Monday, September 19, 2011

ကြ်န္ေတာ္ၿမင္ခဲ႔ေသာ မိဘမ်ား

ကြ်န္ေတာ္ၿမင္ခဲ႔ရတဲ႕ၿဖစ္ရပ္တခုပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္က အစုိးရမူလတန္း မတက္ရခင္ ရွစ္မုိင္လမ္းဆုံက ဆရာမၾကီး ရင္ရင္၀ိုင္းရဲ႕ ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းကို တက္ခဲ႔ရဖူးတယ္၊ အဲဒီေက်ာင္းေလးဟာ ယေန႔တိုင္ရွိေနဆဲ ၊ ဆရာမၾကီးလည္း သက္ရွိထင္ရွားရွိေနဆဲေပါ႔ဗ်ာ၊ အဲဒီ ေက်ာင္းေလးမွာဘဲ ဒီဇာတ္လမ္းေလးၿဖစ္လာတယ္၊ ရင္႔နင္႔ဖြယ္ရာ ညီကိုယ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အၿဖစ္နဲ႕ သစၥာမဲ႔ေသာ အေမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၿဖစ္ကို ကြ်န္ေတာ္မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ၿမင္ခဲ႔ရ တယ္။

 အဲဒီၿမင္ကြင္း အဲဒီၿဖစ္ရပ္ရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈ႔ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ မဒမ္ေငြကလြဲၿပီး ဘယ္မိန္းမကိုမွ မခ်စ္မွိခဲ႔ဘူး၊ ရီးစားလည္းမထားခဲ႔ဘူး မိန္းမဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္အၿမဲတမ္းသံသယ ရွိခဲ႔တယ္၊ မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႕ လိုအပ္တာထက္ပိုရင္းႏွီးလာၿပီ ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း အဲဒီညီကိုယ္ ႏွစ္ေယာက္ကို မ်က္စိထဲၿမင္လာမွိတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးထဲမွာ တခ်ိန္မွာ အဲဒီ အေၾကာင္းေလးကို ၀တၳဳဖြဲ႔ေရးမယ္လို႕ ေရးထားတယ္၊ ခက္တာက ကြ်န္ေတာ္ဟာ ၿမန္မာစာကို ဖတ္ရုံေလာက္သာ ဖတ္တာ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ မေရးတတ္ဘူး၊ အခုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေငြလမင္းဘေလာ႔မွာ ရင္နင္႔ဖြယ္ရာ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို တဖန္ၿပန္ၿပီး အသက္သြင္းလိုက္ပါတယ္ ေရးေနရင္းနဲ႔ပင္ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္က ခင္မင္ဖူးခဲ႔တဲ႕ အမႊာညီအကို ေနမ်ိဳးေမာင္ေမာင္နဲ႕ ၿပည္႔ၿဖိဳး ေမာင္ေမာင္ကို မ်က္စိထဲၿပန္ၿမင္ေယာင္မွိပါေတာ႔တယ္။

ကြ်န္ေတာ္အသက္ သုံးႏွစ္ခြဲ ၊ လြန္ခဲ႔တဲ႕ ႏွစ္၂၀ ေက်ာ္က ၿဖစ္ရပ္၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ဟာ အဘိုးလက္ ထက္စၿပီး၊ ရွစ္မိုင္ခြဲ ၊ ေရႊႏွင္းဆီလမ္းမွာ ေနၾကတယ္၊ အဲဒီေရႊႏွင္းဆီလမ္းဟာ တခ်ိန္က ၿမန္မာ႔ ရုပ္ရွင္ၿခံၾကီးတခု ၿဖစ္တဲ႕ေအ၀မ္းဆိုတဲ႕ ရုပ္ရွင္ၿခံၾကီးေပါ႔၊ အဲဒီၿခံၾကီးထဲမွာ ရွိရွိသမွ် ခေလးအားလုံး ဟာ၊ ေက်ာင္းမတက္မွီ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ ေလးႏွစ္အရြယ္ေတြမွာ၊ မိဘမ်ားက ရင္ရင္၀ိုင္းဆိုတဲ႕ ဆရာ မၾကီးရဲ႕ ေန႕ကေလးထိန္းေက်ာင္းကိုပို႕ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင္႔ ဒီရင္ရင္၀ိုင္း ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္း ေလးဟာ ရွစ္မုိင္ ၊ ကိုးမိုင္၊ ဆယ္မိုင္ ကခေလးေတြနဲ႕၊ က်ိဳက္၀ိုင္းဘုရားလမ္းက ကေလးတခ်ိဳ႕ရဲ႕ မေရာက္မၿဖစ္ေရာက္ရမဲ႕ ေနရာတခုဆိုလည္းမမွားဘူးေပါ႔ဗ်ာ။

ကြ်န္ေတာ္လည္းသုံးႏွစ္ခြဲေတာ႔ ေရာက္ခဲ႔တယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေတာ႔  ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ရြယ္တူ ေတြ ေလးဆယ္ေလာက္ရွိတယ္၊ အဲဒီအထဲမွာ ေနမ်ိဳးေမာင္ေမာင္နဲ႕၊ ၿပည္႔ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္ ဆိုတာပါ တယ္၊ အမြႊာပူးညီကိုယ္ေတြ ေခ်ာလိုက္တာ အေဖက တရုတ္ အေမက ဗမာစစ္စစ္၊ ကြ်န္ေတာ္က မနက္ ကိုးနာရီထုိးဆို ေက်ာင္းကိုေရာက္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္တဲ႕ အခ်ိန္ဆိုရင္ သူတို႕ညီကို လည္း မၾကာခင္ေရာက္လာတယ္၊ သူ႕ေမေမနဲ႕ ေဖေဖက မာစီးဒီးကားအနက္ေရာင္ ၾကီးနဲ႕လာပို႕ တာ၊ အဲဒီအခ်ိန္က ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ေလးေတြ ေခတ္စားတဲ႕အခ်ိန္ ဒါေပမဲ႔ သူတို႕ညီကိုႏွစ္ ေယာက္ က အေနာက္တုိင္း၀တ္စုံနဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေတြနဲ႕၊ သူ႕တို႕ေဖေဖနဲ႕ ေမေမဟာ သူ တို႕ကို နမ္းရႈံ႕ၿပီး၊ ကားေပၚၿပန္တက္သြားၿပီ ဆုိရင္ သူတို႕က တာတာ လို႕ ေၿပာၿပီး ၊ ရီၿပၾကတယ္ ကြ်န္ေတာ္႔လို ငိုလည္းမငိုဘူး ၊ သူမိဘေတြ ၿပန္သြားၿပီဆုိတာနဲ႕ သူတို႕ညီကို အတန္းထဲကို  ေရာက္လာတာဘဲ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းမွာ စာသင္ခုံ ၁၂ခုံရွိတယ္၊ တခုံကို သုံးေယာက္ ထိုင္ တယ္၊ အစက ကြ်န္ေတာ္က ေရွ႕တန္းမွာ ေနာက္ေတာ႔ သူတုိ႕ညီကိုယ္ႏွစ္ေယာက္ လာေပါင္း တက္ေတာ႔ သုံးေယာက္ၿဖစ္သြားတယ္။

သူတို႕က ကြ်န္ေတာ္နဲ႕တည္႔တယ္ သေဘာလည္းေကာင္းတဲ႕ပုံဘဲ၊ ရီလိုက္ရင္ ညီကိုယ္ႏွစ္ ေယာက္ လုံး ပါးခ်ိဳင္႔ေလးေတြေပၚတယ္၊ အသားကၿဖဴၿဖဴေလး  စကားေၿပာရင္ ေနမ်ိဳးကေလ ၊ ၿပည္႔ၿဖိဳးက ေလလို႕ သူတို႕နာမည္ေလးေတြ ထည္႔ထည္႔ေၿပာတတ္တယ္၊ ေနလည္မုန္႕စားေက်ာင္း ဆင္းရင္ သူ႕ အိမ္က သူတုိ႕ကိုထိန္းတဲ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကီးလာတယ္ ၊ ဆြဲၿခင္းထဲမွာ မုန္႕ေတြ စားစရာေတြ ပါလာတယ္၊ သူတို႕ကိုေက်ြးတယ္၊ သူလိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ကလည္း ေမေမလာတယ္ အဲလိုဘဲ ေၾကြးတယ္။

 သူတုိ႕ညီအကိုယ္က ထမင္းစားၿပီးရင္ မုန္႔ကိုအဲဒီမွာၿပီးေအာင္ မစားဘူး သူတို႕ အတြက္ ပါလာတဲ႕မုန္႕ကို အတန္းထဲကိုယူလာၿပီး၊ ကြ်န္ေတာ္႔မုန္႔နဲ႕ အလဲအလွယ္ လုပ္စား ၾကတယ္၊ ညီအကို ႏွစ္ေယာက္လုံးေအးတယ္၊ အကိုစားသလို ညီကလည္းစားတယ္၊ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ကလည္းခ်စ္လိုက္တာ အရမ္းပဲ၊ ေနာက္ေဖးသြားရင္ တူတူသြားတယ္၊ ကစားရင္ ႏွစ္ေယာက္တူူတူ ကစားတယ္၊ စာဖတ္ရင္ ႏွစ္ေယာက္တူတူဖတ္တယ္၊ အဲေလာက္လိမ္မာေအာင္ သူတုိ႕မိဘေတြ ဘယ္လိုသင္ထားလည္းေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ညီအကိုယ္ေတြနဲ႕ သိပ္ကြာတယ္။

သူတုိ႕က က်ိဳက္၀ိုင္းဘုရားလမ္းမွာ ေနၾကတာ၊ ေနာက္လအနည္းငယ္ၾကာေတာ႔ သူတို႕က ကြ်န္ေတာ္တို႕ လမ္းထဲကိုေၿပာင္းလာတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕လမ္းထိပ္မွာ က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားေလး တစ္ဆူရွိတယ္၊ အဲဒီဘုရားေလးရဲ႕ ေဘးကၿခံၾကီးမွာ သူတို႕မိသားစု လာေနၾကတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ တလမ္းထဲဘဲ၊ ေနာက္ေတာ႔ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ေက်ာင္းပို႕ေက်ာင္းၾကိဳ လူၾကီးေတြလုပ္ရင္းနဲ႕လူ ၾကီးေတြခ်င္း ရင္းႏွီးသြားၾကတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္႔ေမေမနဲ႕ သူတို႕ေမေမဟာ ညီအစ္မလိုခင္သြားတယ္၊ မိဘေတြ အဲေလာက္ခင္သြားေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ေနမ်ိဳး၊ ၿပည္႔ၿဖိဳးတုိ႕ဟာ ညီအကိုလိုဘဲၿဖစ္သြားတယ္ေပါ႔ဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ္က အငယ္မၿဖစ္ခ်င္ဘူးေလ ၊ ကြ်န္ေတာ္က အကိုေတြသာ ရွိတာဆုိေတာ႔ ရြယ္တူေလးေတြ လိုခ်င္တာ၊ အခုေတာ႔ရြယ္တူေလးေတြ နဲ႕အေဖာ္ၿဖစ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္တာေပါ႔။

ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုရင္ သူတို႕အိမ္မွာ သြားေနတယ္၊ သူတို႕နဲ႕တူတူစားတယ္၊ ကစားတယ္ ညေနၾကရင္ေမေမနဲ႕ ေဖေဖက လာေခၚတယ္၊ တခါတရံက်ေတာ႔လည္း သူတို႕ညီကိုယ္က ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ရွိရာကို ဆန္တတ္လာတတ္တယ္၊ သူ႕အိမ္က ခေလးထိန္းက လိုက္ပို႕တယ္ ၊ညေန က်ရင္သူတို႕မိဘေတြက လာေခၚတယ္၊ အိမ္က မိဘေတြကလည္း ေယာက်ာၤးေလးဆုိ ၾကိဳက္သ ေလာက္လာ မိန္းခေလးသာမလာနဲ႕ ၊ အဲလိုသဲသဲလႈတ္ေတြဆိုေတာ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ ေနမ်ိဳး တို႕ညီအကိုယ္ဟာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕အိမ္မွာ ဖုိးၾကိဳင္းဒုတ္ၿဖစ္ေနတယ္။

အဲလိုမိသားစုခ်င္းလည္း အဆင္ေၿပ သားသမီးခ်င္းလည္း အဆင္ေၿပေတာ႔ သူတို႕အိမ္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕အိမ္ဟာ ကြ်န္ေတာ႔တုိ႕ကေလးေတြကို အေၾကာင္းၿပဳၿပီး၊ လူၾကီးခ်င္းခ်င္း ခင္ မင္ကုန္ၾကတယ္၊ ေနမ်ိဳးအေဖက ဦးေနဇင္လတ္တဲ႕၊ သတုိ႕ေမေမနာမည္က ေဒၚနီလာၿမင္႔၊ သူတို႕ေဖေဖက စီးပြားေရးသမား ထုတ္ကုန္သြင္းကုန္လုပ္တာ၊ အဲဒီေခတ္က မာစီဒီးေတြ ေတြႏွစ္စီးေလာက္စီးႏုိင္တဲ႕ လူေတြဆိုေတာ႔၊ သေ႒းေတြလို႕ေၿပာလည္း မမွားဘူးေပါ႔။ သူ႕ေမေမ က အဲဒီ ဦးေနဇင္လတ္ရဲ႕ ရုံးက ၀န္ထမ္း ဦးေနဇင္လတ္ထက္ ၄ႏွစ္ငယ္တယ္။ ေခ်ာလိုက္ အဲဒီအန္တီၾကီးက မင္းသမီးစႏၵာနဲ႕ တစ္ရုပ္တည္းပဲ၊ အသံေလးကေလး ခ်ိဳသာတယ္။ သေဘာ လည္းေကာင္းတယ္။

ကြ်န္ေတာ္႔ကိုသူ႕ သားေလးေတြလို သေဘာထားတယ္၊ သူ႔သားေလးေတြ အတြက္အ၀တ္အစား သြား၀ယ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္႔ အတြက္လည္း တခုပါတတ္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္ကလည္း သူတို႕လိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္၀ယ္ရင္ သူတို႕ညီကိုယ္ႏွစ္ေယာက္ကို တခုခုၿပန္၀ယ္ေပးေလ႔ရွိတယ္။ သူတို႕က သူေ႒းေတြဆုိေတာ႔ ခဏတုိင္း၀ယ္တယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က သူတို႔ေလာက္ မခ်မ္းသာေတာ႔ ခဏတုိင္းမ၀ယ္ၿဖစ္ဘူး၊ ကြ်န္ေတာ႔စီမွာ သူတို႕၀ယ္ေပးတာေတြမ်ားေနတယ္၊ ေနမ်ိဳးတို႕ညီအကိုယ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၀ယ္ေပးတာ သိပ္မရွိဘူး၊ ေက်ာင္းသြားရင္ သူတို႕လိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုပါ အေနာက္တုိင္း၀တ္စုံေလး တစုံလက္ေဆာင္ေပးထားတယ္ ၊ မသိရင္ အားလုံးက ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကို ညီကိုေတြလိုဘဲေအာက္ေမ႔ၾကတယ္။

ဦးေနဇင္လတ္ဟာ စာေပသမားၿဖစ္ဟန္တူတယ္ စာဖတ္ခန္းထဲမွာ စာအုပ္ေတြတပုံတပင္ ဂ်ာမနီ ကလာတဲ႕ ေခြးတံဆိပ္နဲ႕ ပီယာႏုိၾကီးတလုံးက စာဖတ္ခန္းအလယ္မွာ ထီးထီးၾကီး၊ ရုံးပိတ္ရက္ ေန႔ေတြမွာဆုိရင္ သူ႕မိန္းမနဲ႔တူတူ အဲဒီစာဖတ္ခန္းထဲက ဆိုဖာခုံေပၚမွာ ထုိင္ၿပီးသူ႕သားေတြ ကို စလုိက္ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုစလုိက္နဲ႕ တေန႔လုံးကုန္တယ္ ၊ ညေနက်ရင္ မုန္႔ထြက္၀ယ္ေက်ြြးတယ္၊ မုန္႔ဆုိင္က ၿပန္လာရင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အိမ္ကိုလိုက္ပို႔တယ္။သူတို႕မိသားစုဟာ အၿမဲတမ္းဆူညံ ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တာကို သတိထားမွိတယ္၊ ဦးေနဇင္လတ္ကေတာ႔ ရုံးပိတ္ရက္ကလြဲၿပီး က်န္တဲ႕ ရက္ေတြအားလုံးမွာ မနက္ပိုင္းမရွိဘူး၊ ညေနပိုင္းကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ေက်ာင္းၿပန္လာမွ သူ႕ကိုေတြ႕ တယ္။

သူတုိ႕အိမ္မွာက အိမ္ကိုအကူလုပ္ေပးတဲ႕ အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ရယ္၊ ကားေမာင္းတဲ႕လူရယ္၊ ၿခံရွင္းတာေတြ ဘာေတြလုပ္တဲ႕ မာလီအဘုိးၾကီး တစ္ေယာက္ရယ္ဘဲရွိတယ္၊ တေန႔မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေနမ်ိဳးတို႕ညီအကိုယ္နဲ႕ ေဆာ႔ဘို႔သူတုိ႕အိမ္ကို လာခဲ႔တယ္၊ ၿခံတခါးမၾကီး ပိတ္ထား ေပးမဲ႕ ၊ တံခါးၾကီးေအာက္မွာ တံခါးေလးရွိတယ္ေလ အဲဒါကိုေခါက္လိုက္ရင္ ၿခံရွင္းတဲ႕ အဘိုးၾကီး ကကြ်န္ေတာ္႔ကို တံခါးလာဖြင္႔ေပးတယ္၊ ေနမ်ိဳးတုိ႕မရွိဘူးကြဲ႕၊ မုန္႔စားသြားမယ္ဆိုၿပီး ထမင္းခ်က္ တဲ႕ေကာင္မေလးနဲ႕လိုက္သြားတယ္၊ ၿပန္လာခါနီးေနၿပီး မင္းအိမ္ထဲမွာေစာင္႔ေနေပါ႔တဲ႕၊ အဲဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ္႔ဖာသာ ကိုယ္အိမ္ထဲ၀င္လာလိုက္တယ္၊ ဒီအိမ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္႔အိမ္လိုဘဲ ၿဖစ္ ေနတာဆိုေတာ႔၊ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာရွိတယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိတာေပါ႔။

ေနမ်ိဳးတို႕ နဲ႕ကြ်န္ေတာ္က စာဖတ္ခန္းထဲမွာ ေဆာ႔ေနက်ဆိုေတာ႔ သူတို႕မရွိတာနဲ႕၊ ပ်င္းလို႕ ကြ်န္ေတာ္အေပၚထပ္ကို တတ္ၿပီး၊ အန္တီၿမင္႔နဲ႕ သြားေနမယ္လို႕စိတ္ကူးၿပီး ၊ ေနမ်ိဳးတို႕ မိဘေတြ အိပ္တဲ႕ အိပ္ခန္းဆီကိုကြ်န္ေတာ္လာခဲ႕တယ္၊ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္႔တစ္သက္မွာ ပထမဆုံး မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဖာက္ၿပန္မႈ႕ကို စတင္ေတြ႕ရွိခဲ႔တာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိန္႔လန္႔ခဲ႕ တယ္၊ ဒီလိုကိစၥေတြဟာ ငယ္စဥ္တုန္းက ဘာမွမသိခဲ႔ေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္သိထားတာ တခုေတာ႔ရွိတ တယ္၊ အဲဒါဘာလဲဆုိရင္ ေမေမရဲ႕အိပ္ယာထဲမွာ ရွိရမဲ႕လူဟာ ေဖေဖလို႕ဘဲ နားလည္ထားတယ္၊

အဲလိုဘဲ ေနမ်ိဳးတုိ႕ရဲ႕ ေမေမအိပ္ယာထဲမွာ ရွိရမဲ႕လူဟာ ေနမ်ိဳးေဖေဖဘဲၿဖစ္ရမယ္၊ အခုလို အိမ္ မွာကားေမာင္းတဲ႕လူ ရွိမေနသင္႔ဘူး။ အခုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ မဖြယ္မရာၾကီးကို ၿမင္ခဲ႔ရတယ္၊ သူတို႕ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ရွိေနတယ္လို႕ေတာင္ သိပုံမေပၚပါဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္လည္း ကေလး သဘာ၀ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ ေအာက္ထက္ကို ဆင္းလာခဲ႕တယ္၊ သူတုိ႕ကေတာ႔ မုိးမၿမင္ေလမ ၿမင္ေပါ႔။

ေနာက္ႏွစ္က်ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ေနမ်ိဳးတုိ႕ ရင္ရင္၀ိုင္းေက်ာင္းမွာ မူလတန္း (က)တန္းကို တက္ရ တယ္၊ သူတို႕ညအီကိုယ္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕အရင္လိုဘဲ တူတူသြား တူတူစားေပါ႔ဗ်ာ၊ အရင္လို ေနမ်ိဳးတုိ႕ ေမေမက ေက်ာင္းလာမပို႕ေတာ႔ဘူး၊ ေနမ်ိဳးတုိ႕ေဖေဖ တစ္ေယာက္တည္းသာ ေက်ာင္းလာလာ ပို႕ေတာ႔တယ္၊ ေနာက္ႏွစ္လ ေလာက္မွာ ေနမ်ိဳးတို႕အိမ္ တံခါးၾကီးပိတ္ထားတယ္ လူေတြမရွိေတာ႔ ဘူး၊ ေနမ်ိဳးတုိ႔ညီအကိုယ္ ႏွစ္ေယာက္လည္း ေက်ာင္းမလာေတာ႔ဘူး၊

ကြ်န္ေတာ္က တခါတရံ လြမ္း လို႕ သူ႕တို႕အိမ္ဘက္ကို ေက်ာင္းသြားရင္း ေငးေမွ်ာ္ၾကည္႔မွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ အိမ္ၾကီးဟာ အရမ္း ေၿခာက္ေသြ႔ေနၿပီ၊ သစ္ပင္ေတြလည္း ေနမ်ိဳးတို႕ ရွိတုန္းကလို စိမ္းစိမ္းစိုစို မဟုတ္ေတာ႔ဘူး ေၿခာက္တဲ႔အပင္ကေၿခာက္၊ ယိုင္တဲ႕အပင္ကယိုင္၊ လဲတဲ႕အပင္ပလဲနဲ႕ ဖရိုဖရဲ အလဲလဲအကြဲကြဲေတြ နဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာ ၿမင္ကြင္းၾကီးၿဖစ္ေနေတာ႔တယ္။ ေမေမ ေနမ်ိဳးတုိ႕ေရာဟင္လို႕ ေမေမတုိ႕ကို ေမးေတာ႔လည္း မေရာမရာ မေသမခ်ာနဲ႕ ခရီးသြားတယ္ထင္တယ္တဲ႕၊ ဒီေလာက္ဘဲေၿပာႏုိင္ၾကေတာ႔တယ္။ေနာက္တႏွစ္ၾကာေတာ႔၊ ကြ်န္ေတာ္က အစိုးရေက်ာင္း တက္ေနၿပီ၊ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေနမ်ိဳးတုိ႔ကို သတိမရေတာ႔ဘူးေလ။

ညတညမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕အိမ္ကို လူစိမ္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ညစာ စားၿပီး သီခ်င္းဆိုၾကဘို႕ ၿပင္ဆင္ေနခ်ိန္ေပါ႔၊ ဒီလူၾကီးကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႕မမွတ္မွိေတာ႔ဘူး ကြ်န္ေတာ္႔ ကိုေတာ႔ သူကသိတယ္၊ သူက ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေပြ႔ဖက္နမ္းရႈံ႕တယ္၊ ေနာက္ၿပီး အဲဒီလူၾကီးက သူမိန္းမအေၾကာင္းကို ေဖေဖကို ေၿပာၿပေနတယ္ ၊ ငိုလည္းငိုတယ္ `ကြ်န္ေတာ္ ရိပ္မွိတာ ၾကာပါၿပီဗ်ာ၊ သားေလးေတြမ်က္ႏွာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္သီးခံခဲ႔တာ၊ ကြ်န္ေတာ္ အတန္တန္ေၿပာခဲ႔တယ္ မလုပ္ပါနဲ႕လို႔၊ အကို႔ဘက္က မွားတာရွိရင္ ေၿပာပါ ကြ်န္ေတာ္ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ေၿပာခဲ႔ပါတယ္၊ အဲ ဒါကို သူဆက္လုပ္တယ္´၊ ေၿပာရင္းအဲဒီလူၾကီးဟာ ရိႈက္ၾကီးတငင္ငင္ငိုေၾကြးေတာ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဘက္က လင္႔၀တၱရားဘယ္ေလာက္ ေက်ခဲသလဲ ဆုိရင္ အတြင္းခံပစၥည္းေတာင္ ကြ်န္ ေတာ္ေလွ်ာ္ေပးခဲ႔ပါတယ္´ ကြ်န္ေတာ္႔ေမေမက အဲဒီလူၾကီးကို ၾကည္႔ၿပီး သနားၿပီး စိတ္ထိခိုက္ဟန္ ၿပေနသလို ေဖေဖမ်က္ႏွာ၀န္းမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြက ရီေ၀ေနတယ္။

`ကိုယ္႔မိန္းမဆိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္က ယုံၾကည္တာေပါ႔ဗ်ာ၊ အိမ္ၿခံေၿမဂရမ္ေတြ ၊ လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သတ္ တဲ႔ပါမစ္ေတြ အကုန္သူ႕ကို အပ္ထားတာ၊ အခုေတာ႔ ဘာတခုမွ မရွိေတာ႔ဘူး၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္ နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ထားခဲ႔တယ္ဗ်ာ´ အခုခေလးေတြကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လို ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမွန္း မသိေတာ႔ဘူး ကြ်န္ေတာ္႔ကို+++++++++ ++++++++။ က်န္တာေတြ ကြ်န္ေတာ္ မသိေတာ႔ဘူး ၊ ၿပန္သြားမွ ေဖေဖက အဲဒါဦးေနဇင္လတ္တဲ႕။

အဲဒီအေၾကာင္းရာေတြ ၿဖစ္ပ်က္ၿပီးလို႕ တႏွစ္ေလာက္ အၾကာ ကြ်န္ေတာ္တို႔နားက နာဂလိႈင္ဂူ ကေလး၀ေတာရ ပရဟိတေက်ာင္းမွာ၊  ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ေၿခာက္ႏွစ္ၿပည္႔ ေမြးေန႔လုပ္တယ္၊ အဲဒီက မိဘမဲ႔ ခေလးေတြကို ေန႔လည္စာေက်ြး ေကာင္မေလးေတြကို ဘိုမရုပ္ေလးေတြေပးတယ္၊ ေကာင္ ေလးေတြကို ေကာ္ေဘာလုံးေလးေတြ ေပးတယ္၊ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ရြယ္တူေလာက္ရွိတဲ႕ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႕တယ္ ၊ မိဘမဲ႔ဆုိေပမဲ႕ သူမ်ားကေလးေတြလို ညစ္ေပမေနဘူး၊ အသားေလးကလည္းေဖြးေဖြး၊ ညီအကိုယ္ႏွစ္ေယာက္လုံး ပါးခ်ိဳင္႔ေလးေတြနဲ႕၊ ႏုိင္လြန္လုံခ်ည္ ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ညီကိုယ္ႏွစ္ေယာက္ ဆင္တူ၀တ္ထားတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေဘာလုံးေလးေတြ ေပးေတာ႔ ၊ ေက်းဇူးဘဲတဲ႕ ၊ ကြ်န္ေတာ္ တန္းၿပီးသိလိုက္တယ္ ဒါေနမ်ိဳးနဲ႕ ၿပည္႔ၿဖိဳးပဲၿဖစ္ရမယ္လို႕။

သူတုိ႕က အတန္းလိုက္လာလာၿပီး ပစၥည္းယူၾကတာဆိုေတာ႔ သူတို႕ယူၿပီးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကို ေက်ာခိုင္းသြားတယ္၊ ေမေမ ဟိုဟာေနမ်ိဳးနဲ႕ ၿပည္႔ၿဖိဳး ေခၚလိုက္ၾကည္႔ပါလားလို႕လို႕ ေမေမကို ေၿပာလိုက္ေတာ႔၊ ေမေမက ေနမိ်ဳးေမာင္ေမာင္ ၊ ၿပည္႔ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္ လို႕ေမေမကလွမ္းေခၚလိုက္ ေတာ႔ “ဗ်ာ” တဲ႕၊ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ လွည္႔ၾကီးၿပီး ေမေမဆီကို ေရာက္လာၾကတယ္။

ကေလးေတြကို ပစၥည္းေ၀ၿပီးတဲ႕ အခါ ေမေမနဲ႕ ေဖေဖက အဲေက်ာင္းက သူတုိ႕ကို ထိန္းတဲ႕ ဦးယုဇန ဆုိတဲ႕ ဘုန္းဘုန္းကို သူတုိ႕ဇာတ္ေၾကာင္းကိုေမးတယ္၊ ဘုန္းဘုန္းေၿပာၿပတာက သူတို႕ ကို ၊ ေမာ္တင္က တုိက္ခန္းပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ လာအပ္သြားတာတဲ႕၊ သူ႕ေဖေဖက အရက္မူးၿပီး ကားတုိက္ဆုံးသြားတယ္တဲ႕၊ သူတို႕ရဲ႕ ေမေမက နဂိုကတည္းက မရွိဘူး ထင္တယ္တဲ႕၊ တပည္႔ေတာ္တုိ႕ အိမ္ကိုလာငွားကတည္းက၊ ပါမလာဘူးတဲ႕၊ သူ႕အေဖနာေရး ၿဖစ္ေတာ႔လည္း မလာဘူးတဲ႕၊ အဲဒါေၾကာင္႔ ေဆြမ်ိဳးမရွိလို႕ တပည္႔ေတာ္ အရွင္ဘုရား တို႕ဆီလာအပ္တာ လို႕ေၿပာသြားတာ ဘဲဒကာမၾကီးလို႕ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။

ကြ်န္ေတာ႔မ်က္စိထဲမွာ ၊ ၿမင္ကြင္းစုံကို ကြ်န္ေတာ္ၿပန္ၿမင္ေယာင္မွိတယ္၊ မာစီဒီးကားစီးၿပီး အေနာက္တုိင္း၀တ္စုံေလးေတြနဲ႕ ေက်ာင္းလာတတ္တဲ႕ ညီကိုယ္၊ သူတို႕ကိုသိပ္ခ်စ္သလို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ႕ သူ႔ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ၊ လင္ေယာက်ာၤးမရွိခင္ ခန္းထဲမွာ ဒရိုင္ဘာနဲ႕ေဖာက္ၿပန္ေနတဲ႕ အဆင္႔တန္းမဲ႔ မိန္းမ၊ သားႏွစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ၿပစ္ၿပီး လင္ေနာက္လိုက္သြားရဲတဲ႕ မိန္းမရိုင္း တဦး၊ မိဘမဲ႔ေဂဟာကို ေရာက္ေနတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္၊ အုိ အစုံပါဘဲဗ်ာ ………………………။ကြ်န္ေတာ္ ဆက္မေရး ခ်င္ေတာ႔ဘူးဗ်ာ၊ အသက္ၾကီးမွ ေရးေတာ႔မယ္၊ ေရးရင္းစိတ္ညစ္လာလို႔။

ဘေလာ႔စာရႈသူ႔မ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႕ပါေစေၾကာင္း ေငြလမင္းတို႕ ဆုမြန္ေတာင္းပါတယ္ ၊ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစ။



17 comments:

Anonymous said...

ဖတ္ရင္းနဲ႕မ်က္လုံးထဲျမင္ေယာင္မိတယ္။တကယ္ကုိ ၀မ္းနည္းစရာေလးပါဘဲ။
ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေတာင္
လင္က နုိင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနတာမဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။ေတာ္ေတာ္ဖင္ေဆာ႕တဲ႕မိန္းမဘဲ။

TZH1985 said...

ဖူး....... ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး.. အကိုေရ...

ညီရဲ said...

ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတယ္ဗ်ာ...
မိန္းမတိုင္ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ေဖာက္ျပန္တဲ့ မိန္းမေတြ သိပ္ေၾကာက္ဖို ့ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...
ၾကားထဲက သားသမီးက ဓားစာခံ ျဖစ္ရတယ္...
ဟူးးးးးးးး စိတ္မေကာင္းဖူးဗ်ာ...

khin said...

ေမာင္ေလးေရ

ေမာင္ေလးရဲ.ပို.စ္ကို ဖတ္ရင္း ရင္ထဲေတာ္ေတာ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။
မိန္းမတိုင္းေတာ. အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူးကြယ္။
ဒါေပမဲ. အဲဒီလိုမိန္းမမ်ိဳးေတြလည္းရွိတာပါဘဲေနာ္။
ဒီမိန္းမလည္းတူေသာအက်ိဳးေပးပါလိမ္.မယ္
ကေလးေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းဘူး။

ခ်ယ္ရီေျမ said...

ဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္... ေ၀ဖန္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဒါေပ့မယ္ မေ၀ခဲြတတ္ဘူး... သစၥာေဖာက္တဲ့သူအျပစ္လား၊ ၀ဋ္ရွိလို႔ပဲခံရတာလား၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ကံၾကမၼာပဲလား...

ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
ခ်ယ္ရီေျမ

ျမေသြးနီ said...

ဆႏၵေတြကို မခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ေတာ့ အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးေတြက ၾကားက တန္ဆာခံျဖစ္ရတာ။ သည္လို မိခင္မ်ဳိးကို ေလာကငရဲက ဒဏ္ခတ္တာခံရမွာပါ..။ ကေလးေတြက သနားစရာ...။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

သားသမီးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေတာင္ မေထာက္ လုပ္ရက္တဲ႔ အေမပါလား
ဒီလိုမိခင္မ်ိဳးေတာ႔ မာတာပီတုဂုဏ္ေႏၱာထဲမွာ ပါပါ႔မလား။
စက္ဆုပ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္က်င္႔တရားေဖာက္ျပန္ရံုမက သားသမီးေတြကိုပါ ျပစ္ထားတယ္ ။
ေလာကၾကီးမွာ ဒီလိုမိခင္မ်ိဳး မမ်ားပါေစနဲ႔ ဆုေတာင္းမိတယ္
ဖတ္ျပီး စိတ္ေတာင္မေကာင္းဘူး

Anonymous said...

စိတ္မေကာင္းစရာပဲ အကိုၾကီးရာ
ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္ေတြက အခုေနာက္ပိုင္း ပိုမ်ားလာသလိုပဲဗ်ာ
သိပ္မၾကာေသးခင္ကမွ တစ္ခါၾကံဳလိုက္ရေသးတယ္
ေတာ္ျပီ ကိုၾကီးရာ အကုသိုလ္မ်ားတယ္။

မဒမ္ကိုး said...

မုန္းလိုက္တာေနာ္ း(
သနားပါတယ္ ေနာ္
ဘ၀ရဲ႕ကံေၾကြးေတြကၾကီးမားလိုက္တာေနာ္ း(

အကိုေရ ခုမွေရာက္ေပမယ္႕ပိုစ္႕ထဲမွာတကယ္စီးေမ်ာရင္း
မ်က္လံုးထဲပါျမင္ေယာင္သြားတယ္ း(
ေလးစားစြာျဖင္႕
မဒိုးကန္

မအိမ္သူ said...

မိန္းမတိုင္းမဟုတ္ေပမဲ့ အဲဒီလိုမိန္းမမ်ဳိးေတြလဲ ေလာကႀကီးမွာရွိပါတယ္ေငြလမင္းေရ။ ႀကံဳခဲ့ဖူးတဲ့အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ဆို အသက္ ၄၅ႏွစ္ေလာက္ရွိမွ ေယာက်္ားနဲ႔ သမီးအပ်ဳိေတြေလးေယာက္ သားအငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို အဲဒီလိုပဲပစ္ထားခဲ့ၿပီး သမီးအႀကီးဆံုးနဲ႔ ေပးစားဖို႔လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူေစ့စပ္ထားတဲ့ (ေစ့စပ္ပြဲေတာင္ လူသိရွင္ၾကား ပြဲနဲ႔လမ္းနဲ႔ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ၿပီးသား)အသက္အစိတ္ေလာက္ သမက္ေလာင္းေလးနဲ႔ လိုက္ေျပးသြားတာ...ၾကားစကမ်ား ကိုယ့္နားေတာင္ကိုယ္မယံုဘူး။

SHWE ZIN U said...

အင္း ေငြလမင္း ေနခဲ႔တဲ႕ ေနရာေတြသိတယ္ တို႔ က ျမတ္သုခ လမ္းသြယ္ ထဲမွာ ေနဘူးေသးတယ္

အဲ မိန္းမ လည္း အတိတ္ကံ မေကာင္းခဲ႔ လို႕ ဒီလို လုပ္တာ ေနမွာေပါ႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္ သနားပါတယ္ ေယာက္က်ားေရာေပါ႔

မိုးယံ said...

ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ကိုကိုေငြ....မသတီစရာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေတြ ထိန္လန္႕ဖြယ္ အၾကင္နာ မဲ့မႈေတြကို ပီပီျပင္ျပင္ေရးၿပၿပီး ဘေလာ့ရႈသူ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစတဲ့...။

ကာမအမိုက္နဲ႕ေတြ႕ရင္ မိခင္ဆိုတာ ကိုယ့္သားေတာင္ကို ျပန္သတ္ေသးတာပဲ...... ဒီမိန္းမက မဆိုးဘူးပဲေျပာရမလိုလို။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ပုိ႔စ္ဖတ္ၿပီး ေပ်ာ္ႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ။ ဖတ္ေနရင္း ေယာက်္ားကမ်ား ေဖာက္ျပန္မလား မွတ္ေနတာ။ လက္စသတ္ေတာ့ မိန္းမက ေမ်ာက္ထားတာကုိး။ အိမ္က ဒရုိင္ဘာဆုိေတာ့ ၿပီးၿပီေပါ့။ ေယာက်္ားကလဲ အေတာ္ေလး သည္းခံရွာသားဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ့ မိန္းမ။ ေတာက္။ း(

ခင္မင္လွ်က္

sosegado said...

သံသရာ မကုန္သေရြ႔ သမင္နဲ႔က်ားျဖစ္ေနဦးပဲ၊
ဆပ္စရာေတြ ေပးစရာေတြ ဝဠ္ေၾကြးေတြ ဒီဘဝမွာ ဒီမိသားစု
ေနာက္ဆုံးေပးဆပ္သြားႏုိင္ပါေစ။

ဟန္ၾကည္ said...

ေအးဗ်ာ...မိဘရွိလ်က္နဲ႔ မိဘမဲ့ျဖစ္ရတဲ့ ကေလးေတြဘ၀က ရင္နာစရာေကာင္းလိုက္တာ...ေလာကပါလတရားေတြလည္း ေခါင္းပါးကုန္ၾကၿပီထင္ပါရဲ႕...တစ္ခါတစ္ေလမွာမ်ား ေမြးကင္းစကေလးေလးကို အမိႈက္ပံုမွာ ပစ္ထားခဲ့တဲ့သတင္း၊ လမ္းေဘးမွာပစ္ထားခဲ့တဲ့သတင္းၾကားရရင္ တိရစၦာန္ထက္ေတာင္ယုတ္ညံ့ေနေသးတဲ့ လူေတြကို စိတ္ကုန္မိတယ္...ကဖိုးေငြေရ...ေရးရင္းနဲ႔ စိတ္တိုလာမိပါပေကာဗ်ား...

mstint said...

ရႈပ္ေထြးေပြလိီတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ဆန္းေတြအမ်ားႀကီးပဲ ကိုေငြေရ။
ၾကမၼာရဟတ္ဆိုတာ တစ္ပတ္လည္တတ္စၿမဲမို႔ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ဖို႔ပဲလိုတာေပါ့ကြယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Au An said...

မိန္းမ မယူခ်င္တာ ဒါေတြလည္းပါတယ္ဗ်ာ