔ခံရေသာ ကေလးသည္ သူတပါးကို အႏုိင္က်င္႔သူ ၿဖစ္လာတတ္၏။

မွ်တသူ စာနာသူတို႕ႏွင္႔ အတူေနခဲ႔ရေသာ ကေလးသည္ မွ်တစာနာ သူၿဖစ္လာတတ္၏။

၅။ လိမ္ညာ ညစ္ပတ္ၿခင္းကို ခံထားရေသာ ကေလးသည္ လိမ္ညာညစ္ပတ္သူ ၿဖစ္လာတတ္၏။

ရိုးသားေၿဖာင္႔မတ္ သူတို႕ႏွင္႔ အတူေနခဲ႔ရေသာ ခေလးသည္ ရိုးသားေၿဖာင္႔မတ္သူ ၿဖစ္လာ တတ္၏။

၆။ အၿမဲတေစ ၀ိုင္းပယ္ၿခင္းကို ခံရေသာ ကေလးသည္ သူတပါးကို နာက်ည္းသူၿဖစ္လာတတ္၏။

ကူညီေဖးမ သူတုိ႕ႏွင္႔အတူ ေနခဲ႔ရေသာ ကေလးသည္ သူတပါးအေပၚ ကူညီတတ္ သူၿဖစ္ လာတတ္၏။

၇။ ရက္စက္မႈ႔ကိုခံရေသာ ကေလးသည္ သူတပါးကို ရက္စက္သူ ဒုကၡေပးသူ ၿဖစ္လာတတ္၏။

အၾကင္နာတရားကို ငယ္စဥ္ကရရွိ ခဲ႔ေသာကေလးသည္  သူတပါးအေပၚ ၾကင္နာတတ္ သူၿဖစ္ လာ၏။

၈။ အၿမဲတေစ မုန္းတီးၿခင္းကို ခံရေသာ ကေလးသည္ သူတပါးကို မုန္းတီးတတ္သူ ၿဖစ္လာ တတ္၏။

ေမတၱာၿဖင္႔ ပိုက္ေထြးမႈ႔ကို ခံရေသာ ကေလးသည္ အားလုံးကို ခ်စ္တတ္သူ ၿဖစ္လာတတ္၏။

၉။ လူဆိုးလူမုိက္မ်ား ပညာမဲ႔သူမ်ားႏွင္႔ ေနရေသာ ကေလးသည္ လူဆုိးလူမုိက္ ပညာမဲ႔ၿဖစ္လာ တတ္၏။

စာအုပ္စာေပမ်ား ပညာရွိသူမ်ားႏွင္႔ ေနရေသာ ကေလးသည္ ပညာရွိသူၿဖစ္လာတတ္၏။

ယူနီဆက္က ထုတ္ေ၀တဲ႔ ဘုတ္အုပ္စာေပ ေတြထဲက ဘာသာၿပန္ေရးသားၿခင္းပါ ဗ်ာတုိ႕ရယ္၊ သားသမီးဆုိတာကေတာ႔ ရတနာဆိုသမုိ႕လား ၊ သို႕ကလိုမင္႔လဲ ရတနာၿဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္မွ သားရတနာၿဖစ္တာ မဟုတ္ပါလား၊ မွင္နီေတြတားထားတဲ႕ ေနရာမွာ ကိုယ္႔သားသမီးၿဖစ္ေနရင္ ဘယ္ႏွာလုပ္ၾကရပါလိမ္႕မတုန္း၊ အဲသလို ၿဖစ္လာမွ ဒို႕သားမီးက ဆုိးေခ်တယ္ မုိက္ေခ်တယ္ဟု ေၿပာဆုိေနေသာ္လည္း အလကားပါဘဲ ဗ်ာတုိ႕ သုိ႕ကလိုေၾကာင္႔  `လက္ဦးဆရာ မည္ထုိက္စြာ ပုဗၺစရိယ မိႏွင္႔ဖတို႕က´ သားေရႊခဲ သမီးေရႊခဲတို႕ကို ငယ္စဥ္ ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀မွစလို႕ ေအာက္က စာလုံးအေစာင္းေလးေတြနဲ႕ ေရးထားတဲ႕ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ပို႕ေဆာင္ ေပးရ ေသာ္ မေကာင္းပါလားဗ်ာတုိ႕။

ဘေလာ႔စာရႈ႕သူမ်ား ဗဟုသုတ ကုံလုံၾကြယ္၀ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတို႕က ဆုမြန္ေတာင္း ပါတယ္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႔ ၾကပါေစခင္မ်ာ။

ဦးေဏွာက္တုိ႔ သဘာ၀

ကြ်ႏု္ပ္တို႔   ဖတ္  သမွ်၏ ၁၀%ကို

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕ ၾကား သမွ်၏ ၂၀%ကို

ကြ်ႏု္ပ္တို႕ ၿမင္ သမွ်၏ ၃၀%ကို

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕  ၿမင္+ၾကား သမွ်၏ ၅၀%ကို

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕  ေဆြးေႏြးၿငင္းခုန္ သမွ်၏ ၇၀%ကို

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕ ကိုယ္တုိင္ခံစားေတြ႕ၾကံဳရ သမွ်၏ ၈၉%ကို

ကြ်ႏု္ပ္တို႕ သူတပါးအား သင္ၾကားေပးၿဖစ္ သမွ်၏ ၉၅%ကို

ဦးေဏွာက္တြင္ မွတ္မွိက်န္ရစ္သည္။

ကဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ဘာလုပ္သင္႔သလဲ?

ဘေလာ႔စာရွု႕သူမ်ား ဗဟုသုတကုံလုံ ၾကြယ္၀ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတို႔ ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္ ပါတယ္။

ေလာကသဘာ၀

ကံခ်င္းတူလွ်င္ ဥာဏ္ရွိသူက (စဥ္းစားေတြးေတာသူ)ကသာမယ္။

 ဥာဏ္ခ်င္းတူလွ်င္ ၀ီရိယရွိသူ (သတၱိရွိသူ)ကသာမယ္။

 ၀ီရိယၿခင္းတူလွ်င္ စည္းကမ္းရွိသူ (စည္းကမ္းလိုက္နာသူ) ကသာမယ္။

 စည္းကမ္းရွိတာခ်င္းတူလွ်င္ ေစတနာရွိသူ (စိတ္ေကာင္း ေမြးသူ) ကသာမယ္။

 ေစတနာရွိတာခ်င္းတူလွ်င္ (ႏွဳတ္ခ်ိဳသူ)ကသာမယ္။

 ႏွဳတ္္ခ်ိဳတာခ်င္းတူလွ်င္ (ရိုးသားေၿဖာင္႔မတ္သူ)ကသာမယ္။

စာသားေတြ ၾကိဳက္လို႔ တင္လို္က္ပါတယ္ ( ဆားခ်က္တာ )...

ဘေလာ႔စာရႈ႕သူမ်ား ဗဟုသုတ ကုံလုံၾကြယ္၀ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတို႕က ဆုမြန္ေတာင္း ပါတယ္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႔ ၾကပါေစခင္မ်ာ။

‘ဗ်ဴး’ (တဂ္)

‘ဗ်ဴး’ ဆိုတဲ့ တဂ္ပို႔စ္ ေလးကို ေမာင္မ်ိဳးက စျပီးတဂ္တုန္းက သတိထားမိတယ္ ေနာက္ပိုင္း အလုပ္မအားတာနဲ႔ေရးမယ္ဆိုျပီး ဆက္မေရးျဖစ္ဘဲ ေမ့သြားတယ္ အခုမွဘဲေရးျဖစ္ေတာ့တယ္ ေနာက္က်သြားတာေတာင္းပန္ပါတယ္။

ေမး= Blog ဆိုတာကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကသိျပီး ဘယ္လိုစျဖစ္ခဲ့တာလဲဆိုတာ သိပါရေစ ။

ေျဖ = Blog ကိုသိတာ ၂၀၀၉ ေလာက္ကပါ စာဖတ္တာ ၀ါသနာပါေတာ့ စာေတြဘဲ လိုက္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ ေနာက္ပိုင္း သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့မွာ တခါတရံ ပို႔စ္ေလးေတြ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ မဒမ္ေငြနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း အမွတ္တရအေနနဲ႔ ဘေလာ့တခုလုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားျပီး ၂၀၁၀ ဇူလိုင္လမွာ စျပီး ဘေလာ့စေရးျဖစ္ပါတယ္။

ေမး= အရင္တုန္းက ဘေလာ့ေရးတာနဲ႔ အခု နဲ႔ ဘာေတြကြာျခားတယ္လို႕ထင္ပါသလဲ ဘာေတြ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာျပီး ဘာေတြ မေျပာင္းလဲေသးဘူုးလို႕ထင္ပါသလဲ။

ေျဖ= အစပိုင္းေရးခါစက ဘာေရးရမွန္းလဲ မသိဘူး စာေတြဖတ္ထားတာေတြေတာ့ ရွိတယ္ တကယ္ေရးမယ္ဆိုေတာ့ ဘာေတြေရးရမွန္းမသိဘူး ပို႔စ္တခု တခုကိုေရးဖုိ႔ မအားတာထက္ ဘာေရးရမွန္းမသိလို႔ မေရးျဖစ္တာမ်ားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေရးတာမ်ားလာေတာ့ ဘာေတြေရးရမလဲ ဆိုတာ ေခါင္းထဲမွာ အလုိလိုေပၚေနတယ္ မအားလို႔သာ မေရးျဖစ္တာ အဲလိုကြာျခားလာတယ္ ထင္တာဘဲ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာတာေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး ဒီလိုပါဘဲ အေပ်ာ္တမ္းေရးေနတာပါ ကိုယ္ဖတ္ထားတာ သိထားတာကို ျပန္ျပီးရွယ္တဲ့သေဘာေလာက္ပါဘဲ။

ေမး= ဘာေၾကာင့္ Blog ျပန္ေရးျဖစ္တာပါလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာေပ်ာက္သြားေသးတယ္ေလ ။

ေျဖ= ဒီေမးခြန္းကေတာ့ က်ေနာ္နဲ့သိပ္မဆိုင္ဘူးထင္တယ္ ေတာ္ေတာ္ျကာ ေပ်ာက္သြားေလာက္ေအာင္ မရွိဘူးထင္တာဘဲ အားရင္ေတာ့ ေရးေနတာဘဲေလ။

ေမ= အရင္ဘယ္သူ႔စာေတြဖတ္ရတာ အားက်မိသလဲ အခုေကာ ဘယ္လိုစာမ်ိဳးေတြ အဖတ္မ်ားပါသလဲ ။

ေျဖ= က်ေနာ္အဖတ္အမ်ားဆုံး ဘေလာ့ေတြကေတာ့ ကိုေဇာ္၊ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း ၊နုိင္းနုိင္းစေန၊ ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)တို႔ျဖစ္ပါတယ္ သူတို႔ကို ဘေလာ့စဖတ္ကတည္းက အေရးအသားေတြကို ျကိုက္ပါတယ္ တျခားဘေလာ့ေတြကိုလဲ တတ္နုိင္သေလာက္ ဖတ္ပါတယ္ ဘေလာ့တုိင္းမွာ ရသတမ်ိဳးစီ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ဥပမာ မခင္ဦးေမ ဘေလာ့ ဆိုရင္အျမဲဖတ္တယ္ မခင္ဦးေမရဲ႔စာေတြ ဖတ္ရတာ စိတ္ထဲေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွိတယ္ ။ ဖတ္စရာမရွိရင္ ဘေလာ့ဂါမ်ားရဲ႔ ပို႔စ္ မ်ားကို သြားသြားျပီး ဖတ္ပါတယ္ ဟင္းခ်က္ဘေလာ့ေတြကို သြားဖတ္ျပီး မဒမ္ေငြကို ဟင္းေတြခ်က္ေကၽြးပါတယ္။

ေမ= ဘေလာ့ကုိလာဖတ္တဲ့သူေတြ နဲ႔ မွတ္ခ်က္အေၾကာင္းေလးေတြေကာ ေျပာျပေပးပါအံုး ။

ေျဖ = ဘေလာ့ေရးခါစက ကြန္မန႔္ကို အရမး္လိုခ်င္တယ္ ပို႔စ္ တင္ျပီးသြားရင္ ဘယ္သူေတြ ကြန္မန႔္ေပးျပီး ဘာေတြေျပာသြားလဲ ဆိုတာ တခ်ိန္လုံးထုိင္ေစာင့္ေနတတ္ပါတယ္ သူတို႔ေတြ အျမင္ေတြကေန ကိုယ့္ရဲ့အားနည္းခ်က္ေတြကို သိလာရပါတယ္ အခုလဲ ကြန္မန့္ေလးေတြကို ဖတ္ျပီး ျကည္ႏူးရပါတယ္ ဘေလာ့ေရးသူေတြအတြက္ ကြန္မန့္ဆိုတာ အားေဆးတခြက္လိုဘဲ လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

ေမး=ဘယ္လိုစာေတြေရးျဖစ္သလဲဘာအေၾကာင္းေတြေရးျဖစ္လဲ။

ေျဖ = စိတ္ထဲရွိတာေတြ ေရးျဖစ္တယ္ တခါတေလ က်ေနာ္ ဖတ္လိုက္ ျကားလိုက္ရတဲ့ စာေတြ စကားေတြကေန ေျပာခ်င္တာေတြကို ဘေလာ့မွာ ပို္႔စ္ေရးျပီး တင္ျဖစ္ပါတယ္။

ေမး=အခ်စ္အေၾကာင္းေတြေရးျဖစ္တာက။

ေျဖ= ဘေလာ့ကို စေရးျပီဆိုကတည္းက မဒမ္ေငြနဲ့ ခ်စ္သူသက္တမ္း ၁လ ျပည့္တဲ႔ေန႔မွာ စေရးမိတာပါ အစပိုင္းမွာ ခ်စ္စခင္စ ျကင္နာစဆိုေတာ့ အခ်စ္နဲ့ ပတ္သက္တာေတြဘဲ ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ေမး=ဘာအေၾကာင္းအေရးခ်င္ဆံုးလဲ

ေျဖ= စာဖတ္သူေတြကို အေတြးတခုခု ေပးနုိင္မဲ႔ စာမ်ိဳးေရးခ်င္ပါတယ္။
 

ေမး= ဘေလာ့ရဲ့ ေကာင္းကြက္ ဆိုးကြက္ေတြေကာ ဘာမ်ားရွိတယ္လို႕ထင္ပါသလဲ ။

ေျဖ= ဘေလာ့ေလးေျကာင့္ ဘေလာ့ဂါမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးခင္မင္လာရပါတယ္ မိတ္ေဆြေပါမ်ားလာတာ ေကာင္းကြက္ေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုးကြက္ကေတာ့ မစဥ္းစားမိဘူး။

ေမး=သူငယ္ခ်င္းေတြကိုဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါေသးလဲ

ေျဖ= ဘေလာ့ေရးတဲ့သူ အားရွိေအာင္ ကြန္မန့္မေပးခ်င္ရင္ေတာင္ စီေဘာက္မွာ တခုခုေျပာခဲ႔ျကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

က်ေနာ္ ေျပာတတ္သေလာက္ ဗ်ဴး တဂ္ပို႔စ္လးကို ေျဖျပီးသြားပါျပီ ေမာင္မ်ိဳးရဲ႔ တဂ္ေလးပါ အေျကာင္းေျကာင္းေျကာင့္ ေနာက္က်သြားတာ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။

မဒမ္ေငြ၏ တနပ္စာ

ဒီတေလာ စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔ ၿဖစ္ေနတာဗ် ၊ ဘေလာ႔ေတြမွာလဲ တဂ္ ထားတာေတြ မေရး ေပးႏုိင္ ေတာ႔ အားနာတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ဘဲ စိတ္ေမာေမာ စိတ္မညစ္တတ္တာ ကေတာ႔ ဗီဇေၿပာရမ လားမသိဘူး၊ ေပ်ာ္လို႔ေတာ႔မဟုတ္ပါဘူးရယ္၊ စိတ္မညစ္တတ္လို႕ပါ ။

မဒမ္ေငြက ဒီတေလာ ၂၁ရက္လုံးလုံး ဘာမွေကၽြးလို႕မရဘူး၊ ေရာဂါအေၿခေနက ဘာမွန္းမသိဘူး၊ ေဆးခန္းသြား၊ ေဆးေသာက္ ေဆးထုိး ၊ ေန႔လည္ဖက္ အေကာင္းၾကီး ညၾကေတာ႔ ဖ်ား မိုးလင္း ေတာ႔ အလုပ္မလုပ္ႏုိင္ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တာ ဘာမွမၿဖစ္ဘူး ဘာမွမစားတာရယ္၊ စားၿပီးရင္အန္ တာရယ္ကို၊ စိတ္ပူတာ တေန႔ေတာ႔ သူ၀မ္းဗုိက္ၾကီးက ပူလာတာ ၊ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးသြားတဲ႕ ဘယ္ဘက္အၿခမ္းကေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေရာင္လာပါတယ္။

 ေဆးေတြတုိက္ရင္ အန္တယ္၊ သစ္သီးေလးေတြေေတာ႔ စားႏုိင္ပါတယ္၊ သူအၿမဲတမ္းစားတာ ကဗလာသီး အစိပ္ေလးေတြ ၊ ေဆးခန္းက ေပးလိုက္တဲ႔ ေဆးေတြကလဲ ၿပင္းလြန္းလို႕ အစာမရွိဘဲ ေသာက္၊ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီရက္ေတြက ေခါင္းပူတယ္ဗ်၊ ေနာက္ေန႕က်ေတာ႔ မဒမ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာလုိက္မွိတယ္၊ `ယူေရ မင္းေဆးမေသာက္နဲ႕ေတာ႔ကြာ´လို႕ အစာမရွိဘဲ ဒီိလိုသာ ေဆးၿပင္း ေတြေသာက္ေနရင္ မင္းဒုကၡေရာက္လိမ္႔မယ္လို႕၊ အန္ပါမ်ားေတာ႔ အစာအိမ္က ေသြးေၾကာမွ်င္ ေလးေတြ ၿပတ္ထြက္ကုန္တယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ အစာအိမ္ထဲက အက္ဆစ္ေတြပါ တအားထြက္ ေတာ႔အစာအိမ္ကပါ မေနႏုိင္ေတာ႔ဘူးထင္တယ္၊ နာလာတာေနမွာေပါ႔ အၿမဲတမ္း အပူခ်ိန္က တစ္ရာေက်ာ္မွာရွိေနတယ္၊ ကဲ ကိုကိုေငြဘာလုပ္သင္႔သလဲ။

ဒါနဲ႕႔သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ တိုင္ပင္ၿပီး ေဆးခန္းက ေပးတဲ႔ေဆးေတြကို တစ္လုံးမွမေသာက္ဘဲ ဒီည ေတာ႔အိပ္ပလိုက္တယ္၊ ထင္တဲ႔အတုိင္းပါဘဲ ၊ ေဆးခန္းက အစာအိမ္ေဆးေတြ အဖ်ားေဆးေတြကို မေသာက္ဘဲ ေနလိုက္တယ္၊ ဖ်ားလာရင္ေတာ႔ အဖ်ားေဆးေသာက္မယ္ေပါ႔၊ အဆင္ေၿပလိုက္တာ ဗ်ာ၊ အဲဒီေန႕က စၿပီးမဒမ္ေငြ သက္သာလာတာ၊ ဟုိဟာ စားခ်င္ဒါစားခ်င္ ၿဖစ္လာတယ္ ၊ အစာ ၂၁ရက္မစားဘူးဆိုေတာ႔၊ မာတာေတြေတာ႔ စားလို႕မရဘူး၊ ဆန္ၿပဳတ္တုိက္တယ္၊ ေခါက္ဆြဲခ်က္ ေကၽြးတယ္၊ အခုေတာ႔ သူနဲနဲစမ္းစားလာပါၿပီ။

၂၂ရက္ေၿမာက္ေန႔ရဲ႕ ညေနပိုင္းမွာ ေဆးခန္းကိုတခါထပ္သြားလိုက္တယ္၊ ဆရာ၀န္က သူ႕ကို ေတာင္မွတ္မွိေနၿပီ၊ ေနာက္ဆုံး ပူေနတဲ႔ဗိုက္ကိုၾကည္႔ၿပီး ဆရာ၀န္က ေက်ာက္ကပ္အလုပ္မလုပ္ ေတာ႔တာကို ရိပ္မွိသြားဟန္ရွိတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ၀မ္းထဲမွာရွိေနတဲ႕ ေက်ာက္လဲေနရာေရြ႕ေနတယ္ လို႕ သူက ေၿပာလိုက္ၿပီး၊ ခ်န္ဂီ ေဆးရုံကိုခ်က္ၿခင္းသြားဘို႕ ညြန္ၾကားလိုက္တယ္၊ ဆရာ ၀န္ေထာက္ခံ စာလဲေပးလိုက္တယ္။

 ဟိုရက္က X –Ray ရိုက္ဖို႕ ဆရာ၀န္က စာတစ္ေစာင္ေရး ေပးေသးတယ္၊ သို႕ေသာ္ သူေၿပာတဲ႔အတိုင္းသြားေတာ႔ ေနာက္လေလာက္မွ ရိုက္လို႕ရမယ္လို႕ ရက္ခ်ိန္းေပးတယ္၊ နက္ၿဖန္ေတာ႔ ခ်န္ဂီကို သြားၾကမယ္ေပါ႔ ၊ လိုအပ္တာေတြ ၿပင္ဆင္ၾက ေဆးရုံ တက္ရရင္လဲ တက္မယ္ဆိုၿပီး အထုပ္ၿပင္ၾကတယ္ဗ်ာ၊

ေဆးရုံမွာလိုအပ္တာက ဆရာ၀န္ရဲ႕ ေထာက္ခံစာရယ္၊ အသက္အာမခံထားတယ္ဆိုတဲ႕ စာရြက္ စာတမ္းေတြရယ္၊ ေဒၚလာ၂၀၀၀ေလာက္ရယ္ပါ၊ ေဆးရုံေရာက္ေတာ႔ X-Ray ရိုက္လိုက္တာ ေက်ာက္ေတြ႕တယ္၊ ေနာက္ ေသခ်ာေအာင္ေဆးစစ္တာေတြ စကင္ဖတ္္လိုက္တာေတြ နဲ႔ စုေပါင္းၿပီး ဆရာ၀န္ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကေတာ႔ မဒမ္ေငြ ဘယ္ဘက္ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္း ပ်က္ဆီးသြားၿပီ လုိ႔အတည္ၿပဳလိုက္တယ္။

 ေနာက္ေတာ႔ မဒမ္ရဲ႕ ဘယ္လက္ေမာင္းနဲ႕ လက္ဖမိုးမွာ ေဆး၃လုံးထိုး လိုက္တယ္၊ ပူတင္းကားေနတဲ႕ မဒမ္ရဲ႕ ဗုိက္ဟာ အလိုလိုခ်ပ္ၿပီးက်သြားတယ္၊ သူတုိ႕စီမွာ ေဆးကု ရတာဟာ ေဆးဘုိး၀ါးခ တခဏအတြင္း ၁၀၀၀ ေလာက္ကုန္ေပမဲ႕၊ သက္သာသြားတာရယ္ အေၿဖ အတိအက် သိသြားတာရယ္ဟာ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္း တယ္ဗ်။ ေက်လဲေက်နပ္တယ္၊ အရမ္းလဲ ကရုစိုက္ၾကတယ္။

ခြဲစိပ္မယ္ဆိုတာ ဆရာ၀န္ကလဲေၿပာတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဒီေလာက္အေၿဖအတိအက်ကို ဆရာ၀န္ ေတြေရာ ေဆးကုခံမဲ႕လူနာကပါ အတိအက် ၿမင္ေတြ႕ေနရေပမဲ႕ ၊ သူတို႕က ဒါကို အတည္ထပ္ၿပဳဘို႕လိုေသးတယ္တဲ႕၊ ခ်န္ဂီေဆးရုံထက္ ၿမင္႔တဲ႕ေဆးရုံမွာ ေဆးထပ္စစ္ရအုံးမယ္ ၊ စကင္ ထပ္ရိုက္ခုိင္းေသးတယ္၊ သူတုိ႕က ၾကိန္းေသေအာင္ဆိုတဲ႕ေစတနာနဲ႕ပါ ၊ အခုအဲဒီေဆးရုံ ကိုခ်န္ဂီေဆးရုံက ေရးေပးလိုက္တဲ႔ ဆရာ၀န္ရဲ႕စာနဲ႕ မဒမ္ရဲ႕ ေက်ာ္ကပ္ကိုရိုက္ထားတဲ႕ စီဒီေခြရယ္ ကိုကိုင္ၿပီးေစာင္႔ေနရတယ္။
 ေနာက္ထပ္ ၁၀၀၀ေထာင္ေလာက္ကုန္ရအုံးမဲ႔ သေဘာေပါ႔၊ အကယ္ လို႕သာ ခြဲစိပ္ဘို႕ၾကိန္းေသၿပီဆုိရင္ေတာ႔ အၾကီးစား ခြဲစိပ္မႈ႕ၿဖစ္လို႕ ေဒၚလာ တစ္ေသာင္း ေက်ာ္ကုန္က်မယ္လို႕ ခန္႔မွန္းေၿပာဆုိပါတယ္။ မဒမ္ေငြ ရုံးက Issurance  လုပ္ေပးထားေတာ့ မဒမ္ေငြဘက္က အလြန္ဆုံးေငြကုန္ရင္ ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ဘဲ ကုန္မွာဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။

အခုေတာ႔ မဒမ္ေငြလဲ ေတာ္ေတာ္ေနေကာင္း ေနပါၿပီ၊ အလုပ္ကိုလဲ သူ႕သူေဌးက မခုိင္းဘူး ထုိင္စားခိုင္းထားတယ္၊ အလုပ္မရွိေတာ႔ ဘေလာ႔လည္တယ္၊ တဂ္ထားတာေလးေတြ ေရးတယ္ ေပါ႔၊ ေပ်ာ္တယ္ဗ်ာ အရင္ကထက္ေတာင္ေပ်ာ္ေသး၊ ေဟာ ၂၁ရက္ အဖတ္မစားတဲ႕ မဒမ္ေငြ ကို စားေသာက္လာလို႕ ကြ်န္ေတာ္က၀မ္းသာတယ္၊ ခ်က္ေကၽြြးတယ္၊ မဒမ္ေငြလည္း နလန္ထမို႕ထင္႔ စားလိုက္ပုံကေတာ႔၊ အညာေလသံေလးနဲ႕ ေၿပာရရင္ေတာ႔ အံ႔ခ်က္ေတာ္လို႕ေတာင္ ေၿပာရမလိုဘဲ။

ေနေကာင္းတဲ္ေန႔က စၿပီးေၿပာမယ္ေနာ္၊ သူဘာေတြစားသလဲေပါ႔၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕သူနဲ႕ ညေနပိုင္းေစ်းသြား တယ္၊ သူက ပလာတာ ႏွစ္ခ်ပ္စားတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ကုတ္တဗူးေသာက္တယ္၊ ေနာက္ထပ္ ထမင္းေက်ာ္ တစ္ပန္းကန္ တစ္ေယာက္တည္းစားတယ္၊ အဲကေနၿပန္လာတုန္းေလး ေစ်းကေန ၾကက္သားနဲ႕ ၀က္သား ၄က်ပ္ဘုိးစီ၊ ၀ယ္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ကဗၺလာသီး ေၿခာက္လုံး၀ယ္တယ္၊ ၿပန္လာတယ္၊ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ႔ ၀က္သားေလးေတြကိုၿပဳတ္ၿပီး၊ အသားမႊာေလးလုပ္ၿပီး ၀က္သားနဲ႕ ၾကတ္သားမႊေက်ာ္ ေက်ာ္ခိုင္းတယ္၊ ေက်ာ္ေပးၿပီးၿပီးၿခင္း ထစားတယ္။

 အဲဒီညမွာဘဲ ေခါက္ ဆြဲခ်က္တယ္၊ ၾကက္သားေလးနဲ႕ အဲဒါကိုလည္း တပြဲထစားလိုက္ေသးတယ္၊ ကဗၺလာသီး ႏွစ္လုံး စားၿပီး အိပ္သြားတယ္။ေနာက္ေန႔ၾကေတာ႔ မနက္စာကို အေၾကာ္အေလွာ္ေလးေတြနဲ႕ ခ်က္ၿပဳတ္ ေက်ာ္ေလွာ္စားေသာက္ၿပီး၊ ညေနပိုင္းၾကေတာ႔ ထုိင္းေစ်းကိုသြားစားၾကတယ္၊ ထမင္းၿဖဴ၊ တုံယန္း ဟင္းခ်ိဳ၊ ၀က္သားေပါင္းနဲ႕ မစိုးပါဘူးဗ်၊ မဒမ္စားႏုိင္ပါတယ္၊ အဲဒီထုိင္းေစ်းကေန မွ်စ္ရယ္၊ ဆန္ၿပား ထုပ္ေတြရယ္၊ တုံယန္းအေၿခာက္ထုပ္ရယ္၀ယ္လာၿပီး  ညပိုင္းေရာက္ ေတာ႔ ေၿပာင္းဖူးေၾကာ္စားတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ၊ သူတအားစားလာတယ္ေပါ႔၊ စိတ္အားငယ္ၿခင္း ၊ ငိုရင္း၀မ္းနည္းၿခင္း မ်က္ႏွာငယ္ၿခင္းမရွိပါဘူး၊ စားေသာက္ၿပီးအိပ္ပါမ်ားလာလို႕ မ်က္ႏွာၾကီးသာ ၾကီးလာပါတယ္၊ ေနာက္ေန႔ မိုးလင္းေတာ႔ ထထၿခင္း ေခါက္ဆြဲနန္းၿပားႏွစ္ထုပ္ ၿပဳတ္ေသာက္ပါတယ္၊ ေန႔လည္ၾကေတာ႔ မေန႔က၀က္သားမႊာေၾကာ္ေလးကို မွ်စ္နဲ႕ေရာခ်က္ၿပီးစားပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ၾကက္သားၿပဳတ္ထားတာကို ၊ ပဲငပိနဲ႕ခ်က္ၿပီးစားပါတယ္၊ ညေနပိုင္းၾကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ေစ်းသြား ပါတယ္၊ ေလခ်ဴသီးလို႕ေခၚတဲ႕၊ တရုတ္ဇီးသီး ၅က်ပ္ခြဲဖုိး၀ယ္လာပါတယ္၊ ႏွစ္ေယာက္သားစားတာ တေန႔တည္းကုန္သြားပါတယ္။

 ညေန ၃နာရီေလာက္မွာ ဗုိက္ဆာလို႕ နန္းၿပားႏွစ္ထုပ္ထပ္ေဖ်ာ္ ေသာက္ပါတယ္၊ လက္ဘက္တပြဲသုတ္စားတယ္၊ ေလခ်ဴသီးထပ္စားပါတယ္၊ ၅နာရီေလာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္လုံးဗိုက္ဆာလာလို႕ Betok food court ကို သြားၿပီး သူကၾကက္ေၿခေထာက္နဲ႕၊ ၾကာဇံဖတ္ကို ေခါက္ဆြဲအရည္နဲ႕တပြဲ ေသာက္ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က ေခါက္ဆြဲအဖတ္နဲ႕ အေရတပြဲေသာက္ပါတယ္ တစ္ေယာက္သုံးက်ပ္ဘိုးပါ၊ အဲဒီေနာက္မွာ မဒမ္ေငြက ၾကက္ေၿခေထာက္ အကင္၂က်ပ္ခြဲဘိုးစားပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က ဘီယာေသာက္ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး မဒမ္က ၾကံရည္တစ္ခြက္ ေသာက္ပါတယ္၊ ဗိုက္ေတြ လည္းတင္းကားေနၿပီမုိ႕ အိမ္ကိုၿပန္လာပါတယ္။

အိမ္ေရာက္ေရာ မဒမ္ေငြက ဗိုက္ဆာလိုက္တာလို႕ သနားစဘြယ္မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ညီးညဴရွာပါ တယ္၊ ကဲမဒမ္ ဘာစားခ်င္လဲေၿပာ အုိင္ခ်က္ေၾကြးမယ္ေပါ႔ ေၿပာင္းဖူးေက်ာ္ပါတဲ႕ခင္မ်ာ၊ အဲဒါနဲ႕ ေၿပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို မုန္႔ႏွစ္တို႕ဘာတို႕နဲ႕ နယ္ဖတ္ၿပီး အၿပားေလးေတြ ေၾကာ္ေကၽြြးလိုက္ပါတယ္၊ ေအာ္ ေနမေကာင္းဘူးမုိ႕လားခင္မ်၊ စားခ်င္ရွာေပမေပါ႔၊ ညအိပ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားတယ္ ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္း ထုတ္ရမဲ႕လူေတြဟာ ဒီလိုစားသလားေပါ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာ္ကပ္ေၾကာင္႔ မ်ား ခံတြင္းလိုက္ေသလားေပါ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ မေၿပာေကာင္းမဆုိေကာင္း ေဆးရုံကေနၿပီး ဘုတ္မ်ား၀င္ လာသလားလို႕ ေတြးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေတြးေနမွိလိုက္ေသးတယ္၊ အဲဒီညမွာ အိမ္မက္မက္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္က ဘေလာ႔ေရးတာတဲ႕ ေခါင္းစဥ္က မဒမ္ေငြရဲ႕ တနပ္စာတဲ႕။

ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္း ထုတ္ရတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ မထုတ္ရတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ မဒမ္ေငြ စားႏိုင္ေသာက္ႏုိင္ သြားႏုိင္လာႏုိင္ ရီႏုိင္ေမာႏုိင္တာကိုဘဲ၊ ေပ်ာ္လွပါၿပီ ေငြဆုိတာ ရွိရင္ေတာ႔ ကုန္ မွာေပါ႔ဗ်ာ၊ ရွာရင္လဲရႏုိင္တာဘဲ မဟုတ္ပါလား၊ ေငြရွာဘုိ႕အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္လုံး မွာ ပညာဆုိတဲ႕အရင္းႏွီး ထုိက္သေလာက္ရွိေနပါ႔ဘဲ၊ ေငြထုပ္ၾကီးဖင္ခုထုိင္ၿပီး မစားႏုိင္မေသာက္ ႏုိင္နဲ႕ ေနေနရတဲ႕လူေတြထက္စာရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကံေကာင္းေနတာဘဲ မဟုတ္ ပါလား၊ ေငြရွိၿပီးမေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔ဘ၀ေတြထက္ ေငြရွိၿပီး စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးၿပီး က်မ္းမာစြာေနႏုိင္ခါ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနေနရတာကိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္လွပါၿပီ။

 ေနမေကာင္းေနတဲ႕ကာလတေလွ်ာက္လုံး သူစားခ်င္တာခ်က္ေကၽြး သူ႔အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ဖြပ္ေပး မီးအုိးထုိးေပး၊ ႏွိပ္ေပး လမ္းေလွ်ာက္ေပး ေဆးခန္းလိုက္ပို႕ သတို႕သားေလာင္း တစ္ေယာက္တာ၀န္ေက်ပြန္ခဲ႔လို႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေက်နပ္မွိ ပါတယ္၊ တစ္ကယ္တန္းေတာ႔ ဒီ၂၁ရက္ဟာ ကြ်န္ေတာ႔ရဲ႕အခ်စ္ကို မဒမ္စမ္းသပ္ခြင္႔ရသြာတာ ဘဲ မဟုတ္ပါလား၊ တစ္ခုမဒမ္ကိုေတာင္းပန္ခ်င္တာက ကြ်န္ေတာ္ ခ်က္ၿပဳတ္ၿပီး မဒမ္မစားလို႕ ေနမ ေကာင္းတဲ႕အခ်ိန္မွာ မဒမ္ကိုေအာ္မွိပါတယ္၊ အဲဒါကိုမဒမ္က စိတ္မဆိုးဘဲ ခြင္႔လြတ္ပါလို႕၊ ကိုကို ေငြကေတာင္းပန္ပါတယ္။

ကဲဘေလာ႔စာရူသူ ကြ်န္ေတာ႔ရဲ႕ေခါင္းစဥ္မွာတပ္ထားတဲ႕ မဒမ္ေငြရဲ႕တနပ္စာကိုေရးရင္း စိတ္ထဲရွိ တာေရးခ်လိုက္တာဘဲဗ်၊ မဆုိင္တာေတြေရး တာဘဲလို႕ အၿပစ္တင္မယ္ဆုိရင္လည္း ေပ်ာ္လုိ႕ေရး လိုက္မွိတာမုိ႕ သီးခံၾကပါလို႕ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ အားလုံးစာရႈသူေတြ က်မ္းမာ ေပ်ာ္ရြႊင္ႏိုင္ပါ ေၾကာင္း ေငြလမင္းတုိ႕ ဆုမြန္ ေတာင္းပါတယ္၊ ရႊင္လန္းခ်မ္း ေၿမ႕ၾကပါေစခင္မ်ာ။

လတ္တေလာ စိတ္ဆႏၵမ်ား(တဂ္)

တဂ္ ပို႔စ္ ေလးကို အခုမွ ေရးျဖစ္တာ ေနာက္က်သြားတာ ေဆာရီးပါ က်န္းမာေရးေျကာင့္ ဘေလာ့ေတြကို ဖတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း  ကြန္မန့္မေပးျဖစ္ပါဘူး အခုလဲ အလုပ္မလုပ္ရေတာ့ အရမး္ကို ပ်င္းေနတာ ျကိုိးစားျပီး တဂ္ထားထာေလး ေရးလိုက္ပါတယ္

 
(1)အစားခ်င္ဆံုးအစားအစာ - အခုေလာေလာဆယ္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ မာလာဟင္းေလး စားခ်င္တယ္

(2)ေန႕တိုင္းစားျဖစ္တဲ႕အစား -ထမင္းနဲ့ဟင္း

(3)အလိုခ်င္ဆံုးေရေမႊး - မရွိပါ

(4)သံုးျဖစ္ေနတဲ့ေရေမႊး - မရွိပါ

(5)အလိုခ်င္ဆံုးေမြးေန႕လက္ေဆာင္ - တခါမွ မစဥ္းစားဖူးဘူး..မရွိပါဘူး

(6)အလိုခ်င္ဆံုးဖုန္း - အိုင္ဖုန္း 4 အျဖဴေရာင္ေလး

(7)သံုးျဖစ္ေနတဲ့ဖုန္း - အိုင္ဖုန္း 3G

(8)အရူးသြပ္ဆံုးအရာ - မရွိပါ

(9)အနီးစပ္ဆံုးဂီတ - အြန္လိုင္းကသီခ်င္းမ်ား

(10)အလိုခ်င္ဆံုးစာအုပ္ - မရွိပါ

 (11)အခုဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့စာအုပ္ - ပိုခ်စ္ရတဲ့သူ ကိုယ္ဘဲျဖစ္ပါေစ(ဂ်ဴး)

(12)အၾကားခ်င္ဆံုးစကား - “မနက္ျဖန္ ျမန္မာျပည္ျပန္လို႔ရျပီ” တဲ့

(13)အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵ - ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာျပီး မိသားစုနဲ့တသက္လုံး ေနသြားခ်င္တယ္


(14)အလိုခ်င္ဆံုးဆု - က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘ၀တစ္ခု

(15)အသြားခ်င္ဆံုးေနရာ - ကိုရီးယား(ႏွင္းေတြအရမ္းက်ေနတဲ့အခ်ိန္)

(16)သြားျဖစ္ေနတဲ့ေနရာေတြ - အိမ္နားကမားကတ္

(17)အၾကည့္ခ်င္ဆံုးရုပ္ရွင္ - မရွိပါ

(18)အေျပာခ်င္ဆံုးစကား - မရွိပါ

(19)အယံုၾကည္ဆံုးလူသား - ေမေမ

(20)မယံုၾကည္ဆံုးအရာ - ဟန္ေဆာင္ေျပာတဲ့စကား

(21)အမုန္းဆံုးအရာ - မရွိပါ

(22)အေသာက္ျဖစ္ဆံုးအေအး - လိေမၼာ္ရည္


(23)လတ္တေလာအထိေတြ႕ဆံုးအရာ - ကီးဘုုတ္နဲ႔ေမာက္စ္

(24)မေကာင္းတဲ့က်န္းမာေရး - ေက်ာက္ကပ္နဲ့ဆီးေက်ာက္

(25)အေကာင္းဆံုးအေဖာ္္ - ကိုကိုေငြ(ထင္တာဘဲ)

(26)လက္ရွိအၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္း - ေငြလမင္း

(27)အေၾကာက္ဆံုးအလုပ္ - ေသခ်ာလုပ္ရဲ႔သားနဲ့မွားသြားတဲ့အလုပ္

(28)တန္ဖိုးအထားဆံုးအရာ - ေမတၱာတရား

(29)အေႀကာက္ဆံုးတိရိစာၦန္ - အဆိပ္ပါတဲ့တိရစာၦန္အကုန္

(30)ေတြ႕ျဖစ္ေနတဲ့ဘေလာ့ဂါေတြ - မရွိပါ

(31)အျပင္သြားတိုင္းပါတဲ့ပစၥည္း - ဖုန္း ၊ ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႕ ထီး ၊ ေသာ့။

(32)သြားျဖစ္ေနတဲ့ေနရာေတြ - ေျဖျပီးသြားျပီ

(33)စိတ္အညစ္ဆံုးအခ်ိန္ - ေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ နဲ့အဆူုခံရတဲ႔အခ်ိန္

(34)အေနခ်င္ဆံုးေနရာ - ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္တဲ့ေတာင္ေပၚရဲ့ အိမ္ေသးေသးတစ္လုံးမွာ

(35)ၾကားလိုက္မိတဲ့ဟာသေလးတစ္ခု - ျမန္မာေငြတစ္က်ပ္ကို ေဒၚလာတစ္ေထာင္နဲ႔ညီမွ်သတဲ့

(36)ေပးခ်င္တဲ့သတင္းတစ္ခု -မရွိပါ

(37)အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္မယ့္အခ်ိန္ - စင္ကာပူထီ ၂.၂ သန္းေပါက္မဲ့ေန႔

“မရွိပါ” ေတြမ်ားလို႔ တမ်ိဳးမထင္ျကပါနဲ႔ စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္းေရးလိုက္တာပါ.ေနေကာင္းခါစ ဆိုေပမဲ့ အလုပ္မလုပ္ရေသးေတာ့ ပ်င္းေနတာနဲ့ တဂ္ထားတာေတြ႔လို႔ ေရးလိုက္ပါတယ္ က်န္းမာေရးကေတာ့ ေဆးထိုးေဆးေသာက္ေနပါတယ္ ဇြန္လထဲမွာ ဘယ္ဘက္ေက်ာက္ကပ္နဲ့ ဆီးအိမ္ထဲေက်ာက္ကို ခြဲထုတ္ရပါ့မယ္ ခြဲစိတ္ရမယ့္ရက္ကိုေတာ့ အတိအက်မသိေသးပါဘူး ဒီျကားထဲ လိုအပ္တဲ့ ေဆးစစ္တာေတြျပီးမွ ခြဲမယ္လို႔ဆရာ၀န္က ေျပာပါတယ္

ဘေလာ႔စာေပခ်စ္သူမ်ား ဗဟုသုတကုံလုံ ၾကြယ္၀ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတုိ႕ ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္ ပါတယ္။

ေရႊဘုံနိဒါန္းလာ ၿမန္မာမင္းခမ္းေတာ္မ်ား

                                 ဆာရစ္ခ်က္တင္ပယ္ ေရးဆြဲေသာ မင္းခမ္းေတာ္ပန္းခ်ီကား

                           ဆရာခ်ဳံေရးဆြဲသည္႔ အကန္ေတာ႔ခံ ပန္းခ်ီကား (ပုရပိုဏ္မူ)

                  ရတနာပုံ ေနၿပည္ေတာ္ရွိ ခင္းက်င္းၿပသထားေသာ လက္ရွိမင္းခမ္းေတာ္မ်ား

မင္းခမ္းေတာ္ပစၥည္းဟုဆုိရာတြင္ ေရႊနန္းေတာ္တြင္ ေန႔စဥ္သုံး ေရႊထည္ပစၥည္းမ်ားကို ဆုိလိုၿခင္း မဟုတ္ေပ၊ လြတ္လပ္ၿခင္း အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာကို ပိုင္ဆုိးၿခင္း၊ ၿမင္႔ၿမတ္ၿခင္း၊ ခန္႔ညားၿခင္း၊ က်တ္သေရ မဂၤလာအေပါင္းႏွင္႔ ၿပည္႔စုံၿခင္းတုိ႕၏ သေကၤတၿဖစ္ေသာ သီဟာသနပလႅင္ ေတာ္ၾကီး၏ ေရွ႔တြင္ ခင္းက်င္းရသည္႔ မင္း၏ အခမ္းနားသုံးၿဖစ္သည္႔၊  ေက်ာက္မ်က္ရတနာ စီၿခယ္ ထားေသာ ေရႊထည္ပစၥည္းမ်ားကို ဆိုလိုၿခင္းၿဖစ္ၿပီး။ ထုိပစၥည္းကို ေခတ္အဆက္ဆက္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ မ်ားၿဖင္႔ စနစ္တက် မွတ္တမ္းတင္ထားသည္႔အတုိင္း လက္၀ဲမင္းခမ္းေတာ္ ၁၈ခု ၊ လက္ယာမင္းခမ္းေတာ္ ၁၇ခု ဟူ၍ ပုံေသသက္မွတ္ၿပီး ခင္းက်င္း ရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ လက္၀ဲ မင္းခမ္းေတာ္္မ်ားကို သတ္မွတ္ရာ၌ ေခတ္ကာလအရ ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ မ်ားအရလည္းေကာင္း၊ အနည္းငယ္ကြဲၿပားမႈရွိပါတယ္၊ ဥပမာအားၿဖင္႔ ေရႊဘုံနိဒါန္းလာ မင္းခမ္း ေတာ္မ်ားႏွင္႔ ၊ ၿမ၀တီမင္းၾကီး ဦးစ၏ မင္းခမ္းေတာ္ဖြဲ႔တြင္ ပါ၀င္ေသာ လက္၀ဲ၊ လက္ ယာမင္း ခမ္းေတာ္ မ်ားသည္၊ အနည္းငယ္ကြဲလြဲေနသည္ကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ေရႊဘုံနိဒါန္းမွာ ဘုိးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ ၿမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၄၅ ခရစ္ႏွစ္ ၁၇၈၃)တြင္ ေရးသားၿပီးစီးခဲ႔ၿခင္း ၿဖစ္၍ ၿမ၀တီမင္းၾကီး ဦးစ၏ မင္းခမ္းေတာ္ဖြဲ႔မွာ ေရႊဘုံနိဒါန္းထက္ ပို၍ေနာက္ က်ၿပီးမွ ေရးသားဖြဲ႔ဆိုခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္္၊ မင္းခမ္းေတာ္ပစၥည္းမ်ားဟူသည္ ေန႔စဥ္ ခင္းက်င္းထား ရသည္မဟုတ္ဘဲ၊ တႏွစ္တြင္ သုံးၾကိမ္ က်င္းပသည္႔ ၊  ကန္ေတာ႔ခံ အခမ္းနားမ်ား တြင္သာ ခင္းက်င္းထား ရွိၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္၊ ဘုရင္မင္းၿမတ္သည္ တႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္သစ္၊၀ါ၀င္၊၀ါကြ်တ္ ဟူ၍ သုံးၾကိမ္အခမ္း နားၿဖင္႔ ကန္ေတာ႔ခံေတာ္မူေၾကာင္းကို စာေပတို႕တြင္ မွတ္သားရပါတယ္။

ႏွစ္သစ္ကန္ေတာ႔ပြဲကို ႏွစ္သစ္ကူးၿပီး ရက္ေပါင္း၄၀ေၿမာက္တြင္ က်င္းပေလ႔ရွိေၾကာင္း ေရႊနန္း ေတာ္သုံး ေ၀ါဟာရအဘိဓာန္တြင္ ဖက္ရူမွတ္သားရၿပီး၊ ၿမန္မာလအား ၿဖင္႔ ကဆုန္ သို႕မဟုတ္ နယုန္လတြင္ က်င္းပေလ႔ရွိသည္ဟုလည္း သိရပါသည္၊  ထိုသို႕ေသာ အကန္ေတာ႔ခံ ပြဲမ်ားတြင္ မွသာ အခမ္းနားအားၿဖင္႔ လက္၀ဲလက္ယာ မင္းခမ္းေတာ္မ်ား ခင္းက်င္း ေစၿပီး၊ ထီးၿဖဴေတာ္၄စင္း စီစိုက္ထူၿပီး ဘယ္ညာအားၿဖင္႔ ၈စင္းစုိက္ထူထားခါ၊ ထီးၿဖဴမ်ားအၿပင္ ယပ္မားေတာ္နွင္႔ အလံေတာ္ မ်ားကို လည္း ပလႅင္ေတာ္အေရွ႔တြင္ စိုက္ထူထားရပါတယ္။

ဤပို႔စ္ပါ မင္းခမ္းေတာ္မ်ားမွာ သီေပါမင္းတရားၾကီးလက္ထက္ေတာ္ အသည္၀န္ တုိင္တားၿမိဳ႕ စားမင္း မင္းၾကီးမဟာသီဟသူရ မွတ္တမ္းတင္ၿပဳစုစီရင္ခဲ႕ေသာ နန္းတြင္း ပရပိုဒ္ၿဖဴတြင္ ေတြ႕ရွိရ ေသာ မင္းခမ္းနားေတာ္ပုံမ်ားကို ၊ အမ်ိဳးသားၿပတုိက္တြင္မွ ယူငင္တင္ၿပၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္ မွစတင္ၿပီး ကိုလုိနီၿဖစ္ခဲ႔စဥ္အခ်ိန္တြင္ ၿမန္မာမ်ား၏ အထြဋ္အထိပ္ထားရာ သီဟာသန ပလႅင္ေတာ္ကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ ကာလကၱားသို႕ မင္းခမ္းေတာ္ပစၥည္းမ်ား နန္းတြင္း ပစၥည္းမ်ားကို အဂၤလန္ႏုိင္ငံသို႕ ယူေဆာင္သြားခဲ႔ၾကၿပီး။

လြတ္လပ္ေရးရသည္႔ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ၿမန္မာ အစိုးရ၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အရ ၁၉၄၈ခုႏွစ္တြင္ သီဟာသနပလႅင္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း ၁၉၆၄ခုႏွစ္တြင္ မင္းခမ္းေတာ္ပစၥည္းမ်ားႏွင္႔ နန္းတြင္း ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကိုလည္းေကာင္း ၿပည္လည္ရရွိခဲ႔ၿပီး၊ က်န္ရွိေနေသာ မင္းခမ္းေတာ္ပစၥည္းမ်ားႏွင္႔ နန္းတြင္းပစၥည္းမ်ားကို လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ၀ိတိုရိယႏွင္႔၊ အဲလဘတ္ၿပတိုက္တြင္ ယေန႔တုိင္ၿပသ ထား ဆဲၿဖစ္သည္ဟု သိရပါတယ္ ၊ ၿပန္လည္ရရွိခဲ႔ေသာ ပစၥည္းမ်ား၊ နန္းတြင္းပစၥည္းမ်ားႏွင္႔ မင္းေၿမာက္ တန္ဆာမ်ားကို ၊ ယခုရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသား ၿပတုိက္ ပထမထပ္တြင္ မင္းခမ္း ေတာ္ပစၥည္းမ်ား ၿပခန္းတြင္ ၿပသထားရွိ လွ်က္ရွိပါတယ္။

ၿမ၀တီမင္းၾကီး ဦးစ၏ မင္းခမ္းေတာ္ဖြဲ႕အလုိအားၿဖင္႔ လက္ယာ မင္းခမ္း ေတာ္ ၁၈ပါးမွာ ၁-ကြမ္းေတာင္းၾကီး၊ ၂-ကြမ္းခ်ပ္သုံးဆင္႔၊၃-ကြမ္းေလာင္း ၾကီး၊ ၄-စလင္႔ၾကာငယ္၊ ၅-စလင္႔ၾကာၾကီး၊ ၆-နဂါးကြမ္းခြက္၊ ၇-ရွစ္ေထာင္႔ကြမ္းခြက္၊ ၉-ပန္းေတာင္ ၾကီး၊ ၁၀-ၿမဴတာ၊ ၁၁-ၿမဴတာ(မ)၊ ၁၂-ဖလား၊ ၁၃-တေကာင္း၊ ၁၄-ၿပတုိ႕၊ ၁၅-ေသာက္ေရတင္၊ ၁၆-အုိးၿပစ္၊ ၁၇-မကန္းကရား၊ ၁၈-နန္းဆြဲအုပ္တုိ႕ၿဖစ္ၿပီး။

လက္၀ဲမင္းခမ္းေတာ္ ၁၈ခု ကေတာ႔၊ ၁-လက္တင္ၾကားကြမ္းခြက္၊ ၂- ၿခေသၤ႔ခံ ကြမ္းခြက္၊ ၃-ကြမ္းေလာင္းငယ္၊ ၄-သလပ္၊ ၅-သလင္းေၿမာင္၊ ၆-သစ္တုိင္(ေတာင္ေ၀ွး)၊ ၇-က်ပ္လွ်ား၊ ၈-ေၿခနင္း၊ ၉-ဖိနပ္၊ ၁၀-သားၿမီးယပ္၊ ၁၁- သန္လ်က္၊ ၁၂-ေတာင္ေ၀ွး၊ ၁၃- ၿခေသၤ႔ခံကရား ၊ ၁၄-အုိး ၿပစ္၊၁၅-ေမးေထာက္၊ ၁၆-က်ီးေၿခ၊၁၇- ၿမဴတာ၊ ၁၈-ၿမဴတာ(ဖို)ဆိုၿပီး လက္၀ဲ မင္းခမ္းေတာင္ကိုလဲ ၁၈ပါးဟု မင္းခမ္းေတာ္ႏွင္႔ ပတ္သတ္ၿပီး ၿမ၀တီမင္းၾကီးဦးစက မင္းခမ္းေတာ္ စပ္ဆုိေရးသား ထားေသာ္လည္း၊ေရႊဘုံနိဒါန္းလာ မင္းခမ္းေတာ္ လကာၤၾကီးမွာ ၿဖင္႔`ႏွစ္လီေပါင္း ေျမာက္၊ ႏွစ္ဆယ့္ ေျခာက္လွ်င္၊ အံ့ေလာက္ ထူးဆန္း၊ ေရွ႕ေတာ္ထြန္း သည္၊ ေရာင္ရႊန္းေျပာင္ေျပာင္ ၀င္း၀င္း တည္း။´လို႕ ၀ဲဘက္ မင္းခမ္းေတာ္ ၁၃ႏွင္႔ ယာဘက္မင္း ခမ္းေတာ္ ၁၃ဟူၿပီး မင္းခမ္းေတာ္ေပါင္း ၂၆ခုရွိေၾကာင္းကို ေရးသားစပ္ဆုိထားပါတယ္။

ေရႊဘုံနိဒါန္းလာ မင္းခမ္းေတာ္ ဆုိင္ရာ လကာၤအၿပည္႔စုံတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေရး သားၿပဆုိထား သည္ကို ေတြ႔ၿမင္ရပါတယ္။

(က) လက္်ာေတာ္က၊ ေရႊေလွာ္သိဂၤါ၊ မ်က္စီျမြာသား၊ ရတနာသန္လ်က္၊ လ်ံလက္လွ်ပ္လွ်ပ္၊ သားျမီးယပ္ႏွင့္၊ ထက္ခ်ပ္မကြာ၊ ရတနာ ပန္းေတာင္း၊ ျခဴးေပါင္းပုလဲ၊ သႏၲာဆြဲလ်က္၊ ရဲရဲေရာင္တက္၊ ကြမ္းခြက္ရွစ္ေထာင့္၊ ထို႔ေၾကာင့္မေရြ႕၊ ျခေသၤ့ခံလ်က္၊ ကြမ္းခြက္ရတနာ၊ စလင္းၾကာႏွင့္၊ သိဂၤါေရႊမွည့္၊ ကြမ္းထည့္က်ပ္မွ၊ က်ပ္လ်ား စသား၊ သီဟခံထား၊ ကရားတေကာင္း၊ ထိုေႏွာင္းျမဴတာ၊ ေရျပည့္စြာတည့္၊ ထီးမွာေလးဆူ၊ စိုက္ထူၾကြားၾကြား၊ ယပ္မားခ်ပ္လ်က္၊ ေရာင္ျခည္ရွက္သည္၊ ျပိဳးျပက္ ထိန္ထိန္လင္းလင္းတည္း။

(ခ) လက္၀ဲေတာ္က၊ ေရႊေလွာ္ လွ်ံ၀ါ၊ မ်က္စီျမြာသည္၊ ရတနာဘိနပ္၊ သပ္သပ္ေတာင္ေ၀ွး၊ ေရာင္ေျပး၀ိုး၀ါး၊ လက္တင္ၾကားႏွင့္၊ နဂါးကြမ္းခြက္၊ စဥ္လ်က္ သလပ္၊ လွ်ပ္လွ်ပ္၀င္း၀ါ၊ မကြာတသီး၊ ကြမ္းေလာင္းၾကီးကား၊ အျပီးဆိုဘြယ္၊ ကြမ္းေလာင္းငယ္ႏွင့္၊ တင့္တယ္လွစြာ၊ ရတနာ ဖလား၊ ကရားထိုေနာင္၊ သလင္းေျမာင္လု၊ လွ်ံေရာင္ရတနာ၊ သစ္တိုင္ပါ၍၊ ျမဴတာေရခ်မ္း၊ ျပည့္ျဖိဳးလွ်မ္းသည္၊ မင္းခမ္း မည္သား၊ ထီးေလးပါးႏွင့္၊ အၾကား အၾကား၊ ယပ္မားခ်ပ္လ်က္၊ စဥ္ဆက္စံုညီ၊ ဆယ့္သံုး စီ တည့္၊ ႏွစ္လီေပါင္းေျမာက္၊ ႏွစ္ဆယ့္ ေျခာက္လွ်င္၊ အံ့ေလာက္ ထူးဆန္း၊ ေရွ႕ေတာ္ ထြန္းသည္၊ ေရာင္ရႊန္းေျပာင္ေျပာင္ ၀င္း၀င္းတည္း။

ေနာက္ပိုစ္႔မ်ားတြင္ နန္းတြင္းပုရပိုဏ္ၿဖဴလာ မင္းခမ္းေတာ္ေရႊထည္ ပစၥည္းမ်ားကို ဓာတ္ပုံႏွင္႔ တကြ ေရးသားတင္ၿပမည္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း ဘေလာ႔စာရႈ သူအေပါင္းတုိ႕ခင္မ်ား။

ဘေလာ႔စာေပခ်စ္သူမ်ား ဗဟုသုတကုံလုံ ၾကြယ္၀ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတုိ႕ ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္ ပါတယ္၊ ရြႊလန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစခင္မ်ာ။

(အထူးသတင္း- ခ်န္ဂီေဆးရုံတြင္ ေဆး၀ါးကုသခံေနေသာ  မဒမ္ေငြ၏ ေက်ာက္ကပ္တၿခမ္းမွာ လုံး၀ပ်က္ဆီးသြားၿပီ ၿဖစ္ပါ၍၊ ေရွ႕လတြင္ ခြဲစိပ္ကုသမူခံႏုိင္ေစရန္ အားေမြးေနရပါသၿဖင္႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးေစလိုပါေၾကာင္း )

Pre-ၿပႆနာ

Knowledge Society ပညာအဖြဲ႔အစည္း၊ Knowledge Age ပညာေခတ္ ၊ Learnig Society အၿမဲထာ၀ရ သင္ယူေနေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၊ Education for all  အားလုံးအတြက္ ပညာ၊ စသၿဖင္႔ ၊ ၂၁ရာစုႏွစ္အတြင္း သုံးဆယ္႔တစ္ဘုံတြင္ တစ္ဘုံအပါ၀င္ၿဖစ္ေသာ ဤလူ႔ဘုံရွိ ပညာရွိ မ်ားက အထပ္ပါ အဆိုအမိန္႔မ်ား မိန္႔ၿမြတ္ထားသမုိ႕ အခ်ဳပ္အားၿဖင္႔ဆုိရေသာ္ ပညာအေရးၾကီးပါ၏ ဟူလို။

ပညာအေရး ၾကီးေၾကာင္း အားလုံးသိၿပီဆုိရင္ေတာ႔ ၿဖင္႔ကား အဘယ္အရြယ္၌ ၊ အႏွီပညာကို သင္ယူေလ႔လာ ၾကားရပါအံ႔နည္းဟူေသာ အေမးပုစၧာသည္ကား အင္မတန္မွပင္ စိတ္၀င္စားဘြယ္ ရာ ေကာင္းေလသည္မဟုတ္တုံ႕ေလာ၊ ကိုကိုေငြတို႕ ငယ္စဥ္က ေခ်ာင္းၾကိဳေခ်ာင္းၾကား ေၿမာင္း ၾကိဳေၿမာင္းၾကား ၊ လမ္းေပါင္းစုံ ရပ္ကြက္ေပါင္းစုံ၊ ေတာေရာၿမိဳ႕ပါ ေဆာ႔ကစားၿပီးသကာလ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္မွ လြယ္အိပ္စလြယ္သုိင္းၿပီး ေက်ာင္းတတ္ခဲ႔ၾကသည္မ်ားကို မွတ္မွိပါေခ် ပါေသး၏။

ယခုေခတ္မူကား ဟုိအရင္လိုမဟုတ္ပါေခ် ၊ Pre-School ေခတ္တည္း ၊ မိခင္ဘခင္တုိ႕သည္ သားသမီးတို႕အား အက္က်ဳေကးရွင္း (Education) ၾသခ်ရသူမ်ား ၿဖစ္လာေစရန္ အလို႕ငွာ Pre-School ၾကေတာ႔ေခ်ရာ ေက်ာင္းမေနမွီ ၁ႏွစ္ Pre ၊ ၂ႏွစ္ Pre ၊ ၃ႏွစ္ Pre ၊ ေလးႏွစ္ Pre ၊ ၅ႏွစ္ pre စသၿဖင္႔ သူ႕ထက္ငါ Pre လွ်က္ရွိၾကဘိေခ်ရာ၊ အခ်ိဳ႕ေသာ ေဖေဖေမေမတုိ႕သည္ ကေလးကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားစဥ္ကတည္းကပင္ ေမြးလာမည္႔ အနာဂတ္ အတုံးအခဲ ရတနာေလးမ်ားကို ဘယ္ ဘယ္ Pre School ထားရပါအံ႔နည္းဟု စုံစမ္းၿပီးသကာလ ေက်ာင္းအပ္ႏွံေနၾကမဟုတ္ေလာ ကိုကိုေငြ ၀န္းက်င္တြင္ၾကည္႔ပါ တူမၿဖစ္သူ သုံးႏွစ္အရြယ္ ခ်မ္းခ်မ္း ပရီေက်ာင္းသူ P1၊ အကို၀မ္းကြဲ ေမြး တာရာေရႊစင္ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ P2၊ အိမ္နီးအပါး သူမ်ားသည္လဲ p1 p2 p3 p4 စၿဖင္႔စၿဖင္႔ အမ်ားအၿပားရွိရေလကုန္၏။ထုိတူမ တူေလးတို႕သည္ ေနာင္အနာဂတ္တြင္ လူ႔အဘုိး တန္ေလးမ်ား ၿဖစ္လာပါေစရန္  နံနက္ရွစ္နာရီခဲြမွ စတင္ၿပီး ဘုတ္အုပ္လြယ္ အိပ္ၾကီးမ်ား ကို မႏုိင္႔တႏုိင္သယ္ယူခါ ဆုိင္ရာ  Pre-school မ်ားသို႕ အသက အသကခ်ီ တတ္ၾကေလကုန္၏ ။

ဒိန္းမတ္ ၊ ဖင္လန္ စေသာ ဥေရာပႏုိင္ငံတခ်ိဳ႕က ေစာစီးစြာ ကေလးကို ဘုတ္အုပ္စာေပသင္ယူေစ ၿခင္းသည္ မွားသည္ဟုယူဆၾကၿပီး၊ ၾကိဳက္သေလာက္ေစာ႔ ၊ ၾကိဳက္သေလာက္ ကစား ကစားနည္း ရွိသမွ် အကုန္ကစား အသက္၆ႏွစ္မွစာသင္ဟူသတတ္။  (ဆရာတာေရးတဲ႕ ငါတုိ႕ဘာေၾကာင္႔ ေက်ာင္း သြားရသလဲစာအုပ္တြင္) မူၾကိဳေက်ာင္းတြင္ အေရးအဖတ္ အတြက္ သင္ၾကားရမည္ဟူ ေသာအဆုိကုိ ဂ်ပန္က ၀%ႏႈန္းလကၡံၿပီး ၊ အေမရိကန္ႏုိင္ငံက ၁%ႏႈန္းလကၡံ ၊ တရုပ္ကမူ ၃၅%လက္ခံေသာဟူ၏ ။

ခေလးကို စာက်က္ဘို႕ အတင္းတုိက္တြန္းရမည္ဟူေသာ အဆုိုကို  ဂ်ပန္က ၀%ႏႈန္းလကၡံ၊ အေမရိကန္ ၁%လကၡံ၊ တရုပ္ ၃၅%ႏႈန္းလကၡံ ၊ ကေလးငယ္ဘ၀ အစေကာင္းခ်င္လို႔ပါခင္မ်ာ ဟူေသာ အဆိုကိုမူကား ဂ်ပန္က၂%ႏႈန္းသာလကၡံ၊ အေမရိကန္ ၅၁%လကၡံ ၊ တရုပ္က ၆၇%လကၡံေၾကာင္း ဖက္ရူလိုက္ရပါတယ္၊ ခ်ဳံငုံသုံးသပ္ရသည္ရွိေသာ္ အႏွီ Pre-School မ်ားတြင္ စာသင္ဘုိ႔ စာက်တ္ဘို႕ ရာႏႈန္းၿပည္႔လက္ခံေသာ အယူအဆမဟုတ္ေခ်သည္ တမုံ႕။

တေန႔ေတာ႔  လမ္းၾကံဳတာနဲ႕ ၿပည္လမ္းႏွင္႔ ေၿမနီကုန္းလမ္းေထာင္႔ရွိ တုိတယ္အကယ္ဒမီ Pre-School တြင္ တတ္ေရာက္ ပညာေစ႔ငုသင္ၾကားေနေသာ ၃ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္တူမကို ေက်ာင္းၾကိဳ ရန္အလို႔ငွာ  တူမေလးေက်ာင္းအဆင္းကို ေစာင္႔ရင္း ေဘးမွ ကြ်န္ေတာ္လို ေက်ာင္းလာၾကိဳေန ေသာ မိခင္သုံးေယာက္ထံမွ ဤကဲ႔သို႕နားေသာတဆင္ရပါ၏ စာရႈသူ….။

ပထမအမ်ိဳးသမီး `အိမ္ကသားေလး မူၾကိဳကေလ သိပ္ေကာင္းတာဘဲ၊ သားသားအခုမွ ၃ႏွစ္လား ရွိေသးတာ ၁၃လီထိအလြတ္ဆိုႏုိင္တာ အံ႔ေရာဟူသတည္း´ ဒုတိယအမ်ိဳးသမီး `စီးကမ္းေကာင္း လိုက္တာဟယ္ ဆရာမက ေရာက္တာနဲ႕တန္းစီ အကုန္အိပ္၊ မ်က္စိမွိတ္ထား၊ မအိပ္ရင္ ၾကိမ္လုံးၾကည္႔ထားလို႕ ဆူထည္႔လိုက္တာ အကုန္လုံးၾကမ္းေပၚမွာ ေခါင္းအုံးကေလးေတြနဲ႕ ၿငိမ္ေန တာပဲ၊ စီးကမ္းေကာင္းလိုက္တာ ဟူသတတ္။´ တတိယ အမ်ိဳးသမီးကမူကား ဤႏွယ္မိန္႔ၿမြတ္ပါ ၏ အိုကြယ္ ဘိုလိုခ်ည္းေရးခုိင္းေတာ႔တာ My name is mg mg. My father is U Ba. My mother is daw mya. I like banana. ဆုိၿပီး လိုက္ကူး ၊ ၿပီးရင္အလြတ္ၿပန္ဆုိ ၊ ဒြတ္ဒက္ ရြတ္ရွက္ ဘာတတ္သလဲ မေမးနဲ႕ ဟူလို။အၿခားေသာ အရပ္အရြာ ကမၻာတို႔ Pre-School အဓိပၸါယ္ကို မည္သို႕ပင္ဖြင္႔လင္႔ကစား ကြ်ႏုပ္တို႔ အရပ္ ကြ်ႏုပ္ဇာတ္သည္၊ ကြ်ႏုပ္တို႔နည္း ကြ်ႏုပ္တုိ႕ဟန္ ကြ်ႏုပ္တို႕အေတြးၿဖင္႔ ထုဆစ္ပုံေဖာ္ေန သည္မွာ အားရစရာပင္ၿဖစ္ပါ၏။

ကြ်န္ေတာ္ တစ္ဦးတည္း၏ လိုအင္ဆႏၵအရေသာ္ မူကား ကေလးတုိ႕ကို ေမြးကင္းစ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ေၿပာတတ္ကတည္းက အလီစက်တ္ခိုင္းေသာ္ မေကာင္းလားဟု အေတြး၀င္မွိပါ၏၊ အႏို႔အၿပင္ ေက်ာင္းမတတ္မွီ Pre-School မွာကတည္းက အဂၤလိပ္ဘုတ္အထဲက ဟာေတြ အကုန္ရသေတာ႔ ဟု မိဘမ်ားဂုဏ္ယူႏုိင္ေစရန္ Dictionary တစ္အုပ္လုံးကို က်တ္ခုိင္းထားလွ်င္ေကာ အက်ိဳးမထူး ႏုိင္ပါကလား ဘေလာ႔စာရူသူ၊ တစ္ကေန တစ္ေထာင္အထိ အေခါက္ေပါင္း ၁၀၀ေရးၾကစမ္း။ အႏုိ႔ကလိုလည္း Training ေမာင္းခ်င္ ေမာင္းေပးႏုိင္ပါ၏။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ပုံႏွိပ္စာအုပ္ထဲက စာ ေတြ ဗလာစာအုပ္ထဲကို အကုန္ကူးထည္႔ၾကစမ္း စသည္ၿဖင္႔လည္း လမ္းညြန္သမႈၿပဳႏုိင္ပါ၏။ ခုန္ေပါက္ေၿပး လႊား ေဆာ႔ကစားေနမဲ႔အစား၊ မီးရထားေလးေတြ ကားေလးေတြနဲ႕ ေဆာ႔ကစားေန မည္႔အစား၊ အရုပ္ေလးေတြနဲ႕ ေဆာ႔ေနမည္႔အတူတူ၊ သမိုင္း၅ပုဒ္၊ ပထ၀ီ အပုဒ္၂၀၊ အဂၤလိပ္ စာအေၾကာင္း ၁၀၀၊ အေၿမွာက္အလီ ၁၀ပုဒ္က်တ္ေနသည္က အက်ိဳးမမ်ားပါလား  အိုမိေကာင္း ဖခင္။ ကိုုကိုေငြနဲ႕ မဒမ္ေငြတုိ႕ ခေလးရခဲ႔ပါက ၀မ္းကကြ်တ္ကြ်တ္ၿခင္းမွာပင္လွ်င္ Pre-School သို႔ ပို႔လိုက္မည္အေၾကာင္း သပၸဳရိသ အႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတုိ႕။     

ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတုိ႕ ဆုမြန္ေတာင္းပါတယ္၊ ရြႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစ။

အေမ

အိမ္ေထာင္သက္ (၂၁)ႏွစ္အၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ကၽြန္ေတာ့္ကိုအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ညစာအတူ ထြက္စားၿပီး ရုပ္ရွင္အတူတူၾကည့္ေစခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမက ေျပာပါ တယ္။သူကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ရွိေနခ်င္တာ သူသိတယ္တဲ့။ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေျပာေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆိုတာ မုဆိုးမအျဖစ္ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနတာ (၁၉)ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေမပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အလုပ္ေတြနဲ႔ သားသ မီး(၃)ေယာက္အတြက္ တာ၀န္ေတြေၾကာင့္ အေမ့ဆီကိုအ ေၾကာင္းထူးရွိတဲ့ တခါတရံကလြဲလို႔ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး။

 

အဲဒီညကေတာ့ အေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ညစာထြက္ စားၿပီးရုပ္ ရွင္ၾကည့္ ဖို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။"သား... ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲ?"အေမဟာ ညည့္နက္မွ ဖုန္းလာ ရင္၊ ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ အျပင္ထြက္စားဖို႔ေခၚရင္သတင္းဆိုးေတြမ်ား ရွိလို႔လားလို႔ သံသယ၀င္ တတ္တဲ့သူပါ။"မဟုတ္ပါဘူး အေမရယ္။ အေမနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေတြ႔ၿပီး စကား ေလးဘာေလးေျ ပာ ခ်င္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အေမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ"အေမက စဥ္းစားသလို ခဏျငိမ္သြားၿပီးမွ "အရမ္းေကာင္းတာေပါ့ သားရယ္" လို႔ျပန္ေျပာပါတယ္။အဲဒီအပတ္ ေသာၾကာ ေန႔မွာ ရံုးဆင္းတာနဲ႔ အေမ့ကိုကားနဲ႔ သြားႀကိဳပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းလႈပ္ရွားေနမိတယ္။ အေမ့အိမ္ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ အေမလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရႊင္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အေမက ကုတ္အက်ီေလး၀တ္ၿပီး တံခါး ၀မွာ ေစာင့္ေနပါတယ္။ဆံပင္ေလးေတြကို အေခြအလိပ္ေလးေတြ လုပ္ထားၿပီး အေဖနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အႀကိမ္မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ ပြဲတုန္းက ၀တ္ခဲ့တဲ့ အက်ီေလးကိုပဲ ၀တ္ထားပါ တယ္။အေမ့မ်က္ ႏွာေပၚက အျပံဳးဟာ နတ္သမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါလိုပဲလင္း လက္ေတာက္ ပေနပါတယ္။

"အေမ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငါ့သားေလးနဲ႔ အျပင္ထြက္ၿပီး ထမင္းစားမလို႔လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႔ေတြက အေမ့ကိုအထင္ႀကီးေနၾကတယ္။ သားနဲ႔ဘယ္ေတြသြားတယ္ ဘာေတြစား တယ္ဆို တာ သူတို႔ကိုျပန္ေျ ပာျပ ရဦးမယ္။သိပ္သိခ်င္ေနၾကတယ္..." ကားေပၚတက္ရင္း အေမက ေျပာ တယ္။ဆိုင္အေကာင္း စားႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ေႏြးေထြးမႈရွိတဲ့ ဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားလိုက္တယ္။ ထိပ္တန္းအမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဟန္ပန္မ်ိဳးနဲ႔ အေမက ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို ကိုင္ထားပါတယ္။

စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ အစား အေသာက္စားရင္းကို ကၽြန္ေတာ္က ဖတ္ျပရပါတယ္။အေမက စာ လံုးႀကီးႀကီးေတြကိုပဲ ဖတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။ ဖတ္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထိုင္ၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ အေမ့ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အတိတ္ကို သတိရေနတဲ့ အျပံဳးေလးနဲ႔ အေမ ကေျပာ တယ္..."သားငယ္ငယ္ေလးတုန္းကေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ဖတ္ျပတဲ့သူက အေမေပါ့..." "အခုေတာ့ အေမအနားယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို အလွည့္ေပးေပါ့... ေနာ္အေမ..." လို႔ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္ ပါတယ္။ညစာစားရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေ ကာင္းေကာင္း ေျပာျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္။ေျပာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက ဘာမွ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး အခုလတ္တေလာ ကိုယ္ ဘာေတြလုပ္တယ္ ဘာေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္ၾက တာပါ။ စကားေျပာတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲဆိုရင္ ရုပ္ရွင္ေတာင္ လြတ္သြား တဲ့အထိပါပဲ။

 အေမ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ အေမက "အေမတို႔ ေနာက္တစ္ခါလည္း အခုလိုပဲအျပင္ ထြက္စားၾကဦးမယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အေမက ေကၽြးမွာေနာ္..."လို႔ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူလိုက္ ရပါတယ္။အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက "ညစာထြက္စားတာ ေပ်ာ္ခဲ့ လား" လို႔ အျပံဳးနဲ႔ ေမးပါတယ္။"အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထား တာထက္ ေတာင္ အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..." လို႔ ျပန္ေျဖမိပါတယ္။

ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ရုတ္တရက္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏွလံုးေရာဂါခံစားရၿပီးအေမဆံုးရွာပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းလို႔ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ဘာမွေတာင္ လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အေမဆံုးၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာအေမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သြားခဲ့တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္က ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္း မိတၱဴတစ္ေစာင္ပါတဲ့ စာအိတ္တစ္အိတ္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေရာက္လာပါတယ္။ျဖတ္ပိုင္းမိတၱဴနဲ႔အတူ အေမေရးထားတဲ့ စာေလးတစ္ေစာင္ပါ ပါလာပါတယ္။"သား... ဒီေငြေတာင္းခံလႊာအတြက္ အေမႀကိဳၿပီး ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္...အဲဒီေန႔မွာ အေမသားတို႔နဲ႔ အတူရွိေနႏိုင္ပါ့ မလားဆိုတာ ေတာ့သိပ္မေသခ်ာဘူး... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမလူႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္။

အေမ့သားနဲ႔ အေမ့ေခၽြးမ အတြက္ပါ...သားနဲ႔ညစာထြက္စားတဲ့ ညဟာ အေမ့အတြက္ ဘယ္ ေလာက္ အဓိပၸါယ္ ရွိတယ္ဆိုတာသားဘယ္ေတာ့မွ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး... သားကို အေမသိပ္ ခ်စ္တယ္..."အေမ့စာကို ဖတ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း အခ်ိန္မီေျပာဖို႔၊ သူတို႔ရသင့္တဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အခ်ိန္ေတြကို အခ်ိန္မီေပးဖို႔ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီး တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္ပါတယ္။

ဘ၀မွာ ဘုရားနဲ႔ မိသားစုထက္ပိုၿပီး အေရးႀကီးတဲ့အရာ မရွိပါဘူး။တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးမို႔လို႔ ဘာသာျပန္ျပီး မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ အခုလိုမိေ၀းဖေ၀းနဲ႔ တနယ္တေက်းေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လူႀကီးမိဘေတြနဲ႔ တစ္အိမ္ထဲမွာအတူတူေနခြင့္ ျပဳစုခြင့္ရေနတဲ့သူေတြကို အားက်မိပါတယ္။ ကၽြန္မလည္းမိဘနဲ႔အတူတူေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြတုန္းက (မိဘခိုင္းတာရွိရင္ေတာ့ အကုန္လံုးလုပ္ ေပးခဲ့ေပမယ့္) မိဘနားသိပ္မေနခဲ့ပဲ အခ်ိန္အားရင္ ကိုယ္ဘာသာတစ္ ေယာက္ထဲေန တတ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ မိဘနဲ႔ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို တမက္တ ေမာျပန္လို ခ်င္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ဘ၀မွာ ကိုယ့္ဘာသာရုန္းကန္ရင္း လူေတြအေၾကာင္းပိုသိလာတဲ့ အခါက်မွ ေနာက္ဆံုးကိုယ့္ဘက္မွာအျမဲတမ္းရပ္တည္တဲ့ သူေတြဟာ မိသားစုပဲဆိုတာ ပိုၿပီးနားလည္ လာမိပါတယ္။မိဘနဲ႔ အတူေနေနဆဲျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကို လည္းအ လုပ္ေတြ ရႈပ္ေနေပမယ့္ မိဘအတြက္ အခ်ိန္သပ္သပ္ေပးဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

(အေမမ်ားေန႔အတြက္ အမွတ္တရေပးပို႕လိုက္တဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမးလ္ေလးကို ၿပန္လည္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။)

ရြႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကေပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတုိ႕က ဆုမြန္ေတာင္းပါတယ္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾက ပါေစခင္မ်ာ..။