လြဲလုိက္ပုံ

၂၀၁၀ မတ္လ ၁၉ရက္ ေသာၾကာေန႔ ည ၉း၄၅ မွာ စင္ကာပူ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္ အတူတူ အူတူတူ နဲ့ ေရာက္ခဲ့ျပီး လာၾကိဳမဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္ျပီလား မသိဘူး အေတြးနဲ႔ ဟိုဟုိ  ဒီဒီ ရွာၾကည့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ၉ ေယာက္လာၾကိဳၾကတယ္ အမေလး ေတာ္ပါေသးရဲ႕ လာၾကိဳလို႔ မဟုတ္ရင္ မသြားတတ္ မလာတတ္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္မွာ ဒီလိုန႔ဲ တကၠစီ ငွါးျပီး အိမ္ခန္းငွါးထားတဲ့ ေနရာအသီးသီးကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ေကာင္းမ႔ူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၃ေယာက္လုံး ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔န႔ဲ ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ကို သူငယ္ခ်င္းေတြကဘဲ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြ လုိက္၀ယ္ေပးျပီး MRT စီးဖို႔သင္ေပး Bus စီးဖို႔သင္ေပးၾကပါတယ္ ေနာက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ကို ေလွ်ာက္လည္မယ္ ဆုိျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်ိန္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ၆ ေယာက္စုေနတဲ့ အိမ္မွာ ျမီးရွည္လုပ္စားျပီးမွ အထပ္ ၅၀ ရွိတဲ့  Sky Bridge ကို သြားခဲ႔ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္က ဘတ္စ္ကားစီးရင္ မူးတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္။

ကားစီးတာအခ်ိန္ၾကာရင္ အန္တယ္ ေရာက္ခါစလည္းျဖစ္ ဘတ္စ္မစီးတာလဲ ၾကာျပီဆိုေတာ့ မူးလာတယ္ ဓါတ္ပုံေတြေတာ့ ရိုက္နုိင္ခဲ့တယ္ အျပန္မူးတာမွ အရမ္းမူးတယ္ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲ ၀င္အိပ္တယ္ အိပ္ျပီးနိုးေတာ့ အိမ္သာ သြားတက္ခဲ႔ပါတယ္ အဲဒီမွာ ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ ကေမာက္ကမလုိ႔ ေျပာမလား အလြဲလို႔ ေျပာမလား စျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ဘာလဲဆုိေတာ့…

ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖုံး၀ယ္ျပီး သုံးရင္ ပိုက္ဆံကုန္မွာဆုိးလို႔ အလုပ္ရမွ ဖုံးအသစ္၀ယ္ဆုိျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ဆရာက Sony Ericsson ဖုံး ဆရာမွာ တစ္လုံးပိုေနတာတဲ့  Sim Card ပါ တခါတည္းထ႔ဲေပးပါတယ္ အဲဒီေန႔က ဖုံးကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ေနာက္ဖက္က အိတ္ထဲမွာ ထုိးထည္႔ထားတာပါ အိမ္သာတက္ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ မုန္႔စားရေအာင္ဆိုျပီး စားၾကတယ္။

မုန္႔စားျပီးေတာ့မွ မန္းတေလးက အိမ္ကို ဖုံးဆက္ခ်င္တာနဲ့ ဖုံးလိုက္ရွာေတာ့ တစ္အိမ္လုံး ဘယ္မွာမွ ရွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး အကုန္လုံးလဲ ရွာတာ ႏွံေနျပီ ေနာက္ဆုံးရွာစရာဆုိလို႔ အိမ္သာတစ္ခုဘဲ က်န္ေတာ႔မို႔ သြားရွာလိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတုိင္းဘဲ ဖုံးေလးက ခြက္ေလးထဲမွာ ေထာင္ေထာင္ေလး ေရထဲမွာ ေပၚေနပါေတာ့ ျမန္ျမန္ဆယ္ျပီး အ၀တ္နဲ႔  သုတ္ေတာ့ ေရထဲမွာ နာရီ၀က္ေလာက္ ၾကာသြားတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိုေနတာ ဘတ္ထရီထုတ္ျပီး ေနပူလွန္း ကတ္ထုတ္ျပီး အဲဒီနားက ေစ်းေပါတဲ့ Nokia ဖုံးေလးကို ၀ယ္သုံးရပါေတာ့တယ္ ဆရာ႔ ဖုံးကေတာ့ လုံး၀ကို သုံးမရေတာ့ပါဘူး။ဖုံးကိစၥေျပာရင္းနဲ႔ တလက္စတည္း ေျပာလိုက္အုနး္မယ္ေနာ္ အလုပ္ရျပီးေတာ့ အုိင္ဖုံး plan ေလး၀ယ္လိုက္တယ္ ၀ယ္ျပီး ၁ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ထမင္းဟင္းခ်က္ရင္း အိတ္ကပ္ထဲကေန ေအာက္ငုံလိုက္တာ့ ဖုံးက ေအာက္က်ျပီး  မွန္ကြဲသြားပါတယ္ ကြဲပုံကလဲ ေနၾကာပန္းလို အက္ရာအၾကီးၾကီးဘဲ လက္နဲ႔ တုိ႔ရင္ ရွတတျဖစ္ေနေတာ့ မွန္ကို အေဟာင္းဆိုင္ကို မွန္အသစ္လဲေတာ့ ပိုက္ဆံ ၈၀ ကုန္သြားတယ္။


ဒါတင္မျပီးေသးဘူး ေစ်း၀ယ္ရင္းနဲ႔ လက္ကေန ခ်ျပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို ေရြးလိုက္မွိတယ္ ျပီးေတာ့ ဖုံးကို ေမ႔သြားတယ္ အျပန္လမ္းက်မွ သိေတာ့ သြားရွာတယ္ မေတြ႔ေတာ့ဘူး အဲဒါနဲ႔ Cashier ကိုေမးေတာ့ သူတို႔သိမ္းေပးထားတယ္တဲ႔ ေတာ္ေသးတယ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေပ်ာက္တာ  ျပန္မရဘူး  Market က မန္ေနဂ်ာက ဖုံးထဲက data အခ်ိဳ႔ကို ေမးျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဖုံးဆိုတာ ေသခ်ာမွ ျပန္ေပးပါတယ္ အခုရက္ပိုင္း ဖုံး Casing က ခဏခဏ ကြာေနတာနဲ႔ စိတ္မရွည္တာနဲ႔ စင္ေကာ္နဲ႔ ေဒါင့္ေလးေဒါင့္ကို ကပ္လိုက္မွိတယ္ ဒီေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားတုိက္ဆုိင္လို႔ စင္ေကာ္ကပ္ထားတာကို ေျပာလိုက္မွိတယ္ အားလုံးက ၀ိုင္းျပီး ေျပာၾကတယ္ ထူးဆန္းတယ္တဲ့ ျပန္ခြြါရင္ နင႔္ဖုံး ေဆးကၽြတ္မွာ ဘာညာဆိုျပီး ဟာသတစ္ခုလို ေျပာေနၾကတာ။

ဒီလို အလြဲေလာက္က ေတာ္ေသးတယ္ အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ႔အခါမွ လြဲလိုက္တာေတြမွ အမ်ားၾကီးပါ ဘယ္လိုလြဲလဲ ဆုိေတာ့ Resume ကိုေရးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေရးျပီးသားမွာ မတူတာေတြျပင္ျပီး  အလုပ္ေလွ်ာက္ပါတယ္ ဘယ္လိုမွားသြားလဲ ဆုိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက  BTech BE ဆိုျပီး ၂ပိုင္းခြဲျပီး ဘြဲ႔ရခုနစ္ကို ျပထားတယ္ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က BE ၊ ME ျပင္ထဲ႔တယ္ ME အတြက္  ခုနစ္ကို ျပင္ဖုိ႔ သတိရေပမဲ့ BE ကိုျပင္ဖုိ႔ေမ႔သြားတယ္ ေက်ာင္းတက္ခုနစ္ကို ၂၀၀၄ လို႔ မွားေရးလိုက္မွိတယ္။

အဲဒီအမွားၾကီးနဲ႔ အလုပ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ပထမဆုံးအလုပ္ကိုေတာ့ Work Permit နဲ႔  လစာ ၁၈၀၀ ေပးတယ္ Work Permit ကို မလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ ုျငင္းလိုက္ေတာ့ Pass ကို မေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး ဆုိေတာ့ အမွားကို မသိေသးဘူး ဒုတိယ အင္တာဗ်ဳးက Drafter နဲ႔ေခၚပါတယ္  သူတို႔ဆြဲခိုင္းတဲ့ ပုံေလးက လြယ္ေနေတာ့ ဆြဲတတ္ခဲ့ပါတယ္ အဲဒါ ေဘာ့စ္က အိုေကရျပီ မင္းလစာေတာင္းထားတာက ၂၀၀၀  အလုပ္ဆင္းျပီး ၆လ ေနမွ ၂၀၀၀ ေပးမယ္ အခုေတာ့ ၁၈၀၀ နဲ့ လက္ခံရင္ အလုပ္ခန္႔လုိက္ျပီ လိုအပ္တာေတြကို မန္ေနဂ်ာကို ေပးခဲ႔ျပီး ေနာက္အပတ္ကို အလုပ္စဆင္းလို႔ ရျပီ ဆုိေတာ့ ၀မ္းသာခဲ႔ပါတယ္။

မန္ေနဂ်ာက Resume ကအမွန္ဆိုရင္ အဲဒီထဲအတုိင္း ေလ်ွာက္ေပးမယ္ဆုိျပီး  passport စာအုပ္ကိုဘဲ ေကာ္ပီကူးထားလိုက္ပါတယ္ ေနာက္ေန႔မနက္ ၁၀နာရီေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းက ဖုံးဆက္ေျပာတယ္ နင့္ Spass Reject တဲ့ ၾကားလိုက္ေတာ့ စိတ္ညစ္လိုက္တာ အရမ္းဘဲ ကုမၸဏီကို ဖုံးဆက္ေျပာေတာ့ သူတို႔က EP နဲ႔ ထပ္ေလွ်ာက္ေပးမယ္ဆိုျပီး ေနလည္မွာ ေလွ်ာက္ေပးေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္း Reject တဲ႔ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ကုမၸဏီကိုေမးေတာ့ Work Permit ကိုလက္ခံမလားတဲ့ အဲဒီ Work Permit ကို စဥ္းစားအုန္းမယ္ ေျပာျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆရာေတြကို ေမးေတာ့  Appeal Letter ေလွ်ာက္ခိုင္းတဲ့။

ကုမၸဏီကို Appeal Letter ေလွ်ာက္ေပးဖုိ႔ေျပာေတာ့ အခ်ိန္ ၃ ပတ္ၾကာမွာတဲ႔ မေစာင့္နုိင္ဘူးေျပာတာနဲ့ Reject Reason ကိုေတာ့ ေမးေပးပါဆိုေတာ့ ဘြဲ႔ရတဲ႔ခုနစ္မွာ problem ျဖစ္ေနတာေျပာမွ Resume ကို ေသခ်ာျပန္စစ္ေတာ့မွ ကိုယ့္အမွားကို ကိုယ္ျပန္ေတြ႔ပါတယ္ ေသလိုက္ပါေတာ့ မွားတာမွ နဲနဲပါဘဲ အမွန္က ၂၀၀၁ ကို ၂၀၀၄ ျဖစ္ေနမွေတာ့ Reject ျဖစ္တာမဆန္းပါဘူး MOM က မွန္ေနရင္ေတာင္ အလကားေနရင္း Reject ျဖစ္ေနတတ္တာ ဒီလိုနဲ႔ အလြဲေတြ တသီၾကီး နဲ့ အခုခ်ိန္ထိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးကို အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္ ေနာက္မွ ဆက္ျပီး အလြဲေတြ အမွားေတြကို ေရးပါအုနး္မယ္ ဖတ္လို႔မေကာင္းေပမဲ႔ အမွတ္တရအေနန႔ဲ ေရးခ်င္ပါတယ္။

ဒီေန႔ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်ငး္တစ္ေယာက္ကို sky bridge ကို လိုက္ပို႔ေပးေတာ့ ေရာက္ခါစက အျဖစ္ေလးေတြ သတိရျပီး ပို႔စ္တစ္ခုအျဖစ္ ခ်ေရးလိုက္ပါတယ္ စာဖတ္သူေတြေတာ့ မသိဘူး ကိုကိုေငြကေတာ့ မဒမ္ေငြ မင္းေရးတာေတြက အသက္မပါဘူး ဖတ္လို႔မေကာင္းဘူးဆိုျပီး ခဏခဏေျပာေနေပမဲ့ အမွတ္တမဲ႔ေလးေတြကို အမွတ္တရအျဖစ္ ခ်ေရးခ်င္လို႔ ေရးလိုက္မွိပါတယ္။

ဘေလာ႔စာရႈ႕သူမ်ား ဗဟုသုတ ကုံလုံၾကြယ္၀ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတို႕က ဆုမြန္ေတာင္း ပါတယ္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႔ ၾကပါေစ။