Saturday, October 30, 2010

အခြင္႔အေရး

ကြ်န္ေတာ္ စာစေရးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ၾကံဳခဲ႔တာေလးေတြကို ေရးမယ္လုိ႔ စဥ္းစားခဲ႔တာပါ တ ကယ္ေရးၿဖစ္ေတာ႔ ၊ ဖတ္ထားတာေတြေရာ မွတ္ထားတာေတြေရာ ၊ ၾကားဖူးခဲ႔တာေတြ အေတြ႔အ ၾကံဳေတြေရာ ေရးၿဖစ္လာပါတယ္ ၊ တခါတရံမွာ ဘာသာၿပန္ေလးေတြ ေရးခ်င္လာပါတယ္ ၊ ဘာ သာၿပန္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ chicken soup for the soul at work (101 stories of courage companion & creativity in the work place) ေတြထဲက အလြန္ရိုးရွင္းတဲ႔ စာတိုေပစေလးေတြပါ ၊ ဒီစာအုပ္ကို ကမၻာေက်ာ္ chicken soup for the soul series မွ ၊ စီးပြားေရးနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈအတြက္ သီးၿခားထုတ္ေ၀ထားတာ ၿဖစ္ပါတယ္ ။

ဒီအထဲမွာ ပါ၀င္တဲ႔  ၀တၳဳလိုလို ပုံၿပင္လိုလုိ စာတုိေပစေလးေတြဟာ လူၾကီးေတြအတြက္ အေရၿပား ေပၚ အယားေၿပ ေလးေတြၿဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရြယ္တူလူငယ္မ်ားအတြက္ေတာ႔ တစုံ တစ္ခုကို ညြန္ၿပေပးေနတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ကယုံၾကည္တာ ေၾကာင္႔ရယ္ ၊ ေနာက္တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္ သိတဲ႔ စကားပုံေလးတစ္ခုထဲက It’s the essence of peinus to make use of the simplest of ideas. အစြမ္းအစ ရွိသူေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ သာမန္အက်ဆုံး စိတ္ကူးေလးမ်ားကို အသုံးတည္႔ ေအာင္ၿပဳလုပ္ႏိုင္ ၿခင္းၿဖစ္ပဲ ၿဖစ္တယ္လုိ႕ မွတ္သားထားဖူးပါတယ္ ၊ ဘာသာၿပန္တင္မဲ႔ ေန႔မွာ ဒီစာသားေလးကို သြယ္တန္းၿပီး ပိုစ္္႔တင္ပါ႔မယ္ ၊

အခြင္႔အေရး

တခါတုန္းက ၿမဳိ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕က လမ္းဆုံတစ္ေနရာမွာ လူငယ္ေလး တစ္ဦးဟာ ကုန္စုံဆုိင္ေလး တစ္ဆုိင္ ဖြင္႔ထားတာေပါ႔ ။ ရိုးသားေၿဖာင္႔မတ္တယ္ ၊ ၾကိဳးစားတယ္ ၊ ေဖာ္ေရြတယ္ ဒါေၾကာင္႔ လူခ်စ္လူခင္မ်ားတယ္ ၊ လူေတြဟာ သူ႕ဆုိင္မွာ ေစ်း၀ယ္တယ္ ၊ သူမ်ားေတြကိုပါ ၀ယ္သူေတြက တုိက္တြန္းေပးတယ္ ၊ ဒီေတာ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း စည္ပင္လာတယ္ ၊ ဆုိင္ေသးေသးေလးကေန ဆိုင္ၾကီးၿဖစ္လာတယ္ ၊ တစ္ဆိုင္ကေန ႏွစ္ဆုိင္ သုံးဆိုင္  တစ္ႏုိင္ငံလုံး တနံတလ်ား ဆိုင္ခြဲေတြ အမ်ားၾကီး ၿဖစ္လာတာေပါ႕ ၊ တေန႔ေတာ႔ သူဟာ ေဆးရုံမွာ ဘုန္းဘုန္းလဲပါေလေရာ ၊ ဆရာ၀န္ ေတြက ဒီေတာင္ကို မေက်ာ္ႏုိင္ေတာ႔ မွန္းသိေနၾကၿပီ ၊ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးဟာ သားသုံးေယာက္ကို ေဆးရုံကို ေခၚလိုက္ၿပီး ၊ အရည္အခ်င္းစစ္ ပြဲတစ္ခုၿပဳလုပ္တယ္ ။

“မင္းတုိ႔သုံးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဟာ အေဖႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူ ထူေထာင္လာခဲ႕တဲ႔ ကုမၼဏီၾကီးမွာ ဥကၠ႒အၿဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္ ၊ ဒီရာထူး အခုဘယ္သူနဲ႕ ထုိက္တန္လဲ ဆုိတာ ငါအခု ဆုံးၿဖတ္မယ္ ေရာ႔ ဒီမွာ တစ္ေဒၚလာတန္ တစ္ရြက္စီယူသြားၾက ၊ ၀ယ္ခ်င္တာ၀ယ္ခဲ႔ ၊ ညေန ေဆးရုံကို ၿပန္လာခဲ႕ၾက ၊ ၀ယ္လာတဲ႔ ပစၥည္းနဲ႕ ဒီအခန္းေထာင္႔ေစ႔ ၿပည္႔ေအာင္ၿဖည္႔ ႏုိင္ရမယ္ ”

သားသုံးေယာက္ဟာ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ႔ ကုမၼဏီၾကီးမွာ ဥကၠ႒ၿဖစ္ရမယ္ ဆိုေတာ႔ ၀မ္းသာ ပီတိၿဖစ္ၾကတာေပါ႔ ၊ ၿမိဳ႕တြင္း၀င္ၿပီး တစ္ေဒၚလာဘုိး အၿပိဳင္အဆိုင္ ေစ်း၀ယ္ထြက္ ၊ ညေနၾက ေတာ႔ အေဖၿဖစ္သူကေမးတယ္ “သားၾကီး မင္းတစ္ေဒၚလာနဲ႕ ဘာ၀ယ္လာသလဲ ” “အေဖ ကြ်န္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ယာေတာကိုသြားပါတယ္ ၊ တစ္ေဒၚလာေပးၿပီး ေဟာဒီ ေကာက္ရိုးႏွစ္ ထုံး၀ယ္လာပါတယ္ ” ေကာက္ရိုးေတြကို အခန္းထဲၿဖန္႔ခင္းၿပီး လိုက္တယ္ ။ အခန္းထဲမွာ ေကာက္ ရိုးေတြ ၾကဲၿပန္႔သြားေပမဲ႔ ၊ ေထာင္႔ေစ႔ေအာင္ မၿပည္႔ႏုိင္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္ ။

ဒါနဲ႔အဖုိးၾကီးက “သားလတ္ မင္းေကာ တစ္ေဒၚလာနဲ႕ ဘာေတြ၀ယ္လာ ခဲ႔သလ”ဲ “ကြ်န္ေတာ္ ကုန္ပေဒသာ တုိက္ၾကီးတစ္ခုကို တက္္ၿပီး ေဟာဒီ ၾကက္ေမႊးနဲ႕ လုပ္တဲ႔ ေခါင္းအုံးႏွစ္လုံး ၀ယ္လာပါတယ္ ” ၾကတ္ေမႊးေခါင္းအုံးကို ေဖာက္ၿပီး အခန္းထဲကိုၿဖန္႔ၾကဲလိုက္ေပမဲ႕ အခန္းက ေထာင္႔မေစ႔ၿပန္ပါဘူး ၊

“ကဲသားငယ္ မင္းေရာ တစ္ေဒၚလာနဲ႕ ဘာ၀ယ္လာသလဲ ”  “အေဖ သားကေတာ႔  အေဖအရင္ တုန္းက ဖြင္႔ခဲ႔တဲ႕ ဆုိင္မ်ိဳးကို ေတြ႕ေအာင္ရွုာခဲ႔ပါတယ္ ။ ဆုိင္ရွင္ကို တစ္ေဒၚလာေပးၿပီး အေၾကြ အရင္ၿဖတ္လုိက္ပါတယ္ ၊ ဆင႔္ငါးဆယ္နဲ႕ ထုိက္သင္႔တဲ႔ ရင္းႏွီးၿမဳပ္္ႏွံမႈ တစ္ခုကို အရင္ဆုံးလုပ္ လုိက္ပါတယ္ ၊ ေနာက္ ဆင္႔ႏွစ္ဆယ္ကို ကုသုိလ္ၿဖစ္ လူမႈ႕ေရးအဖြဲ႔စည္းတစ္ခုကို လွဴဒါန္းလိုက္  ပါတယ္ ၊ ေနာက္ဆင္႔ႏွစ္ဆယ္ကို ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းကို လွဴလိုက္ပါတယ္ ၊ က်န္တဲ႔ ဆယ္ဆင္႔ နဲ႕ ဒီပစၥည္းႏွစ္ခု ၀ယ္လာပါတယ္ ”

သားငယ္ဟာ သူ႕အိတ္္ထဲက မီးၿခစ္ဗူးနဲ႕ ဖေယာင္းတုိင္ေလးကိုထုတ္လုိက္ပါတယ္ ၊ မီးၿခစ္ၿပီး ဖေရာင္းတိုင္ေလးကို မီးညွိလိုက္ခါ ၊ လွ်ပ္စစ္မီးကို ပိတ္လိုက္တယ္ ၊ ဖေယာင္းတုိင္ မီးအလင္းေရာင္ဟာ တစ္ခန္းလုံးကို ေထာင္႔ေစ႔ ၿပည္႔လွ်ံေအာင္ထိ ထြန္းလင္းသြားပါတယ္ ၊ အဘိုးၾကီးဟာ အရမ္း၀မ္းသာၿပီး “ဒါမွ ငါ႔သားကြ မင္းသာဥကၠ႒ ၿဖစ္ထုိက္တယ္ ၊ လူ႔ဘ၀ အတြက္ အေရးၾကီးဆုံး သင္ခန္းစာကို မင္းသေဘာေပါက္တယ္ ၊ ဉာဏ္အလင္းေရာင္ကို မင္းဘယ္လုိ ထြန္းညွိရမယ္ဆိုတာ မင္းသေဘာေပါက္တယ္ ၊ လူ႕ဘ၀မွာ ဒါအေရးၾကီးတယ္ကြ။

Nido Qubein ရဲ႕ Let your light shine ကိုၿပန္ဆိုပါသည္ ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာ တခ်ိန္မဟုတ္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေဒၚလာတစ္ရြက္ေပးၿပီး လူစြမ္းလူစ ၿပရမဲ႔ အခြင္႔အခါမ်ိဳး ၾကံဳၾကရပါလိမ္႔မယ္ ၊ အဲဒီအခါမွာ သားငယ္ေလးလို လူစြမ္းလူစ ၿပႏုိင္လွ်င္ၿဖင္႔……။
  

 အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစလို႔ ေငြလမင္းတုိ႔က ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္ …..။

Thursday, October 28, 2010

ဒိန္ခ်ဥ္


ဒီတေလာ မဟာဂီတသီခ်င္း အေၾကာင္းေရးဖုိ႔ ၊ ထံတ်ာေတရွင္သီခ်င္းကို အင္တာနက္မွာ ရွာရင္း နဲ႔ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္းလာေတြ႔ပါတယ္ ၊ လုပ္ပုံလုပ္နည္းေတြက အစုံပါဘဲ ၊ ၿမန္မာ ကိုးရီး ယား ၊ အဂၤလန္ ၊ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံအလိုက္ လုပ္ပုံလုပ္နည္း ေတာ္ေတာ္ေလးစုံပါတယ္ ၊ ယူက်ဳ႕ုမွာ ရွိတယ္ အကုန္လုံး ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ကို ကြ်န္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက အရမ္းၾကိဳက္တယ္ ၊ စားတာ မွ ေတာ္ေတာ္ေလး စားပါတယ္ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ကို ထန္းလွ်က္ေရနဲ႔ စားတာ ပိုၾကိဳက္ပါတယ္ ၊ အခ်ိဳ႕နုိင္ငံ ေတြမွာေတာ႔ ပ်ားရည္နဲ႔ စားေသာက္ပါတယ္၊ ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ႔ သၾကားနဲ႔လဲ စားသုံးတာ ေတြ႕ၿမင္ဖူးပါတယ္ ၊ဒိန္ခ်ဥ္ဟာ အသားေရ လွပစိုေၿပေစသလို ၊ ကိုယ္အန႔ံဆိုးေတြ ကင္းေစတယ္ ၊ ေနာက္ၿပီး အူမၾကီးကို ေကာငး္စြာအေထာက္ကူၿဖစ္ေစလို႔ ၊ ၀မ္းကိုလြယ္ကူေစတယ္ ၊ အနာကို က်က္ေစတယ္ ၊ အူမၾကီးကင္ဆာကို  မၿဖစ္ေစဘူး ။

ဒါေၾကာင္႔ ကမၻာအရပ္အရပ္ ႏုိင္ငံအသိီးသီးမွာ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ကို ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ၾကသလို ၊ အမ်ားစု စားေသာက္ၾကပါတယ္ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ဟာ လတ္ဆတ္တဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုရင္ စိမ္႔တဲ႔အရသာ ရွိပါတယ္ ၊ ရက္ လြန္ဒိန္ခ်ဥ္ကေတာ႔ ခ်ဥ္တဲ႔အရသာ ရွိပါတယ္ ၊ ခ်ဥ္တာမွ အက္ဆစ္ ခ်ဥ္သလုိခ်ဥ္ပါတယ္ ၊ အထက္က ေဖာ္ၿပအပ္တဲ႔ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကေတာ႔ ရက္မလြန္ေသးတဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ကိုစားသုံးမွသာ ရရွိေစမွာၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ရက္လြန္တဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ကေတာ႔ ေဘးဥပါဒ္ကိုၿဖစ္ေစပါတယ္ ၊ ေယာမင္းၾကီးဦး ဘုိးလိႈင္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္းလုိ႔ ေခၚတဲ႔ အာယုေဗၺဒ ေဆးက်မ္းမွာ ဒိန္ခ်ဥ္သည္ ေသြးကိုသန္႔ေစ၏ ၊ ၀မ္းမီးအပူကိုေအးၿငိမ္းေစ၏ ၊ ဆီး၀မ္းေလတုိ႔ကိုသက္ေစ၏ ၊ အသားအေရကိုလွပေစ၏ ၊ အရိုးခ်ဥ္ဆီကိုၿဖစ္ထြန္းေစတတ္၏ ၊ သလိပ္ေဒါသ စၿမင္းေဒါသကို ကင္းရွင္းေစတတ္၏ လို႔ေရးသားထားပါတယ္ ၊ သို႔ေသာ္ ရက္လြန္ဒိန္ခ်ဥ္မ်ားကေတာ႔ ထုိကဲ႔သို႔ ေကာင္းက်ိဳးေပးေစတတ္မယ္လို႔ေတာ႔ မထင္မွိပါဘူး ၊ အစားအစာမ်ားကို ေရရွည္ခံေအာင္လုပ္ၿပီး ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားတတ္တဲ႔ ယေန႔ေခတ္ခါမွာ ဒိန္ခ်ဥ္မ်ားဟာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံေအာင္ အေအးခန္းထဲမွာထားၿပီး ေရာင္းခ်တတ္ၾကသမုိ႕ ၊ ရက္လြန္တဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ေတြအၿဖစ္သာ ေစ်းကြတ္ အတြင္းမွာ ၿမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။

ဒိန္ခ်ဥ္ရဲ႕သက္တမ္းဟာ ဒိန္ခ်ဥ္ၿဖစ္ၿပီး သုံးရက္အတြင္းသာၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ဒါေၾကာင္႔ ေလာကနီတိမွာ သုံးရက္လြန္ေသာ ဒိန္ခ်ဥ္ကိုမမွီ၀ဲရာ ၊ အရြယ္လြန္ေသာ မိန္းမ၌ ေမထုန္မမွီ၀ဲရာ ၊ တေပါင္းတန္ခူးစ ေသာပူၿပင္းေသာ ေႏြကာလတုိ႔၌ ေန႔လည္ေနခင္းမအိပ္ရာ လို႔ဆုံးမထားပါတယ္ ၊ ဒီစကားရပ္မ်ားကို နီတိဆရာဟာ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မ်ားမွ ေကာက္ယူေဖာ္ၿပထား ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ကမၻာေက်ာ္ မင္းသမီးၾကီး အယ္လီဇဘက္ ေတလာနဲ႔ အၿခားေသာ မင္းသမီးတခ်ိဳ႕ဟာ ညဘက္မွာ ဒိန္ခ်ဥ္ကို လိမ္းၿပီး အိပ္တယ္လို႔ တိုင္းမ္ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္မွာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ ထုိင္းမွာေနစဥ္က မဟာခ်ဳလာ ေလာင္ကြန္း တကၠသိုလ္ ဓာတ္ခြဲခန္းမွာ ဒိန္ခ်ဥ္ကို သုေတသန လုပ္တာကို ေတြ႔ခဲ႔ဖူးပါတယ္ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ကို အတုံးငယ္ေလးတစ္ခုကို မိုက္ခရုိစကုတ္နဲ႔ ပုံၾကီးခ်ဲ႕ၾကည္႔လိုက္ရင္ ဘက္တီးရီးယား ပိုးေကာင္ေလးေတြ အေကာင္ေပါင္းသန္းခ်ီၿပီး ေတြ႕ႏုိင္တယ္လုိ႔ သုေတသနအဖြဲ႕မွာ ပါ၀င္ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက ဆုိပါတယ္ ၊ ႏုိ႔အခ်ဥ္ ေပါက္သြားတာ အဲဒီပိုးေကာင္ေလးေတြ ေမြးဖြားဖို႔လို႕ ဆုိပါတယ္ ၊ ဒီိပိုးေကာင္ေတြဟာ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာ လိုအပ္တဲ႔ ပိုးေကာင္ေတြလို႔ လဲဆုိပါတယ္ ၊ ဒီပုိးေကာင္ေလးေတြဟာ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ေရာက္သြားရင္ေတာ႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲက လူကိုဥပါဒ္ၿဖစ္ေစတတ္တဲ႔ ပိုးေကာင္ေတြကို ကိုက္ၿဖတ္စားေသာက္ပါသတဲ႔ ၊ အထူးအားၿဖင္႔ ၀မ္းကို ကိုက္ေစတတ္တဲ႔ ပိုးတစ္မ်ိဳးကို အထူးႏုိင္နင္းလို႔ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ကို တေန႔ကို ၂၀ဂရမ္ ပုံမွန္စားသုံးရင္ အူမၾကီးကင္ဆာ ၿဖစ္ႏုိင္ေၿခမရွိဘူးလို႔ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာမင္းၿမတ္က ဆုိပါတယ္ ။

ဒိန္ခ်ဥ္ထဲမွာ ပါတဲ႔ပိုးေကာင္ေလးေတြဟာ ေနေရာင္ၿခည္ တုိက္ရိုက္ထိရင္ ေသပါသတဲ႔ ၊ အေအးခ်ိန္ ၅၅ ေက်ာ္ရင္လဲ ေသဆုံးတတ္ပါတယ္တဲ႔ ၊ သူ႔အလိုလိုကေတာ႔ နာရီေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာရင္ ေသတယ္လုိ႔လဲ မင္းၿမတ္က ေၿပာပါတယ္ ၊ ဘက္တီးရီးယားေလးေတြ ေသဆုံးၿပီးမွ စားေသာက္တဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ကေတာ႔ ခႏၶာကိုယ္ကို အက်ိဳးမၿဖစ္ေစတဲ႔ အၿပင္ ၀မ္းပ်က္တတ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္ ။ ေလာကနီတီ စကားနဲ႔ အလြန္ပင္ကိုက္ညီပါတယ္ ေလာကနီတိမွာ သုံးရက္ေက်ာ္ ေသာ ဒိန္ခ်ဥ္လို႔ ဆုိထားသလို ၊ ေခတ္သစ္ေဆးပညာမွာေတာ႔ နာရီေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ဆုိေတာ႔ တိုက္ဆိုင္စြာဘဲ ေခတ္ေဆးပညာနဲ႔ ေရွးပညာရွိတုိ႔စကားဟာ ကိုက္ညီေနၿပန္ပါတယ္ ။

မည္သို႔ပင္ ၿဖစ္ေစကာမူ အစာလဲေဆး ေဆးလဲအစာဆိုသမုိ႕ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ကို ေဆးလိုဘဲစားစား မုန္႔ပဲသေရစာ အေနနဲ႔စားစား တခါတရံစားမွိၾကမွာေတာ႔ အမွန္ပါဘဲ ၊ စားေသာက္ကုန္မ်ားဟာ တခါတရံမွာ သန္႔ရွင္းမႈနဲ႔ လတ္ဆတ္မႈအစား တာရွည္အထားခံမႈကို ဘဲအဓိကထား ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကားၾကသမုိ႕ ၊ အားတဲ႔ တေန႕ေန႕မွာ ဒိန္ခ်ဥ္ေဖာက္ၿပီး စားလွ်င္ရင္ၿဖင္႔ ၊ အာေရာဂ်ံ ပရမံ လာဘံ ။ အာေရာဂ်ံ -အနာကင္းၿခင္းသည္ ၊ ပရမံ-ၿမတ္ေသာ ၊ လာဘံ -လာဘ္ေပတည္း ၊ ဟူေသာ ဘုရားေဟာ ေဒသနာႏွင္႔ အညီ ၊ အသက္ရွည္ အနာကင္းၾကမည္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း ၊ ဒိန္ခ်ဥ္အ ေၾကာင္းသိသေလာက္ ၊ ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။

အားလုံးအသက္ရွည္ အနာကင္းဖုိ႔ ေငြလမင္းတို႔က ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ ။
ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္း ရုပ္သံ

Tuesday, October 26, 2010

သာယာ၀တီေထာင္သို႔ တစ္ေခါက္


                                            ကမၻာေက်ာ္ အင္းစိန္ေထာင္ၾကီးပုံ(အေပၚစီးမွ ၾကည့္ပုံ)

ကဲသြားမယ္ေဟ႔ ဟုတ္ကဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က ဘာလုပ္ရမွာတုန္း ေဆးအိတ္ကိုင္၊ ဟုတ္ ဆရာညြန္႔ မလုိက္ဘူးလား၊ ေဟ႔ ေကာင္ေလး ေထာင္ဟ၊ ဟိုတယ္မဟုတ္ဘူး လိုက္ခ်င္တုိင္း လုိက္လို႔ မရဘူး သုံးေယာက္ဘဲ ၀င္လို႔ရတယ္၊ ငါရယ္မင္းရယ္၊ နက္စ္ရယ္ သုံးေယာက္ အကိုက္ဘဲ ဆရာညြန္႔ အိမ္ေစာင္႔ရမယ္ “ဟုတ္ကဲ႔ဆရာၾကီး” ေကာင္ေလး မင္းေဆးအိတ္ ငါ႔ေပးစမ္း ငါထည္႔စရာရွိလုိ႕ကြ်န္ေတာ္ လွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ေဆးၿပင္းလိပ္ေတြကို လက္မေလာက္ အတုိေလးေတြ ညီေနေအာင္ ဓားနဲ႔ၿဖတ္ထားတဲ႔ ေဆးၿပင္းလိပ္အတုိေလးေတြပါ။


“ကိုကုိ အဲဒါ ေဆးၿပင္းလိပ္ေတြမလား ဘာလုပ္တာတုန္း” မင္းမသိပါဘူး ေကာင္ေလးရာ၊ ဟုိေရာက္ေတာ႔မွၾကည္႔ “မင္းရဲ႕ ကိစၥ ၀ိစၥေတြကၿပီးပလား” “ၿပီးၿပီေလ ဘာမွသိပ္မပါပါဘူး ေခ်ာကလက္ေလးရယ္၊ ဆန္းလိုက္ ေ၀ဖာႏွစ္ထုပ္ရယ္၊ ေရဗူးရယ္ ပိုက္ဆံအိတ္ရယ္ ဒါဘဲ၊ ေရာ႔ ဒီသတင္းစာ စကၠဴေလးေတြ မင္းအိတ္ထဲ ထည္႔ခဲ႕၊ ဘာလုပ္ဖုိ႔တုန္းဗ်၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ထည္႔ခဲကြာ စကားမမ်ားနဲ႕ အသုံးရွိလို႔ ဟုတ္ကဲ႕ ကြ်န္ေတာ႔္အိတ္ထဲကို သတင္းစာ စာရြက္ လက္သုံးလုံးေလာက္ ၿဖတ္ၿဖတ္ၿပီး အထပ္လိုက္ေလးေတြကို ကလစ္နဲ႔ကိုက္ၿပီး ထားတဲ႔ စကၠဴေလးေတြတစ္ထပ္ကို ကြ်န္ေတာ႔္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကို ထည္႔ေပးပါတယ္၊ အားလုံးၿပီးေတာ႔ အိမ္ေရွ႕ကေန အက်ဥ္းဦးစီး သာယာ၀တီ ဆိုတဲ႔ တံဆိပ္နဲ႕၊ ဂ်စ္ကားအၿပာေရာင္ တစ္စီးထုိးရပ္လာပါတယ္၊ တီတီ၊ ကဲ ေကာင္ေလး သြားၾကမယ္၊ ကားေရာက္ၿပီ ။

ကားေရွ႔ခန္းမွာ ကိုကိုၾကီး စီးၿပီးေတာ႔၊ ကြ်န္ေတာ္က ကားေနာက္က စီးရပါတယ္၊ သာယာ၀တီ ေဆးရုံၾကီးကို ေရာက္ေတာ႔၊ အသင္႔ေစာင္႔ေနတဲ႔ ေဆးရုံၿပာတာ တစ္ေယာက္ဟာ ေဆးေဘာက္ကို ကိုင္ၿပီး ကားေပၚတက္ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ေနာက္ခန္းမွာ အတူတူစီးၿပီး၊ ဆရာၾကီးရဲ႕ နဲ႔ဘာေတာ္လဲ ဘာညာ သာရကာ ေမးၿမန္းပါတယ္၊ နာမည္က ကိုေငြစိုးလို႔ ေၿပာပါတယ္၊ သာယာ၀တီ ေထာင္အ၀ကို ေရာက္ၿပီဆုိၾကပါေတာ႔ဗ်ာ၊ ဂ်ိဳင္း ဒီအသံၾကီးက သာယာ၀တီ ေထာင္ဗူး၀လုိ႔ ေခၚတဲ႔ ေထာင္တံခါးမၾကီး ေအာက္က တံခါးငယ္ေလးရဲ႕ ပိတ္သံပါ၊ သာယာ၀တီေထာင္မွာ အၿခားေထာင္ေတြနဲ႕မတူ ေထာင္ဗူး ႏွစ္ခုရွိပါတယ္၊ တစ္ေပါက္ကေတာ႔ အၿခားေထာင္ေတြမ်ားလို ေထာင္ဗူး၀ၾကီးပါ၊ က်န္တစ္ေပါက္ကေတာ႔ ဆရာစံဗူးလုိ႔ေခၚပါတယ္၊ ဒီဆရာစံဗူးဆိုတာက နယ္ခ်ဲ႔ေတြကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ခဲ႔တဲ႔ သုပႏၷက ဂဠဳန္ဆရာစံ အတြက္ ေဖာက္ခဲ႔တဲ႔ အေပါက္ၿဖစ္ပါတယ္၊ အေၾကာင္းက ဒီလိုပါ ဆရာစံကို ၾကိဳးေပးဖို႕ သာယာ၀တီ ေထာင္မွာထားဖိုိ႔ ေခၚလာစဥ္က ဆရာစံကို ေထာင္ဗူး၀ၾကီးက သြင္းပါတယ္။


ေထာင္ဗူး၀ဆိုတာ လူေတြကို နံႏွိမ္ ထားတဲ႔ေနရာလို႔ ဆုိပါတယ္ ၊ အဲဒီဗူးၾကီးရဲ႕ အၿမင္႔အုတ္ရိုးေပၚမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အညစ္အညမ္း ပစၥည္းေတြနဲ႕ စီမံထားတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္၊ အကယ္၍ လူတစ္ေယာက္ဟာ ကာယ သိဒၶိစတဲ႔ ေဆးေတြ အင္းေတြ ခႏၶာကိုယ္မွာ ထုိးထားမယ္ဆိုရင္ ေထာင္ဗူး၀ကို ေရာက္ တာနဲ႕ ထိုေဆးေတြဟာ အာနိသင္ ပ်က္ၿပယ္သြားပါတယ္၊ အေၾကာင္းကေတာ႔ ထုိလူဟာ ေဆးေတြရဲ႕ အစြမ္းသတၱိေၾကာင္႔ ေထာင္ထဲမွာ ရိုက္ရင္ထုရင္ မနာက်င္ေတာ႔တာေၾကာင္႔ အာဏာဖီဆန္တာေတြ ေထာင္ထတာေတြ လုပ္မွာစိုးတဲ႔အတြက္ အဂၤလိပ္အစိုးရက စနစ္တက် လုပ္ထားတာ ၿဖစ္ပါတယ္ ။


ဆရာစံကို ဒီေထာင္ဗွူး၀ကေန သြင္းတဲ႔အခါမွာ ဆရာစံဟာ မ၀င္ဘဲ ေပရပ္ေနပါတယ္၊ ေထာင္ၾကပ္ေတြ ဘာယာေတြက ထုေထာင္းရိုက္ႏွက္ေသာ္လည္း ဆရာစံဟာ အၿခားအေပါက္ကေန မသြင္းရင္ မ၀င္ဘူးလို႔ ေပရပ္ေနတာေၾကာင္႔၊ ေထာင္ရဲ႕အၿခား တစ္ဖက္ကေန ဆရာစံ၀င္ဖို႔ အေပါက္တစ္ခု ေဖာက္ေပးလိုက္ရပါတယ္၊ အဲဒီေခတ္က အေၿခအေနအရ ဆရာစံဟာ အင္မတန္ ၾသဇာၾကီးတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာစံကို အေၾကာင္းၿပဳၿပီး ေနာက္လူေတြက အစိုးရမင္းေတြကို ပုန္ကန္ၿခားနားမွာ စုိးရိမ္လို႔ ေဖာက္ေပးလိုက္ရတာလို႔ ေၿပာပါတယ္ ။ အဲဒါကေတာ႔ ဆရာစံ ဗူးအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာေလး တစ္ခုပါ ။

ဂ်ိဳင္း ဒီအသံၾကီးလဲ ၾကားလိုက္ေရာ ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္ထဲကို ေရာက္ေနပါၿပီ၊ အဲဒီအသံၾကီးကို ၾကားလုိက္တာနဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ငါတုိ႔ၿပန္မထြက္ရရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ႔အေတြးမ်ိဳး ၀င္လာၿပီး ေၾကာက္လွန္႔မွိပါတယ္၊ စိတ္က ေၾကာက္ေၾကာက္ရွိတာမို႔ ကိုကိုဂ်ဳတီ ကုတ္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္မွိ ပါတယ္၊ ဟဲ႔ ေကာင္ေလး ေနစမ္း ဘာၿဖစ္တာတုန္း ေၾကာက္လု႔ိဗ် ဟားဟား xxxxxx ေၾကာက္ပါလား ဘာေၾကာက္စရာ ရွိလို႔တုန္း လႊြတ္စမ္း ငါလက္မွတ္ထုိးရမယ္၊ ႏွစ္ရစ္နဲ႔ ေထာင္အၾကပ္ တစ္ေယာက္က ကိုကိုၾကီးကို အေလးၿပဳၿပီး လူ၀င္လူထြက္ စာရင္းမွာ လက္မွတ္ ထုိးေစပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္လဲ ထိုးခဲ႔ပါတယ္။ အလုပ္အကိုင္ ဆိုတဲ႔ေနရာမွာ သူနာၿပဳလို႕ ေရးလိုက္ပါတယ္၊ လာရသည္႔အေၾကာင္း ကိစၥဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ ေဆးကုသဆိုၿပီး ထည္႔လိုက္ပါတယ္၊ ေနာက္ ဆရာကိုေငြစုိး လက္မွတ္ထုိးပါတယ္၊ ၿပီးတာနဲ႕ ေထာင္ၾကပ္ဟာ စာအုပ္ပိုက္ၿပီး ေရွ႕ကသြားပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ေနာက္ကလိုက္ပါတယ္၊ အခန္းတစ္ခန္းေရွ႕မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြ မတ္တပ္ရပ္ေနရၿပီး ၊ ေထာင္ၾကပ္ဟာ  အခန္းထဲ၀င္သြားပါတယ္ ။


အခန္း၀မွာ ေရးထားတဲ႔ စာတန္းေလးက “ဒုေထာင္ပိုင္” ရုံးခန္းလို႔ ေရးထားပါတယ္၊ ေနာက္တစ္ခန္း “ေထာင္ပိုင္ၾကီး” ေနာက္တစ္ခန္း “ဒုေထာင္မွဴး” ေနာက္တစ္ခန္း “ေထာင္မွဴးၾကီး”၊“ေထာင္မွဴးၾကီး” အခန္းမွာ ေထာင္ၾကပ္ၾကီးက စာအုပ္ယူၿပီး ၀င္သြားၿပန္ပါတယ္၊ သူၿပန္ထြက္လာေတာ႔ ေထာင္မွဴးၾကီးပါ ပါလာၿပီး ၿပီးႏွုတ္ဆက္ပါတယ္၊ ဆရာၾကီး ဒီက ေလးက ေဟာက္စ္ ဆင္းေနတာလား၊ မဟုတ္ဘူး ေထာင္မွဴးရဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ညီ အိမ္ေတာ္၀န္ ဖ်ားေနလို႔ ညီေလးကို ေပၚတာ ဆြဲလာတာ၊ ဟားဟား ေကာင္းပါေလ႔ဗ်ာ ကဲဆရာ ဆက္လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္လိုက္အုံး၊ ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္လုပ္လိုက္အုံးမယ္  ေနာက္အပတ္ ေလာက္ဆိုရင္ ဆရာ လာစရာ မလိုေတာ႔ ေလာက္ဘူးဗ်၊ အထက္က ဒီမွာ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ခ်ေပးမယ္လုိ႔ ေအာ္ဒါ ထြက္လာၿပီ၊ ဟုတ္လား ေကာင္းတာေပါ႔ ေထာင္မွဴးၾကီးရယ္။

 ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေထာင္ၾကပ္ ေခၚလာတဲ႔ ေနရာကို ေရာက္ပါၿပီ၊ မိန္းေဂ်းလို႔ ေခၚတဲ႔ ဗဟိုေထာင္ၾကီးရဲ႕ ေအာက္ဆုံးအထပ္ၿဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီအထဲမ၀င္ခင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြကို တစ္ရစ္နဲ႔ ေထာင္ၾကပ္တစ္ေယာက္နဲ႔ သုံးရစ္ ေထာင္ၾကပ္ၾကီးတုိ႔က အ၀တ္အစားေတြကို ေဆာင္းေဘာက္ စပီကာ ေနာက္ပိုင္းမွာရွိတဲ႔ သံလိုက္အ၀ိုင္းၾကီးေတြနဲ႕ လိုက္ကပ္ၿပီး စစ္ပါတယ္၊ အဓိပၸါယ္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဓားတုိ႔ ဓားေၿမာင္တုိ႔ ဘရိတ္ဓား စတာေတြ ပါလာမွာ ဆုိးလို႔လို႕ဆုိပါတယ္၊ ဂ်ဳတီကုတ္ကို ခြ်တ္ေပးလိုက္ရၿပီး၊ အသံဖမ္းစက္ ဘာညာေတြ ပါမွာဆိုးလို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္း စစ္ေဆးပါတယ္၊ အားလုံး စစ္ၿပီးၿပီဆုိမွ ထုိအေဆာင္ေလးထဲကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၀င္ခြင္႔ရပါတယ္၊ အခုေဆးကုသမဲ႔ ေနရာကေတာ႔ ေထာင္မၾကီးရဲ႕ အေဆာင္တစ္ ေအာက္ထပ္က အခန္းေလးၿဖစ္ပါတယ္၊ ကုတင္ပုေလး တစ္လုံးမွာ ဂုန္နီအိတ္ခင္းထားပါတယ္။

ေဆးခန္းအေသးစားေလးလို ေဆးထည္႔ ဘီဒိုပုေလးတစ္ခု၊ ဒြစ္ခ်ိပ္တဲ႔ စင္တစ္ခ၊ု  မီးအိမ္တစ္ခု မီးေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္း၊ ဒန္ဇလုံတစ္ခု၊ ေရဘုံဘုိင္ေခါင္းနဲ႔ ေဘလ္စင္တစ္ခ၊ု  ထုိင္စရာ ခုံသုံးလုံး ၊ စားပြဲတစ္ခုနဲ႔ နဲ႔ စားပြဲနဲ႔ ထုိင္ရမဲ႔ ခုံတစ္လုံး ဒါအကုန္ပါဘဲ၊ ေထာင္ဆုိေပမဲ႕ အၿပင္ေဆးခန္းေလး ေတြလိုဘဲ သပ္ရပ္လွပါတယ္၊ ေလေကာင္း ေလသန့္ေလးလဲရပါတယ္။ အားလုံး ေဆးအိတ္ကို ခုံေပၚတင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္က ခုံတစ္လုံးမွာ ထုိင၊္ ဆရာကိုေငြစိုးက ေထာင္ကေပးတဲ႔ ေဆးဘုတ္ (ေထာင္လူနာမွတ္တမ္း)မွာ ယေန႔ ေဆးကုသခြင္႔ရသည္႔ လူနာေတြရဲ႕ အေရအတြက္ကို ကိုကိုၾကီးကို ေၿပာလုိက္ပါတယ္၊ ဆရာၾကီး ၃၉ ေယာက္ဗ်ာ၊ အင္း ။ 


အၿပင္တံခါး၀မွာေတာ႔ ေထာင္ၾကပ္ႏွစ္ေယာက္ အၿပာ၀တ္ ဒါဗာယာလို႔ေခၚတဲ႔ ေဆးခန္းအုပ္ခ်ဳပ္ တာ၀န္က် ေထာင္သား တစ္ေယာက္က သတိအေနထားနဲ႔ ရပ္ေနၾကပါတယ္၊ ဗာယာဆိုတာ တန္းစီးလိုဟာနဲ႔ တူပါတယ္၊ ေရကန္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔တာ၀န္က်သူကို ေရကန္ဗာယာလို႔ ေခၚပါတယ္၊ စိုက္ခင္းအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ တာ၀န္က်သူကေတာ႔ စိုက္ခင္းဗာယာေပါ႔ သူတုိ႔လဲ ေထာင္သားေတြပါဘဲ၊ မၾကာခင္ ကိုကိုၾကီးက အၾကပ္ၾကီး စမယ္ဗ်ိဳ႕လို႔ တာ၀န္က်ေနတဲ႔ ေထာင္ၾကပ္ၾကီးကို လွမ္းေၿပာလုိက္ပါေတာ႔တယ္ ။

ေဒါင္ ေဒါင္ ေဒါင္ ………….အေဆာင္တစ္.“ဘုတ္တိုက္ၿပီး လူနာ၃၉ ေဆးစစ္ဖို႔ၿပင္ ” အေဆာင္ႏွစ္ “ဘုတ္တိုက္ၿပီး လူနာ၃၉ ေဆးစစ္ဖို႔ၿပင္ ” အေဆာင္သုံး“ဘုတ္တိုက္ၿပီး လူနာ၃၉ ေဆးစစ္ဖို႔ၿပင္ ”အေဆာင္ေလး“ ဘုတ္တိုက္ၿပီး လူနာ၃၉ ေဆးစစ္ဖို႔ၿပင္ ” ေဆးခန္းအေရွ႕က ခုနက ေဆးခန္း ဗာယာမွ စၿပီးေအာ္လိုက္ၿပီး တစ္ဆင္႔တစ္ဆင္႔ ဆင္႔ကဲဆင္႔ကဲ တစ္ေထာင္လုံး ထုိအသံၾကီးမ်ား ၿဖင္႔ လႊမ္းမုိးသြားပါေတာ႔၏။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာ လူနာ ၃၉ ဦးအၿပင္ သူ႔တုိ႔ရဲ႕ တန္းစီးမ်ား တန္းစီးဆိုတာ ဒီေနရာမွာ ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႔ပါတယ္၊ တန္းစီးၾကီး ၁၂မွတ္ ဗာယာ လို႔ေခၚပါတယ္၊ တန္းစီးငယ္ကေတာ႔ ရွစ္မွတ္ ဗာယာလုိ႔ေခၚပါတယ္။ 


တန္းစီးႏွစ္ဦးအၿပင္ ဘုတ္ကိုင္ ဆုိတာ ရွိပါေသးတယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ပါ ထမင္းစားတဲ႔ကိစၥမွာ ေ၀ၿခမ္းေပးရသူကို ထမင္းဘုတ္္္၊ မိလႅာ သြန္ဖုိ႔ တာ၀န္ခြဲေပးရတဲ႔သူကို မိလႅာဘုတ္ ေခၚပါတယ္၊ ေဆးစစ္ဖုိ႔ ၾကီးၾကပ္ေပးသူကို ေဆးဘုတ္ စသၿဖင္႔ ဘုတ္မ်ိဳးစုံ ရွိပါတယ္၊ အက်ဥ္းေထာင္ အတြင္းမွာ လူနာတုိင္း ေဆးကုသခြင္႔ရ သည္မဟုတ္ပါ၊ ဘယ္ေလာက္ အသဲအသန္ ၿဖစ္ေနေန ဘုတ္ကိုင္တဲ႔ လူကို လာဘ္ထုိးရပါတယ္၊ အဲလူေတြက သူ႔တုိ႔ဘုတ္မွာ မွတ္ၿပီး၊ ေဆးခန္းဗာယာကိုၿပ ေဆးခန္းဗာယာကေန ေထာင္ပိုင္ကိုၿပ ေထာင္ပိုင္ ကေနမွ တစ္ဆင္႔ ေထာင္မွဴးၾကီးဆီကို တင္ၿပၿပီး အထက္ အဆင္႔ဆင္႔က လက္မွတ္ထုိး လိုက္မွသာလွ်င္ ယခုလိုေဆးကုသခြင္႔ရၾကပါတယ္ ။

တန္းစီးၾကီးနဲ႔ တန္းစီးငယ္ဆုိတာက တန္းစီးၾကီးဆိုတာ ဆိုင္ရာအေဆာင္တစ္ခုလုံးရဲ႕ ႏွစ္ၾကီးသမား ေထာင္၀ါရင္႔ကိုေခၚတာပါ၊ ေထာင္အတြင္းမွာ သူ႕ၾသဇာဟာ ဘုရင္ခံ အေနအထားေလာက္ ရွိပါတယ္၊ တန္းစီးငယ္ကေတာ႔  သူေနထုိင္တဲ႔ အေဆာင္မွာ အၾကီးဆုံးေခါင္းေဆာင္ပါ ႏွစ္ၾကီး ႏွစ္ငယ္နဲ႔ မဆုိင္ပါ ေထာင္လက္ေကာက္လို႔ ေထာင္အေခၚနဲ႔ ေခၚၾကပါတယ္၊ အဂၤလိပ္ေခတ္တုန္းကေတာ႔ ၈မွတ္ဗာယာ၊ ၁၂မွတ္ဗာယာ၊ သူတို႔အထက္မွာ သေႏၶဆုိတာ ရွိပါေသးတယ္၊ သေႏၶရဲ႕အထက္မွာ ၆ေထာင္ပိုင္၊ သူ႔အထက္မွာ ဂြင္းနီး ဆိုတာရွိပါေသးတယ္ နာမည္အရင္းက ကြင္းနီပါ ကြင္းအနီၾကီးကို လည္ပင္းမွာ စြပ္ထားရလို႔႔ပါ သူ႕ရာထူးက ေထာင္ၾကပ္ခ်ဳပ္ၾကီးလို႔ ေခၚပါ တယ္၊ ဒါကအဂၤလိပ္ေခတ္ကပါ ဒီေခတ္မွာေတာ႔ ရွိလားမရွိလား မသိပါဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ တန္းစီး ဘုတ္ကိုင္ ဗာယာ ဆိုတာေတြကိုဘဲၿမင္ခဲ႔ရပါတယ္  ေထာင္အာဏာပိုင္ အားလုံးကေတာ႔ နံပါတ္ဒုတ္ကို ကိုင္ရပါတယ္၊ တန္းစီးေတြ ဘုတ္ကိုင္ေတြမွာ ကိုင္ခြင္႔မရွိပါ၊ အဂၤလိပ္ေခတ္ကေတာ႔ ဂြင္းနီၾကီးေတြ ဒုတ္ကိုင္ရပါတယ္၊ ဒါေတြကေတာ႔ ဆရာၾကီး ဒဂုံေရႊမွ်ားရဲ႕ “ေထာင္မင္းသား ဦးဖိုးေထာ္” စာအုပ္နဲ႕ ေထာင္မွဴးၾကီးၿငိမ္း စာေရးဆရာ ရန္ေအာင္ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ “ေထာင္တစ္သက္ အေတြ႔အၾကံဳစာအုပ္” ေတြထဲက ေထာင္ဗဟုသုတ တခ်ိဳ႕ကို ထည္႔ေရးလိုက္တာပါ ။

အဂၤလိပ္မင္း လက္ထက္မွာ ေထာင္ေတြဟာ အင္မတန္စနစ္က်ပါတယ္၊  ႏုိင္ငံေရးသမား ေတြအတြက္ ေအကလပ္၊ ဘီကလပ္ စသၿဖင္႔ ထားေပးထားပါတယ္၊ ေထာင္ဆရာ၀န္ ဟူၿပီး သီးသန္႔ရွိပါတယ္ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ တက္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကလပ္ေတြအကုန္ ၿဖဳတ္လုိက္ပါတယ္  ေထာင္ဆရာ၀န္ ဟူ၍ သီသန္႔မရွိဘဲ ၿမိဳ႔နယ္ ခရိုင္စသၿဖင္႔ ေထာင္ရွိရာ ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ တာ၀န္က် ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔သာ အမ်ားအားၿဖင္႔ ကုသေပးပါတယ္ ။

ေဆးဘုတ္ကိုင္ ေထာင္သား အခန္းထဲကို ၀င္လာပါတယ္ ဆရာကိုေငြစုိးကို ေဆးဘုတ္ၿပပါတယ္ ေဆးဘုတ္ထဲက အစဥ္လိုက္ အတုိင္းေခၚယူ ကုသရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္၊ ကိုကိုၾကီးက ေဆးဘုတ္ကိုင္ ကို အၿပင္ထြက္ခုိင္းလိုက္ပါတယ္၊ ထုိလူက အၿပင္ထြက္ၿပီး ေအာ္ပါတယ္၊ ေအာ္တာမွ အစုံပါ အမည္ ေအးကို  အဖ ဘယ္သူ၊ လူမ်ဳိး၊ ၿပစ္မႈ၊ ေထာင္သက္၊ အမႈစီရင္လိုက္တဲ႔ရုံး စသၿဖင္႔ စုံစုံ စိစိ ေအာ္ၿပီးမွ ေဆးကုသခံရမဲ႔ ေထာင္သားက ေရာက္လာပါတယ္၊ ကုတင္ေပၚတက္ ေဆးကုသရပါတယ္၊ ေဆးကုခံရမဲ႔ ေထာင္သားေတြဟာ အၿပင္မွာ တရားထုိင္သလို ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ေထာင္ပုံစံ ထိုင္ေနရပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕လူနာ အက်ဥ္းသားေတြဟာ ေၿခေထာက္မွာ ေၿခက်င္းၾကီးေတြပါပါတယ္၊ ထုိင္လို႔မရပါ၊ မတ္တပ္ရပ္ေနရပါတယ္၊ ေၿခက်င္းမွာ ေဒါက္ေတြပါပါတယ္၊ ေဒါက္ေတြကို ခါးမွာ ခ်ီထားတဲ႔ၾကိဳးနဲ႔ ခ်ိပ္ဆက္ထားလို႔မို႕ ေၿခက်င္း၀တ္ထားရတဲ႔ အက်ဥ္းသားအားလုံးဟာ ထုိင္လို႔မရပဲ အိပ္ရင္လဲ မတ္တပ္ရပ္္သာ အိပ္လို႔ရပါတယ္ ။

ပထမလူနာ ေဆးတစ္လုံးထိုးလိုက္ပါတယ္၊ ေနာက္လူနာ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္နဲ႔ပါ ေခ်ာင္းကို သလိပ္မရဘဲ ဆုိးေနတဲ႔ ပုံစံမ်ိဳးပါ၊ ကိုကိုၾကီးက “ဘာၿဖစ္သလဲ ” ေခ်ာင္းတအားဆုိးပါတယ္ ခင္မ်၊ ၾကာၿပီလား တစ္လေက်ာ္ပါၿပီ၊ ေသြးပါလား၊ ပါပါတယ္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္လား အရင္က ေသာက္ပါတယ္ အခုေသာက္စရာမရွိလုိ႔ ေသာက္လို႔မရေတာ႔ပါဘူး၊ ဘယ္အခ်ိန္က စၿပီး ေခ်ာင္းဆုိးတယ္လို႔ မွတ္မွိသလဲ၊ ဟုတ္ကဲ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ တစ္လေလာက္က ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း ကေနစၿပီး ေခ်ာင္းဆုိးတာပါ ၊ ဘာေဆးလိပ္လဲ၊ ဟုတ္ကဲ႔ ေၿပာရမွာ ခက္ပါတယ္၊။


အလုပ္လုပ္ရင္း ေဆးလိပ္တုိ ႏွစ္ခုေတြ႔လို႔ေကာက္လာပါတယ္၊ အေဆာင္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ အထဲကပါတဲ႔ ေဆးသားေလးေတြကို ထုတ္ယူၿပီး သနပ္ဖက္ကို ေရခြက္ထဲထည္႔ၿပီး ႏူးပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ဖက္ေလးကို ေလသလပ္္ခံၿပီး ခုနက ထုတ္ထားတဲ႔ ေဆးသားေလးေတြနဲ႔ ေဆးလိပ္ ေသးေသးေလးေတြ လိပ္ေသာက္ပါတယ္ စုစုေပါင္း လက္မေလာက္ရွိတဲ႔ ေဆးလိပ္ေလး ႏွစ္ခုရပါတယ္၊ အဲဒီညကေန စေခ်ာင္းဆုိးပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ ေဘးကနားေထာင္ေနရင္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆင္းရဲမွိပါတယ္ တကယ္႔လူငရဲဘဲ လို႔ေတြး မွိပါတယ္။


ခင္မ်ား အၿပင္မွာ မိသားစု ရွိလား၊ မရွိပါဘူး ဆရာၾကီး၊ ဒါဆိုေထာင္၀င္စာ မရဘူးေပါ႔၊ ဟုတ္ကဲ႔ မရပါဘူးခင္မ်ာ၊ ဘာစားခ်င္သလဲ က်ဳပ္ေရးေပးလိုက္မယ္၊ အမဲသားပါ ဆရာၾကီး၊ ေအး ဒီစာယူၿပီး ေဆးဘုတ္ကိုၿပလိုက္၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ ေဆးလိပ္က ေသာက္ခ်င္ေသးတာလား၊ ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ ဆရာၾကီးရယ္၊ အစာစားၿပီးတုိင္း ခံတြင္းခ်ဥ္လိုက္တာ ဆိုတာ ပါးေတြေတာင္ ေတာင္ပါတယ္ ဆရာၾကီးရယ္၊ ကိုကိုၾကီး ေဘးဘီၾကည္႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို လာဖုိ႔ မ်က္ရိတ္ၿပလိုက္ပါတယ္ ၊ စကၠဴေတြေပး၊ ကြ်န္ေတာ္ ခုနစကၠဴထုတ္ေလးကို ေဆးအိပ္နား ခ်ေပးလိုက္ပါတယ္၊ အဲဒီထဲက စကၠဴၿဖတ္စ တစ္ထပ္ကို ေထာင္သားၾကီးရဲ႕ ခါးကို က်စ္ေပးလုိက္ပါတယ္ သူ႔အိတ္ထဲက ေဆးၿပင္းလိပ္တိုေလးေတြ သုံးေလးခုကိုလဲ ခါးမွာ မသိမသာေလး က်စ္ေပးလိုက္ ပါတယ္၊ ထိုလူနာ စကားၿပန္မေၿပာပါ မ်က္လုံးေတြက တအား ေက်းဇူးတင္ေနပုံပါ ။

ဖိုးနီ၊ သူကေတာ႔ ေၿခေထာက္မွာ ေၿခက်င္းၾကီးနဲ႔ပါ လာပုံကိုက စမ္းစမ္းနဲ႔၊ ဘာၿဖစ္သလဲ မ်က္စိေတြ ၀ါးလာပါတယ္ ဆရာၾကီ ၊ အင္း ၾကာၿပီလား ဟုတ္ကဲ႔ ၾကာပါၿပီ၊ ေနာက္ဆုံး အေၿဖကေတာ႔ ေၿခေထာက္မွာ တပ္ထားတဲ႔ သံေျခက်င္းၾကီးကေန ေၿခေထာက္ပတ္လည္ စားၿပီး သံဆိပ္တက္ၿပီး မ်က္စိ ကြယ္လုကြယ္ခင္ ၿဖစ္ေနတာပါ၊ ကိုကိုၾကီးက ၿပင္ပေဆးရုံမွာ ေဆးကုသခံယူဖို႔ ေဆးဘုတ္ကို ေခၚၿပီး လက္မွတ္ ထုိးေပးလုိက္ပါတယ္ ၊ ေဆးတစ္လုံးထုိးၿပီး ေပးလိုက္တာလဲ ေတြ႔ပါတယ္ ။ 


ေနာက္တစ္ေယာက္ ဦးၾကည္ေမာင္ အသက္၅၀ေက်ာ္ အဘုိးၾကီးပါ တစ္ေခါင္းလုံးေဖြးေဖြး ၿဖဳေနပါၿပီ၊ ဘာၿဖစ္သလဲ မူးတယ္ဆရာ ေတာင္ယာထဲမွာ ၿပစ္ၿပစ္လဲတာ ၁၀ခါ မကေတာ႔ဘူး၊ ေသြးတုိးရွိသလား ရွိပါတယ္၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္လိုက္ေတာ႔ ေသြးတုိးေနပါတယ္ ေထာင္အစားအစာေတြနဲ႔ မတည္႔တာေတြလဲ ပါမယ္နဲ႔တူပါတယ္၊ ေထာင္ဆုိတာက ငါးပိငါးေၿခာက္ တအားစားတဲ႔ ေနရာမို႔လား၊ ေဆးတစ္လုံးထိုးၿပီး ေဆး ေပးေနတာကို ေတြ႔ပါတယ္။


အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အလုိက္ကန္းဆိုးမသိဘဲ အိတ္ထဲက ႏုိ႔ေ၀ဖာေတြကို ထုတ္စားေနမွိပါတယ္၊ အဘိုးၾကီးက အနံေမႊးလို႔လားမသိဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္ဘက္ကိုဘဲ ေခါင္းငဲ႔ငဲ႔လာပါတယ္၊ တံေထြးကိုလဲ မၾကာမၾကာ မ်ိဳခ်ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က အဘ စားခ်င္လို႔လား၊ ေအးစားခ်င္တယ္လို႔ ေၿပာပါတယ္ ၊ ကိုကိုၾကီးက တားရမွာလဲ အားနာတယ္ထင္ပါတယ္၊ ေကာင္ေလး ေလွ်ာက္မလုပ္နဲ႔ကြ သူတုိ႔မွာ လြယ္တာ မဟုတ္ဘူး အၿပင္ေရာက္ရင္ တန္းစီးက ကစ္လိမ္႔မယ္၊ ကိုကိုရယ္ သနားပါတယ္ ေကၽြးလုိက္မယ္ေလ၊ ေနအုံး ဆုိၿပီး၊ အဘိုးၾကီးကို တံခါးကိုေၾကာေပးခုိင္း လိုက္ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က အဘိုးၾကီး မ်က္ႏွာ ေရွ႕ကေနရပါတယ္၊ ကိုကိုက နားၾကပ္နဲ႔ ေက်ာေထာက္လုိက္ ဟိုေထာက္လုိက္ ဒီေထာက္လုိက္နဲ႔ အေယာင္ၿပေပးေနပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က အဘိုးၾကီးကိုမုန္႔ခြံ႕႔ေကၽြးၿပီး ေရတုိက္ရပါတယ္၊ ေတာ္ ေတာ္စားခ်င္ေနပုံ ရပါတယ္၊ ေ၀ဖာကို မ၀ါးဘဲ မ်ိဳးခ်တယ္ေတာင္ ထင္မွိပါတယ္၊ အသက္ကၾကီးလို႔ ေ၀ဖာဟာ ပါးစပ္ထဲမွာ ေၿခာက္ေၿခာက္ေနလို႔ ေရေလးပါ ကူကူတုိက္ေပးေနရပါတယ္၊ ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္ ၊ ငါ႔ဘိုးဘုိးသာ ဆိုရင္လို႔ စိတ္ကူးမွိၿပီး စိတ္ေတာ္ေတာ္မေကာင္း ၿဖစ္မွိပါတယ္။ 


ဒီအသက္ ဒီအရြယ္ ဟာ ဘုရားေက်ာင္းကန္မွာ တရားထုိင္ ပုတိီးစိပ္နဲ႔ ဘာ၀နာ ကမၼ႒ာန္း စီးၿဖန္း ေနရမဲ႔ အခ်ိန္ၿဖစ္ေပမဲ႕၊ အကုသိုလ္ေၾကာင္႔  လူ႔ငရဲမွာ ၀ဋ္ခံေနရတာဟာ ရင္ထဲမခ်ိစရာပါ၊ သူလဲ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္တယ္လို႔ ဆုိသမုိ႔ ထုံးစံအတိုင္း ေဆးၿပင္းလိပ္ အတုိေလးေတြနဲ႔ စကၠဴေလး တစ္ထပ္ က်စ္ေပးလုိက္ပါတယ္၊ လူနာအားလုံးဟာ လူရုပ္လူသ႑ာန္ မပီၿပင္ၾကေတာ႔ပါ၊ ေတြ႔လိုက္ရရင္ လူေတြအားလုံးဟာ ငတ္မြတ္ၿပီးေနတဲ႔ လူေတြလိုပါဘဲ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ညီအကို နဲ႔ ဆရာကိုေငြစုိး၊ လာတုန္းက အတုိင္း အစစ္ေဆးခံ လက္မွတ္ထုိးၿပီး ၿပန္ထြက္လာၿပီး ၊ အက်ဥ္းဦးစီးက ကားနဲ႔ ၿပန္လာခဲ႔လိုက္ပါတယ္။ 


အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔၊ ကိုကိုက ဘာလို႔ ေခ်ာင္းဆိုးတဲ႔ လူကိုေဆးလိပ္ေပးရတာတုန္း ေခ်ာင္းပိုဆုိးေနရင္ ခက္မကုန္ဘူးလား၊ ငါဆရာ၀န္ ပါေကာင္ေလးရာ သိပါတယ္၊ ငါကသူ႔တုိ႔ကို ေသာက္ေစခ်င္လို႔ ေပးလိုက္တာမဟုတ္ဘူးဟ ေထာင္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ရွိရင္၊ အကုန္ၿဖစ္တယ္ကြာ မေသာက္တဲ႔ လူေတြလဲ ေသာက္တယ္လို႔ ငါ႔ကို ညာေၿပာေနတာ ငါသိတာေပါ႔၊ ငါဘာလို႔ေပးလိုက္လဲ သိလား၊ ဘာလို႔တုန္း ေရာဂါသည္ေတြက ညဘက္ ေညာင္းရင္ ေဆးလိပ္တိုက္ၿပီး အနင္းခံႏုိင္တယ္ေလ၊ အႏွိပ္လဲခံႏုိင္တယ္ အဲလိုေလး ေတြးၿပီး ေပးလိုက္တာကြ၊ ဒီလိုမွန္း အစကသိရင္ ကိုကိုရာ က်ားပ်ံမေကာက္ ေဆးလိပ္ၾကီးေတြ အစည္းလိုက္ ၀ယ္သြားတာေပါ႔၊ ေအးေပါ႔ ဒါမွ ဒို႔ညီအကို္ႏွစ္ေယာက္ ေထာင္အတူတူက်မွာ ေထာင္ဥပေဒမွာ အၿပင္ကဘာမွ သြင္းခြင္႔မရွိဘူးကြ၊ ေထာင္၀င္စာေတာင္ အစားအစာေလာက္ လက္ခံတာ ။ အရင္တုန္းက ဆရာၾကီးသိန္းေဖၿမင္႔တုိ႔ ေထာင္ထဲကေန ထမင္းခ်ိဳင္႔ အၿပင္မွာ ဆြဲစားတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ 


ေခတ္ေတြအဆက္ဆက္ ေၿပာင္းခဲ႔ေပမဲ႕ လူသား အၿပစ္ေထာင္ ဆုိတာေတြဟာ သံသရာ လည္ေနအုံးမွာေတာ႔ အမွန္ပါ၊ အရင္က ေထာင္ေတြထဲမွာ ညေရာက္ၿပီ ဆုိရင္ တာ၀န္က် စႏၵရီဗာယာ မ်ားက ၁၅မိနစ္ တစ္ခါ “အားလုံးေကာင္းပါသည္ဗ်ား” လို႔ ေထာင္တုိင္း မွာ ညတုိင္း ညတုိင္း ေအာ္ရပါသတဲ႔ ၊ ကုလား စႏၵရီမ်ားက ALL Well  ဆပ္ လုိ႔ ေအာ္ပါသတဲ႔ ဆပ္ဆိုတာကေတာ႔ ကုလားစကား ခင္မ်ား ဆုိတဲ႔ အဓိပၸါယ္ပါ အားလုံးေပါင္းလိုက္တဲ႔အခါ “အားလုံး ေကာင္းပါသည္ဗ်ား” ၁၈၉၄ခုႏွစ္ကတည္းက ေရးသားခဲ႔တဲ႔ အက်ဥ္း ေထာင္ဥပေဒ Burma Jail Mannual ဟာ ႏွစ္ေပါင္းရာေက်ာ္ ၾကာခဲ႔ၿပီ ၿဖစ္ေပမဲ႔ ေထာင္ထဲက ညဘက္ေအာ္သလို အက်ဥ္းအသီးသီး ေထာင္အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေၿမာက္လာခဲ႔တဲ႔ ေထာင္သား ေထာင္သူမ်ား အရပ္ထဲကို ျပန္ေရာက္လာတဲ႔အခါ “အားလုံးေကာင္းပါသည္”လို႔ ၿဖစ္သြားၾကတာမ်ား  ဘယ္ႏွစ္ဦးေလာက္ ေတြ႕ဖူးေလသလဲကြယ္တုိ႕…………။ ဟိုေၾကျငာေလးထဲကလို တိုးလို႕ တိုးလို႕ တိုးလို႕ သာပင္ ဆိုးေနၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ ………….။


စာရႈသူအေပါင္း ရြႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစလို႔ ေငြလမင္းတို႔က ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ။

Saturday, October 23, 2010

၀ါေတာ္စဥ္ေတးထပ္မ်ား (၁)

ၿမတ္ဗုဒၶဟာ သက္ေတာ္၈၀ ၊ ၀ါေတာ္ ၄၅ ၿဖင္႔ သတၱ၀ါတို႔အား တရားဓမၼ ေဟာၾကားေခ်ခြ်တ္ေတာ္ မူခဲ႔ပါတယ္ ၊ ဘုရား အၿဖစ္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း၄၅ ႏွစ္ကို တေနရာတည္း ၿဖင္႔ ေနခဲ႔တာမဟုတ္ပါ ၊ ကြ်တ္ထုိက္တဲ႔ ေ၀ေနယ်မ်ား ရွိရာ အရပ္သို႔ အၿမဲၾကြခ်ီေနသမုိ႔ ေနရာအတည္တက် မရွိပါ ၊ သို႔ေသာ္လည္း သာ၀တၳိၿပည္မွာေတာ႔ အမ်ားအား ၿဖင္႔ သီတင္းသုံးေတာ္မူပါတယ္ ၊ ၀ါေတာ္စဥ္ေတးထပ္ဆိုတာ ဘယ္ႏွစ္၀ါေၿမာက္မွာ ဘယ္အရပ္မွာ သီတင္း သုံးခဲ႔ တယ္ဆိုတာကို ေရွးပါဠိစာေပ ကြ်မ္းက်င္ ႏုိင္နင္း ေတာ္မူေသာ အရွင္သူၿမတ္မ်ားက  ပိဋကစာေပ တုိ႔မွ ေမြေႏွာက္ၿပီး ေတးထပ္ကဗ်ာမ်ား ေရးစပ္ သီကုံးခဲ႔တာၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ထုိေတးထပ္ကဗ်ာမ်ားကို ၀ါေတာ္စဥ္ ေတးထပ္လို႕ ေခၚပါတယ္ ။
(၁)
သယမၻဴေစာေနနတ္ ၊                             
မေနာဓာတ္ခ်ိဳရႊြင္ ။
ေၿပာစမွတ္ စာဆုိတင္မည္ ၊
၀ါဆိုစဥ္မွတ္သား ။
ၿမတ္ဓမၼေရႊစၾကာ ၊
မိကဒါ ေဟာကပ္ေရွ႔ဖ်ား ။ 
(ပဌမ၀ါကို မိကဒါ၀ုန္ေတာ မွာ ၀ါကယ္ေတာ္မူသည္ )

ဒု+တ+စ ရာစၿဂိဳလ္ ၊
၀ါဆိုေတာ္မူသား ။
ေ၀သာလီ ၿပည္အပါး ၊
ငါး၀ါေၿမာက္ ဘုန္းၾကြယ္ ။
မကုဋာ ေတာင္ဂီရိ ၊
ေၿခာက္၀ါရွိ ကိန္း၀ပ္စံပယ္ ။
 (ဒုတိယ +တတိယ + စတုတၳ ၀ါမ်ားကို ရာဇၿဂိဳလ္ၿပည္တြင္ ၀ါဆုိေတာ္မူၿပီး ၊ ငါး၀ါေၿမာက္တြင္ ေ၀သာလီၿပည္တြင္ ၀ါဆိုေတာ္မူသည္ ၊ ၆၀ါေၿမာက္တြင္ မကုဋာဂီရိ ေတာင္တြင္ ၀ါကပ္ေတာ္မူ၏ ။ )

ေနာင္ခါသိ ထိမ္းမွတ္လြယ္ေအာင္ ၊
ကိန္းသပၸာယ္ ညြန္းရစ္ေတာ႔ ။
ခုႏွစ္၀တိံသာ ၊
ၿမန္းၾကြ ကပ္ရွာ ။
ရွစ္၀ါေၿမာက္ စံတုကြာမွာ ၊
သံသုမာ ဂီရိပေလး ။
 (၇ ၀ါေၿမာက္၀ါကို တာ၀တိံသာ နတ္ၿပည္တြင္ မယ္ေတာ္သႏၱဳႆိတ နတ္သားအား အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ၿမတ္ ေဟာၾကာေတာ္မူၿပီး ၀ါကပ္ေတာ္မူ၍ ၊ ၈ ၀ါေၿမာက္ကို သံသုမာဂီၤရိ ေထာင္ထိပ္မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူသည္ )

(၂)
ေကာသဗၺီ ကိုး၀ါရ ၊
စိုးနာထ မွွွီထုိင္ ။
ၿဖိဳးသာလွ ပုလဲၿမိဳင္မွာ ၊
အၿပီးပိုင္ တစ္ဆယ္ကူး ။
ၿဗဟၼဏ နာဠရြာမွာ ၊
၀ါၾကြတာ ဆယ္႔တစ္ရခူး ။
(၉၀ါေၿမာက္ကို ေကာသဗၺီၿပည္တြင္ ၀ါဆုိေတာ္မူၿပီး ၊ ၁၀ ၀ါေၿမာက္၀ါကို ပလလဲေတာမွာ ၀ါဆုိေတာ္မူသည္ ၊ ၁၁ ၀ါေၿမာက္ကို ၿဗဟၼဏ နာဠရြာတြင္ ၀ါဆိုေတာ္မူပါ၏ ။)

တစ္ဆယ္႔ႏွစ္ ေနလွ်င္၀ါ ၊
ေ၀ရဥၥာ ၿပည္ထူး ။
ေတာင္ဇာလီ ၿမတ္ဦးမွာေတာ႔ ၊
ဆယ္႔သုံးက်ဳး ၀ါေတာ္ ။
ဆယ္႔ေလးၾကိမ္ ေဇတ၀န ၊
ကပိလ ဆယ္႔ငါး၀ါေခၚ ။
(၁၂ ၀ါေၿမာက္ကို ေ၀ရဥၥာ ၿပည္မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး ၊ ၁၃၀ါ ေၿမာက္ကို ဇာလိယေတာင္ (စာလိယ ေတာင္ဟုလဲ ေခၚသည္ )တြင္၀ါကပ္ေတာ္မူပါတယ္ ၊ ၁၄၀ါေၿမာက္မွာေတာ႔ ေဇတ၀န္ေရြႊေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေတာ္မူၿပီး ၊ ၁၅ ၀ါမွာေတာ႔ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ကပိလ၀တ္ ေနၿပည္ေတာ္မွာ သီတင္းသုံး ေတာ္မူခဲ႔ပါ၏ ။)

အာဠ၀ီ ဆယ္႔ေၿခာက္ေက်ာ္မွာ ၊
စက္ေရာက္ေပ်ာ္ ၿပန္လွန္းလို႕ ။
စံၿမန္းသည္႔ ရာဇၿဂိဳလ္ ၊
ဆယ္႔ခုႏွစ္ကို ။
ဆယ္႔ရွစ္ႏွင္႔ ဆယ္႔ကိုးအလိုမွာ ၊
ဇာလီဆို ေတာင္ထိပ္ပေလး ။
(၁၆၀ါေၿမာက္ ၀ါေတာ္ကို အာဠ၀ီၿပည္မွာ ကပ္ေတာ္မူၿပီး ၊ ၁၇ ၀ါေၿမာက္မွာေတာ႔ ရာဇၿဂိဳလ္ၿပည္မွာ ၿပန္လည္ သီတင္းသုံးေတာ္မူပါတယ္ ၊ ၁၈ ၀ါ ၁၉၀ါ တုိ႔ကိုေတာ႔ ဇာလိယေတာင္မွာ ၿပန္လည္ၾကြခ်ီသီတင္း သုံးေတာ္မူပါ၏ ။ )

(၃)
ရာဇၿဂိဳလ္ တသြယ္ထည္႔ ၊
ႏွစ္ဆယ္ၿပည္႔ ၀ါအၾကိမ္ ။
နယ္မလွည္႔ မာရဇိန္မွာ ၊
ဇရာႏွိမ္ အိုရြမ္း ။
ႏွစ္ဆယ္႔ေလး သာ၀တၳီမွာ ၊

၀ါကြ်တ္မွီ လွည္႔ပတ္စံၿမန္း ။
(၂၀၀ါေၿမာက္မွာ ရာဇၿဂိဳလ္ၿပည္တြင္ သီတင္းသုံးေတာ္မူၿပီး ၊၂၁၀ါေၿမာက္မွ ၄၄၀ါထိ သာ၀တၳိၿပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းႏွင္႔ ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအမၾကီး၏ ဗုဗၺာရုံေက်ာင္းတုိက္တို႔တြင္၂၄၀ါတိုင္တိုင္ သီတင္းသုံး ၀ါဆုိေတာ္မူၿပီး)


အႏၱိမ ေနမႈ၀ါ ၊
ေ၀ဠဳရြာ တစ္ခန္း ။
အာယုေတာ္ ဇီ၀ိန္ႏြမ္းၿပီးမုိ႕ ၊
ရည္ခ်ိန္မွန္း စဥ္လာ ။
ၿမတ္၀ါဆို ေလးဆယ္ငါးတြင္မွ ၊
ေအးနယ္သြား ၿမန္းၾကြေခမာ ။
(၄၅ငါး၀ါတြင္ မလႅာမင္းတုိ႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္အနီး ေ၀ဠဳ၀ ရြာေလးတြင္ ေနာက္ဆုံး၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး ပရိနိဗၺာန္ စံၿမန္းေတာ္မူသည္ )

မ်ားေ၀ေန သံသရာကို ၊
ယဥ္တၿဖာ မဂ္နန္းႏွင္႔  ။
ၿဖတ္လႊမ္း၍ နိဗၺဴခြင္ ၊
လွမ္းပို႔ ကယ္တင္ ။
ဘုရားၿမတ္ ၀ါဆိုစဥ္ကို ၊
စာလုိခ်င္ မွတ္စမ္းေတာ႔ေလး ။
ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူၿပီး ၄၅ႏွစ္တာကာလ အတြင္း ႒ာနေပါင္း ၁၅႒ာန ေက်ာင္းေပါင္း ၁၆ေက်ာင္း ၀ါေပါင္း ၄၅၀ါ သီတင္းသုံးေတာ္ မူသြားပါေၾကာင္း ကိုေရွးပညာရွိ ကဗ်ာ႔က၀ိမ်ား ကေရးသားသြားေသာ ၀ါေတာ္စဥ္ေတးထပ္ကို မွတ္သားမွိသမွ် ၊ ဗဟုသုတ အလို႔ငွာ ေရးသား တင္ၿပလိုက္ရပါသည္ ။

မွတ္ခ်က္
၀ါေတာ္စဥ္ေတးထပ္မ်ားဟာ စုစုေပါင္း ေၿခာက္ပုဒ္ရွိပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ထံမွာလဲ ေၿခာက္ပုဒ္လုံး ရွိပါတယ္ ေနာက္ပိုစ္႔ေတြက်မွ ထပ္မံေရးသားပါ႔မယ္ ၊ ဒီ၀ါေတာ္စဥ္ေတးထပ္မ်ားကို ေတးထပ္သင္စဥ္က ဘိုးဘိုးက နမူနာ ေတးထပ္မ်ားအၿဖစ္ သူ႕မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွ ကူးယူေစခဲ႔တာၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ေရးသားသည္႔ ပုဂၢိဳလ္မွာ ထန္းတပင္ ဆရာေတာ္ဟု သိရပါတယ္ ၊ ဘြဲေတာ္က ဦးပညာသာမိ လို႔မွတ္မွိပါတယ္ ၊ မွားခ်င္လဲ မွားပါလိမ္႔ မယ္ မၾကိန္းေသပါ ၊ ယခုေတာ႔ ပိုစ္႔ရွည္သြားမွာ ဆုိးသည္႔အတြက္ ဤမွ်ႏွင္႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္ ၊ ဒီေတးထပ္ကို တင္မယ္လို႕ လုပ္ေတာ႔ မဒမ္ေငြလမင္းက သူ႔ဘေလာ႔မွာ စာလာဖတ္တဲ႔ လူေတြ မၾကိဳက္ေလာက္ဘူး လုိ႔ ေၿပာပါတယ္ ၊ မစၥတာေငြလမင္းအေနနဲ႕ ကေတာ႔ ၾကိဳက္သည္ ၿဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ ရွားပါးလွတဲ႔ စာေကာင္းေပမြန္မ်ား ၿဖစ္လုိ႔ မွ်ေ၀လိုတဲ႔ ေစတနာေလးနဲ႕ တင္လိုက္ရပါတယ္ ၊ မဒမ္ေငြလမင္း ေၿပာသမွ်ကို အၿမဲတမ္း ၾကိတ္မွိတ္သီးခံ ေနရသည္႔ သနားစဖြယ္ၿဖစ္သည္႔  မစၥတာ ေငြလမင္း ။

Thursday, October 21, 2010

ဥစၥာေစာင့္ႏွင့္ သိုက္နန္းရွင္ (၂ )

                                                အယုဒၶယ သိုက္နန္းပုံ

ဥစၥာေစာင့္ႏွင့္ သိုက္နန္းရွင္ (၁) ကို ဒီမွာဖတ္ပါ ......


ဘိုးဘိုး မေန႔ကေလ ဘုိးဘိုးေၿပာတယ္မလား သိုက္ခ်ဳပ္ဘိုးေတာ္ၾကီး ဆိုတာ သူ႔ကိုဘယ္သူက ခန္႔တာတုန္း ၊ တရား၀င္ခန္႔တာလား ဆြဲခန္႔လား ၊ အုိး တရား၀င္ခန္႔တာေပါ႕ကြယ္ ၊ သိုက္ခ်ဳပ္ဘုိး ေတာ္ၾကီးကို ၊ ကမၻာရဲ႔ ေၿမာက္ဘက္ၿခမ္းကို ေစာင္႔ေရွာက္ေတာ္မူတဲ႔ ၊ ကုေ၀ရ နတ္မင္းၾကီးက ခန္႔အပ္ထားတာ သိုက္ခ်ဳပ္ဘိုးေတာ္ၾကီး ဆုိတာလဲ စတုမဟာဇရာဇ္ နတ္စာရင္း၀င္တဲ႔ နတ္ပါဘဲ ဘာလို႔ခန္႔အပ္ရသလဲ ဆုိရင္ ၊ မေန႔က ေၿပာခဲ႔တယ္ေလ ဘုရားတည္ၿပီးသြားရင္ ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္ျပီးသြားရင္ ဘုရင္ေတြဟာ ေၿမအတြင္းမွာ အသုံးကံေၾကြးခ်တဲ႔အခါ ၊ ေထာင္ႏွစ္ၾကီးသမား ကို မင္းတုိ႔ ဒီဥစၥာေတြကို ေစာင္႔္႔ေရွာက္ၾက ၊ ဘုရားမၿပိဳမပ်က္ၿခင္း ေက်ာင္းမၿပိဳမပ်က္ၿခင္း ဘယ္ သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ တူးေဖာ္ယူငင္လို႔မရေစနဲ႕ ၊ တူးယူသြားတဲ႔ လူေတြလဲ ဘုရားေက်ာင္းကံ ေစတီပုထုိး မၿပဳၿပင္ဘဲ စားေသာက္သုံးယူခဲ႔ေသာ္ ၊ ကမၻာေၿမရဲ႕ သဲလုံးနဲ႔ အမွ်ငရဲမွာခံရပါေစလို႔ က်ိန္စာ တုိက္ခဲ႔ၿပီး ခုနက ႏွစ္ၾကီးသမားေတြကို သတ္ၿဖတ္ၿပီး အေစာင္႔ထားခဲ႔တယ္ ၊အဲဒီ အေစာင္႔ေတြဟာ အစိမ္းေသရေတာ႔ နတ္ၿပည္မေရာက္ႏုိင္ဘူးကြယ္ မင္းၿပစ္မင္းဒဏ္နဲ႔ မခ်ိမဆန္႔ ေသရတာၿဖစ္လို႔ ၊ သူတို႔ဟာ အစိမ္းသရဲ ၿပိတၱာၾကီးေတြ အဲလိုေတြၿဖစ္ၿပီး ဒီဥစၥာေတြကို ေစာင္႔ရတယ္ ဘုရင္က ေစာင္႔ဆုိလုိ႔သာ ေစာင္႔ရရွာတယ္ သူတုိ႔က ဘာအတြက္ ဘယ္အတြက္ ဆုိတာ မသိဘူး ဒါေၾကာင္႔ သရဲသဘက္ ၿပိတၱာ စတာေတြကို ႏုိင္နင္းတဲ႔ အထက္ေလာ္္ကီ ပညာဆရာၾကီးမ်ားက ထုိုိထုိသိုက္ေတြကို တူးယူတယ္ အဲလိုတူးယူုေတာ႔ ဘုရားေစတီေတြရဲ႕ ဘ႑ာေတြ ဆုံးရႈံးလုိ႔မို႔ ၊ စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းၾကီး ကုေ၀ရက ထုိထုိသိုက္ေတြကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ စာရင္းဇယား လုပ္တဲ႔ သိုက္ခ်ဳပ္ဘိုးေတာ္ၾကီးတစ္ပါး ခန္႔အပ္လိုက္တယ္ ၊ ဒီေနရာမွာ ေၿမးကို က်ိန္စာ ဆိုတာေၿပာအုံးမယ္ သိဃၤာသူ႕ သမီးေက်ာက္စာတို႔ ၊ မိဖုရားဖြားေစာ ေက်ာက္စာတို႔ ၊ ပုဂံၿမင္းကပါ အရပ္က ၿမေစတီေက်ာက္စာ တုိ႔မွာေတာင္ “ငါရဲ႕ အလွဴကို ဖ်က္ဆီးသူမ်ား ဘုရားဖူးခြင္႔ မၾကံဳရပါေစနဲ႕ ၊ ၿပဳၿပင္သူမ်ား သူတို႔နဲ႕ တူတူ အရိေမတၱယ် ၿမတ္စြာဘုရားကို ဖူးရပါေစ ” စသၿဖင္႔ ေရးသားၿပီး ေက်ာက္စာထုိးခဲ႔တယ္ ၊ အဲဒါက်ိန္စာဘဲကြယ္ ၊ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ က်ိန္စာတုိက္ခဲ႔တာ ။

“ ဘုိးဘိုး ဒါဆိုက်ိန္ရင္ တကယ္ၿဖစ္သလား” ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ခုနက လူသတ္ၿပီး အေစာင္႔ထားခဲ႔တဲ႔ လူေတြကေရာ ဥစၥာေစာင္႔ၿဖစ္သလား ၊ အင္းက်ိန္ရင္ တကယ္ၿဖစ္တယ္လုိ႔ အယူရွိတာေပါ႔ ၊ တကယ္ၿဖစ္တယ္ ဘာလို႔လဲ ဆုိရင္ ေရွးတုန္းက လူၾကီးသူမေတြဟာ သီလ သမာဓိ ပညာ အားလုံးနဲ႔ ၿပည္႔စုံၾကတယ္ ၊ ဒါေၾကာင္႔ သူတို႔ေၿပာတဲ႔ ဟာၿဖစ္တာေပါ႔ ၊ ဘုရင္ေတြက ဒီေနရာမွာေန ဟိုေနရာမွာေနလို႔ အမိန္႔ခ်ခဲ႔ရင္ သရဲသဘက္ေတြက ဘုရင္႔အမိန္႔နာခံရတယ္ကြဲ႕ ၊ ဘုရင္ဆုိတာ ေရေၿမ႕သနင္းကြယ္ ေလာကသမၼဳတိရထားတဲ႔ ပုဂိၢဳလ္ ၊ တုိင္းၿပည္မွာ ဘုရင္ဟာ အာဏာ အၾကီးဆုံးဘဲ သူ႔တုိ႔ရဲ႕ အမိန္႔ကို ဘယ္သူမွ လြန္ဆန္လို႔ မရဘူး ၊ ငါေၿမးကို ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗဟုသုတ ေၿပာၿပရအုံးမယ္ ၊ ဘိုးဘိုး ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ တာ၀န္ထမ္းတုန္းက ဂ်ပန္စစ္ၿပန္ အဂၤလိပ္ စစ္ၿပန္ ေၿခက်ိဳးလက္ၿပတ္ေတြအတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ၿပန္လည္ထူ ေထာင္ေရးလုပ္ဖို႔ တာ၀န္ေပးလို႔ ၿပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး လုပ္ရတယ္ ၊ အဲဒီမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းထဲက ေၿမပို ေၿမလွ်ံေတြကို ရွင္းရတယ္ ၊ အခုက်ိဳကၠဆံကြင္းနား၀န္းက်င္က လူၾကီးလက္ ေလးဖက္ေလာက္ရွိတဲ႔ ကုကၠိဳလ္ပင္ၾကီး တစ္ပင္ဟာ လွဲဖို႔အေၾကာင္းၿဖစ္လာတယ္ ၊ ႏွစ္ပရိေစၦဒေတြ ၾကာၿပီမုိ႔လား ၊ အပင္ၾကီးေတာ႔ အေစာင္႔အေရွာက္ ေတြရွိမွာေပါ႔ ၊ အဘိုးက သစ္ပင္ကို လွဲၿပီး လမ္းေဖာက္ဖို႔ ၊ ဆုိင္ရာ တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြကို တာ၀န္ေပးလုိက္ေတာ႔ ၊ သစ္ပင္က လွဲလို႕မရဘူး ကိုင္းၾကီးေတြ ကၾကီးေတာ႔ ပင္စည္ကေန လႊနဲ႔တုိက္ခ်လို႔မၿဖစ္ဘူး ၊ အပင္ေပၚတက္ၿပီး ကိုင္းေတြ ကို အရင္လႊနဲ႔ တိုက္တုိက္ခ်ရတယ္ ၊ အဲဒီမွာ လူေတြက အပင္ေပၚ တက္သြား ၿပီးရင္ လႊတို႔ ဓားတုိ႔ ကို ေအာက္ကေန ၾကိဳးနဲ႔ လွမ္းယူ ၊ သိပ္မၾကာဘူး “အုန္း”ဆို ကန္ခ်လိုက္တယ္ ၊ ေရွးတုန္းက လူေတြက လူေပလူရႊတ္ေတြ သိပ္ေၾကာက္တဲ႔ လူေတြလဲမဟုတ္ဘူး ကန္ခ်လဲ တက္တာဘဲ ၊ ညေန ေရာက္တဲ႔ အထိ အပင္ေပၚတက္လို႔မရတာနဲ႕ ၊ တာ၀န္ရွိသူေတြက အဘိုးကို လာေၿပာ ၾကတယ္ ၊ ဒီလိုဒီလို ၿဖစ္တယ္ေပါ႔ ၊ ဒါနဲ႔ အဘိုးကလိုက္သြားၿပီး အေစာင္႔ေတြ ဘာေတြရွိရင္လဲ ဖယ္ရွားဖုိ႔ ေၿပာေတာ႔ လူတစ္ေယာက္ကို အပင္ေစာင္႔တဲ႔ အေကာင္က ပူးကပ္ၿပီး ၀င္ေၿပာတယ္ ၊ “သတိေပး ေနတာကို မရဘူးလား အေသဆုိးနဲ႔ ေသကုန္မယ္ တက္ရဲတက္လာ ၾကည္႔ခုတ္ ရဲခုတ္ၾကည္႔” လို႕ေၿပာဆုိၿပီး ထြက္သြားတယ္ကြယ္ အဲဒါနဲ႔ ဘုိးဘိုးက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဆီကို သြားၿပီး အမိန္႔ၿပန္တမ္းတစ္ရြက္ ေတာင္းတယ္ ၊ ဒီစာထဲမွာ “ဤအပင္ကို ႏုိင္ငံေတာ္၏ စီမံကိန္း တစ္ရပ္ရပ္ေၾကာင္႔ မၾကာခင္ခုတ္လွဲၿပစ္မည္ ၊ ဆုိင္ရာ အေစာင္႔အေရွာက္မ်ား ၊ သင္႔ေတာ္ရာေနၾက အမိန္႔ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း”ဆိုၿပီး စာထုတ္ၿပီး သစ္ပင္ေအာက္ သြားဖတ္ ရတယ္ ၊အဲဒီမွာ အေစာင္႔ၿဖစ္သူက လူကိုပူးၿပီး ေၿပာင္းေပးပါ႔မယ္ ေနရာရွာေပးပါ ဆုိလို႔ ငါတုိ႔က မရွာတတ္ဘူး မင္းဘာသာ ရွာဆိုေတာ႔ ၊ အခုက်ိဳကၠဆံ ဘုရား၀န္းထဲက  စစ္ပင္လုိ႔ေခၚတဲ႔ အပင္ၾကီးတစ္ပင္မွာ အေစာင္႔မရွိဘူးလို႔ေၿပာတာနဲ႕ အဲဒီအပင္ကို ဘုရားေစာင္႔ နတ္ေတြဆီကေန ေတာင္းေပးလိုက္ရဖူး တယ္ကြယ္ ။

ဒါဆို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သရဲကေၾကာက္တာေပါ႔ ၊ မဟုတ္ဘူး အဲဒီအခ်ိန္ခါက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ တုိင္းၿပည္မွာ အၾကီးအကဲ ၿဖစ္ေနလို႔ သူတို႔ကေၾကာက္တာ ေလာကသမၼဳတိမင္းဆိုတာ အဲဒါကို ေၿပာတာ ၾသဇာအာဏာ ရွိၾကတယ္ ၊ ေစာေစာက ေၿမၾကီးထဲ ရတနာေတြ ထားခဲ႔ၿပီး ဒီေနရာမွာ ေစာင္႔ေရွာက္ရစ္ၾကလို႔ အမိန္႔ထုတ္ထားခဲ႔ရင္ အဲဒီအသတ္ခံရတဲ႔ လူေတြဟာ အဲဒီေနရာကေန တၿခား ဘယ္မွသြားလာခြင္႔ မရွိေတာ႔ဘူး အဲဒီဥစၥာေတြကို မကြ်တ္မလြတ္ဘ၀ေတြနဲ႔ ေစာင္႔ ေရွာက္ ေနရတယ္ ၊ အဲဒီအေစာင္႔ေတြက သရဲသဘက္ၾကီးေတြ ၿဖစ္ေနေတာ႔ သူတုိ႔ကိုႏုိင္တဲ႔ အထက္ဆရာေတြ ေအာက္လမ္းဆရာေတြက သူတုိ႔ကို မလႈပ္္ႏုိင္ေအာင္လုပ္ၿပီး ၊ ရတနာေတြယူ ၾကတယ္ ၊ ဒါေၾကာင္႔ သာသနာေစာင္႔နတ္မင္းေတြက ဒီသရဲေတြရဲ႕ အထက္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို့ တန္ခိုး အနည္းငယ္ရွိတဲ႔ နတ္ၿပိတၱာေတြလႊြတ္ၿပီး အဲဒီအသိုက္ေတြမွာ အၾကီးအကဲခန္႔အပ္ၾကတယ္ ၊ ခုနက သရဲသဘက္ေတြကေတာ႔ အေစာင္႔အေရွာက္္ၿဖစ္ကုန္တယ္ ၊ နတ္မင္းေတြ ခန္႔အပ္တဲ႔ နတ္ၿပိတၱာ ေတြက သိုက္နန္းရွင္ ဆိုတဲ႔နာမည္နဲ႔ သိုက္ရဲ႕ အရွင္သခင္ၿဖစ္သြားတယ္ ။ မူလက ေစာင္႔ေရွာက္္ေနတဲ႔  မကြ်တ္မလြတ္ေတြကေတာ႔ သိုက္ရဲ႕ အေစာင္႔အေရွာက္ေတြဘဲ ဆက္ၿဖစ္တယ္ကြယ္။သိုက္ခ်ဳပ္ဘိုးေတာ္ၾကီးဆုိတာက နတ္မင္းေတြခန္႔အပ္တဲ႔ သိုက္နန္းရွင္ေတြရဲ႕ အထက္မွာ စာရင္းဇယား ၿပဳစုၿပီး ဒီသိုက္ ဒီ္သိုက္ေတြဟာ သာနာေတာ္ပိုင္ ဥစၥာေတြၿဖစ္တယ္ ဆိုၿပီး မွတ္သားထားတယ္။၊ ေနာက္ၿပီး မၾကာခဏ လူေ၀းရာကို ေရႊ႕ၿပစ္တယ္ ၊ ဒါဟာ သိုက္ခ်ဳပ္ဘိုးေတာ္ၾကီး လုပ္တဲ႔အလုပ္ဘဲ ။

ဘုိးဘုိးသိုက္တူးဖူးတယ္ေနာ္ ဟုတ္ပ ၊ သိုက္တစ္ခု တူးမယ္ဆိုရင္ ေၿမပုံလိုတယ္မဟုတ္ဘူးလား ၊ ေၿမပုံမဟုတ္ဘူးကြယ္ သိုက္စာပါ ၊ အင္း အဲဒီသိုက္စာကို ဘုိးဘိုးတုိ႔က ဘယ္ကရတုန္း ၊ အင္း ဒါက ဘိုးဘိုးတုိ႔နဲ႕ မဆုိင္ဘူးကြယ္ ၊ ဘုိးဘိုးတုိ႔က ေနာက္လုိက္ ဘုိးဘိုးရဲ႕ ဆရာသမားေတြ ရွိတယ္ သူတုိ႔ကဆီမွာ ရွိတာေပါ႔ ၊ သူတုိ႔က ဘယ္ကရတုန္း အင္းသိုက္စာ ဆိုတာက တခ်ဳိ႕က ၿပိဳပ်က္သြားတဲ႔ ဘုရားေစတီေတြထဲက ရတယ္ကြယ္ ၊ တခ်ိဳ႕ဟာေတြကေတာ႔ သိုက္တူးရင္း သိုက္ထဲက ရတနာေတြအၿပင္ သိုက္စာတစ္ခုပါ တစ္ပါတည္းရခဲ႔တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ စကားေဟာင္းနဲ႔ သိရတယ္ ၊ ဘိုးဘိုးရဲ႕ဆရာသမားၾကီးဟာ ၊ ဦးသိဒၶိဗလတဲ႔ ရခိုင္လူမ်ိဳးၾကီး ၊ သူ႔ရဲ႕ အဆက္အႏြယ္ေတြက ရခုိင္ဘုရင္ မင္းဆက္ေတြက ဆင္းသက္လာတာ ၊ စာေပဆိုတာ အင္မတန္ႏွံ႔စပ္တယ္ ၊ သူ႔မွာ သိုက္စာေတြကေတာ႔ ပုံလို႔ ၊ သူကရွိတယ္ဆိုတဲ႔ ေနရာကို ဘုိးဘိုးတို႔က သူေနာက္လိုက္ၿပီး သူခိုင္းတာလုပ္ရတာဘဲ ၊ တခ်ိဳ႕သိုက္စာေတြက ဘယ္ေလာက္တိက်သလဲဆိုရင္ ဘယ္ၿမိဳ႔ ဘယ္ရြာ ဘယ္ဘုရား အဲလိုလိပ္စာမွာ အတိအက်ပါတယ္ ၊ အဲေနရာေတြကို ဆရာၾကီးေရာက္ေတာင္ မေရာက္ဖူးဘူး တပည္႔ေတြကို ေငြေပးၿပီးလႊတ္ၾကည္႔ခိုင္းတယ္ ၊ သူေၿပာတဲ႔ ေနရာမွာ သူေၿပာတဲ႔ အမွတ္အသားေတြရွိတယ္ က်ိန္းေသၿပီ ဆုိမွ သူကပါလိုက္လာၿပီး သိုက္တူးဖုိ႔လုပ္ၾကတယ္ ။

ဘိုးဘိုးသိုက္စာ ဆုိတာ ဘယ္တုန္းကစေပၚတာတုန္း ပုဂံေခတ္က ေပၚတာလား ၊ ဘယ္ကသာ ေၿမးရယ္ ၊ မဟုတ္ပါဘူး အင္း၀ေခတ္ေလာက္မွာ ေပၚတယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ၊ ဘုိးဘိုးတို႔ ဆရာသမား ေတြေၿပာတာကေတာ႔ “သိုက္စာအစ နတ္စက္ေရာင္ကလို႔” ဆုိတယ္ကြယ္ ၊ နတ္စက္ေရာင္ ဆိုတာ လူနာမည္မဟုတ္ဘူးကြယ္ ၊ ဘုန္းၾကီးနာမည္ ေလာကီပညာေတြကို အထိဋ္အထိပ္ ေရာက္ေအာင္တတ္ေတာ္မူတဲ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကြဲ႕ ၊ အင္း၀မင္းဆက္ဆိုတာ သကၠရာဇ္ ရ၂၆ ခုႏွစ္ကေန သတုိးမင္းဖ်ားကေန စတင္တည္ေထာင္လာလိုက္တာ ၊ သကၠရာဇ္ ၁၀၉၅ ဟံသာ၀တီပါမင္းလို႔ ေခၚတဲ႔ မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိမင္းထိ မင္းဆက္ေပါင္း ၂၀ဆက္ရွိတယ္ နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္ဟာ မာန္ေအာင္ၿမင္ဘုရားဒါယကာ လို႔နာမည္ၾကီးေတာ္မူတဲ႔ မင္းဆက္ ၂၀ဘုရင္ရဲ႕ အဘိုးေတာ္တဲ႔ စေနမင္းလက္ထက္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ႔တာ ထူးေတာ႔ထူးဆန္းတယ္ကြယ္ ဘုရင္က ဘုရားထိီးတင္မဲ႔ ေန႔မွာ ဒီဆရာေတာ္ၾကြလာၿပီး ဇာတာတြက္ၾကည္႔ေတာ႔ မနက္ၿဖန္ တင္မဲ႔ ထီၤးေတာ္ကို ဒီဘုရင္အသက္က မမီွရွာေတာ႔ဘူး ဒီည သန္းေခါင္အခ်ိန္မွာ ဘုရင္နတ္ရြာစံမယ္လို႔ အေဟာထုတ္လိုက္တယ္ ၊ ဘုရင္က မေသရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလုိ႔ နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္ ကိုေလွ်ာက္ေတာ႔ လက္ရယ္ေျခေထာက္ရယ္ကို ၿဖတ္ပါ ၊ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ဓားခြ်န္နဲ႔ ထိုးပါ လို႔ အေလာင္းအစားထပ္ၾကတယ္ ၊ ည၁၂နာရီမွာ ဘုရင္ဟာ အဖ်ား၀င္ၿပီး နတ္ရြာစံရွာတယ္ ၊  ဒါကိစၥေတြကို အစအဆုံးသိေတာ္မူတဲ႔ ၁၉ဆက္ေၿမာက္ဘုရင္ တနဂၤေႏြမင္းဟာ နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္ကို ဘုရင္ကိုးကြယ္ခံ ဆရာေတာ္အၿဖစ္ ေၿမွာက္စားလုိက္တယ္။

 အဲဒီကာလမွာ ဟိႏၵဴ၀ါဒီ ကသည္းေတြ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္တာရယ္ ၊ ေအာက္ၿပည္တစ္လႊားက မြန္ေတြထၾကြတာရယ္ ၊ အယုဒၶယဘက္က ပုန္ကန္တာရယ္ေတြေၾကာင္႔ မင္းဆရာ နတ္စက္ ေရာင္ဟာ စစ္တုိက္ဖုိ႔ ၿပင္ဆင္ေနရတဲ႔ တနဂၤေႏြမင္းအတြက္ ေစတီပုထုိး ဘုရား ေက်ာင္းကန္ေတြ အတြက္ သိုက္စာ ေရးသားခဲ႔ တယ္ ၊ ေနာက္ၿပီး နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္ဟာ ဟံသာ၀တီထီးနန္းကို မြန္ေတြသိမ္းပိုက္မွာကို ၾကိဳတင္သိရွိတဲ႔အတြက္၊ ဘုရင္မင္းတရားၾကီးရဲ႕ လက္စ မၿပတ္ေသးတဲ႔ ေကာင္းမႈေတာ္ေတြ အတြက္ ေၿမတြင္းမွာ ရတနာေတြ ထားခဲ႔ၿပီး ၊ သိုက္စာ ေရးသားေတာ္မူခဲ႔တယ္ ၊ ေနာက္သိုက္စာ တစ္မ်ိဳးရွိေသးတယ္ အဲဒါကလဲ နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္ဘဲေရးခဲ႔တာ သူကေတာ႔ နန္းဆက္သိုက္စာလုိ႔ နာမည္ၾကီးတယ္ ၊ “သစၥာအက်င္႔မွန္ ကုသိလ သစၥံတမန္ အေစာင္႔ထား မုဆိုး တစ္က်ိပ္ငါး”ဘုိးဘိုး အဲဒါက ဘာၾကီးတုန္း အဲဒါက ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ေတြ႔ရဲ႕ ေန႔နံေတြေလကြယ္ ၊ ဆုိတာ ေသာၾကာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကို တည္မဲ႔ အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ ေသာၾကာသားကြယ္ ၊ စၥာ ဆိုတာအဂၤါကြယ္  သူ႔ေနာက္ နန္းတက္တဲ႔ ေနာင္ေတာ္ၾကီးမင္း ကအဂၤါသားကြယ္ နာမည္က (ေမာင္ေလာက္တဲ႔ ) “အ”ဆိုတာ ကေတာ႔ တနဂၤေႏြကြယ္ ၊ ေနာင္ေတာ္ၾကီးမင္းရဲ႕ ေနာက္မွာ နန္းတက္မဲ႔ ဘုရင္က ေၿမဒူးမင္းတဲ႔ နာမည္က ေမာင္ရြ တဲ႔ တနဂၤေႏြသားပါကြယ္ ၊ နာမည္နဲ႔ ေန႔နံမအပ္တာပါ ၊ က်င္႔ ဆိုတာက တနလာၤပါကြယ္ ၊ ငစဥ္႔ကူးမင္းရဲ႕ ေန႔နံေပါ႔ သူ႕ငယ္နာမည္က ေမာင္ရဲလွကြယ္ ၊ မွန္ ဆုိတာက ၾကာသပေတးကြယ္ အဲဒီမင္းေနာက္ နန္းတက္္တဲ႔ ေဖာင္းကားစားမင္း လုိ႔နာမည္ၾကီးတဲ႔မင္း ေပါ႔။ နာမည္က ေမာင္ေမာင္တဲ႔ကြယ္ ၊ ကု ဆိုတာတနလာၤေပါ႔ ဗဒုံမင္းလဲ ေခၚတယ္ ဘုိးေတာ္ဘုရား လဲေခၚတယ္ ဘုရင္ရဲ႕နာမည္ ငယ္နာမည္ ေမာင္၀ိုင္း တန လာၤသားပါကြယ္ ၊ သိ ဆိုတာ ေသာၾကာကြယ္ ဘၾကီးေတာ္မင္း သို႔မဟုတ္ ဖန္နန္း ရွင္ေခၚတဲ႔မင္းေပါ႔ သူက ေသာၾကာသား ငယ္နာမည္က ေမာင္စိန္တဲ႔ကြယ္ ၊ ဘိုးဘိုးဟာက နာမည္ေတြနဲ႔ေန႔နံေတြနဲ႔ ကိုက္လဲမကိုက္ဘူး။ ကိုက္ရင္ ဘုရင္ဘယ္ၿဖစ္ေတာ႔မလဲကြယ္ ၊ သိုက္ စာက သကၠရာဇ္ ၁၀၉၅ ခုႏွစ္ အင္း၀ေခတ္ မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိမင္း လက္ထက္မွာ ေရးခဲ႔တာတာကြယ္ ၊ ဘုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကို စတည္ေထာင္တာ “ဥၾသတြန္မည္” ကုန္းေဘာင္ တည္ ဆိုတဲ႔ တေဘာင္အရ ၁၁၀၅ခုႏွစ္မွာ ဒါက မွားတယ္ကြယ္ ၊ ကုန္းေဘာင္တည္ေထာင္တာ သကၠရာဇ္ ၁၁၀၄ခု ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ ကုန္းေဘာင္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ အေလာင္းမင္း တရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ် တည္ခဲ႔တဲ႔ ေရႊခ်က္သို ေစတီေက်ာက္စာမွာ သကၠရာဇ္ ၁၁၀၄ခုမွာ ရတနာသိဃၤၿမိဳ႔ကို တည္ေတာ္မူ၍ ၁၁၁၄မွာ နန္းတက္ေတာ္မူေသာ အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ေကာင္းမႈေတာ္လုိ႔ ေက်ာက္စာထုိးထားတယ္ကြယ္ ၊ ခုနက စကားျပတ္သြားအုံးမယ္ ၿပန္ေၿပာအုံး ဘုိးဘိုးကလဲ ဘာလုိ႔ဘုရင္ေတြက နာမည္နဲ႔ ေန႔နံမကိုက္တာတုန္း လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္က ေရးခဲ႔တဲ႔ သိုက္စာက တိတိက်က်မွန္ ေနေတာ႔ ဘုရင္ေတြက သားေမြးတာနဲ႔ နာမည္တစ္ၿခား ေန႔တစ္ၿခားမွည္႔လိုက္တယ္ ၊ ေတာ္ၾကာ မင္းေလာင္းဆုိၿပီး ငယ္စဥ္ကတည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ၿပစ္မွာ ဆုိးလို႔ကြယ္ ၊ ဘၾကီးေတာ္မင္းၿပီးေတာ႔ သိုက္စာမွာ အကၡရာဟာ ဗုဒၶဟူးလို႔ ဆိုလုိတယ္ ၊ သာယာ၀တီမင္းကို ဆုိလိုတာကြယ္ သာယာ၀တီမင္းသားက ဗုဒၶဟူးသားကြယ္ ငယ္နာမည္က ေမာင္ခင္တဲ႔ ၊ သစၥံက အကၡရာက ေသာၾကာ ကိုညႊြန္းတာကြယ္ ၊ သာယာ၀တီမင္းေနာက္ နန္းတက္မဲ႔ ပုဂံမင္းကြယ္ ေသာၾကာသား နာမည္က ေမာင္ေထာင္တဲ႔ ၊ စၥံ ဆိုတာက အဂၤါကိုဆိုလိုတယ္ ပုဂံမင္းေနာက္ နန္းတက္ခဲ႔တဲ႔ မင္းတုန္း မင္းတရားၾကီးဟာ အဂၤါသားေပါ႔ ၊ နာမည္က ေမာင္လြင္တဲ႔ ၊ အကၡရာကေတာ႔ စေနနံ ကိုဆုိလို တာပါ ၊ မင္းတုန္းမင္းၾကီးေနာက္ နန္းတက္မဲ႔ သီေပါဘုရင္ေလးဟာ စေနသားေပါ႔ကြယ္ ငယ္နာမည္ ေမာင္ေရစက္တဲ႔ ၊ ဒါေၾကာင္႔ဘုရင္ေတြရဲ႕ နန္းဆက္နဲ႔ နန္းသက္ ကိုသိရေအာင္ ၊သားျမတ္ အစစ္ သံုးႏွစ္စစ္ကိုင္း၊ဆင္ျဖဴတိုင္းမွာ ဆယ့္သံုးႏွစ္သာ၊သားသည္ေျခာက္ႏွစ္ စဥ့္ကူးျဖစ္၍၊ ရကသစ္ခြန္ကား ေဖာင္းကားစား၊ ဘိုးေတာ္ သံုးခြန္ ၊မွန္ရွင္ဆယ့္ရွစ္ ကိုးႏွစ္ သာယာ၀တီ ၊ပုဂံသည္ ေျခာက္၊ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ တုန္း(မင္းတုန္း) ၊နန္းဆံုးခြန္ႏွစ္ သီေပါျဖစ္၏ လို႔ ေရွးပညာရွိမ်ား နန္းဆက္နဲ႔ နန္းသက္ကို ဒီလိုေရးထားခဲ႔ၾကတယ္ ။

ဒီသိုက္စာ အရဆိုရင္ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္က ၁၅ဆက္ေပါ႔ ေအးေပါ႔ကြဲ႕၊ ဟင္ ၁၁ဆက္တည္းပါ ဘုိးဘိုးကလဲ သားတုိ႔ စာထဲမွာ ပါတယ္ေလ ဘိုးဘိုးေၿပာတာလဲ ၁၁ပါးဘဲဟာၾကီး သိုက္စာမွားတာ မလား ဘယ္ကသာကြယ္ သိုက္စာဟာ အစစ္အမွန္ဆို မွားရိုးမရွိဘူးကြဲ႕ ဘိုးဘိုးကိုယ္ေတြ႔ ေတြမ်ားေပါ႔ ၊ ဒါဆိုက်န္တဲ႔ ေလးပါးဘယ္မွာတုန္း အင္း သီေပါမင္းအထိ ၁၁ခုေနာ္ ၊ မာန္ အေစာင္႔ ထား ဆိုတာ က်န္ေနတယ္မို႔လား အဲဒီထဲက မာန္ဟာ ၾကာသပေတးကို ကိုယ္စားၿပဳတယ္ကြယ္ အဂၤလိပ္ေခတ္မွာ ဘုရင္ခံၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေဒါက္တာဘေမာ္ဟာ ၾကာသပေတးသား ၊ ဆိုတာ တနဂၤေႏြသားဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကိုဆိုလိုဟန္ရွိတယ္ ၊ ေစာင္႔ ဆုိတာကေတာ႔ အဂၤါသား သမၼတၾကီး စ၀္ေရႊသိုက္တဲ႔ ၊ ထားဆိုတာက စေနသားၾကီး သမၼတၾကီးမဟာသေရစည္သူ ေစာဘဦး ကိုဆိုလုိတာ၊ ဘိုးဘိုး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထိန္လင္းေလ စေနသားမဟုတ္လား မဟုတ္ပါ ဘူးကြယ္ ၊ စေနေန႔ညမွာ ေမြးတာပါ ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဇာတာကို မႏၱေလးက ဖလိတစိႏၱာ ဆရာၾကီး ဦးဘိုေထြး စစ္ေပးထားတာ ရွိပါတယ္ ၊ ၁၉၁၅ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီ၁၃ရက္ ၿမန္မာသကၠရာဇ္၁၂ရ၆ တေပါင္းလဆန္း ၁ရက္ စေနေန႔ညမွာ ေမြးတာပါ ဒါေၾကာင္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ တနဂၤေႏြသားပါကြယ္ ၊ ဘုိးဘုိးဆရာက လြတ္လပ္ေရး မရခင္ ၂ႏွစ္အလုိမွာ ဆုံးတယ္ ၊ သူကမေသခင္ စကား စပ္မွိရာကေန ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ တုိင္းၿပည္မအုပ္ခ်ဳပ္ရဘူး ေနာင္ တုိင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္မဲ႔ လူဟာ အဂၤါသားလုိ႔ ေၿပာသြားတယ္ကြယ္ ၊ လြတ္လပ္ေရး ရေတာ႔ ၿမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပ႒မဦးဆုံး သမၼတ ၾကီးဟာ စ၀္ေရႊသိုက္ၿဖစ္လာတယ္ ၊ သူကဘုရင္လဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေအာ္ခက္ကုန္ၿပီကြယ္ ၊ တိုင္းၿပည္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ လူဆိုတာက မင္းပါဘဲကြယ္ ၊ ေလာကသမၼဳတိ မင္းေပါ႔ ဟိုလိုအေဆာင္ေယာင္ေတြနဲ႔ မင္းေတာ႔မဟုတ္ဘူး ၊ ငါ႔ေၿမးမၿမင္ဖူးလို႔ အရင္ကသမၼတၾကီးေတြ ၾကြလာရင္ သူ႔ေနာက္မွာ စည္ေတာ္ရႊမ္းတဲ႔ လူတို႔ ၊ ေထြးခံ သယ္တဲ႔လူတို႔ ပါတယ္ ၊ ၿမန္မာႏုိင္ငံတက္လာတဲ႔ သမၼတ အဆက္ဆက္ဟာ သိမ္ၿဖဴ ဆရာေတာ္ၾကီးကိုကိုးကြယ္တယ္ ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာကေန ကူးေၿပာင္းလာတဲ႔ သမၼတၾကီး မန္း၀င္းေမာင္ေတာင္ သိမ္ၿဖဴဆရာေတာ္ၾကီးကို ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္တယ္ ၊ ဒါဆို သမၼတၾကီး မန္း ၀င္းေမာင္က သိုက္စာထဲမပါဘူးေပါ႔ ေအးေပါ႔ကြယ္ ၊ ဒါေၾကာင္႔သူ႔လက္ထက္မွာ တုိင္းၿပည္က ေမာက္ကမ ၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔ ၊ ဒါေၾကာင္႔ သိုက္စာမွန္ရင္ မွားရိုးမရွိလို႔ ဆုိတာေပါ႔ကြယ္ ၊ အဲဒီသိုက္စာကို ေရးခဲ႔တဲ႔ ေခတ္တုန္းက လမုိင္း၀န္ဆိုတာ မရွိဘူးကြယ္ ၊ လမုိင္း၀န္ဆိုတာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ၾကမွ ခန္႔အပ္ၾကတာ ၊  မဟာဓမၼ ရာဇာဓိ ပတိမင္း လက္ထက္မွာ အင္း၀ပ်က္သမုိ႔ တည္ထားခဲ႔တဲ႔ ေစတီပုထိုး ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြ အတြက္ နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္က သိုက္စာမ်ားစီမံခဲ႔တယ္ ၊ ေနာင္လူေတြဟာ နတ္စက္ေရာင္ ဆရာေတာ္ေရးခဲ႔တဲ႔ သိုက္စာမုိ႔ နတ္စက္ေရာင္သိုက္စာ လို႔ေခၚၾကတယ္ ။

သိုက္စာဆိုတာ အဲဒီက စခဲ႔တာလို႔ စာေဟာင္းေတြ မွတ္သားထားဖူးတာဘဲကြယ္ ၊ သိုက္တူး ေတာ႔ဘယ္လိုတူးတုန္း ၊ ေဂၚၿပားနဲ႔ထုိးတာလား ဘယ္ကသာကြယ္ အဲလိုမဟုတ္ရပါဘူး ၊ သိုက္တံ ါးကို သိုက္ေစာင္႔ေတြကဘဲ ဖြင္႔လို႕ရတယ္ကြယ္ ၊ သိုက္မတူးခင္ သိုက္ရွိတဲ႔ေနရာကို သိုက္စာ အရသြားၾကည္႔ရတယ္ ၊ သိုက္စာမွာေရးထားတယ္ကြယ္ သိုက္စာမွာ “ေဒးဒရဲေတာင္ ေခြးတက္ ေဟာင္ ေညာင္ပင္ေၿခရင္း ေရြႊကိုးတင္း ” အဲလိုေလး ေရးထားတာ ဒါဆိုေဒးဒရဲ ဆိုတာ ၿမိဳ႕လား ရြာလား ၊ သိဖုိ႔လိုတယ္ ၊ အခုေၿပာမဲ႔ ေဒးဒရဲ ဆိုတာ ဧရာ၀တီတုိင္း ဖ်ာပုံခရိုင္ မွာရွိတယ္ ၊ အဲဒီၿမိဳ႕ကို တူးမယ္ဆိုေတာ့ ဆရာက တပည္႔ေတြကို ရွိမရွိစုံစမ္းခိုင္းလိုက္တယ္ ၊ ရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီေဒးဒရဲ ဟုတ္မဟုတ္ ၊ သိုက္စာကို ဖတ္ရတယ္ သိုက္စာမွာက “ေတာ္ကိုးလုံး ၊ ကုန္းကိုးလုံး ” လုိ႔ ညြန္ၿပတယ္ ၊ ေတာ္ကိုးလုံးဆိုတာ  အဲဒီၿမိဳ႔ကို ၀ိုင္းထားတဲ႔ ရြာေတြ ေတာ္ကမယ္ ၊ ေတာ္လွ ၊ ေတာ္ညြန္႔ ၊ ေတာ္ကမန္ ၊ ေတာ္ေပါင္စိန္ ၊ ေတာ္ဖရုံ ၊ ေတာ္တလူ ၊ ေတာ္နဲ႔စတဲ႔ ရြာကိုးခု  ၊ ကုန္း ကိုး လုံးဆုိတာ အဲဒီၿမိဳ႕ကို ၀ိုင္းရံဖြဲ႔ထားတဲ႔ ရြာနာမည္ေတြပါဘဲ ၊ ေတာ္က်ိဳက္ကုန္း ၊ ေရႊေတာင္ကုန္း ၊ ဘုရားၾကီးကုန္း ၊ က်ားကုန္း၊ သာယာကုန္း ၊ အဲလိုကိုးခုရွိတယ္ ေနာက္ေရာက္တဲ႔ အခါ ၿပမယ္ ၊ ဒါဆိုရင္ သိုက္စာထဲက ညႊန္ၿပတဲ႔အတိုင္း မလႊဲေတာ႔ဘူး မွန္ေနၿပီ ၊ အဲဒါနဲ႔ ဘုိးဘိုး နဲ႔ ဘုိးဘိုးဆရာနဲ႕ အေပါင္းအပါ ၂၀ဟာ ေဒးဒရဲၿမိဳ႕ကို သြားတယ္ ၊ သြားေတာ႔ က်ိဳက္ေဒးယ်ဳံ ဆိုတဲ႔ ဘုရားၾကီးရွိတယ္ ၊ ဘုရင္မၾကီး ရွင္ေစာပု တည္ထားခဲ႔တာ ၊ ခုနက ကုန္ုး၉လုံး ရွိတယ္ဆိုတာလဲ ဟုတ္တယ္ ၊ ေတာင္ကိုးလုံးရွိတယ္ ဆုိတာလဲ မွန္တယ္ ေတာင္တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုအကြာမွာ ဘုရားတစ္ဆူ တစ္ဆူတည္ထားခဲ႔တယ္ ၊ တစ္ေတာင္ နဲ႔ တစ္ေတာင္ဟာ ကိုးတာ ကြာတယ္ကြဲ႕။

ဘုိးဘိုးတုိ႔ တစ္ေတြတည္းခဲ႔တာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း စစ္ကြင္းေက်ာင္းလုိ႔ ေခၚတယ္ အဲဒီ ဆရာေတာ္ ကလဲ ေလာကီပညာေတြ တတ္တယ္ ၊ အဲဒီက်ိဳက္ေဒးယ်ဳံ ဘုရားၾကီးရဲ႕ အ ေနာက္မွာ အဲဒီေက်ာင္းရွိတယ္ ၊ အခုထိရွိေနေသးတယ္ ၊ အဲဒီဘုန္းၾကီးနဲ႔ ဘုိုးဘိုးဆရာနဲ႔ ဆုိရင္ ဘုိးဘုိးဆရာက ပညာပိုၿမင္႔တယ္ ၊ ဒါနဲ႔ သိုက္ကတူးၿပီလား ဘယ္လုိတူးတုန္း အယ္ ေၿမးရယ္ တူးလုိ႔ခ်က္ခ်င္းမရပါဘူး ၊ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ႔ အေစာင္႔အေရွာက္ေတြကို ဆင္႔ေခၚရ တယ္ ၊ ဘယ္လိုေခၚတုန္း ေအာ္ ဂါထာေတြ မႏၱရားေတြ ပြဲေတြနဲ႔ ေခၚတာေပါ႔ ၊ အဲဒီစစ္ကြင္း ေက်ာင္း ဆ၇ာေတာ္က ဘီလူးၾကီးတစ္ေကာင္ ေမြးထားတယ္ ၊ သူ႔ကိုေခၚခုိင္းလိုက္တာ ဆရာက၊ ဟင္ ဘီလူးၾကီးကိုဘယ္လိုေမြးတုန္း ၊ မသိပါဘူးကြယ္ ဘုိးဘုိး တကယ္ ၿမင္ခဲ႔ရ တယ္ ၊ အဲဒီဘီလူးကို ရာမာယန ဇာတ္ထဲက ဘီလူးလိုလား ဘုိးဘိုး ၊ ဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ဘာဦးထုပ္မွ မပါပါဘူး လူလုိပါဘဲ ၊ အေမႊးရွည္ၾကီးေတြနဲ႔ ညဘက္ ေက်ာင္းေပၚ လမ္း ေလွ်ာက္ေနတာဘဲ ၊ ဘိုးဘုိးတုိ႔ကို မစားဘူးလား စားလုိ႕မရဘူး ဆရာက ဘုိးဘိုးတုိ႔ကို ေတာင္ ေစာင္႔ခိုင္းထားေသးတယ္ သူ႔ကို ေနာက္ေန႔မနက္မွာေတာ႔ ဆရာက ေၿပာတယ္ သိုက္က ဒီေဒးဒရဲနဲ႔ အေရွ႕ဘက္ေလးမုိင္ေလာက္အကြာမွာရွိတဲ့ ရြာမွာတဲ႔ ရြာနာမည္က သင္ေပါင္းေခ်ာင္လို႔ ေခၚတယ္၊အဲဒီမွာ သိုက္ရွိတယ္ လို႔တိတိက်က်သိရတယ္၊ ဘယ္လို သိလဲ ဘိုးဘိုးရဲ႕၊ ညက သိုက္ေစာင္႔ေတြကို ေခၚစစ္လိုက္တာေပါ႔၊ သူတို႔က ေၿပာေရာလား ေၿပာတယ္ေလ ၊ အဲဒီသုိက္နန္းရွင္ မိန္းမက ရန္ကုန္သိမ္ၾကီးေစ်းမွာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ႔ လူ တဲ႔ဗ်ာ သိုက္နန္းရွင္ဘ၀ကေန လူသြားၿဖစ္ေနတာတဲ႔ ။

“ဟင္”တကယ္ ဟုတ္တယ္ေၿမးရဲ႕ ၊ အဲဒီညက ဆုိင္ရာပိုင္ရာေတြကို ဆရာကေခၚ စစ္လုိက္ေတာ႔ အကုန္ေၿပာၿပတယ္ ၊ အဲဒီသိုက္မွာ သိုက္နန္းရွင္က လူၿဖစ္ေနလို႔ သိုက္မွာ သရဲၾကီးေတြဘဲ က်န္ခဲ႔တယ္ ၊ ဆရာနဲ႔ ဘုိးဘုိးတုိ႔က စစ္ကြင္းေက်ာင္းဘုန္းၾကီးရဲ႕ စာနဲ႔ သင္ေပါင္းေခ်ာင္ရြာကို သြားၾကတယ္ ၊ အဲဒီရြာမွာလဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရွိတယ္ သင္ေပါင္း ေခ်ာင္ေက်းရြာေက်ာင္းေပါ႔ ၊ သိုက္က အဲဒီေက်ာင္းရဲ႕ ေခါင္းရင္း ၿမသိန္းတန္လို႔ ေခၚတဲ႔ေစ တီတည္မဲ႔ ေနရာမွာ ရွိတယ္ ၊ ဘုန္းၾကီးကို ဆရာက ၿမသိန္းတန္ ေစတီေလး တည္ခ်င္လို႔ ပါလို႔ေလွ်ာက္ေတာ႔ ဘုန္းၾကီးက ဆ၇ာ႔ကိုဘယ္နားမွာ တည္ခ်င္လဲလို႔ ေမးတယ္ ၊ ဆရာက သိုက္ရွိမယ္ ထင္တဲ႔ ေနရာကို ၿပၿပီးေၿမေတာင္းတယ္ ၊ ဘုန္းၾကီးက ဘုိးဘိုးတုိ႔ သိုက္တူးမယ္ဆိုတာ မသိၾကဘူး ၊ ရိုးရိုးသားသား ထင္ၿပီး အသာတၾကည္ဘဲ ေၿမေပးတယ္ ၊ ေၿမေပး တဲ႔ေနရာမွာဘဲ ဆရာက ညဘက္သိုက္ေနရာ သတ္မွတ္လိုက္တယ္ ၊ သိုက္ပတ္ပတ္ လည္ မွာ ၊ ဆန္နဲ႔လုပ္ထားတဲ႔ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေလးေတြကို ၾကဲထားလုိက္တယ္ ၊ ၿပီးေတာ႔ ေဆးႏြား ဆိုတဲ႔ အင္းေတြ ေဆးေတြနဲ႔ စီမံထားတဲ႔ ရြံ႔ရုပ္ႏြားေလးေတြနဲ႔ အဲဒီနားမွာ ခ်ထားခဲ႔ရတယ္ ၊ “ေဆးႏြားက ဘာလုပ္တာလ”ဲ ေအာ္ကြယ္ အဲဒါက  ဒီသိုက္ကို တူးလုိ႔ ရမရ ပညာ စမ္းလုိက္တာ ၊ ဒီသိုက္ထဲက အေစာင္႔အေရွာက္ေတြကို အခုဘိုးဘိုးရဲဲ႕ ဆရာက ႏုိင္မႏုိင္ တူးလို႔ရမရ အဲဒါစမ္းသပ္တာ ၊ ဘယ္လိုၿဖစ္လဲ ႏုိင္မယ္ဆုိရင္၊ ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီႏြားရုပ္ေလးက မုိးလင္းရင္ ဦးခ်ိဳမွာ ေသြးစေသြးန ဒါမွမဟုတ္ ေရြႊေရာင္ ေငြေရာင္ ထေနတယ္ ၊ မႏုိင္ဘူးဆုိရင္ အဲဒီႏြားေလးရဲ႕ ဂ်ိဳဟာ တုန္းတိတိ က်ိဳးသြားတယ္ ၊ ဒါဆို ဒီသိုက္ကို တူးလုိ႔မရဘူး ၊ အခုဘယ္လိုေနတုန္း၊ အခုတူးလို႔ရမယ္လို႔ ဆရာက ဆုိတယ္ကြယ္ ၊ ဒါက ကုန္းသိုက္မို႔လို႔ ေဆးႏြားနဲ႔ စမ္းသပ္ရတယ္ကြယ္ ၊ ေရသိုက္္ဆုိရင္ ဘဲရုပ္ေလး လုပ္ရတယ္ ၊ေဆးဘဲလို႕ေခၚတယ္ ၊ အဲလိုဘဲ ေဆးဘဲေလးလုပ္ၿပီး ေရထဲကို ခ်ထားလုိက္ရင္ မုိးလင္းလို႔ ကိုယ္ခ်တဲ႔ေနရာကို ၿပန္ေရာက္မလာဘူး ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီသုိက္ဟာ သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ သိုက္ဘဲကြယ္ ၊ တူးယူလို႔မရဘူး ။

 ဒါနဲ႔ ဘုရားတည္ဖို႔ အဲဒီနားမွာ အုတ္ေတြ ဘာေတြဖုတ္ၾကဖုိ႔ ၿပင္တယ္ ၊ ေစတီေတာ္ေလး တည္ဖုိ႔ေၿမေနရာေလးလုပ္တယ္ ၊  ေန႔လည္ပိုင္းမွာ တပည္႔ေတြကို သိုက္ထဲကို၀င္တဲ႔ အခါ မေၾကာက္ၾကဖုိ႔ သိုက္ထဲမွာ ေလွေလးက ၈စီးရွိတယ္ ၊ မကိုင္ဖို႔ ေနာက္ၿပီး သိုက္ထဲမွာ ေစာင္႔ေနတဲ႔ အေကာင္ဗေလာင္ေတြကို ဂါထာမႏၱန္ေတြနဲ႔ ထုတ္ထားမွာၿဖစ္လုိ႔ မလႈပ္ႏုိင္ဘူး ၊ ဒါေပမဲ႔ သူတုိ႔က ေျခာက္လွန္႔လိမ္႔မယ္ ၊ ေၾကာက္စရာမလိုဘူး ၊ ေနာက္ၿပီး သိုက္ထဲမွာ ေမာင္းတစ္လုံးရွိတယ္၊ အဲဒီေမာင္းဟာ “စည္ေတာ္ခ်ိဳး” ေမာင္းလုိ႔ ေခၚတယ္၊ အဲဒီေမာင္းကို အခုတူးေနတဲ႔ လူေတြထဲက တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေယာင္ရမ္းၿပီး တီးမွိလိုက္ရင္ သိုက္မွာ ေစာင္႔ေနတဲ႔ အေစာင္႔အေရွာက္ေတြရဲ႕ အေႏွာင္အဖြဲ႔ေတြဟာ လြတ္ၿငိမ္းသြားတယ္ ၊ အဲဒီအခါမွာ အေစာင္႔အေရွာက္ေတြက ေၿခာက္လွန္႔ၿပီး ၿပဳစားတတ္တယ္ ဥပမာ ေရအထင္နဲ႔ ကူးပါေစလို႔ သူတုိ႔ပါးစပ္က ေအာ္လုိက္ရင္ တူးတဲ႔လူေတြ အကုန္လုံး ေရၿပင္ ထင္ၿပီး ကူးၾကတယ္ ၊ တခ်ိဳ႔ရူးၾကတယ္ အဲဒါေၾကာင္႔ ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္ မတီး ရဘူး ၊ အဲလိုမွာတယ္ ၊ သိုက္ထဲကိုေရာက္ရင္ ဆရာက ဘာမွမလုပ္ဘူး အဲဒါကိုဘဲ မီးမ ေတာင္းနဲ႔ မီးမေတာင္းနဲ႔ မီးမေတာင္းနဲ႔ ဆုိၿပီးေၿပာင္းၿပန္ဆိုၿပီး အဲဒီေမာင္းေလးကို လူနဲ႔ကြယ္ၿပီး ရြတ္ေနရတာ ၊ အဲဒီေမာင္းအေရွ႕ကေနသတိေပးေနရတယ္ ။ အဲဒီေမာင္းဟာ သိုက္တစ္ခုလုံးရဲ႕ အခ်ဳပ္အခ်ာဘဲ သိုက္ေစာင္႔ေတြသိုက္နန္းရွင္ေတြရဲ႕၊ လြတ္ေၿမာက္မႈဟာ အဲဒီ ေမာင္းရဲ႕အေပၚမွာ မူတည္တယ္ကြယ္ ၊ အဲဒီေမာင္းကို တီးလိုက္ရင္ သိုက္ကို ေစာင္႔တဲ႔ အေစာင္႔အေရွာက္ေတြကို တုတ္ေႏွာင္ထားတဲ႔ ဂါထာမႏၱာန္ေၿပၿပီး ၊ သိုက္စည္းက်ိဳး သြားလို႔မုိ႕ “စည္းေတာ္က်ိဳးေမာင္း” တစ္နည္း “စည္ေတာ္ကိ်ဳး” ေမာင္း ေခၚတယ္ကြယ္ ။

တတိယပုိင္း လာမည္ (သုိ႔ေသာ္) ၾကာမည္ ၊ မွတ္ထားတဲ႔ စာအုပ္ တစ္အုပ္မေတြ႕ေသးပါသၿဖင္႔။

Wednesday, October 20, 2010

ဆပ္ကပ္ပြဲ

                                  စာေရးဆရာၾကီး William Wordsworth ၏ပုံ



ဆပ္ကပ္ပြဲ
ကြ်န္ေတာ္ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္တုန္းကပါ ၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေဖေဖဟာ ဆပ္ကပ္ပြဲကို ၾကည္႔ဖို႔ လက္မွတ္၀ယ္ရန္အတြက္ တန္းစီေနပါတယ္ ၊ ေနာက္ဆုံးကြ်န္ေတာ္တို႔ အၾကားမွာ လက္မွတ္ ေရာင္းတဲ႔ ေနရာနဲ႕ မိသားစုတစ္စုသာ ရွိပါေတာ႔တယ္ ၊ ဒီမိသားစုကို ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စြဲက်န္ေနခဲ႔ပါတယ္ ၊ ကေလးက ရွစ္ေယာက္ အားလုံး၁၂ႏွစ္ ေအာက္အရြယ္ေတြ ၿဖစ္ဖုိ႕မ်ားပါတယ္ ၊ သူတို႔ေတြမွာ ေငြမ်ားမ်ားစားစား မရွိတာကို သူတုိ႔ရဲ႔ ဟန္ပန္နဲ႕ ၀တ္စားလာတဲ႔ အ၀တ္အစားေလးေတြကို ၾကည္႔လိုက္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္ ။

သူတို႔၀တ္လာတဲ႔ အ၀တ္အစားေလးေတြဟာ တန္ဖိုးမၾကီးလွပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ သန္႔သန္႔ၿပန္႔ၿပန္႔ေလးေတြပါ  လက္ခ်င္းတြဲကာ သူတုိ႔မိဘေတြ ေနာက္က ႏွစ္ေယာက္တြဲ တန္းစီေနတဲ႔  ကေလးအားလုံးဟာ ရည္ရည္မြန္မြန္ေလးေတြပါ ၊  သူတုိ႔ေလးေတြက ဒီညၾကည္႔ရမဲ႕ လူရြႊင္ေတာ္ေတြ အေၾကာင္း ဆင္ေတြအေၾကာင္း အၿခားၿပကြက္ေတြ အေၾကာင္းေတြကို တတြတ္တြတ္နဲ႕ ေၿပာဆိုေနၾကပါတယ္ ၊ အရင္က သူတို႕ေလးေတြဟာ ဆပ္ကပ္ ပြဲဆိုတာကို လုံး၀မၾကည္႔ခဲ႔ဖူးဘူးဆုိတာ မွန္းဆၾကည္႔ႏုိင္ရုံနဲ႕ သိႏုိင္ပါတယ္ ၊ ဒီေန႔ညဟာ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ဘ၀အတြက္ အထူးအဆန္းေလး တစ္ခုၿဖစ္ဖုိ႕ က်ိန္းေသပါတယ္ ။

သူတုိ႔ အေဖနဲ႕ အမဟာ အုပ္စုရဲ႕ ေရွ႕နားမွာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေနၾကပါတယ္ ၊ အေမၿဖစ္သူဟာ ခင္ပြန္းၿဖစ္သူရဲ႕ လက္ကိုဆြဲထားရင္း ဒီညမွာေတာ႔ ရွင္ဟာ က်မအတြက္ ခ်ပ္၀ပ္တန္ဆာေတြနဲ႕ ေတာက္ပေနတဲ႔ သူရဲေကာင္းၾကီးပါဘဲဆိုတဲ႔ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ေယာက်ာ္းရဲ့ မ်က္ႏွာကို ရြမ္းရြမ္းစားစား ၾကည္႔ေနသလို  ၊ ေယာက်ာ္း ၿဖစ္သူကေတာ႔ ၿပဳံၿပဳံးၾကီးလုပ္ေနၿပီး ဟန္ပန္ၾကီးစြာနဲ႕ သူ႔မိန္းမကို ၾကည္႔ၿပီး “မင္းေတာင္ ဒီအမွန္တရားကို နားလည္သြားမွကိုး ” ဆိုတဲ႔ ပုံစံနဲ႔  ဇနီးၿဖစ္သူ႔ကို ၿပန္လည္ ၾကည္႔ေနပါတယ္ ။

လက္မွတ္ေရာင္းေနတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက “လက္မွတ္ဘယ္ႏွစ္ေစာင္ၿဖတ္မွာလဲ ” လုိ႔ဖခင္ၿဖစ္သူကို လွမ္းေမးလိုက္ပါတယ္ ၊ “ေက်းဇူးၿပဳၿပီး လူၾကီးလက္မွတ္ ႏွစ္ေစာင္ ကေလးလက္မွတ္ ၈ေစာင္ ေပးပါဗ်ာ ၊ ဒါမွ က်ြန္ေတာ္မိသားစုကို ဆပ္ကပ္ၿပႏုိင္မွာဗ် ”လို႔ သူက၀င္႔ၾကြားစြာနဲ႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါတယ္ ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လက္မွတ္ေရာင္းတဲ႔ အမ်ိဳးသမိီးက က်သင္႔ေငြကို ေၿပာလိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔ ၊ သူ႕ဇနီးက သူ႕လက္ကို လႊြတ္လိုက္သလို သူမရဲ႔  ဦးေခါင္းဟာလဲ ငိုက္စိုက္က်သြား ပါတယ္ ၊ ဖခင္ၿဖစ္သူရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းဟာလဲ တုန္တုန္ရီရီ ၿဖစ္လာပါေတာ႔တယ္ ၊ ဖခင္ၿဖစ္သူဟာ ေရွ႔ကို နဲနဲတိုးလိုက္ၿပီး ၊ “ဘယ္ေလာက္က်တယ္လို႔ ေၿပာလိုက္တာလဲ ခင္မ်ာ ”ဟု တုိးလွ်ဆုတ္နစ္ေသာ အသံနဲ႔ ေမးလိုက္ပါတယ္ ၊ လက္မွတ္ေရာင္းသူက က်သင္႔တာ ထက္ပို္ၿပီးေတာ႔ ေၿပာလိုက္ပါတယ္ ။

သူတို႔မွာ ေငြလုံလုံေလာက္ေလာက္ ရွိပုံမရပါ ၊ သူ႕ရဲ႕ဇနီးနဲ႕ သားသမီးေတြကို ေငြမေလာက္လို႔ ဆပ္ကပ္မၿပႏုိင္ေတာ႔ဘူးလို႕ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္ေၿပာထြက္ႏုိင္ပါ႔မလဲ ၊ အေၿခအေနကို သိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေဖေဖဟာ သူ႔အက်ၤီထဲက ေဒၚလာ၂၀တန္ တစ္ရြက္ကို ေၿမၾကီးေပၚကို ခ်လိုက္ပါတယ္ ၊ ေဖေဖဟာ ေဒၚလာ ႏွစ္ဆယ္တန္ကို လွမ္းၿပီး ေကာက္ယူလုိက္ၿပီး အဲဒီလူရဲ႕ ပခုံးကို ပုတ္ခါ ၊ “ဒီကဆရာၾကီး ခင္မ်ားအိပ္ကပ္ထဲက ထြက္က်တာေလ” ဟုေၿပာလိုက္ပါတယ္ ။

အဲဒီလူၾကီးက အေၿခအေနကို သိရွိနားလည္ပါတယ္ ၊ သူကေဖေဖ လွမ္းေပးလာတဲ႔ ေဒၚလာ၂၀တန္ ကိုၿငင္းဆန္မေနေတာ႔ဘဲ ၊ သူ႔မ်က္ႏွာဟာ အေၿခအေနကို တန္ဖိုးထားပါတယ္ ၊ သူက ကြ်န္ေတာ္႔ ေဖေဖရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကို စိုက္ၾကည္႔ခါ ၊ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ေဖေဖကို လက္တြဲႏွဳတ္ဆက္လိုက္ၿပီး ေဒၚလာ၂၀တန္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ယူလိုက္ပါတယ္ ၊ ၿပီးေတာ႔ သူ႔ပါးၿပင္ေပၚသို႔ မ်က္ရည္ တစ္စက္ စီးက်ခါ တုန္ရီေနတဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ႔ေဖေဖကို “ ဆရာၾကီးရယ္ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗ်ာ ၊ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ဒါေလးဟာ ကြ်န္ေတာ္႔မိသားစု အတြက္ေတာ႔ အရမ္းအဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္ဗ်ာ ”

ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ႔အေဖဟာ ကားေလးဆီကို ၿပန္သြားခဲ႕ၿပီး ၊ အိမ္သို႔ ၿပန္ေမာင္းလာခဲ႔ပါၾကပါတယ္ ၊ အဲဒီေန႔ညက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ဆပ္ကပ္ပြဲကို မၾကည္႔ခဲ႕ရပါဘူး ၊ ဒါေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေၾကာင္းမဲ႔ မၾကည္႔ခဲ႔ရတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး ။

ဒီ၀တၳဳေလးကို ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူးခဲ႔တဲ႕အခ်ိန္က ကြ်န္ေတာ္၈တန္း ေက်ာင္းသားဘ၀ကပါ ေရးတဲ႔ လူက William Wordsworth (၀ီလီယန္ ၀ါ႔(ဒ္) ၀ါ (သ္) ပါ ၊ နာမည္ေလးက The circus ပါ ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ႔ေပမဲ႕ Chicken soup For the soup Vol -2 ဆိုတဲ႔ စာအုပ္ေလးဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ အိပ္ယာေဘးမွာ အၿမဲရွိေနခဲ႔ပါတယ္ ၊ ဒီစာအုပ္ေလးေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္နဲနဲ ေၿပာင္းလဲခဲ႔ဖူးပါတယ္ ၊ အဲဒီ ၀တၳဳေလးထဲက ကြ်န္ေတာ္အမွတ္တရ ရွိတဲ႕စာေလး တစ္ပိုဒ္ကေတာ႔ “We didn’t go to the circus that night, but we didn’t go without.” အဲဒီညက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သားအဖ ဆပ္ကပ္ မၾကည္႔ခဲ႕ရဘူး၊ ဒါဟာ အေၾကာင္းမဲ႔ မၾကည္႔ခဲ႕ရတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးတဲ႔ ၊ အရမ္းေကာင္းတဲ႔ စာသားေလးပါ ၊ တခါတရံမွာ သူတစ္ပါးကို ကူညီလိုက္ရလို႕ ကိုယ္႔ရဲ႕အခြင္႔ေရး တစုံတရာ ဆုံးရႈံးခဲ႔ရမယ္ ဆုိရင္ ၊ ဒါဟာ didn’t go without “အေၾကာင္းမဲ႔” မဟုတ္ဘူးလို႔ ေၿဖ သိမ္႔ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း……။

ဒီစာေလးကို ေရးၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ မဒမ္ေငြက ခ်က္ခ်င္းတင္ရန္ ညြန္ၾကား ၿခင္းကို ခံရပါတယ္ ၊ မတင္ဘူးလို႔ ေၿပာေတာ႔ စိတ္ေတြအရမ္းဆိုးေနပါတယ္ ၊ စာလဲေရးရ မဒမ္ေငြရဲ႕ စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္မႈဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံစားေနရသည္႔ သနားစဖြယ္ အရမ္းေကာင္းသည္႔ မစၥတာေငြလမင္းက ၊ စာရႈသူအားလုံးတုိ႔ကို ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႔ေသာ ေန႔တစ္ေန႔ ၿဖစ္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ ၊ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေၿမ႔ၾက ပါေစခင္မ်ာ ။

Tuesday, October 19, 2010

ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းသားကို အင္တာဗ်ဴးၿခင္း

အနာဂတ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပညာရင္ႏို႔ေသာက္ဆုိ႔ရန္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ ခ်ီတက္ေနၾကပုံ
                      
                               အခမဲ႔ ပညာေရးမရွိလို႔ ေက်ာင္းမတက္ႏုိင္ပါဘူးရွင္
                       ၀န္ၾကီးၿဖစ္ရင္ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ အေကာင္ထည္ေဖာ္မယ္



“ဒီပိုစ္႔ေလးဟာ ေဖာ္၀က္ေမးလ္ေလးပါ မႏၱေလး ေဖာင္ေတာ္ဦး ပရဟိတက ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း ေစတနာ ဆရာမေလးတစ္ေယာက္ ကေနပို႔ေပးလိုက္တဲ႔ ေမးလ္ေလးပါ ၊ ရီစရာ ေမာစရာေတြနဲ႔ ၿပည္႔ႏွက္ေနလို႔မုိ႔ အားလုံးကိုမွ်ေ၀ ေပးလိုက္ပါတယ္ ၊ ေအာက္ေၿခက စာသားေလးေတြက ကြ်န္ ေတာ္ၾကံဳခဲ႔ ရတာေလးေတြနဲ႕ အဘိုးေၿပာၿပဖူးတာေလးေတြကို ထည္႔ေပးလိုက္တာပါ ”

ေမး-စာေမးပြဲေျဖရေတာ႔မယ္ေနာ္။ ဘာေတြျပင္ဆင္ေနျပီလဲ?
ေျဖ-အခ်ိန္မီ ဆရာ႔ထဲကို ကိုယ္႔ခံုနံပါတ္ေလးပါသြားေအာင္ က်ဴရွင္လခ သြင္းေနပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ ဆရာေတြလိပ္စာကို စုေဆာင္းေနပါတယ္။ ဒါမွလည္းစာေမးပြဲျပီးျပီးခ်င္း ကန္ေတာ႔လို႔ရေအာင္ပါ။ကန္ေတာ႔ဖို႔ ပိုက္ဆံကိုေတာ႔ ဟိုေန႔ကမွ အိမ္ကို လွမ္းျပီးဖုံးဆက္ ေျပာထားပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ စာေတာ႔မလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။

ေမး-ဒါကေနာက္ဆံုးႏွစ္လည္းျဖစ္တယ္ ဒီစာေမးပြဲေအာင္ရင္ ဘြဲ႔လည္းရေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ ဘယ္လိုခံစားရလဲ?
ေျဖ-သိပ္ကို၀မ္းနည္းျပီး ယူၾကံဳးမရျဖစ္မိပါတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ တစ္ကယ္လို႔ဘြဲ႔ရခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔က တရား၀င္လိုင္စင္ရ အလုပ္လက္မဲ႔ တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားပါျပီ။ အခုက ေက်ာင္းတက္ေနတာဆိုေတာ႔ ဘာေျပာေျပာ ေက်ာင္းသားဘ၀ဆိုေတာ႔အိမ္က ေထာက္ပံ႔ ေပးေနဆဲပါ ဒါေပမယ္႔ ေက်ာင္းျပီးသြားရင္ေတာ႔ လံုး၀ကို supply ေတြပိတ္ကုန္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကိုလြမ္းတာတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို တမ္း တတာတို႔ ခ်စ္သူေလးကို ခြဲရမွာတို႔ထက္ေသာက္သံုးမက်တဲ႔ေကာင္ၾကီးျဖစ္သြားျပီဆိုျပီး ၀မ္း နည္းမိပါတယ္။

ေမး-ေက်ာင္းသားဘ၀ဆိုတာကေလ ေတာက္ပတဲ႔ အနာဂတ္ေတြ ရွိတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒီေတာ႔ ေမာင္ေလးရဲ႔ အနာဂတ္ကိုေရာ ဘယ္လိုစိတ္ကူးထားလဲ။ အေမရိကားမွာဆိုရင္ University Graduate ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ေနရာေတြတို႔ ဘာတို႔ေတြေတာင္ ေရာက္ၾကတယ္ေလ ေမာင္ေလးတို႔ေရာ?
ေျဖ-ဒါမ်ိဳးစဥ္းစားဖို႔ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္ပါတယ္။ တစ္ေန႔သင္လိုက္တဲ႔ စာေတြကို တစ္ေန႔ စာတစ္ေန႔ မွန္မွန္လုပ္ရေအာင္ မီးမလာလို႔ စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ တစ္ကယ္ဆိုရင္ ေန႔သင္တဲ႔စာ ေတြကို ျပန္လုပ္ဖို႔ ညကိုေတာ႔ မီးလာေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ရာထူးမ်ိဳးေတြကို စိတ္ကူးဖို႔ေနေနသာသာ လက္တစ္ဖက္က ထမင္းခ်ိဳင္႔ကိုကိုင္ျပီး လက္တစ္ဖက္က ကားကလက္တန္းကို ကိုင္ထားျပီးစီးရတဲ႔ မူဆယ္လားရိႈးဘက္က ၀က္တင္ တဲ႔ကားေတြလို ေက်ာင္းကားေတြကို ေန႔တိုင္းစီးနင္းေက်ာ္ျဖတ္ေနရတာ အရင္ျပီးဆံုးေစ ခ်င္ပါတယ္။ က်န္တာဘာကိုမွစိတ္မကူးပါဘူး။ အသက္မေပ်ာက္ဘဲ အိမ္ျပန္ေရာက္လာရင္ ေက် နပ္ေနပါတယ္။

ေမး-ေက်ာင္းသားဆိုတာက မ်ားေသာအားျဖင္႔ အရပ္သားေတြနဲ႔ ကြဲျပားတတ္တယ္ေလ။ ေမာင္ေလးရဲ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးပံုစံကိုေျပာေပးပါဦး။
ေျဖ-အရပ္သားနဲ႔ေတာ႔ ကြာသြားတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္ကလို ကြဲျပားျခားနားသြားတာမဟုတ္ဘူး ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ အရပ္သား  ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးေတြထဲမွာ ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္း သားေတြ ဆိုတာက မ်ားေသာအားျဖင္႔ ေတာၾကီးမ်က္မည္းလုိ ေနရာေတြျမိဳ႔ျပင္ေတြ ေက်းလက္ေတြမွာ ေနရတာမ်ားေတာ႔ အမ်ားၾကီးကို ကြဲျပားသြားပါတယ္။ဒီေတာ႔ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက အရပ္သားေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ကိုမိုက္ရိုင္းသြားၾကေတာ႔ တာေပါ႔။

ေမး-အခုကိုယ္က ေက်ာင္းျပီးေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ သူမ်ားႏိုင္ငံကလို ေက်ာင္းျပီးရင္သူတို႔ဆီမွာလာ လုပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းတာတို႔ ဘာတို႔ရွိေနျပီလား?
ေျဖ-အခုထက္ထိေတာ႔ အဲဒါမ်ိဳးမရွိေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဟုိေန႔က ပါခ်ဳပ္ရံုးေရွ႔မွာ ကပ္ထား တာကေတာ႔ ဒီကေန ဘြဲ႔ရသြားတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ဗထူးဗိုလ္ သင္တန္းေက်ာင္းမွာ တက္ဖို႔ ေခၚထားတဲ႔ စာေတာ႔ေတြ႔ပါတယ္။ OTS လို႔ခၚတာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါေလာက္ပါဘဲ သိပ္ေတာ႔ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အလုပ္ရေရးမရေရးသည္ ေက်ာင္းနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ အလုပ္ရွင္ေတြ အေနနဲ႔ကေရာ ျပီးေတာ႔ အစိုးရျပန္တမ္း၀င္စာေမးပြဲလို႔ ေခၚတဲ႔ PSC စာေမးပြဲအေနနဲ႔ေရာ ေက်ာင္းသားေတြကို ဘြဲ႔ရျပီးျပီးျခင္း ခန္႔မွာမဟုတ္ပါဘူး။ဘြဲ႔ရတာသည္ အလုပ္ရဖို႔ အေထာက္အကူေကာင္းတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ကို ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္း အလုပ္တန္းရတာတို႔ ဘာတို႔ဆိုတာက လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးနီးစပ္ ေတာ္ေနသလား ဥပမာေျပာရရင္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ကိုးကြယ္ေနတဲ႔ ဘၾကီးဘုန္းၾကီးနဲ႔ ကိုယ္က ခင္ေနရင္ေလာက္ဆိုရင္ကိုျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာကေျပာတဲ႔ PSC စာေမးပြဲဆိုတာက ေတာ႔ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကံစမ္းမဲေပါ႔ေနာ္။ လူ ၁၂ ဦးစာေခၚတယ္ဆိုရင္ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ၁၀ဦး ေလာက္က ေျဖေျဖ မေျဖေျဖ အလုပ္ရၾကမွာျဖစ္ျပီးသားပါ။ က်န္တဲ႔ ၂ ေနရာစာကိုေတာ႔ကၽြန္ ေတာ္တို႔ ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္ အေယာက္ ၅၀၀ ေလာက္က ကံစမ္းၾကပါတယ္။

ေမး-ေက်ာင္းမွာ ဆရာျပန္လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိပါေသးလား?
ေျဖ-လံုး၀ကိုမရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ။ တစ္ကယ္ကို မရွိတာပါ။ မသိတဲ႔သူေတြက မတတ္တဲ႔သူေတြကို ျပန္သင္ေပးရတာေလာက္ စိတ္ကုန္စရာမရွိပါဘူး။ ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကစာသင္တယ္ဆိုရင္ စာဘဲသင္ခ်င္တာပါ။ ၾကက္ဆူပင္စိုက္ရတာတို႔၊ မိုးရာသီသစ္ပင္စိုက္ရတာတို႔၊ ဂိတ္ဂ်ဴတီ ေစာင္႔ရတာတို႔ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။

ေမး-ကိုယ္ယူုထားတဲ႔ ေမဂ်ာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ အလုပ္ကို စိတ္ကူးေနပါသလား?
ေျဖ-လံုး၀ကို စိတ္မကူးပါဘူး။ လုပ္စားလို႔ လည္းမရပါဘူး။ လုပ္စားစရာ ေနရာလည္းမရွိပါဘူး။ မိဘလက္ငုတ္စီးပြားေရးျဖစ္ျဖစ္ တစ္ျခားတစ္ခုျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကူးရပါလိမ္႔မယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ လမ္းေဘးပလက္ေဖါင္းမွာ ခိုးကူးေခြေလးေတြ ခ်ေရာင္းျဖစ္ခ်င္လည္း ေရာင္းျဖစ္မွာပါ လမ္းေဘး ကြမ္းယာဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ေလာက္ဖြင္႔ျဖစ္ရင္လည္း ဖြင္႔ျဖစ္မွာပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ႔မေျပာ ႏိုင္ေသးပါဘူး။

ေမး-ေမာင္ေလးရဲ႔ ပညာ အေပၚသံုးသပ္ခ်က္ကေလး သိပါရေစ။
ေျဖ-တစ္ခ်ိဳ႔ေတြကေျပာၾကပါတယ္ ပညာစီးပြားဆိုတာေပါ႔။ ဒီေန႔ေခတ္ ပညာေရးက စီးပြားေရးဆန္ လာတယ္တဲ႔။ အေကာင္းျမင္တဲ႔သူ ရွိသလိုအဆိုးျမင္တဲ႔ သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ဘာေျပာေျပာေပါ႔ ပညာေရးမွာ ေငြကအဓိကဆိုတာေတာ႔ အားလံုးကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဆရာ လူထုစိန္၀င္းေျပာေျပာေနၾကေပါ႔။ ပညာသင္တာစဥ္းစားတတ္ေစခ်င္လုိ႔တဲ႔ ဒါေပမယ္႔ စဥ္းစားလို႔ မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရတဲ႔ပညာ ဆိုတာကေတာ႔ မူလတန္းကေန ဒီေန႔အထိ အလြတ္ ေတြက်က္ျပီး အလြတ္ေတြခ်ေရးျပီးေအာင္ျမင္လာတာပါဘဲ။ အခုေန ကၽြန္ေတာ္႔ကို အလြတ္ က်က္ခဲ႔တဲ႔ စာေတြ ေျဖႏိုင္ခဲ႔တဲ႔စာေတြကို ျပန္ေမးၾကည္႔ပါ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာလို တစ္လံုးမွ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ခ်ေရးခိုင္းရင္ေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းကုိ ေရးျပႏိုင္ပါတယ္။

ေမး-မၾကာခင္ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာင္ၾကေတာ႔မယ္ေလ။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ထားလဲ။ ကို႔တိုင္းျပည္ ကို႔လူမ်ိဳးအတြက္ေပါ႔ ?
ေျဖ-ဘာမွမျပင္ဆင္ထားပါဘူး။ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ စားခ်င္ရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ မေမးပါနဲ႔လား။ တစ္ ကယ္ေတာ႔ ဒါေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႔အလုပ္သက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူဘဲ တက္တက္ေပါ႔ေနာ္ ရပ္ကြက္ထဲက ပဲျပဳတ္သည္ေတြ လဲပဲျပဳတ္ဆက္ေရာင္းၾကမွာဘဲ ဆိုက္ကားဆရာေတြလည္း ဆို္က္ကားဆက္နင္းၾကမွာဘဲ။ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုလားၾကီးကို ကုလားၾကီးလို႔ေခၚေခၚ မာမူၾကီးလို႔ေခၚေခၚ အရားၾကီးလို႔ေခၚေခၚ ကုလားက ကုလား ပါဘဲ။ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမျပင္ဆင္ထားပါဘူး။ ဒါေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးေတြနဲ႔ တပ္မ ေတာ္ၾကီးရဲ႔ တာ၀န္သာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံမရွိ အင္အားမေတာင္႔ဘဲနဲ႔ အေျခအေန ကိုၾကိဳ တင္မသံုးသပ္ဘဲနဲ႔ ၀င္ျပိဳင္ဖို႔ၾကိဳးစားတဲ႔ ပါတီငယ္ေလးေတြကိုေတာ႔ သနားပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းဘူး။ အခုကို အေျဖကရွင္းေနျပီေလ ပါတီေလးေတြက ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ညည္းတြားေနၾကခ်ိန္မွာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေတာ႔ စီးပြားေရလုပ္ငန္းရွင္ အၾကီးစားၾကီးေတြျဖစ္ ေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ႔ေက်ာင္းသားဆိုတာကေရာ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ေနဦးမွာလဲဗ်ာ။

အခုလိုေျဖၾကားေပးတာေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အခုလိုေမးျမန္းေပးတဲ႔ အစ္မကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တက္ခဲ႔တဲ႔ ၿမန္မာႏုိင္ငံက ေက်ာင္းတုိင္း တကၠသိုလ္တုိင္းမွာ ဆုိင္းဘုတ္ၾကီး ဆုိုင္းဘုတ္ ငယ္ ဆုိင္ဘုတ္လတ္ၿဖင္႔ ၊ “ပညာၿမင္႔မွ လူမ်ိဳးၿမင္႔မည္” “ပညာေရးၿဖင္႔ ေခတ္မွီႏုိင္ငံ ေတာ္ၾကီး တည္ေဆာက္ၾကအံ႔” စသၿဖင္႔ စသၿဖင္႔ ေတြ႕ရွိပါတယ္ ၊ ပညာေတာ႔မသိပါ ဆုိင္းဘုတ္ၾကီးကေတာ႔ ၿဖင္႔ ၿမင္႔လြန္းသၿဖင္႔ လက္ႏွင္႔မမွီပါ ေဆးသုတ္သည္႔အခါ ေလွကားၿဖင္႔ တက္္္သုတ္တာကို ေတြ႔ၿမင္ ခဲ႔ရပါတယ္ ၊ ပညာေရးအေတြ႔အၾကံဳ အမ်ားၾကီးရွိတဲ႔ ယခင္ ဖဆပလ ၀ါဒၿဖန္႔ခ်ိီေရးမွဴး မ႑ိဳင္သတင္းစာ ကိုတည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ သတင္းစာဆရာၾကီး ကြ်န္ေတာ႔ ဘိုးဘိုးကို ကြ်န္ေတာ္က ဘိုးဘိုး ဒီဆုိင္းဘုတ္က ၿမန္မာလိုေရးထားတဲ႔ စာသားေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ရွင္းၿပေပးပါအုံးလို႕ ေၿပာေတာ႔ “အဲဒါငါ႔ေၿမးတုိ႔ကို ႏုိင္ငံၿခားမွာ ပညာသင္ဖို႔သတိေပးထားတာ”လို႔ ရွင္းၿပပါတယ္ ၊ ေအာ္ ကြ်န္ေတာ္အဘိုးေနာက္ေနတာလို႔ ထင္ခဲ႔မွိပါတယ္  အဘိုးတကယ္ေၿပာခဲ႔တာလို႔ ၾကီးေလ သိေလၿဖစ္လာပါေတာ႔တယ္ ၊ “ငါေၿမးတခ်ိန္က တရုတ္ျပည္ၾကီးမွာ ေမာစီတုန္းေခတ္ထတုန္းက အခုလုိဘဲ ဆုိင္းဘုတ္ၾကီးေတြနဲ႔ ေလာက္စပီကာ အေသးေလးေတြနဲ႔ ၊ ေရးခဲ႔ ေအာ္ခဲ႔လို႕ နယူးေယာက္ တုိင္းသတင္းစာမွာ noticeborad administration လို႔ေတာင္ နာမည္ေပးခံခဲ႔ရေသး တယ္ကြယ္ ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေရးၿပီး  ဆိုင္းဘုတ္ထဲက စာသားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လုပ္တာ ၾကိဳးနီစနစ္ရဲ႕ လုပ္ထုံး တစ္ခုဘဲကြာ ၊ မင္းေနာင္ေတာ႔ သိပါလိမ္႔မယ္ ။ ဒီအေမးအေၿဖေလးဟာ ရုတ္တရက္ ၾကည္႔ရင္ေတာ႔ၿဖင္႔  ရီစရာေလးပါ ၊ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တေတြကေတာ႔ အရြယ္ေရာက္ၿပီ ၿဖစ္လုိ႔ ကိစၥမရွိၾကေတာ႔ေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရဲ႕ညီေလး ညီမေလးေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ကေန ေပါက္ဖြားလာမဲ႔ သားေၿမးၿမစ္တုိ႔ အတြက္ေတာ႔ ရင္ေမာစရာေကာင္းလွပါတယ္၊ ဘိုးဘိုးေၿပာၿပတာက ဟိုးတခ်ိန္တုန္းက ငါ႔တို႔ရဲ႕ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ၾကီးဟာ အာရွမွာ တစ္တဲ႔ ၊ ဒို႔တကၠသိုလ္ကို ႏုိင္ငံၿခားသားေတြ အမ်ားၾကီးလာ တက္ၾကတယ္ကြယ္ ၊ တကၠသိုလ္၀န္းထဲမွာ အဂၤလိပ္လိုသာ ေၿပာၾကရတယ္ ၊ တကၠသိုလ္ၾကီး တစ္ခုလုံးကို တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔ၾကီးက အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ၊ ႏုိင္ငံၿခားက ဧည္႔ပါေမာကၡေတြ ဆိုတာ ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြၾကီးဘဲ “အေၿခေလးေခ်ာင္း ေတာ္လွန္ေရး” စာအုပ္ကိုေရးတဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီး ေဂ်ာ႔ရိႈး၀ဲလ္ ေတာင္ ဒီမွာ ပါေမာကၡၿဖစ္ဖူးေသးတယ္ကြယ္ ။၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ တကၠသိုလ္ၾကီးထဲ ကအဂၤလိပ္စာ စနစ္ကို အစုိးရက ဖ်က္သိမး္လိုက္တယ္ တကၠသိုလ္ၾကီးကိုလဲ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘက္ကိုေၿပာင္းလိုက္တယ္ ၊ တကယ္လား ??? ေအာ္  ဒါေၾကာင္႔ကိုး…….။ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္းက အဂၤလန္ႏုိင္ငံက ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီရဲ႕ မိန္႔ခြန္းတစ္ခုထဲမွာ “တုိင္းၿပည္ထဲက ကေလးေတြဟာ တုိင္းၿပည္ရဲ႕အနာဂတ္ပဲ ၊ ႏုိငံတစ္ခုရဲ႕ အနာဂတ္ကို ၾကည္႔ခ်င္ရင္ အဲဒီႏုိင္ငံက ကေလးေတြကို ဆုိင္ရာအစိုးရက ဘယ္လိုၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္တယ္ဆိုတာကိုၾကည္႔ယုံနဲ႕သိႏုိင္တယ္”လို႔  ၿပည္သူေတြကို မိန္႔ခြန္းေပးသြားဖူးပါတယ္ ။

ဟိုတေလာက ဆရာေအာင္သင္းရဲ႕ စာေပေဟာေၿပာပြဲ အေခြေလး နားေထာင္လုိက္ရတယ္ အဲဒီထဲက ေႏြရာသီေရာက္ရင္ မီးသတိၿပဳဖို႔ ႏိႈးေဆာ္တတ္တဲ႔ အဆုိေတာ္ဦးထြန္းေရႊရဲ႕ မီးေဘး ေရွာင္ဗ်ိဳ႔ မေလာင္ခင္ တားၾကပါ ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းရဲ႕ မူလသီခ်င္းစာသားေလးကို ဆရာၾကီး ဦးေအာင္သင္းက ဒီလိုေလး ဆိုၿပသြားပါတယ္ …………


ဗမာၿပည္ၾကီးမွာ အဆင့္အတန္းလုလုိ႕ ညစ္ညမ္းမႈေတြ ၿဖစ္ေပၚေနတာ
ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားလုိက္ရင္
ပညာ အေၿခခံနည္းလုိ႕သာ... ပါတီေတြ ကြဲကာ အလြဲလြဲအမွားမွား ၿဖစ္ေပၚေနတာဟာ
ပညာ...... ပညာ......ပညာ .မရွိလုိ႕ စိတ္ေန မၿမင့္ၾကတာ ။

၀မ္းနည္းစရာ ယခုေခတ္ၾကီးမွာ ေတြ႕ၿမင္ရတာ
ကေလးသူငယ္မ်ားမွာ
္စ္ကား စပယ္ယာ
သတင္းစာ ေရွာက္သီးေဆးၿပား ေရခဲေခ်ာင္းနဲ႕ ေၿမပဲေလွာ္ပါ
တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ ကာ ေရာင္းေနရရွာ....
ရသမွ်နဲ႕ အၿမတ္ေလးမ်ားနဲ႕ ေရာင္႕ရဲတင္းတိမ္ ေပ်ာ္ရႊင္ကာ
ပညာ ... ပညာ ... ပညာမရွိလုိ႕ အခုလုိ ၿဖစ္ရတာ ။

အားလုံးရြင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစလို႔ ေငြလမင္းတုိ႔က ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ ။