“တင္ေလအထူး ၊ သူ႔ေက်းဇူူး ၊ မေခ်ဖ်က္မွိ ပါေစေသာ္ ”

                                ဤကား  ကိုၿဖဴကြက္ႏွင္႔ တူေသာ ေခြးတည္း

သူတုိ႔၏ အမည္မ်ားမွာ  ကိုၿဖဴကြက္ႏွင္႔ ကိုငမဲ ဟူသတည္း ၊ ကိုၿဖဴကြက္ဆိုတာ အခုေခြးတုိ႔ ၏သက္တမ္းအားၿဖင္႔ ၇၀ေက်ာ္ လူ႔သက္တမ္းအားၿဖင္႔ ၈ သား ၿမန္မာေခြးစစ္စစ္ၿဖစ္ၿပီး ၊ အေရာင္ မွာ အၿဖဴႏွင္႔ အ၀ါကြက္သၿဖင္႔ ကိုၿဖဴကြက္ဟု တြင္ပါသည္ ၊ ေခြးဆိုေပသိ ရဲစြမ္းသတၱိႏွင္႔ ၿပည္႔စုံ လိမ္႔မည္ ဟူ၍ မထင္လိုက္ပါႏွင္႔ အင္မတန္ေၾကာက္တတ္္သည္႔ ေခြးၿဖစ္ပါသည္ ၊ တေန႔ တာ သူ႔လုပ္ငန္းမွာ မုိးလင္းရင္ အိမ္က အၾကီးေကာင္ ပိုေသာ ေကာ္ဖီနဲနဲ ၊ ကြ်န္ေတာ္ပိုေသာ ႏြားႏုိ႔ ႏွင္႔ နံၿပား ကတ္ေၾကးကိုက္ တစ္ခုႏွစ္ခု ၊ ေမေမႏွင္႔ အလတ္ေကာင္၊ ပါး တို႔ပိုေသာ မုန္႔ဟင္းခါးကို အဖတ္ မပါေတာင္ အေရနဲနဲ သူ႔ဇလုံေလးထဲ ထည္႔ေပးထားလွ်င္ သူ႔ဖာသာ တမ်ိဳးၿပီး တမ်ိဳး စားေသာက္ၿပီး ၊ သူ႕အတြက္ အထူးစီမံ ထားေသာ ေခြးကုတင္ပုေလးမွာ ေမွးစက္ခါ  ဇိမ္ယူတတ္သလို ၊ ႏုိ႔ ေကာ္ဖီ မုန္႔ဟင္းခါး အေရ တစုံတခု လိုပါက ၊ ေခ်ာင္းပင္ မဟန္႔ရဲေလာက္ ေအာင္ ၿပာေလာင္ခတ္ၿပီး အၿမီးယမ္းေလ႔ ရွိပါတယ္ ၊ “ကိုၿဖဴဳကြက္ ခင္မ်ားကို ၾကည္႔မ ရေတာ႔ဘူးေနာ္ ” လို႔ ခပ္မာမာ အသံေပးလိုက္လွ်င္ၿဖင္႔ ၊ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္ေတာ႔ဘဲသူ႕ကု တင္ပုေလး စီၿပန္သြားၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင္႔ အိပ္ေနတတ္ပါသည္ ။

ေန႔လည္ပိုင္းတြင္ လူေတြထမင္းစားတာနဲ႕ စားပြဲခုံေအာက္မွာ ၀င္ၿပီး အီအီႏွင္႔ သူရွိပါေၾကာင္း အရိုးမ်ားကို ခ်ေပးလွ်င္ စားမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း သတင္းပို႔သကဲ႕ သို႔ အတင္းအၿမီးကို သမံတလင္းႏွင္႔ ပုတ္ပါသည္ ၊ ခ်ေၾကြးတာ မွန္သမွ် အကုန္စားပါသည္ ၊ ကိုငမဲကား ထုိသို႔မဟုတ္ေခြး ဣေၿႏၶ တု႔ိ ႏွင္႔ ၿပည္႔စုံ၏ ၊ မည္သည္႔အခါမွ် မေတာင္း သူ႔ဇလုံထဲ လာထည္႔မွ စားတတ္၏ စားလွ်င္ လဲ စည္းစနစ္က်၏ ကိုၿဖဴကြက္လို ဟိုထုိးဒီိထိုး ပြေနေအာင္မစား  ေအာက္ေၿခကေန နခမ္းသပ္စား တတ္၏ ၊ တေန႕ကို ႏွစ္ၾကိမ္ အၿပင္ထြက္ေပးရ၏ ၊ မနက္ဘက္ အိမ္မွ အၾကီးေကာင္ကား စထြက္သည္႔ အခ်ိန္မွစ၍ ကိုၿဖဴကြက္ ခင္မ်ာ တအီအီႏွင္႔ ဟိုေၿပးဒီေၿပး မ်က္စိေနာက္ ေလာက္ ေအာင္ ဟန္ေရးၿပတတ္၏ ၊ ၿခံတံခါး ဖြင္႔လွ်င္ သူ႔ဖမ္းထားရၿပီး ပါးေနာက္ဆုံးထြက္ ၿပီဆုိမွ သူ႔ကို လႊတ္ေပးရ၏ ၊ ကိုငမဲ ကားတုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္္ ၊ “ကိုငမဲ အၿပင္ၾကြ” ဆိုမွ ေၿဖးေၿဖးေလး တစ္လွမ္း ခ်င္းထြက္သြားတတ္၏ ။အိမ္ကို ၿပန္လွ်င္ ကိုငမဲ အရင္ေရာက္ၿပီး ၊ ၿဖဴကြက္ေရ လာဟ ဘာညာ သာရကာ ဆုိမွ ၊ ၿပန္၀င္လာ တတ္၏ ၊ အၿပင္မွာ ေတြ႔လို႔ လိုက္ေခၚပါက ငမဲေရဆုိလွ်င္ ၿပန္လာ တတ္ေပမဲ႕ ၊ ၿဖဴကြတ္ေရ ဟု ေခၚလိုက္လွ်င္ ႏွစ္ဆ တုိးၿပီး အေရွ႕ကိုသြားတတ္၏ ။

အဲလို ေခြးဆုိးေလးကို ေမေမကလြဲရင္ တစ္အိမ္လုံး ၿဖဴကြက္္ကို ခ်စ္ၾက၏ ၊ ဘာစားစား ၿဖဴကြက္ဘုိ႔ သာအမ်ားဆုံး ပိုပိုသာသာ ေကၽြးေမြး၏ ၊ ငမဲကိုေတာ႔ ပုံမွန္ေလာက္သာ ေကၽြးေမြးပါတယ္ ေမေမကေတာ႔ ကိုငမဲကို အသဲစြဲ ခ်စ္ပါတယ္ ၊ “နင္တုိ႔ ၿဖဴကြက္က တုိ႔အိမ္ေပါက္မဟုတ္ဘူး ၾကီးမွ ေရာက္တာ ၊ ဒို႔ငမဲက ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီမွာေနတာ ငယ္ေမြးၿခံေပါက္ စည္းကမ္းလဲ ရွိတယ္လို႔” ငမဲဘက္က ရပ္တည္ၿပီး အၿမဲေၿပာတတ္သလို ၊ သူ႔စားသမွ်ကိုလဲ ငမဲကိုသာ ေကၽြြးေမြး တတ္ပါတယ္ ၊ ထုိႏွစ္ေကာင္ဟာ လူေတြနဲ႔ နီးလို႔လား မသိပါ ၊ လူစားသမွ် အကုန္စားတတ္ ေသာက္တတ္ပါတယ္၊ ဖရဲသီး ၊ ငွက္ေပ်ာသီး ၊ အုန္းသီး ၊ သီးႏွံစုံ စားေသာက္တတ္သလို ေန႔လည္စာ အၿပီးနဲ႔ ညစာ ၾကားမွာ အခ်ိန္တအား ကြာတာေၾကာင္႔ သူ႔တုိ႔အတြက္ ဘီစကြတ္မုန္႔ အ၀ုိင္းေလးေတြ ၀ယ္ေပးထားရပါတယ္ ၊ ညစာက ၈နာရီ ၉ နာရီေလာက္မွ စားတာမုိ႔  သူ႔တို႔ကို ညေနပိုင္း ဘီစကြတ္ မုန္႔အ၀ိုင္းေလးေတြ ေကၽြးေမြးရပါတယ္ ၊ ေကၽြြးၿပီဆုိလွ်င္ ၿဖဳကြက္ဟာ အၿမန္ကုန္ေအာင္ စားပါတယ္ ၊ ၀ါးေတာင္မ၀ါးဘဲ မ်ိဳခ်ပါတယ္ ၊ ငမဲကေတာ႔ တစ္ခုၿခင္း စားေသာက္ပါတယ္ ၊ ကိုၿဖဳကြက္္ဟာ ေလာဘလဲ ၾကီးၿပီး မုန္႔ေတြကို ၿခံပတ္ပတ္လည္မွာ လိုက္ဖြက္ထားၿပီး ၊ အီၾကာေကြ႕မ်ား ေကၽြြးမွိရင္ေတာ႔ ဖဲ႔ၿပီးေစာင္႔ ေကၽြြးမွ အကုန္စားပါတယ္ ၊ အေခ်ာင္းလုိက္ မ်ား ေပးလိုက္ရင္ေတာ႔ သူမစားဘဲ သြားဖြတ္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ လာေတာင္းပါတယ္ ၊ ငမဲကား  ထုိသုိ႔မဟုတ္ ၊ အေခ်ာင္းလုိက္ေပးလိုက္ ရင္သူ႔ဇလုံထဲ ထည္႔ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ စားတတ္၏္ ။

ကိုၿဖဴကြက္ ၊ ကိုငမဲဟူေသာ  အမည္သညာသည္ ၊ အဓိပၸါယ္ မရွိေသာ ရုဠွီအမည္ သညာ မ်ားမဟုတ္ ၊ အဓိပၸါယ္ ရွိေသာ နိမိတၱက အႏြတၱ အမည္မ်ားၿဖစ္ၾကေလ ၏္ ၊ ကိုၿဖဴကြက္ ၏မိခင္တပ္ရင္း ကား ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းမွ  ၿဖစ္ၿပီး ကိုငမဲ၏ ေမြးဖြားရာ ေဒသကေတာ႔ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႔နယ္ ၊ ကန္ပတ္လမ္း ၊ ၅ ရပ္ကြက္ သားတည္း ၊ ကိုၿဖဴကြက္ ကိုရလာစဥ္က ၆လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ ပိန္ေသးေသး ေခြးခေလးေပတည္း ၊ အိမ္နားက ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းေတာ္မွ ေခြးၾကီးမ်ားက ႏွိပ္စက္သည္႔အၿပင္ ၊ ေက်ာင္းသားငယ္ ခေလးမ်ားကပါ ၀ိုင္း၀န္းႏွိပ္စက္ေသာ ေၾကာင္႔ တင္ပါးမွာ အနာၾကီးၿဖစ္ခါ ေလာက္ပါတြယ္ၿပီး လူကိုၿမင္လွ်င္တုန္ ေနေအာင္လန္႔ ေနတတ္ လုိ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို သြားေဘာကန္ရင္း သနားလို႔ အိမ္ကို ေခၚလာရင္းက အဆင္းသ႑ာန္ ကို ၾကည္႔ေသာ အားၿဖင္႔ ေၾကာင္တုိ႔၏ အဆင္းသ႑ာန္နဲ႔ ဆင္တူသၿဖင္႔၄င္း ၊ အၿဖဴတြင္ အ၀ါကြက္္ သၿဖင္႔၄င္း ထိုထုိေသာ အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကို အစြဲၿပဳ၍ ကိုၿဖဴကက္္ဟု တြင္ပါ၏ ၊ အိမ္ကိုေရာက္ ေတာ႔ ဗုဒၶဟူးေန႔ၿဖစ္ပါ၏ ၊ ေရာက္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ႔ခင္မ်ာ ပလက္စတစ္ လက္အိတ္တထုပ္ ၀ယ္ၿပီးၿပီး ေန႔စဥ္ အနာဖန္ေဆးၿခင္း ၊ ေန႔တုိင္းထည္႔ေပး ရၿခင္း စေသာေခြးသူနာ ၿပဳလုပ္ငန္း ေဆာင္တာ အၿဖာၿဖာကို တာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္ေနရသလို ၊ တစ္ဖက္ကလဲ အိမ္မွာေခြးမေမြးရ ဟူေသာ စည္းကမ္းမ်ားကို မသိက်ိဳးကြ်ံ႕ၿပဳ ၿပီး တစ္အိမ္လုံးကို ဖားၿပီး ေမြးဘုိ႔ လုပ္ရပါေသး၏ ၊။

တစ္အိမ္လုံးက ကိုၿဖဴကြက္ကို လက္မခံၾကပါ ၊ ကိုၿဖဴကြက္ ဘ၀သည္ သနားစရာအတိ ၿပီးေလ၏ ၊ ကြ်န္ေတာ္႔ဘုိးဘုိးသည္ ကိုၿဖဴကြက္ကို ေမတၱာ အမဲ႔ဆုံး လူသားၾကီးၿဖစ္ပါ၏ ၊ “ေမြးခ်င္ရင္ အၿခားေခြးကိုေမြး ဒီေခြးဟာ ေက်ာင္းေခြးကြယ္ အင္မတန္ အက်င္႔တန္တတ္တယ္”လို႔ အဘိုး ကနားခ် ပါ၏ ။“အဘိုးရယ္ ေမြးပါရေစပါ ကိုၿဖဴကြက္ဟာ အနာၾကီးနဲ႕ပါ အၿခား ေခြးၾကီး ေတြက တအားႏွိပ္စက္တယ္ ၊ ေက်ာင္းသားေလး ေတြကလဲ ရိုက္တယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မကယ္ရင္ သူ႔ဘ၀ဟာ သနားပါတယ္” ၊ ကယ္ပါေနာ္လုိ႔ မ်က္ေရေလး စမ္းစမ္းႏွင္႔ အသနား ခံပါေသာ္လည္း  အဘိုးက ၊ “ဒီမွာ ငါ႔ေၿမး အၿခားေခြး၀ယ္ေပးမယ္ ၊ သူ႔အနာ ေပ်ာက္ရင္ ေက်ာင္းၿပန္ပို႕လုိက္ လို႔” ေဒါသနဲ႔ ေၿပာပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တအိမ္လုံးမွာ ေဖေဖရဲ႕ ေယာကၡမ ေမေမရဲ႕ ေဖေဖဟာ ၾသဇာအၾကီးဆုံး လူသားၿဖစ္ပါတယ္ ၊ သူကဒါဘဲဆိုရင္ က်န္တဲ႔လူေတြ ေခ်ာင္းေတာင္မဟန္႔ ရဲပါ ၊ ကိုၿဖဴကကရဲ႕ အနာေလးဟာ ေန႔စဥ္ ဂရုတစုိက္ ၿပဳစုေပးလို႔ အသားနီေလးေတြ တက္္လာသလို ၊ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေလး ေတြေၾကာင္႔လဲ ဆူၿဖိဳးၿပီး ပု၀ိုင္း၀ိုင္းေလး ၿဖစ္လာလုိ႔  ခ်စ္ဘုိ႔ ေကာင္း လာပါတယ္ ၊ သတၱ၀ါေလးရဲ႕ အနာအၿမန္ မက်က္္ပါေစနဲ႔ လို႔  ေမြးခ်င္စိတ္နဲ႔ မတရားဆုေတာင္း မွိပါတယ္ ။

ကြ်န္ေတာ္႔ဆုေတာင္း မၿပည္႔ပါ အနာက်က္္လာၿပီး အိမ္မွာလဲ ေနသားက်ေနတဲ႔ ကိုၿဖဴကြက္ ေလးကို ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသြားတုန္း ၊ အဘိုးက ေက်ာင္းကိုသြားပို႔လုိက္တာကို ကြ်န္ေတာ္မ သိလိုက္ပါ  ၊ ေက်ာင္းကေန ၿပန္လာေတာ႔ ၊ ထမင္းစားၿပီး အရိုးေတြနဲ႔ ဟင္းေရေလးေတြ ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ နယ္ယူၿပီး ၊ ၿဖဴကြက္ကို ထားတဲ႔ေနရာမွာ သြားေကၽြးေတာ႔ ၿဖဴကြက္မရွိေတာ႔ပါ ၊ “ဘုိးဘုိး ကိုၿဖဴကြက္ေရာ ” “ ေအးေက်ာင္းၿပန္ပို႔ လိုက္ၿပီ” ၊ ကြ်န္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ တင္းသြားပါတယ္ နလန္ ထူစ ေခြးေလးကို ေနေကာင္းမွ ၿပန္ပို႔လဲ ရပါလွ်က္ ၊ လူၾကီးမတန္မဲ႔ သနားညွာတာရမွန္း မသိ ဇြတ္အတင္း ၿပန္ပို႔လို႔ စိတ္ေထာင္းခနဲ႔ ၿဖစ္ၿပီး ၊ “ဘုိးဘိုးကို ဘယ္သူ႕ပို႔ခုိင္းလို႔လဲ လူၾကီးလုပ္ ေနၿပီး ဘုိးဘုိး အိပ္ယာထဲ လာေမြးလို႔လား သူဘာသာ ေနတာကို စၿပီးၿပႆနာေတြ တက္ပါတယ္  ဘယ္သူဘာ ေၿပာေၿပာ စိတ္ထဲမွာ ကိုၿဖဳဴကြက္ကို ရေအာင္ေမြးမယ္လို႔ ဆုံးၿဖတ္ၿပီးၿပီမုိ႔  ၊ ၿခံတခါး ဒိုင္းခနဲ ၿမည္ေအာင္ ဖြင္႔ၿပီး ေက်ာင္းဘက္ကို ထြက္လာပါေတာ႔တယ္ ၊ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ႔ ရင္၀ကို ေဆာင္႔ကန္လိုက္ သလုိ က်င္ခနဲၿဖစ္ သြားပါတယ္ ၊ အၿပင္မွာ အစားေကာင္း အေသာက္ ေကာင္း ေတြနဲ႔ ဆူၿဖိဳးလာ တဲ႔ ကိုၿဖဴကြက္ေလးကို ေက်ာင္းက ေခြးေတြက ေက်ာင္းကိုၿပန္လာတာ ၊  မႏွစ္သက္ၾကဘူးနဲ႔ တူပါတယ္ ၊ “မင္းက အၿပင္ကေကာင္ ငါတုိ႔ ေက်ာင္းထဲ မလာနဲ႕” ဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႕ ကိုၿဖဴကြတ္ကို အႏုိင္၀ိုင္း က်င္႔ထားၾကဟန္ ရွိပါတယ္ ၊ ကိုၿဖဴကြတ္ ေရ လို႕လိုက္ ေခၚ ေတာ႔ ထင္းတုံးေတြ ၾကားထဲ က အီအီနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အသံကို မွတ္မွိၿပီး ၊ ေသြးစေသြးန ေလး ေတြနဲ႕ ကုတ္ကုတ္ေလး ထြက္လာ ပါတယ္ ။

ဘယ္လိုေၿပာရမွန္း မသိေအာင္ကို သနားမွိပါတယ္  ၊ “ၿဖစ္ရေလ ၿဖဳကြက္ရယ္” လုိ႔ေတာင္ ၿမည္တမ္းမွိ ပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ေစြ႔ကနဲ ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ကေန ၿပီး“ မင္းကလဲ ဒီမွာကိုက္ရင္ အိမ္ၿပန္လာခဲ႔ေပါ႔ကြ အိမ္ကိုမင္းမသိဘူးလား ” ၊ ဆိုၿပီး  ကရုဏာေဒါသ နဲ႔ တင္ပါးကို လက္နဲ႔ ရိုက္လိုက္မွိပါတယ္ ၊ သူ႔မွာ အီအိီနဲ႔ တကိုယ္လုံးကိုတုန္ခါ ေနပါတယ္ ၊ေခြးမ်က္ ႏွာငယ္ တယ္ဆိုတာ သူမ်ားေတြ ေၿပာတုန္းက ေနာက္တာ ထင္ခဲ႔တာပါ အခု ကိုၿဖဴကြက္ ေလးဟာ ၊ ေခြးတုိ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာငယ္ၿခင္း နဲ႔ မ်က္ႏွာငယ္ေနတာကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ႔တယ္ ၊ လူလုိသာစကား ေၿပာတတ္ရင္ “ကြ်န္ေတာ႔ကို ကယ္ပါခင္မ်ာ ၊ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဟိုေကာင္ေတြ ၀ိုင္းလုပ္ပါတယ္ ၊ အင္အားမမွ်လို႔ ကြ်န္ေတာ္ပုန္းေန ရပါတယ္ ကယ္ပါ ကယ္ပါလို႔ ”ေၿပာခ်င္ဟန္ ရွိပါတယ္ ၊ ။ကဲ မင္းကို ဒီေန႔က စၿပီး ငါေမြးစားမယ္ ၊ မင္းသခင္ဟာ ငါဘဲလိုက္ခဲ႔ ဆိုၿပီး အိမ္ကို ၿပန္သယ္လာခဲ႔ပါတယ္ ။

“ဟဲ႔ေကာင္ ေလး မင္းဒါဘာလုပ္တုန္း ေၿပာထားတာ နားမလည္ဘူးလား” ၊ “ဘာၿဖစ္တုန္းဗ်ာ ဂ်ဳန္းဂ်ဳံက် ေက်ာင္းဒကာၾကီးရဲ႕ (ဂ်ဳန္းဂ်ဳံက် ဆုိတာ ေမာ္လၿမိဳင္က ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းပါ အဘိုးရဲ႕ မိဘေတြကေန စၿပီး ေက်ာင္းတည္ၿပီး ေမေမတို႔လက္ထက္ ထိ လွဴဒါန္းလာတဲ႔ ေက်ာင္းပါ) ကိုယ္႔ဘာသာ ကိုယ္ေမြးတာ ေက်ာင္းဒကာၾကီး အိပ္ယာထဲ ထည္႔ေမြးလို႔လား ဒီမွာ သတၱ၀ါ တစ္ေကာင္ ဒုကၡေရာက္ေနတာ မေတြ႕ဘူးလား ၊ ေက်ာင္းေတြၾကီး လႊတ္ေဆာက္ မေနနဲ႔ ေက်ာင္းဒကာၾကီးရဲ႕ အေၿခခံ ေမတၱာကရုဏာ ေလးေတြ ေမြးၿမဴၾကအုံး ” ဒီအစုတ္ပလုတ္ ေကာင္ အဘိုးကို ၿပန္ေၿပာေနလိုက္တာ ေခြးမ်ိဳး @@@@@@ ငါရိုက္လုိ႔ နာအုံးမယ္ ၊ ရိုက္ေလ ရိုက္ရင္ အိမ္ကိုမီးနဲ႔ရိႈ႕မယ္ ၊ ဘာ ညာ နဲ႔ ရန္အၾကီးအက်ယ္ ၿဖစ္ၿပီး ၊ ေနာက္ဆုံး ကိုယ္႔တာ၀န္ ကိုယ္ယူၿပီး ေမြးရမယ္ဆိုၿပီး တရား၀င္ ခြင္႔ၿပဳ ခ်က္ယူၿပီး ကိုၿဖဴကြက္ကို ေမြးစားလုိက္ရပါတယ္ ၊ ကိုယ္႔တာ၀န္ ကိုယ္ယူဆိုတာ ေခြးကၿခံထဲမွာ မစင္စြန္႔ရင္ က်ဳံး ၊ အစာကိုယ္႔ဖာသာ ေကၽြြး ေရကိုယ္႔ဖာသာ ကိုယ္ခ်ိဳးေပး အိပ္ယာ ေနရာ ၊ အကၤ်ီ အစရွိတဲ႔ ေခြးဗာဟီယ ကိစၥအ၀၀ကို ေခြးပိုင္ရွင္က သာတာ၀န္ယူရမယ္လုိ႔ ဆိုလိုၿခင္းပါတယ္ ။

ကိုၿဖဴကြက္ ကိုကုတင္ပုေလး လုပ္ေပး ၊ ႏုိ႔တုိက္ ထမင္းေၾကြး ၊ ေရခ်ိဳးေန႔စဥ္လုပ္ ေပးပါတယ္ ၊ “ငါ မရွိရင္ ကိုယ္႔ကုတင္ေပၚကိုယ္ေန ေနာ္ကိုၿဖဴကြက္ မင္းကိုဘယ္သူကမွ ၾကည္တာမဟုတ္ဘူး ငါၿပန္လာမွ အၿပင္ကိုသြား ၊ မစင္မစြန္႔နဲ႕ ၿခံထဲမွာ ညေနၾကမွ အၿပင္မွာစြန္႔ ” ေရခ်ိဳးေပးတုိင္း သင္ေပးထားပါတယ္ ၊ တိရိစၦာန္ ေတြလဲ လူလိုသိပါ တယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းသြားရင္ သူဟာ ကုတင္ပုေလးေပၚက မဆင္းပါ ၊ ကိုၿဖဴကြက္ မစင္ကို တခါမွ ကြ်န္ေတာ္မက်ဳံးခဲ႔ဖူး ဘူးပါ ကြ်န္ေတာ္ၿပန္လာ လို႔ ကိုၿဖဴကက္ေရ ထုတ္ထုိးပါတယ္ဆိုရင္ ၊ မိခင္ကိုေတြ႕တဲ႔ ခေလးေလးလို ခုန္ေပါက္ၿပီး လာပါၿပီခင္မ်ာလို႔ မေအာ္ရုံတမယ္ တအီအီနဲ႕ လာၾကိဳပါတယ္ ၊ ေခြးေတြဟာ အခ်ိန္ကို သိပါတယ္ ၊ ငါးနာရီထုိး လို႔ကြ်န္ေတာ္ အၿပန္ေနာက္က်ရင္ ကိုၿဖဴကြက္ အိမ္မွာၿပာေလာင္ ခတ္ေနပါတယ္ ၊ ဘယ္သြားပါလိမ္႔ ၊ ေနာက္က်လိုက္တာ အဲလိုသူ႕စိတ္ထဲမွာ ေနမယ္ထင္တာပါဘဲ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္က်တဲ႔ ေန႔ေတြဆိုရင္ သူက ခုန္ေပါက္ၿပီး ေၿပးၾကိဳၿပီး ၊ အၾကာၾကီး အနားကမခြာ တတ္ေတာ႔ပါ ၊ အိမ္က လူေတြက မင္းေနာက္က်လို႔ ကိုၿဖဴကြက္ ေအာ္ေနတာ လို႔ၿပန္ေၿပာ ၿပပါတယ္ ၊  အိမ္က လူေတြ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ၿပန္ေနာက္က် တာကို ဘယ္သူမွ သတိမထား မွိေပမဲ႔ ကိုၿဖဴကြက္က သိပါတယ္  ၊ သူတို႔ သားကို ခ်စ္တဲ႔ ကိုၿဖဴကြက္ ကို တစတစနဲ႔ တစ္အိမ္လုံး ေမတၱာသက္၀င္ လာၾကၿပီး မိသားစု၀င္ အၿဖစ္ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း လက္ခံ ေပးၾကပါတယ္ ။

ေန႔စဥ္ ေပါင္ခ်ိန္စက္ေပၚကို ကိုၿဖဴကြက္ကို တင္တင္ခ်ိန္ၾကည္႔  ကိုၿဖဴကြက္ကို ေခၚလာတုန္းက ငါးေပါင္ခြဲ  ဘဲရွိပါတယ္ တေန႔တၿခား ၀လာလို႔  ေပ်ာ္မွိပါတယ္ ၊ အခုေတာ႔ ကိုၿဖဴကြက္ဟာ တစ္အိမ္လုံးရဲ႕  အခ်စ္ေတာ္ ေခြးၾကီး ၿဖစ္ေနပါၿပီ  သူ႕ကိုယ္လုံးကို ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ မမႏုိင္ေတာ႔ ပါ ေန႔လည္ပိုင္း ပူတဲ႔အခါေတြမွာ ၿခံထဲဆင္းၿပီး သင္ၿဖဴးဖ်ာခင္း ၊ ကိုၿဖဴကြက္ကို ေခါင္းအုံးၿပီး စာအုပ္ဖတ္ ရတဲ႕အရသာဟာ အႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ေပ်ာ္စရာေတြထဲက တစ္ခုပါ ၊ ကိုၿဖဴကြတ္ စာ ဖတ္မယ္ေဟ႔ ေအာ္လို႔ ေၿပာလိုက္လွ်င္ၿဖင္႔ ေနာက္ကေနလိုက္ လာတတ္ၿပီး ၊ လက္ပုတ္ ၿပလိုက္ရင္ ေၿခၿပစ္ လက္ၿပစ္ ကြ်န္ေတာ္ကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ပါတယ္ ၊ သူ႕ေက်ာကို ေခါင္းတင္ၿပီး စာဖတ္ မလႈပ္မယွက္ ၿငိမ္ၿပီး ေနေပးတတ္ပါတယ္ ၊ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ဆြမ္းခံၾကြလုိ႔ လူေတြ အိပ္ေန တယ္ဆိုရင္ ကိုၿဖဴကြက္ လူနားလာၿ႔ပီး အီအီအီနဲ႕ ( ဆြမ္းေတာ္ဗ်ိဳ႔ ကိုယ္ေတာ္ေလးၾကြတယ္) လုပ္ပါတယ္ ၊ ဒါဆိုရင္ ဆြမ္းခံၾကြတာ ၾကိန္းေသပါတယ္ ၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသား ေခြးမလို႔ လားမသိပါ ၊ လူဆုိရင္ေတာ႔ ငယ္သံပါေအာင္ ေဟာင္ပါတယ္ ၊ ကိုရင္ဦးဇင္းေတြကို လုံး၀မေဟာင္ပါ ။ (သုကိုရိုက္ထားတဲ႔ ဘုန္းၾကီးကိုေတာ႔ ေတြ႔တဲ႔ ေနရာေဟာင္ပါတယ္ )

ကိုၿဖဴကြက္ဟာ စိတ္နာတတ္ပါ၏ ၊ သူ႕ကိုငယ္စဥ္က ႏွိပ္စက္ထားတဲ႔ ေက်ာင္းဘက္ ကိုဘယ္ေတာ႔မွ မသြား ၊ ေက်ာင္းဘက္ကို ကြ်န္ေတာ္သြားရင္လဲ မလုိက္ပါ ၊ ေက်ာင္းထဲ ကေခြးေတြနဲ႕ သူကိုရိုက္ထားတဲ႕ ဦးဇင္းတပါးကို ၿမင္ပါက တအားေဟာင္ပါ၏္ ၊ ေခြးေပမဲ႕ သူ႔ကို မေကာင္းတာ လုပ္ထားတဲ႔ လူမွန္သမွ်ကို သူမုန္းပါ၏ ၊ ကိုၿဖဴကြက္  ဟာ ေၾကာင္နဲ႔ သာတူသည္ မဟုတ္ ေၾကာင္ကဲ႔သို႕ ၾကြက္ခုတ္ႏုိင္ စြမ္းလဲလည္းရွိပါ၏ ၊ ၾကြက္စုတ္လို႔ ေခၚတဲ႔ ႏုတ္သီး ခြ်န္ၾကြက္ တစ္ေကာင္တေလ မ်က္စိလည္ လမ္းမွား  အိမ္ထဲ၀င္လာရင္ၿဖင္႔ “ကိုၿဖဴကြက္ေရ ကယ္ပါအုံးဟ” လို႔ ေအာ္လိုက္လွ်င္ လက္ညိဳးထိုး ၿပလိုက္တဲ႔ ေနရာကို အနံ႔ခံၿပီး မွိေအာင္ဖမ္း တတ္ပါ၏ ၊ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္တတ္ပါ ၏ ၊ သစ္ရြက္ေလတုိက္လို႔ လႈပ္္ရင္ေတာင္ေဟာင္ပါ၏ ၊ တရံတခါ ပိုးဟပ္တေကာင္ေလာက္ နံရံမွာတက္လာလွ်င္ ေဟာင္လုိ႔ မဆုံးေတာ႔ သည္႔အၿပင္ တုန္မ်ားေတာင္ ေနတတ္ပါေသး၏ ၊ မီးေမွာင္ရင္ ကုတင္ေပၚက မဆင္းေတာ႔ပါ ည၁၀ နာရီေလာက္ ကိုၿဖဴကြက္ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ဘုိ႔ မီးဖြင္႔ေပးရ ပါေသး၏ ။

 ေခြးေပမဲ႕ ေက်းဇူးတရား  ကိုနားလည္ တတ္ပါ၏ အိမ္ကလူေတြ ဘာေကၽြးေနေန ကြ်န္ေတာ္က ကိုၿဖဴကြက္ လာပါအုံး ဆုိရင္ သူ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ အရင္လာပါ၏ ၊ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တစ္အိမ္လုံးမွာ ကြ်န္ေတာ႔ကိုသာ သခင္ဟု မွတ္ယူထားဟန္ တူပါတယ္ ၊တခါက ညီကိုယ္ေတြ  အေပ်ာ္သေဘာ စမ္းသပ္ဖူးပါ၏ အၾကီးေကာင္ ေတြကို ကြ်န္ေတာ္က ကိုၿဖဴကြက္ဟာ ငါ႔ကိုအခ်စ္ဆုံးလို႔ ေၿပာတာကို ဟို ေမာင္ေတြက မယုံ သကာၤၿဖစ္လုိ႔ ငါးေၾကာ္ တစ္တုံးနဲ႕ ၿဖဴကြက္ကုိ ေကၽြးဟန္ၿပဳ ခုိင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္က ကိုၿဖဴကြက္ “ဒီကိုလာစမ္းလို႔ လွမ္းေခၚပါတယ္” ငါးေၾကာ္ စီသြားရႏုိးႏုိး ကြ်န္ေတာ္စီ လာရႏုိးႏုိး နဲ႕ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ “ၿဖဴကြက္ လာစမ္း ငါေခၚေနတယ္ လို႔ ” ေငါက္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ႔  ငါးေၾကာ္ကို လွည္႔ေတာင္ မၾကည္႔ေတာ႔ဘဲ ကြ်န္ေတာ႔ စီကိုေရာက္လာပါတယ္ ေခြးဆုိေပမဲ႕ ဒုကၡေရာက္တုန္း ကူညီထားတဲ႔ လူနဲ႕ ၿပည္႔စုံခ်ိန္မွ ေကၽြြးေမြးတဲ႔ လူကိုခြဲၿခား သိတဲ႔ လူသားဆန္တဲ႔ ေခြးေပတကား ။

ၿမန္မာေခြးေပမဲ႔  နာေခါင္းအရမ္းေကာင္းပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္အ၀တ္အစားေတြ ဖိနပ္ေတြ လြင္႔က်တာ တုိ႔ တစ္ေနရာေရာက္ ေနတာတုိ႔ဆိုရင္ သူခ်ီယူလာတတ္ပါတယ္ ၊ က်န္တဲ႔ လူအားလုံး ပစၥည္းဟာ သူနဲ႔မပတ္သက္သလို ေနပါတယ္ ၊ ေမေမက “လူပါး၀တဲ႔ေခြး” လုိ႔မၾကာမၾကာ ၿပဳံးၿပီး ေၿပာတတ္ပါတယ္ ၊ အစားအရမ္းၾကီးပါတယ္ ကိုယ္လုံးၾကီးကတုတ္တုတ္ ခဲခဲနဲ႔ အရမ္းကိုခ်စ္ဘုိ႔ ေကာင္းသူပါ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ႏုိင္ငံၿခားကို သြားေတာ႔မယ္လို႔ အထုတ္ေတြ ၿပင္ေနခ်ိန္မွာ ေခြးေပမဲ႕ သိဟန္တူပါတယ္ ၊ ဘာေကၽြးေကၽြး မစားေတာ႔ပါ ၊ ကြ်န္ေတာ္႔နား ကိုခါတုိင္းထက္ ပိုၿပီး ကပ္ေနပါတယ္  ကြ်န္ေတာ္ ေလယာဥ္ကြင္း သြားဘို႔ ကားအၿပင္ထုတ္ ခ်ိန္မွာေတာ႔ သူဟာ အူၿပီးလိုက္လာပါတယ္ ၊ မိသားစုေတြ အားလုံး မ်က္ေရ ၀ဲရတဲ႔အထိ သနားစဖြယ္ေလး အူေနပါေတာ႔တယ္  ၿခံထဲလဲ ၿပန္သြင္းလုိ႕မရပါ သူ႕သခင္ အေ၀းၾကီးကို သြားေတာ႔မယ္ဆိုတာ သူသိဟန္တူပါတယ္ ၊“ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ နားရြတ္တုိ မကယ္နဲ႕လို႔ ”ၿမန္မာစကားပုံ ရွိေပမဲ႔ ကိုၿဖဴ ကြက္ကို ကြ်န္ေတာ္ကယ္ တင္ခဲ႔႔ရလို႔ ၊ တစ္ခါမွ ေနာင္တမရဖူးပါ ၊ တရံတခါမွာ အိမ္ကလူၾကီး ေတြ ကိုၿဖဴကြက္ကို ေဟာက္ရင္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကိုၿဖဴကြက္ဘက္က ရပ္တည္ခဲ႔သူပါ ၊ ၿဖဴကြတ္ဟာ လူသား မဟုတ္ေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ညီေလး လိုၿဖစ္ေနသူပါ  ။

တခါတရံ မိသားစုေတြ နဲ႔႔ရန္ၿဖစ္တဲ႔ အခါ ၿဖဴကြက္က ကြ်န္ေတာ္႔ဘက္ ကေနရပ္တည္ ပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ကစိတ္ဆုိးၿပီး အၿပင္ထြက္လာရင္ ကိုၿဖဴကြက္က အိမ္ဘက္ကို ေခါင္းလွည္႔ၿပီး ေဟာင္ တတ္ပါတယ္ ၊ အၾကီးေကာင္ အလတ္ေကာင္ ေတြက ကြ်န္ေတာ႔ကို လည္ပင္းညစ္ခ်င္ ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး သူ႕ကိုစတဲ႔ အခါကိုၿဖဴကြက္က တကယ္ကို ကိုက္ေတာ႔မဲ႔ ဟန္ပန္နဲ႕ မာန္ဖီတတ္ပါတယ္ ၊ “ကိုၿဖဴကြက္ ေရကယ္ပါအုံးဟ” ဆိုတဲ႔ ကြ်န္ေတာ႔အသံ ကိုသူ႕သခင္ ဒုကၡေရာက္လို႔ သူ႕ကို တတာ လို႔ ၊ ထင္ထားပုံရပါတယ္ ၊ အဲလိုကြ်န္ေတာ္ ေအာ္လိုက္ၿပီ ဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ ေၿပးလာၿပီး ဘယ္ေကာင္လဲ ငါ႔သခင္ကိုလုပ္တာ ဆိုတဲ႔ ဟန္ပန္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ႔အမိန္႕ကို နာခံတတ္ပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ႔ဟာ အိမ္မွာပါးကို အခ်စ္ဆုံးဆိုတာကို သူသိပုံရပါတယ္ ၊ တစ္အိမ္လုံးမွာ ကြ်န္ေတာ္ ၿပီးရင္ သူ႕ဘ၀မွာ ေဖေဖ႕ကို က်ိဳးႏြံ႔ဆုံးပါ ၊ သူ႔ရဲ႕ လူသားဆန္ဆန္ ခ်စ္စဖြယ္အမူယာ ေလးေတြေၾကာင္႔  ယခုေတာ႔ ကိုၿဖဴကြက္ဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မိသားစု၀င္ ၿဖစ္သြားခဲ႔ ပါၿပီ ။

 ေခြးေပမဲ႕ အရမ္းေက်းဇူးသိတဲ႔ ေခြးေပမို႔ ၊ တရံတခါ ကြ်န္ေတာ္၀န္းက်င္မွာ  ကိုၿဖဳကြက္ေလာက္မွ သစၥာမရွိတဲ႔ လူသားမ်ားကို ၿမင္မွိၾကဳံမွိ တဲ႔အခါ ေအာ႔ႏွလုံးနာမွိပါတယ္ ၊ အဲလိုလူေတြကို ေက်းဇူးၿပဳမွိ ခဲ႔တဲ႕အတြက္လဲ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ရႈတ္ရပါတယ္ ၊ေက်းဇူး တရားဆုိတာ မဆပ္ႏုိင္ ရင္ေနလို႕ ရေပမဲ႕ ရွိဘူးတဲ႔ ေက်းဇူး ကိုေခ်ဖ်က္တာဟာ အင္မတန္ သိပ္ဖ်င္းယုတ္ညံ႕တယ္လို႔ ယူ ဆပါတယ္ ထုိအလုပ္ကို သက္ရွိသတၱ၀ါေတြထဲမွာ အယုတ္ညံ႔ဆုံး ကိုၿဖဴကြက္တုိ႕ ေတာင္ မလုပ္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကေပမဲ႔ လူတိုင္းမလိုက္နာတာဟာ အင္မတန္လူ႔သိကၡာ က်ဆင္း ရပါတယ္   ၊ အတုယူဖြယ္ရာ တိရိစၦာန္ေတြရဲ႕ အက်င္႔စရိုက္ ေတြထဲမွာ ၊ က်ီးငွက္ကဲ႔သို႔ အမ်ိဳး ကိုခ်စ္ၿခင္း ၊ ခ်ေကာင္ကဲ႔သို႔ လုံးလ ၊ ၾကက္ကဲ႔သို႕ ၀ီရိယ ၊ ေခြးကဲ႔သို႔ ေရာင္႔ရဲမႈ ေက်းဇူးသစၥာ ေစာင္႔သိမႈလို႔ ဟိေတာပေဒသ မွာေရးသားထားတာကို ဖတ္မွတ္ဖူးပါ၏ ၊  “တင္ေလအထူး ၊ သူ႕ေက်းဇူး ၊ မေခ်ဖ်က္မွိပါေစေသာ္ ”

အားလုံးရႊင္လန္း ခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစလို႔ ေမေမေငြလမင္းႏွင္႔ သားေလးေငြလမင္းက ဆုေတာင္းလိုက္ ပါတယ္ ။

ေရးသားသူ သားေငြလမင္း ၊ စာလုံးေပါင္း သတ္ပုံ စစ္သူ ေမေမ ေငြလမင္း။