Friday, November 5, 2010

ဒို႕အခ်ိန္

It’s the essence of peinus to make use of the simplest of ideas. အစြမ္းအစ ရွိသူေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ သာမန္အက်ဆုံး စိတ္ကူးေလးမ်ားကို အသုံးတည္႔ ေအာင္ၿပဳလုပ္ႏိုင္ ၿခင္းၿဖစ္ပဲ ၿဖစ္တယ္............။

ဘ၀တခုမွာ ပညာရွာခ်ိန္ ဥစၥာရွာခ်ိန္ တရားရွာခ်ိန္ဟူ၍ ရွိပါ၏ ၊ လူ႕သက္တမ္းကို ၇၅ႏွစ္ သက္တမ္းဟုဆိုလွ်င္ ေမြးကင္းစအရႊယ္မွစတင္ၿပီး ၂၅ႏွစ္ထိေသာ သက္တမ္းသည္ ပညာရွာရန္ အခ်ိန္ၿဖစ္ပါ၏ ၊ ၂၅မွ ၅၀ထိကာလကို ဥစၥာရွာသင္႔ပါ၏ ၊၅၀မွ ၇၅တိုင္ေအာင္ေသာ အခ်ိန္ကို တရားရွာသင္႔သည္မဟုတ္ပါေလာ ၊ ကြ်န္ေတာ္ပညာသင္ခ်ိန္ကိုသာ ေၿပာလိုပါသည္ ယခုေခတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရြယ္တူညီကိုယ္မ်ားဟာ မၾကာမၾကာ ၿပႆနာတတ္ေနပါသည္ ပညာသင္မလား ?ဥစၥာရွာမလား ? ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ပညာသင္ဖို႔ အခြင္႔လမ္းလဲရွိမယ္ ၊ မိမိကသင္လဲ သင္ႏုိင္ မယ္ဆိုရင္ ပညာကိုသာ ဆက္သင္ပါလို႕ တိုက္တြန္းခဲ႔ပါတယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆုံတုိင္း ဒီကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္ေၿပာပါတယ္ ၊ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ပညာတတ္ေတြသာ ဦးေဆာင္မဲ႔ ေခတ္အခါ ကိုေရာက္ လာလိမ္႔မယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ယုံၾကည္ပါတယ္ ၊ ဥစၥာစီးပြားရွိသူေတြ ေရွ႕တန္း ေရာက္တယ္ ဆိုတာ ၊ တည္ၿငိမ္မႈမရွိေသးလို႕ပါ တည္ၿငိမ္ေသာ တိုင္းၿပည္ၾကီးမ်ားတြင္ အရာရာကို  ပညာတတ္ ေတြသာ ႏိုင္ငံကိုဦးေဆာင္ ေနပါ တယ္ ဒါေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီကိုယ္ေမာင္ႏွမ မ်ားဟာ ဥစၥာစီး ပြားဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ပညာတတ္ ကိုေက်ာ္လုိ႕မရဘူး ဆိုတာရယ္ ဒီအခ်ိန္ဟာ ပညာသင္ရမဲ႔ အခ်ိန္ လို႕ယုံၾကည္မွိပါတယ္ ။

ပညာတတ္ခ်င္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ လက္ရွိအ ေၿခေနနဲ႕ ၾကည္႔လို႕မရႏုိင္ပါ ၊ တိုးတတ္ ဖြံ႔ၿဖိဳး ေနေသာ ႏုိင္ငံၾကီးမ်ားႏွင္႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႔မွ သာ အဆင္ေၿပပါလိမ္႕မည္ ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကေၿပာပါတယ္ ၊ “မင္းတုိ႕ကေငြရွိေတာ႔ အဆင္ေၿပတယ္ကြ ၊ ငါကေငြမရွိဘူး ငါ႔အေဖက ခိုးကူးေခြ ေရာင္းတယ္ ၊ ငါဘြဲ႕ရလဲ ခိုးကူးေခြဘဲ ေရာင္းရမွာဘဲတဲ႔ ” ကြ်န္ေတာ္ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါတယ္ မင္းပညာတတ္ခ်င္သည္ ၿဖစ္ေစ မတတ္ခ်င္ သည္ၿဖစ္ေစ မင္းတတ္ေအာင္သင္ထားရမယ္ ၊ ေနာင္တခ်ိန္မွာေတာ႔ ပညာဟာတန္ဘိုးရွိလာမွာ မုခ်ဘဲ မင္းေၿပာတဲ႔ ေငြရွိတဲ႔သူေတြဟာ တခ်ိန္မွာ ပညာတတ္ရဲ႕ ေအာက္ကိုေရာက္မယ္ ၊ သူတို႕အိတ္ထဲ ကေငြေတြဟာ ပညာတတ္ေတြရဲ႕ အိတ္ထဲကို အလိုလို စီး၀င္သြားလိမ္႕မယ္ ၊ အခုေတာ႔ ငါဒီေလာက္ဘဲ ေၿပာႏုိင္မယ္ ၊ ဒို႕မွာ ေရြးခ်ယ္စရာမရွိဘူး လုပ္ခ်င္သည္ၿဖစ္ေစ ၊ မလုပ္ခ်င္သည္ၿဖစ္ေစ မင္းလုပ္ကိုလုပ္ထားရလိမ္႕မယ္ ၊ ဟုတ္ကဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ညီအကိုမ်ားကို ေၿပာလိုပါတယ္ ၊ အခုအခ်ိန္ုဟာ ပညာသင္ရမဲ႔အခ်ိန္ပါခင္မ်ာ….။အဲဒီ ခံစားခ်က္ေလးေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္ဒီစာေလးကို ဘာသာၿပန္ ပါတယ္ခင္မ်ာ….။


ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက စီမံခန္႔ခြဲမႈ အၾကံေပးရာထူးေနရာမ်ိဳး အလုပ္ရွာတုန္းကေပါ႔ဗ်ာ ။ တစ္စုံ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တုိက္တြန္းခ်က္အရ နာမည္ၾကီး ေၾကာ္ၿငာ ကုမၼဏီတစ္ခုရဲ႕ ဥကၠ႒ၾကီးနဲ႕ ေတြ႔ဖို႕ ၾကံဳလာပါတယ္ ၊ ဥကၠ႒ၾကီးက ကြ်န္ေတာ႔လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို တစ္စြန္းတစ္စ သိထားပုံရတယ္လို႔ လည္း ေၿပာတယ္။ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္ဒူးတုန္မွိတယ္ ၊ ဘယ္တုန္းကမွ ဒီေလာက္ၾကီးမားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ိဳးနဲ႔ ရင္မဆုိင္ဖူးဘူး။ မနက္ၿဖန္၁၀နာရီမွာ ခ်ိန္းထားတယ္၊ တစ္နာရီေလာက္ အေတြ႕ခံမယ္တဲ႔ ။

ကြ်န္ေတာ္အေစာၾကီး ၾကိဳေရာက္ပါတယ္ ၊ ၁၀နာရီအတိမွာဘဲ အင္မတန္ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနား ထည္၀ါတဲ႔ ၊ အခန္းၾကီးကို ကြ်န္ေတာ္႔ကိုပို႕လိုက္ပါတယ္ ၊ အဖိုးၾကီးဟာ အက်ီၤလက္ပင္႔တင္ ထားၿပီး ရွဴးသိုးသိုးနဲ႔ ၾကည္႔ေနပါတယ္ ၊ “မင္းအခ်ိန္ မိနစ္၂၀ပဲရမယ္”လုိ႕ လွမ္းေၿပာလိုက္တယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ စကားတစ္ခြန္းမွ မေၿပာဘဲ ထုိင္ေနမွိတယ္ ၊ “ငါေၿပာေနတယ္ေလ မင္းအခ်ိန္ မိနစ္၂၀ပဲရ မယ္လုိ႔” ကြ်န္ေတာ္ စကားတစ္ခြန္းမွ မထြက္မွိဘူး ၊ “မင္းအခ်ိန္ေတြကုန္ေနၿပီ ဘာေၾကာင္႔ပါးစပ္ မဟရတာတုန္း ”  “မိနစ္၂၀ ကြ်န္ေတာ္ရတာဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္႔ဟာ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ႏုိင္ တာေပါ႔ ” ဒီေတာ႔ အဖိုးၾကီးဟာ အားရပါးရ ရီပါေလေရာ ၊ အဲဒီေနာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ တစ္နာရီခြဲေလာက္ စကားေၿပာၿဖစ္ၾကတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္ရခဲ႕တယ္ ။

ဒီစာဖတ္ၿပီးသြားတဲ႔ တစုံတေယာက္ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ရတဲ႔အခ်ိန္၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာ ဘာလုပ္ သင္႔ ပါသလဲ ေတြးေပးၾကပါအုံးခင္မ်ာ ဟုတ္ကဲ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ၊ ရြႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ ၾကပါေစ ဟု ေငြလမင္းတို႕က ဆုေတာင္းပါတယ္ ၊ အားလုံး မဂၤလာပါခင္မ်ာ………။
 Martin Rytte ရဲ႕ Time Out ကိုဆီေလွ်ာ္သလို ၿပန္ဆိုပါသည္ ။

14 comments:

ကိုေဇာ္ said...

အင္း...
အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ ဆန္းဆန္းေလးေတြကို စိတ္ဝင္စားတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း လုပ္ပါဦး။

ေသာေစယ်ံ said...

ကုိစာဖတ္ၿပီး အၾကံေတာ့မေပးခ်င္ဘူး ကုိယ္ငယ္ငယ္ကရဘူးတဲ့ စကားပုံေလးပဲေၿပာေတာ့မယ္ေနာ္
Nothing is gained out of nothing
Something is gained out of something
Everything is gained out of love and mercy
ေပါက္တယ္ေနာ္

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ပညာကိုအားေပးတဲ့ သူေဌးေတြ အခမဲ့ ပညာသင္ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္နိင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။
နိင္ငံဆင္းရဲလို႔ လူတန္းေစ့ ပညာမသင္နိင္ရင္ နိင္ငံတိုင္းရဲ႕ ေနာက္မွာ ေရာက္ေနမယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ လူတစ္စုရဲ႕ သားသမီးေဆြမ်ဳိးေတြပဲ ပါရဂူဘြဲ႔ယူနိင္ရင္ လူတန္းစားေတြ ၾကာေလကြာဟေလ ျဖစ္သြားမွာပဲ။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင္႔ရတာ နည္းတဲ႕ကုသိုလ္မဟုတ္ဘူး
တစ္ခ်ိဳ႕ဆို လုပ္ခ်င္ေပမဲ႔ လုပ္ခြင္႕မရတဲ႔ ဘ၀ေတြက ရွိေနေသးတယ္...
လူတိုင္းမွာ ကိုယ္စိတ္ဆႏၵရွိတဲ႔အတိုင္း လုပ္ခြင္႔ရၾကမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲေပါ႔။

ေဒါင္းမင္း said...

ပညာသည္သာလွ်င္လူ၏တန္ဖိုးတဲ႕..
ကၽြန္တာ္ကေတာ႕ရွာေနတုန္းပညာေတြ..ေက်ာင္းပညာ၊
ဘ၀ပညာ၊..ေက်ာင္းပညာကေတာ႕ရွာလို႕ေတာ္တန္သင္႕
ရံုျပီးပါျပီ။ဘ၀ပညာကေတာ႕အခုမွစျပီးရွာေနတုန္း..
ကုန္ႏိုင္မယ္လဲမထင္ဘူး။သင္ယူဖို႕အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္။

ေဒါင္းမင္း said...

ရတဲ႕အခ်ိန္၂၅မိနစ္မွာဘာလုပ္မလဲဆိုေတာ႕...
ေျပာျပဘူး..သိသြားမွာဆိုးလို႕...

ညိမ္းႏိုင္ said...

ပညာမတတ္ရင္ ဘယ္လိုဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာထက္ ႏိုင္ငံ
ရပ္ျခားမွာ ပိုသိသာတယ္...။ဒါေျကာင့္ဒီကိုလာခ်င္တဲ့ သူတိုင္းကို ေျပာျဖစ္တာက လာမယ္လို့ရည္ရြယ္ထားရင္
တခုခုကို(နဲနဲျဖစ္ျဖစ္)အရင္ အခ်ိန္ေပးျပီး သင္လာဖို့ ေျပာ
ီေနရတယ္...။ျမန္မာျပည္က သာမာန္ဘြဲ့ေတြ၊ဒီပလိုမာ
ေတြကလည္း သိတဲ့အတိုင္းပဲ..။၃၀ေက်ာ္ျပီ..၊ဒီေရာက္မွ
သင္တန္းေတြလည္း တတ္ေနရတုန္း..။ျကီးမွ စာသင္ရ
တာသိပ္အစဥ္ေျပလွတယ္မဟုတ္..။ငယ္တုန္း သင္ထား
တာအေကာင္းဆံုးပဲဗ်...။ေငြလမင္းေျပာသလို ပ်မ္းမွ် ၂၅
ႏွစ္က အေကာင္းဆံုးပါ..။

လသာည said...

ပညာသင္ခ်ိန္ ၂၅ ႏွစ္အျဖစ္နဲ႔ ေတြးရရင္..

ငယ္ငယ္ကေတာ့ ပညာသင္ရတာ မလုပ္မျဖစ္လို႔သာ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ အေဖာ္ေတြက ေက်ာင္းတက္ေနလို႔၊ အေဖအေမက လုပ္ခိုင္းလို႔ စသည္ျဖင့္ေပါ့..။ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတာ ကိုယ့္လုပ္ခဲ့ရင္ ဘာျဖစ္ခဲ့မလဲ မသိဘူး။

အခု အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္သြားျပီ ပညာေတြက သင္လို႔ မဆံုးေသးဘူး။ ဘ၀အတြက္ေရာ၊ ကိုယ့္အတြက္ေရာ။

ထပ္ျပီး အခ်ိန္ေပးဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပညာေတြ ရွာခ်င္ပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းစာတင္မက ဘ၀စာေတြပါ

Anonymous said...

အင္းးးး ကၽြန္မ ကေတာ့ ၂၆ ႏွစ္။
ဥစၥာရွာရေတာ့မဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ေလ။
ဒါေပမဲ့လည္း ပညာေတြကို ဆက္လက္ဆည္းပူး
ေနဆဲ ။။။ :)
အရမ္းကို ေကာင္းတဲ့ Post ေလးပါ။
အဲဒီ အခ်ိန္ ၃ ခ်ိန္ကို တိတိက်က် သံုးႏိုင္
ရွာႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးမိသား။
...ခင္မင္ေလးစားလ်ွက္...ခင္မာလာေအာင္...:)

ဆူးသစ္ said...

စာသမားတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္။ မွတ္ခ်က္ေတာ႔သိပ္မေပးတတ္ပါဘူး။

အဂၤါဟူး said...

ဟဲ့ ဒုတ္ေခါ၊ အဲဒါမွ ပတ္တနာ ဘဲ။

အေနာ္က အတတ္ပညာကို သင္ခ်င္ပါတယ္။ ေငြမရွိလို႕ ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏိုင္တာ ၾကေတာေရာ။ အဲလိုႀကီးကို ၾကံဳခဲ့တာ ။ ဒါထက္ဆိုးတာက ကိုယ့္ေရွ႕က ဘြဲ႕ရေတြက ဘာမွ လူရာမ၀င္ၾကဘူးေလ။ ဆိုက္ကားဆရာ ရွိတယ္ ကြမ္းယာေရာင္းတဲ့ ေကာင္ ၊ ကားေမာင္းတဲ့ေကာင္ (ဒါက ဒီအလုပ္လုပ္သူေတြကို ႏွိမ္ခ်လိုတာ မဟုတ္ပါ၊)
ဆိုက္ကား နင္းဖို႕ အေရး ဘူမိေဗဒကို အခ်ိန္ကုန္ေငြကုန္ခံၿပီး သင္ေနသလို ျဖစ္ေနလို႕ပါ။ လမ္းမွာ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြကို ေရွာင္ယံုပါပဲ ။ စဥ္းၿပီးေလ့လာစရာ မလိုပါဘူ။ ဓါတုေဗဒသမား ကားေမာင္းၿပီး ရူပေဗဒနဲ႕ ဘြဲ႕ရထားတဲ့ေကာင္က ကြမ္းယာေရာင္းပါတယ္။ အနီးစပ္ဆံုးဗ်ာဇီ၀ေဗဒ ေတြ က်က္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မုန္႕ဟင္းခါးေရာင္းပါတယ္။

အဲဒီတုန္းကလည္း တက္က်မ္းလိုလိုေတြ ဖတ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ပညာကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းကို မသိပါဘူး။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္တဲ့ ဦးေႏွာက္ကေလးရယ္ ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရပ္ေလးရယ္ တတ္ခဲ့ရင္ပဲ ေတာ္ပါဘီဗ်ာ

ဂြီ။

ေကာင္းမြန္၀င္း said...

ပို႕စ္ေလးထဲကအတိုင္းပဲေပါ႕ေနာ္။
ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ အခ်ိန္ေလးမွာ ကိုယ္ႏွစ္သက္တာလုပ္ရရင္ ေပ်ာ္စရာဘ၀ရဲ႕ အခ်ိန္ေလးေတြပါပဲ။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္မမလာျဖစ္တဲ႔အတြင္း ဖတ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္သြားတယ္။

နည္းနည္းခ်င္းျပန္ဖတ္ရမယ္။

ေနေဇာ္လင္း said...

ဒီလိုမ်ိုဳး သတင္းေလးေတြ ဖတ္ရတာ တန္ဖိုးရွိပါတယ္.... ေနာက္လည္း ဆက္လက္ ေရးသားနိုင္ပါေစ.....

ခင္မင္လွ်က္

ေနေဇာ္လင္း

ေနေဇာ္လင္း said...

ဒီလိုမ်ိုဳး သတင္းေလးေတြ ဖတ္ရတာ တန္ဖိုးရွိပါတယ္.... ေနာက္လည္း ဆက္လက္ ေရးသားနိုင္ပါေစ.....

ခင္မင္လွ်က္

ေနေဇာ္လင္း