Wednesday, November 17, 2010

ဥစၥာေစာင္႔ႏွင္႔ သိုက္နန္းရွင္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

ထုိင္းေလယာဥ္ကြင္းထဲမွ အယုဒၶယ နဂါးသိုက္နန္း ပုံ


ဘိုးဘိုး သိုက္ကရလာတာေတြ ဘယ္လိုခြဲေ၀ယူတုန္း ဘုိးဘိုးကဘာရတုန္း ၊ အင္းဟုတ္ သားေနာ္ ၊ စကားေတြေခ်ာ္ေနတာ ဘိုးဘိုးက ေငြဒဂၤါးၿပားရတယ္ ၊ တစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ပိႆာေလာက္ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္ ၊ ဘိုးဘိုးဆရာက တန္းခြဲေပးတာလား၊ ဘယ္က သာကြယ္ ၊ သိုက္တူးလို႕ရရင္ တန္းၿပီး ယူလို႕မရပါဘူး ၊ အစီအမံေတြကို လုပ္ရေသးတယ္ ကြဲ႕ ၊ ေငြယားတို႔ ေဆးယားတုိ႕ ဆိုတာေတြရွိေသးတယ္။

 ေငြယားဆိုတာက အဲဒီေငြေတြ ဒါမွမဟုတ္ ပစၥည္းေတြကို ကိုင္လိုက္တာနဲ႕ ယားတာဘဲ ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ ကိုင္ရုံနဲ႕ မယားဘူး သုံးမွယားတယ္ ၊ ေၿပာရရင္ရွည္ေတာ႔မယ္ကြယ္႔ ဒီလိုကြယ္ ေဗဒင္ေလးပုံဆိုတာ ေၿမးၾကားဖူးသလား ၊ ၾကားဖူးတာေပါ႔ တိတိက်က်ေတာ႔မသိဘူး ၊ အင္း ေဗဒင္ေလးပုံတဲ႔ သာမ ၊ ယဇု ၊ ဣရု ၊ အထဗၺဏ ၊ ဆိုတဲ႔ ေဗဒင္ေလးပုံ ရွိတယ္ ၊ အဲဒီေဗဒင္ပညာကို တီထြင္ခဲ႔တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ရေသ႔ေတြကြယ္႔ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဟိမ၀ႏၱာ ေတာင္တန္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ႔ ဟင္ဒီ၀ါဒီ ရေသ႔ၾကီးေတြဘဲ ၊ သူတို႔ေတြဟာ ဘယ္ခုႏွစ္ေလာက္က တည္းက ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြကို တီ္ထြင္ခဲ႔တယ္ဆုိတာ တိတိက်က် ယခုတိုင္ပညာရွင္ ေတြမသိရေသးဘူူး ဗုဒၶဘုရားမပြင္႔ေပၚမွီကတည္းက ရွိခဲ႔တယ္ဆိုတာ ပိဋကေတာ္ၿမန္မာ ၿပန္ေတြမွာေတြ႕ဖူးတယ္။

အေလာင္းေတာ္ေမြးေတာ႔ ေတာထြက္ၿပီး ဘုရားၿဖစ္မယ္လုိ႕ ေဟာခဲ႕တဲ႔ ေကာ႑ည ရဲ႕အႏြယ္ေတြၿဖစ္တဲ႔ ေကာ႑ညပုဏ္ဏား အႏြယ္ေတြဟာ ေဗဒင္ ပညာကို ဆုံးခမ္းတုိင္ေအာင္သင္ယူခဲ႔တဲ႔ အႏြယ္ေတာ္ေတြလို႔ သကၠဘာသာနဲ႔ေရးထားတဲ႔ ကရာဇိသွ်ာမူနတီး (နပ္ပတ္တီးေဗဒင္က်မ္း)အဖြင္႔မွာေရးထားတယ္ ၊ ယခုတိုင္လဲ အဲဒီ အႏြယ္ေတာ္ေတြဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဘီဟာၿပည္နယ္နဲ႕ ၊ ပန္ဂ်ပ္ၿပည္နယ္ေတြမွာ က်န္ရွိေန ေသးတယ္လို႕ ဆိုတယ္ကြယ္ ၊ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ေၿပာတာကေတာ႔ အခုေတာ႔ ေကာ႑ညအႏြယ္ေတြဟာ နတ္ဆရာအၿဖစ္အသက္ေမြး ေနတယ္လို႔ ေၿပာတာပါဘဲ ။

 ဘိုးဘိုး ေငြယားေလ ဘယ္လိုၿဖစ္တာတုန္း၊ ေအးပါကြယ္ ေငြယားပါဘဲ ေၿပာပါ႔မယ္ ေရးမွာ သာလိုက္ေရးထားပါ ၊ ေဗဒင္က်မ္းေလးေဆာင္ကို ၿပဳစုတဲ႔ ရေသ႔ေတြဟာ စုစုေပါင္း ရွစ္ေသာင္းရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္ကြယ္ ၊ သာမဆိုတဲ႔က်မ္းမွာ ေတာေတာင္ေရေၿမတုိ႔ရဲ႕ နိ မိတ္လကၡဏာေတြတဲ႔ ၊ ယဇု ဆိုတဲ႔က်မ္းမွေတာ႔ ဘဂ၀ါဂီတက်မ္းေတြတဲ႔ ေတာေတြ ေတာင္ေတြကိုေစာင္႔တဲ႔ နတ္ေတြကို ပူေဇာ္ပုံပူေဇာ္နည္းေတြေရးထားတယ္ ဆိုတယ္ ၊ ဣရု က်မ္းဆိုတာကေတာ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာၾကပါတယ္ကြယ္ ၊ သခင္ဘေသာင္းရဲ႕ ဘာသာၾကီး ေလးခု အႏွစ္သာရမွာ ေရးထားတဲ႔အတိုင္းဆိုရင္ေတာ႔ သူဟာလဲ ယဇ္နတ္ပူေဇာ္ဖို႔ ေရး စပ္သီကုံးထားတဲ႔ ကဗ်ာက်မ္းတစ္မ်ိဳးဆိုပါေတာ႔။

 အထဗၺဏဆိုတဲ႔ ေဗဒင္က်မ္းကေတာ႔ အရမ္းစုံတဲ႔ က်မ္းေပါ႔ ေဗဒင္ပညာ ၊ ေ၀ဒင္ပညာ ၊ စုန္းအတတ္ ၊ ကေ၀အတတ္ ၊ အဂိၢရက္ အတတ္ ၊ ေနၾကတ္ ၊ လၾကတ္ ၊ နကၡတ္ၾကတ္ ၊ ေနသြား၊ လသြား၊ နကၡတ္သြား အင္း ၊ အုိင္၊ ခလွဲ႔ ၊ လက္ဖြဲ႔ ၊ အေဆာင္ ၊ ယၾတာ ၊ ကာယသိဒၶိ ၊ ပီယသဒၶိ ၊ ရာဇသွ်ိဳ ၊ ဣတၳိသွ်ိဳ ၊ပီယသွ်ိဳ ၊စတဲ႔အတက္ပညာေတြ အသားလႈတ္က်မ္း ၊ အိမ္မက္တိတၳဳံ ၊ ခ်ေတာင္ဘို႔ ၊ ပ်ားစြဲ ၊လင္းတနား ၊ စသၿဖင္ စသၿဖင္႔ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြကို ေဟာတဲ႔ က်မ္းတဲ႔ ၊ ဘိုးဘိုး ေဗဒင္နဲ႔ေ၀ဒင္ဆိုတာ မတူဘူးလား၊ မတူပါဘူးကြဲ႕။

ေ၀ဒင္ပညာဆိုတာ ေဗဒင္နဲ႔မတူဘူး သူကအိႏၵိယက လာတဲ႔ပညာပါ ၊ ေနနဲ႔လရဲ႕သြားလာပုံကို ၾကည္႔ၿပီး ဇာတာပုံခ်ၿပီး ေဟာတာကြယ္ ဒီေနရာမွာ ေဟာပုံက မတူဘူး တခ်ိဳ႕ကေနသြား တဲ႔လမ္းေၾကာင္းကို ၾကည္႔ၿပီးေဟာတာကို စန္းအေဟာလို႔ေခၚတယ္ လသြားတာ ကိုၾကည္႔ၿပီး ေဟာတာကိုေတာ႔ လာဘ္အေဟာတဲ႔ ဒါေၾကာင္႔ဇာတာပုံေတြမွာလာဘ္ ဆိုတာေလး ပါတာ အိႏၵိယမွာ ယေန႔တိုင္ ဒီပညာေတြထြန္းကားေနတုန္းဘဲ သူတို႔ကေတာ႔ ေနသြားတာကိုၾကည္႔ေဟာတယ္ စန္းအေဟာေပါ႔ကြယ္ ဘယ္လိုဘဲ ေဟာေဟာ ႏွစ္ခုလုံးကို ေ၀ဒင္ပညာေခၚပါတယ္ ၊ ေဗဒင္ပညာဆိုတာက ၿမန္မာၿဖစ္ပါ၊ ေမြးသကၠရာဇ္ကို တည္ၿပီး ၇နဲ႔စား ၈နဲ႔စား ေပါင္းေၿမာက္ စသၿဖင္႔ၾကည္႔ရႈသုံးသပ္ ေဟာတာကို ေဗဒင္ပညာကြယ္႔ ။

အဲဒီေဗဒင္ေလးပုံမွာ အထဗၺေဗဒင္က်မ္းဟာ အင္မတန္က်ယ္၀န္းတယ္ ၊ က်မ္းစာၿပဳစုမဲ႔ ရေသ႔ရွစ္ေသာင္းထဲက ေလာကီအတတ္ေပါင္းစုံကို တတ္ေၿမာက္တဲ႔ လက္ေရြးစင္ ရေသ႔ ၾကီး ၁၈ပါးကို ေရႊးထုတ္ၿပီး အခုေၿပာမဲ႔ အထဗၺဏ ေဗဒင္က်မ္းကိုေရးခဲ႔တာဘဲကြယ္ ၊ အဲဒီ ရေသ႔ၾကီးေတြဟာ သူတို႔ေရးတဲ႔ က်မ္းစာေတြထဲက အတုိင္းဟုတ္မဟုတ္ ၿဖစ္မၿဖစ္ကို စမ္း စစ္တဲ႔အေနနဲ႕ ေငြေတြသြန္းလုပ္ခဲ႔ၾကတယ္။

 ေနာင္လူေတြ ဒီပညာရပ္ေတြကို ေလ႔လာ လိုက္စားတဲ႔လူေတြ ဒီပညာရပ္ေတြကို ကုန္ေအာင္သင္ယူႏုိင္ေစဖို႔ ၊ အက်င္႔သီလေကာင္း ၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ၿပဳလုပ္ေစဖို႔ ၊ စတဲ႔စတဲ႔ အေၾကာင္းေတြကို ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ ကိုင္ရင္ယားတဲ႔ ေငြယားေတြ ၊ သုံးရင္ယားတဲ႔ နတ္ယားေတြ ၊ ယူသုံးၿပီး ၿပန္မထားရင္ ယားတဲ႔ သစၥာယားေတြ ၊ ေနာက္တစ္ခုအတတ္ပညာေတြနဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ အင္းယားဆိုတာ လဲရွိေသးတယ္ အဲလိုဟာေတြကို ဖန္တီးထားခဲ႔တယ္ ၊ အဲဒါေတြကိုႏုိင္နင္းတဲ႔ ေၿဖေဆး နည္းေတြကိုလဲ အထဗၺေဗဒင္က်မ္းမွာ အကုန္ထည္႔ေရးထားခဲ႔တယ္ ၊ သေဘာကေတာ႔ ဒီပညာေတြကို မတတ္ဘဲ ၊ ဒီပစၥည္းေတြကိုသုံးလို႕မရဘူးလို႔ေၿပာခဲ႔ခ်င္တာေနမွာေပါ႔။

 ဘုိးဘုိး သစၥာယားဆိုတာက ေခတၱယူသုံးလို႕ရတယ္ေပါ႔ ၊ ေအးေလ ယူသုံးလို႕ရတယ္ ယူ သုံးၿပီး ၿပန္မထားမွ ယားတာ ၊ တခါမွမၾကားဖူးပါဘူးဘိုးဘိုးကလဲ  ရွိလို႔လား ရွိတာေပါ႔ကြယ္ ၊ မင္းကသာမၾကားဖူးတာပါကြယ္ ၊ ၿမန္မာၿပည္မွာ အဲလိုေရႊထည္ေငြထည္ေတြကို ငွားၿပီး သုံးလို႔ ရတဲ႔ေနရာ ဘိုးဘိုးသိခဲ႔တာေတြကို ေလးေနရာေလာက္ရွိတယ္ ၊ အထင္ရွားဆုံးက ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕က ေက်ာက္ေသတၱာဘုရားဟာ အထင္ရွားဆုံးေပါ႔ ၊ အဲဒီဘုရားမွာ ခုတိုင္ ေက်ာက္ေသတၱာၾကီးရွိေသးတယ္ ဟိုတုန္းက အဲဒီအထဲမွာ ေရႊထည္ပစၥည္းေတြ အားၾကီးေရာ။

 လူေတြက ရွင္ၿပဳမယ္ ရဟန္းခံမယ္ဆုိရင္ အဲဒီေသတၱာၾကီးထဲဟာ ရတနာပစၥည္းေတြကို ငွားရမ္းၿပီး ရွင္ေလာင္းေတြ ပဥၨင္းေလာင္းေတြကို ဆင္ေပးၾကတယ္ ၊ ၿပီးေတာ႔ ၿပန္ထားတယ္ ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး ၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ လူေတြက ယုတ္မာၿပီး အေခ်ာင္လိုခ်င္လာေတာ႔ ၿပန္မထားၾက အဲလိုနဲ႕ အဲဒီေသတၱာၾကီးမွာ ဘာမွမရွိေတာ႔တာ ၊ ဒါဆိုယူသြားတဲ႔လူေတြက အထဗၺဏ ေဗဒင္က်မ္းထဲက ဟာေတြကိုတတ္လို႔ ယူႏုိင္တာေပါ႔ အင္းၿဖစ္ႏိုင္တာေပါ႔ကြယ္ ။ မတတ္ဘဲနဲ႔ ခုိးယူသြားၿပီး အေသခံတဲ႔လူမိုက္ေတြလဲ ရွိမွာေပါ႔ ။

ဒါနဲ႔ဘိုးဘိုးတုိ႔သိုက္ထဲက ရလာတဲ႔ ဥစၥာေတြနဲ႕ ဒီအထဗၺဏေဗဒင္က်မ္းကို ၿပဳစုခဲ႔တဲ႔ ရေသ႔ၾကီး ေတြနဲ႕က ဘယ္လိုဆက္စပ္တာတုန္း အင္း မင္းကိုဘိုးဘုိးေၿပာဖူးတယ္ေလ ၊ ေငြဒဂၤါးေတြရခဲ႔ တယ္ဆိုတာ ၊ ရတနာပုံ ေဒါင္းဒဂၤါးေတြမဟုတ္ဘူးကြဲ႕ ၊ ဘုိးဘိုးတို႔ရခဲ႕တဲ့ ေငြဒဂၤါးၿပားေတြက အၾကီးၾကီးေတြကြ ဘယ္ေလာက္ၾကီးလဲဆုိရင္ တခ်ိဳ႕အၿပားေတြက သူငယ္ေတာ္အက ကတဲ႔အခါ  သူငယ္ေတာ္ မင္းသားေလး လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ႔ အၿပားေလာက္ကိုရွိတယ္ ၊ တခ်ိဳ႕က ဒဂၤါးလို႔သာ ေၿပာတာအ၀ိုင္းမဟုတ္ဘူူး ၊ ေလးေထာင္႔ေတြ ၊ သုံးေထာင္႔ခြ်န္ေတြ ဒါေတြကို သိုက္အၿပင္ကို ေရာက္ေတာ႔ဆရာက စုပုံေစတယ္ ၊ ဘိုးဘိုးတုိ႔သယ္လာတဲ႔ အိတ္၁၉လုံးကို သြန္လိုက္တာ အပုံကခါးေလာက္ကို ရွိတယ္။

 ၿပီးေတာ႔ ဆရာဟာ ဘိုးဘိုးတို႔ကိုေၿပာတယ္ ၊ ဒါဟာ ခုနက ရေသ႔ၾကီးေတြရဲ႕ပစၥည္းေတြတဲ႔ ၊ ဒဂၤါးေတြမွာ တခ်ိဳ႕က စႏၵရီရုပ္ပါတယ္ ၊ တခ်ိဳ႕က ၿမန္မာ စာအကၡရာေတြထဲက “သ”လိုလို “တ”လိုလို“ဟ”လိုလိုပါတယ္ ၊ ဒါေၾကာင္႔ဆရာဟာ ဒီေငြေတြဟာ သုံးလုိ႔မရေသးဘူးလို႔ဆိုတယ္ ၊ ဒီေငြသားေတြဟာ ေရွးရေသ႔ေတြစီရင္ထားလို႔မုိ႕ ၊ ေငြမွာေစာင္႔တဲ႔ အေစာင္႔သီးသန္႔ ရွိေသးတယ္တဲ႔ ၊ အဲေငြေတြဟာ သုံးရင္ယားတဲ႔ ေဆးယားေတြတဲ႔ ၊ ဒါေၾကာင္႔ေၿဖ ေဆး လိုတယ္လို႔ဆိုတယ္ကြယ္ ၊ ဒါဆိုဒဂၤါးၿပားေတြက တစ္ေယာက္ထဲ သြန္းထားတာမဟုတ္ဘူး ေပါ႔ ၊ အင္းေပါ႔ ရေသ႔ဆရာၾကီးေတြ ၁၈ပါး စီရင္ခဲ႔တာ ၊ သူတုိ႔ရဲ႕မူပိုင္သေကၤတေတြ ရွိတယ္ ၊ အဲဒီ သေကၤတဆိုတာ ဆရာေၿပာမွဘိုးဘိုးတုိ႔ သိရတာ ၊ ဘူမိရတ္က်မ္းမွာပါတယ္ကြဲ႕ ၊ ဘူမိရတ္က်မ္း ဆုိတာလဲ အထဗၺဏ ေဗဒင္က်မ္းထဲက က်မ္းငယ္တစ္ေစာင္ပါကြယ္ ၊ အဲဒါဆို အဲဒီ၁၈ပါးလုံးကို ဘုိးဘိုးသိလား ၊ သိတာေပါ႔ ေၿပာၿပမယ္ကြယ္ ။

ဘိုးဘိုမွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ ဒီရေသ႔ၾကီးေတြအေၾကာင္းမွတ္ထားတယ္ က်ီးသဲေလးထပ္  ဆ ရာေတာ္ၾကီးေရးခဲ႔တဲ႔ စြယ္စုံေက်ာ္ထင္ပုစၦာက်မ္းရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ ၂၈၆ ၊ ပုစၦာအမွတ္ ၄၂၈ကို မွာ ၊ “ေငြယားလည္းသတ္ ၊ ဘူမိရတ္ ၊ အတတ္ဘယ္ေဗဒင္ထြက္နည္း။” ဆိုတဲ႔ ပုစၦာပါတယ္ အဲဒီပုစၦာအတုိင္း ေၿမးကိုေၿပာၿပမယ္ ၊ အထဗၺဏ ေဗဒင္က်မ္းကို ၿပဳစုေတာ္မူတဲ႔ ရေသ႔ဆရာ ၾကီးမ်ားဟာ သူ႔တုိ႔ၿပဳစုတဲ႔က်မ္းစာေတြကို ေနာင္လူေတြ အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔ သင္ယူႏုိင္ ေအာင္ ၊ သီလရွိတဲ႔လူေတြ ေကာင္းမႈၿပဳႏုိင္ေအာင္ဆုိၿပီး သူတို႔ၿပဳစုခဲ႔တဲ႔ က်မ္းစာေတြထဲမွာ ပါတဲ႔ ေငြလုပ္နည္းသြန္းနည္းေတြအတုိင္း ေငြေတြသြန္းလုပ္ေပးခဲ႔ၾကတယ္။

 ေနာင္လူေတြ ဟာပညာလဲတတ္ ၊ ဥစၥာလဲရတဲ႔အခါ သူတို႔ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္ဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိရ ေအာင္ကိုယ္ပိုင္အမွတ္အသား ေလးေတြထားခဲ႔တယ္ကြဲ႕ အဲဒီထဲက ေခါင္းေဆာင္ရေသ႔ၾကီး ဘြဲ႔နာမည္က သာသန တဲ႔ သူသြန္းခဲ႔တဲ႔ေငြေတြက ေက်ာဘက္နဲ႔၀မ္းဘက္ တစ္ခုခုမွာ “ဃ”အကၡရာ “လ”အကၡရာ “က”အကၡရာ တစ္ခုခုပါတယ္ ၊ သူေငြေတြက ကိုင္တာနဲ႔ ယား တယ္ ၊ တဗၺရေသ႔ၾကီးေငြကေတာ႔ တံဆိပ္လိုလိုဘုေလးေတြပါတယ္ ၊ နာဂီသကၡ ရေသ႔ၾကီး သြနး္ခဲ႔တဲ႔ေငြေတြက်ၿပန္ေတာ႔ “သ”အကၡရာ၃ခုပါတယ္ကြယ္ ၊ သုဇနရေသ႔ၾကီးေငြကေတာ႔ “က”အကၡရာပါတယ္ ၊ စိၾတရေသ႔ၾကီးေငြေတြကေတာ႔ ဂဠဳန္တံဆိပ္နဲ႔ ၊ အ႒နံရေသ႔ၾကီးေငြ ေတြကေတာ႔ တံဆိပ္မပါဘူး ေလးေထာင္႔ပုံ အေခ်ာင္းေတြ အေၿမာင္ေတြကြဲ႕ ဒီရေသ႔ၾကီး အထိ ေငြေတြကေတာ႔ ကိုင္တာနဲ႔ယားနဲ႔ ေငြယားအမ်ိဳးအစားေတြကြဲ႕၊ သူ႔ေရးခဲ႔တဲ႔ ေဗဒင္က်မ္းထဲက ေၿဖနည္းကိုမသိရင္ ကိုင္တာနဲ႕ယားတာဘဲ ၊ သိတဲ႔လူကေတာ႔ သုံးရုံဘဲ ၿပႆနာမရွိဘူးကြယ္ ။

ေနာက္ရေသ႔ၾကီးကေတာ႔ ေကာကၠစိႏၵရေသ႔ကြယ္ စႏၵရီရုပ္ပါတယ္ ၊ ေနာက္တစ္ပါးက တိစိ တၱသြာသု ရေသ႔တဲ႔ သူကေတာ႔ ေငြေတြမကဘူး ေရႊေတြလဲသြန္းခဲ႔ေသးတယ္ ၊ အဂၢိရတ္ ပညာရပ္မွာပါတဲ႔ ေရႊဖမ္းနည္းဟာ ဒီရေသ႔ၾကီးစီရင္ခဲ႔တာ ၊ တံဆိပ္အမွတ္အသားမပါဘူး ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕နားက ေက်ာက္ေသတၱာဘုရားမွာ ေက်ာက္ေသတၱာနဲ႔ထားခဲ႔ ေရႊထည္ ေငြထည္ေတြဟာ သူ႔သြန္းခဲ႔တာေပါ႔ကြယ္ ၊ သူကေတာ႔ေငြယား အမ်ိဳးအစားမဟုတ္ဘူး သစၥာယားေခၚတယ္ ၊ ငွားသုံးလို႔ရတယ္ ကတိအတိုင္း ၿပန္လာမထားရင္ေတာ႔ ယားတယ္ ဗ်ာ ၊ သူထားခဲ႔တဲ႔က်မ္းစာကို သင္ယူတတ္ေၿမာက္တဲ႔ လူေတြက နည္းသိၿပီး ယူသုံးရင္ေတာ႔ ရတယ္လို႔ဆိုတယ္ကြယ္။

 ေနာက္တစ္ပါးက သံသာ၀ိသုရေသ႔ သူ႕ရဲ႕ေငြေတြ မွာေတာ႔ “၀”အကၡရာပါတယ္ ၊ တကၠ ရေသ႔ၾကီးရဲ႕ေငြကေတာ႔ အမဲေရာင္ ဒါမွမဟုတ္ရင္ မဲညစ္ညစ္ေတြ ၊ ကတၱိရေသ႔ ၾကီးရဲ႕ေငြေတြကေတာ႔ အ၀ိုင္းေတြဆိုရင္ “ဠ”အကၡရာ ႏွစ္ခ်က္ပါတယ္ ၊ ၾတိဂံ စတုဂံ ပုံေတြဆိုရင္ေတာ႔ “၀”အကၡရာနဲ႕ေလ ၊ ယသိႏၵရေသ႔ၾကီးရဲ႕ ေငြေတြကေတာ႔ “ပ၊ဖ”တခုခုပါတတ္တယ္ ၊ ဂႏၶရီရေသ႔ၾကီး စီရင္ခဲ႔တဲ႔ ေငြေတြကေတာ႔ “၀” အကၡရာပါတယ္ကြဲ႕ ၊ အ၀ိုင္းေတြလို႔ဆိုတယ္ အေလးခ်ိန္ ၅၀က်ပ္သားရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္ကြယ္ ၊ ေကာကာလိက ရေသ႔ၾကီးကေတာ႔ စႏၵရီပုံပါတဲ႔ ေငြေခ်ာင္းေတြကိုသြန္းခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုတယ္ကြဲ႕။

 ေငြယားဟာ ကိုင္ရင္ယားတယ္ ၊ သုံးရင္ေသတယ္ ၊ သစၥာယားက ၿပန္မထား ရင္ေသတတ္တယ္ ၊ ယားတတ္တယ္ ၊ ေဆးယားကေတာ႔ သုံးရင္ယားတယ္ ၊ အင္းယား တုိ႔ ဘာတုိ႔ကေတာ႔ကြယ္ အဘုိးမသိပါဘူး ၊ မွတ္ထားဖူးတာလဲ မရွိခဲ႔ဘူးကြယ္ ၊ ဘိုးဘိုးတစ္ေယာက္ထဲမသိတာမဟုတ္ဘူး ဘုိးဘုိးဆရာလဲ အဲဒါကိုမသိဘူး ၊ ဘိုးဘိုးဆရာရဲ႕ ဆရာက အင္းယားေၾကာင္႔ ေသြးအန္ေသသြားတာလုိ႔ ဆရာေၿပာခဲ႔တယ္ကြယ္ ။

ဒါဆိုသိုက္ထဲကို ဒီေငြေတြ ဘာလို႔ေရာက္ေနသလဲ ဘုိးဘိုး၊ အုိဒါကေတာ႔ကြယ္ သုိက္ဆိုတာ ဘုရားပစၥည္းေစာင္႔တဲ႔လူ ရွိသလို ၊ မသူေတာ္ေတြယူသုံးမွာ စိုိးလို႔ ေစာင္႔တဲ႔ သိုက္လဲ ရွိဟန္တူပါရဲ႕ ဘုိးဘိုးတို႔ တူးခဲ႔တဲ႔ သိုက္ထဲမွာ ဒီတစ္သိုက္သာ ဒီလိုေငြေတြေတြ႕ခဲ႔ဖူးတယ္ ဘုိးဘိုး ဆရာေၿပာတာကေတာ႔ ဒီေငြေတြဟာ သိုက္နန္းရွင္က ေလာဘၾကီးၿပီး ေတြ႕တာ ေတြလိုက္ယူ သိမ္းထားတာလို႔ ေၿပာတာဘဲ ၊ ဟုတ္ေလာက္တယ္ကြဲ႕ သူတုိ႕လဲလူလိုဘဲ ေလာဘေတာ႔ ရွိရွာမွာပါဘဲ ၊ ဘုိးဘိုးတို႔ရခဲ႔တာ ဒီေငြေတြၾကီးလား ေဒါင္းဒဂၤါးေလးဘာေလး မပါဘူးလား ၊ ပါပါသေကာကြယ္ ၊ ရတနာပုံ တစ္သုံးဒဂၤါးေတြမွ ထပ္လို႔။

ေငြေတြကိုဘယ္လိုခြဲေ၀ၾကလဲဘိုးဘိုး ၊ သိုက္ကရတဲ႔ေငြေတြကို ဘုိးဘိုးတို႔တည္ေနတဲ႔ ဘုရားနားမွာ ပုံတယ္ကြယ္ ၊ ဆရာကၾကည္႔ၿပီး သေကၤတပါတဲ႔ ေငြေတြကို သီးသန္႔စုပုံေစတယ္ ၊ မပါတာေတြကေတာ႔ အဲဒီညမွာဘဲ ေ၀ယူလိုက္ၾကတယ္ ၊ ဆရာကေတာ႔ ညာတကုတ္ေလးရယ္ ၊ ကြမ္းအစ္ၾကီးတစ္လုံးရယ္ ၊ လင္ဗန္းရယ္ ၊ ေနာက္တစ္ခုက အေဆာင္တခုပါဘဲကြယ္ ေတာက္တဲ႔ လိုလို ၊ အိမ္ေၿမာင္လိုလို အေဆာင္တစ္ခုရယ္ကို သူယူတယ္ ၊ ေငြေတြကိုေတာ႔ ေ၀ပုံက်အတုိင္းယူပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ႕ဘိုးဘိုးတုိ႔လိုသုံးတာမဟုတ္ဘူး ၊ အကုန္လွဴၿပစ္တာ ၊ ထူးထူး ဆန္းဆန္း ပစၥည္းတုိ႔ ၊ ရတနာတို႔ဆိုရင္ေတာ႔ သူက၀ါသနာပါတယ္ ၊ အဲလိုဟာေတြကို ေဆာင္လဲ ေဆာင္ထားေလ႔ရွိတယ္။

ဘိုးဘိုးရဲ႕ ဆရာဟာ ရခုိင္ၿပည္က အန္းမွာေနတာ ၊ နာမည္အရမ္းၾကီးတယ္ ၊ ဘယ္လိုအစြမ္းသတၱိေတြေၾကာင္႔ရယ္ မသိဘူး ၊ သူ႔ကိုေသနတ္ နဲ႔ၿပစ္တာ ၊ က်ည္မထြက္ဘူးကြယ္ ၊ ဘိုးဘိုးတခါက အန္းကိုတာ၀န္နဲ႔သြားတုန္း ၊ ေသနတ္နဲ႕ သူ႕ကိုၿပစ္ခုိင္းတယ္ ၊ လုံး၀ကိုၿပစ္လို႕မရဘူး ၊ ေၿခာက္လုံးၿပဴးဆိုတာ ဆုံလည္လည္သလို လည္ေနတယ္ တေၿခာက္ေၿခာက္နဲ႕ ၊ အဲလိုထူးဆန္းတဲ႔ အေဆာင္အေယာင္ေတြေၾကာင္႔ ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္ ၊တံဆိပ္အမွတ္အသားပါ ေငြေတြကေတာ႔ အုတ္ဖုတ္ဘုိ႔တူးထားတဲ႔ ေၿမကြ်င္းၾကီးထဲကို ထည္႔ၾကတယ္ ၊ ၿပီးေတာ႔ ပဥၥမုတၱ ေလာင္းတယ္ ကြဲ႔ ၊ ဘာတုန္း ပဥၥမုတၱဆိုတာ ပဥၥဆိုတာ ငါးခု ၊ မုတၱဆိုတာက က်င္ငယ္ေရ ၊ မစင္လို႔လဲ ယူလို႔ရတယ္ကြဲ႕ ၊ အဘိုးတို႔က က်င္ငယ္နဲ႔ အဲဒီကြ်င္းထဲကို ေလာင္းပန္းထည္႔ရတယ္ ၊ ရွဲရွဲ ဆိုတဲ႔အသံေတြၿမည္တယ္ကြဲ႕ ၊ အဲဒီအခ်ိန္ကိုင္ရင္ ႏူတတ္တယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အၿဖဴစြဲ သြားတယ္လို႔ ဆရာကဆိုတယ္။

မုိးလင္းေတာ႔ ဆရာက ဘုိးဘုိးတုိ႔ကို ရြာထဲက ႏြားေခ်းေတြ ကို ေတာင္းနဲ႔ က်ဳးံယူခုိင္းတယ္ ၊ ယူၿပီးအဲဒီက်င္းထဲကို ထည္႔ရတယ္ ၊ ဘိုးဘုိးတို႔ သိုက္တူးတာ လကြယ္ေန႔ ၊ ဒီေငြေတြကို ၿပန္ေဖာ္ယူတာ လဆန္း၃ရက္ေန႔လို႔မွတ္မွိတယ္ ၊ မုိးလင္းေတာ႔သိုက္တူးတဲ႔ ေနရာမွာ ဂ်ိဳင္႔ၾကီးၿဖစ္သြားတယ္ ၊ ဘာမွေတာ႔မထူးၿခားပါဘူး ေရကန္ေဟာင္းတခုလိုပါဘဲ ၊ လၿပည္႔ေန႔ထိ ဘိုးဘိုးတို႔ သင္ေပါင္းေခ်ာင္ရြာမွာ ေနခဲ႔ၾကရတယ္ ေစတီေတာ္ေလးကို ၿမသိန္းတန္လို႔ ဘြဲ႔ေပးခဲ႔ၿပီး ၊ သိုက္တူးလို႔ ဂ်ိဳင္႔ၿဖစ္သြားတဲ႔ ေနရာကို အုတ္ဖုတ္ဘုိ႔ေၿမတူးတဲ႔ က်င္းနဲ႔ စပ္ဟပ္ေပးလိုက္ၿပီး ေလးေထာင္႔သ႑ာန္ ေရကန္ေလး လုပ္ခဲ႔ ၾကတယ္။

 အ၀ိုင္းေတြ ၊ အေခ်ာင္းေတြ ၊ စမူဆာလို ေငြဒဂၤါးေတြကိုေတာ႔ ဆရာဟာ ဘိုင္နင္းၿပီး အရည္က်ိဳတယ္ ၊ ၀ါးဆစ္ဗူးေတြ ကိုေၿမမွာၿမဳတ္ၿပီး အရည္က်ိဳထားတဲ႔ ေငြေတြကို ေလာင္းထည္႔ၿပီး တစ္ေယာက္ကို စိန္ေၿပာင္းက်ည္ခြံ႔ေလာက္ရွိတဲ႔ ေငြတုံးေလးေတြ လုပ္ၿပီးယူခဲ႔ၾကတယ္ ၊ လကြယ္ေန႔ မွာေစတီေတာ္ကို ထီးေတာ္တင္ခဲ႔ၿပီး ၊ သိုက္မွာရွိတဲ႔ မကြ်တ္မလြတ္ေတြကို အမွ်အတန္းေပးေ၀တယ္ ၊ ဘုိးဘိုးတို႔ ရဲ႕ေ၀စုထဲက သဒၶါသေလာက္ အလွဴအတန္းၿပဳဖို႔ ဆရာကတုိက္တြန္းခဲ႔တယ္ ၊ ေနာက္လၿပည္႔ေက်ာ္ ၂ရက္ေန႔ေလာက္ ထင္ပါတယ္ ၊ ဘိုးဘိုးတုို႔ေတြ အဲဒီသင္ေပါင္းေခ်ာင္ရြာေက်ာင္းမွာ ဆရာနဲ႔တကြ အလွဴအတန္းလုပ္ၿပီး ၿပန္လာခဲ႔ၾကတယ္။

 ေနာက္ဘိုးဘိုး ရန္ကုန္ေရာက္ ေမာ္လၿမိဳက္ေရာက္ ၿဖစ္ေနတုန္း ၊ ဆရာနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ဆရာက ဒီေစတီေတာ္ေလးကို မင္းတသက္၀တ္တစ္ခုလို လုပ္ၿပီးလွဴဒါန္းခုိင္းတယ္ ၊ အဲဒီသိုက္ကိုဘုိးဘိုးတုိ႔နဲ႕ သြားတူးခဲ႔တဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြဟာ တခ်ိဳ႕က ဆုံးၿပီး တခ်ိဳ႕က ေငြေရးေၾကးေရး ခ်ိဳ႕တဲ႔ၾကတယ္လုိ႕ ဆရာကေၿပာတယ္ကြယ္၊ ဒါေၾကာင္႔ဘိုးဘိုးဟာ ဒီဘုရားေလးကို ကိုယ္တုိင္ေရာ လူၾကံဳနဲ႕ေရာ ၊ လွဴဒါန္း ေနတာ ေပါ႔ကြယ္ ………။

 ဘိုးဘိုးဟာ သူၾကံဳေတြ႕ခဲ႔ရတဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳေတြကုိ ေဖာက္သည္ခ်ၿပီး ေမာလာလို႔လား ၊ အတိက္ကိုၿပန္သတိရလာလို႔လား ၊ ကြ်န္ေတာ္မေၿပာတတ္ပါ ၊ ရီေ၀ေငးေမာတဲ႔ သူ႔အၾကည္႔ေတြကို ကြ်န္ေတာ္သတိထားလိုက္မွိပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္လဲ အဘိုးရဲ႕ ပုံၿပင္ေလးေတြ နားေထာင္ရင္း ၊ အိပ္ခ်င္ၿပီဘိုးဘိုးလို႔ ေၿပာဆုိၿပီး ဘုိးဘိုးကို ကန္ေတာ႔ၿပီး ကြ်န္ေတာ္အခန္းထဲကို ကြ်န္ေတာ္ၿပန္လာခဲ႔ပါတယ္ ၊ မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီညက ၿမသိန္းတန္ ေစတီေလးကို မေရာက္ဖူးပါဘဲနဲ႔ ၊ အိပ္မက္မက္ပါတယ္ ၊ ေနာက္၃ႏွစ္ေလာက္ ၾကာေတာ႔ ၊ အဲဒီေစတီေလးဆီကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုအကုန္လုံး ၊ ေရာက္ခဲ႔ၾကပါေတာ႔ တယ္ ။

စာၾကြင္း
ယခုေရးခဲ႔တဲ႔ ဥစၥာေစာင္႔နဲ႕သိုက္နန္းရွင္ဟာ စိတ္ကူးယဥ္ေရးသားထားတာ မဟုတ္ပါ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာ ၅ရက္ေန႔က ကြယ္လြန္သြားခဲ႔ၿပီၿဖစ္တဲ႔ အသက္၉၄ႏွစ္အရြယ္ ကြ်ႏု္ပ္ဘိုးဘိုးရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ၿဖစ္ရပ္မ်ားၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ေၿပာၿပတယ္ဆိုတာလဲ တခါတည္းေၿပာၿပခဲ႔တာမဟုတ္ပါ ၊ ၾကံဳသလိုေၿပာၿပ ခဲ႔တာသာၿဖစ္ပါတယ္ ၊ တခါတရံ အိပ္ယာထဲမွာ ေၿပာၿပပါတယ္ ၊ တခါတရံမွာ ေန႔လည္ပိုင္းေတြၿဖစ္ၿပီး၊ တခါတရံမွာေတာ႔ သူ႔ကိုႏွိပ္ေပးေနတဲ႔ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ ေၿပာၿပခဲ႔ပါတယ္ ။

 ဒီၿမသိန္းတန္ေစတီေလး ဆိုတာကေတာ႔ ဧရာ၀တီတိုင္း ဖ်ာပုံခရိုင္ ၊ ေဒးဒရဲၿမိဳ႕ ၊ သင္ေပါင္းေခ်ာင္ေက်းရႊာမွာ ၊ တည္ရွိေနပါတယ္ ၊ ဒီေစတီေတာ္ ေလးကို ၊၂၀၀၆ခုႏွစ္မွာ ဘိုးဘိုးေခါင္းေဆာင္ၿပီး ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မိသားစုမ်ား ထီးေတာ္တင္လွဴ ပူေဇာ္ခဲ႔ၾကပါတယ္ ၊ အခုေတာ႔ အဲဒီသင္ေပါင္းေခ်ာင္ ၊ ေက်းရြာေလးမွာ ၊ ဘုိးဘိုးတုိ႔ ေခတ္ တုန္းကလို ဘုန္းေတာ္ၾကီး တစ္ေက်ာင္းထဲမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ၊ ႏွစ္ေက်ာင္းၿဖစ္သြားပါၿပီ ၊ ဒကၡိဏာရုံေက်ာင္းနဲ႕ ၊ ဥတၱရာရုံေက်ာင္းပါ ၊ တစ္ေက်ာင္းမွာ ရခိုင္ဆရာေတာ္ေတြ သီတင္းသုံးေတာ္မူၿပီး ၊ ဘိုးဘိုးတုိ႔သိုက္တူးတုန္းက ရွိခဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းကေတာ႔ အခုအခါ ဥတၱရာရုံလို႕ေခၚပါတယ္ ၊

ဘိုးဘိုးတုိ႔ေခတ္က ဆရာေတာ္ရဲ႕တပည္႔လို႕သိရပါတယ္ ၊ ယခု လက္ရွိဆရာေတာ္ကေတာ႔ ဗမာဆရာေတာ္ၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မွိသေလာက္ အနီးအနား၀န္းက်င္ ရြာမ်ားကေတာ႔ ၊ ကုန္းတန္းကေလးေက်းရြႊာ ၊ ၆နံပါတ္ေက်းရႊာ ၊ ေလးကုန္းေက်းရြႊာဆိုၿပီး အစဥ္လုိက္တည္ရွိပါတယ္ ၊ အဲဒီေလးကုန္း ေက်းရြာထဲမွာပင္ ၊ ဂ်ပန္ ေခတ္က တည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ တန္တရာ ဆန္စက္ၾကီးရွိပါတယ္ ၊ နံပါတ္ကေတာ႔ ၆၁၉ ပါတဲ႔ ၊ ရြာေတြအားလုံးဟာ ၊ဧရာ၀တီၿမစ္ရဲ႕ ၿမစ္လက္တက္ၾကီး တစ္ခုၿဖစ္တဲ႔ ၊ တိုးၿမစ္၏ ကမ္းနဖူး တြင္တည္ရွိေနၿပီး ၊ ေႏြအခါသမယမွာ အလြန္ေပ်ာ္ဖြယ္ရာေကာင္းၿပီး ၊ စပါးပင္နံေလး တသင္းသင္းရယ္နဲ႔ရယ္ပါ ၊

စာဖတ္ပရိတ္သတ္ထဲက တစုံတစ္ေယာက္ဟာ ၊ ထုိထုိရြာကေလးကို ေရာက္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ၿဖင္႔ ၊ ဥစၥာေစာင္႔နဲ႔ သိုက္နန္းရွင္အၿဖစ္အပ်က္ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔တဲ႔ေနရာေလးၿဖစ္တဲ႔ ၊ ၿမသိန္းတန္ေစတီႏွင္႔ ၄င္းနဲ႔ကပ္ရပ္က အလ်ားေပ၆၀ေက်ာ္ ၊ အနံ ၃၀ေပေလာက္ရွိတဲ႔ ေရကန္သာေလးကိုပါ ၾကည္႔ရႈခဲ႔ၿပီး ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မိသားစုရဲ႕ ကုသိုလ္ေလးကို အႏုေမာဒနာၿပဳေပးပါအုံးလို႔ ေၿပာၾကားရင္းနဲ႕ ၊ ဥစၥာေစာင္႔ႏွင္႔ သိုက္နန္းရွင္ဆိုတဲ႔ ပိုစ္႔ေလးကို နိဂုံးကမၸတ္အဆုံးသတ္ပါရေစ ၊ အားလုံးရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ ၾကပါေစလို႔ ေငြလမင္းတို႔က ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ ၊ မဂၤလာပါခင္မ်ာ..။

ကြ်န္ေတာ္ေရးခဲ႔တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားပါၿပီး ၊ စာဖတ္သူတုိ႔ကိုညွင္းဆဲလိုလို႔မဟုတ္ပါ ၊ မွတ္ထားတဲ႔ စာအုပ္ဟာ အိမ္မွာက်န္ရစ္ေနခဲ႔လို႕ပါ ၊ မွတ္စုစာအုပ္ကို DHLနဲ႔ပို႔ခိုင္းရပါ တယ္၊ကုန္က်ေငြဟာ ၆၅ေဒၚလာၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္၉တန္းေက်ာင္းသားေလာက္ ကတည္းက ေရးမွတ္ထား တဲ႔ ဇာမဏီလို႔ေခၚတဲ႔ ရုံးသုံးစာအုပ္ ေလးအုပ္ကို တအုပ္ထဲ ေပါင္းခ်ဳပ္ထားတဲ႔ ၊ မွတ္စုစာအုပ္ၾကီးပါ ၊ မွတ္ထားတဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြ မ်ားသမုိ႔ ၊ ေကာင္းတာေလးေတြကို ၊ ဘေလာ႔မွာ ေရးတင္ရမယ္လို႔ ၊ မဒမ္ေငြက ဆုံးၿဖတ္ပါတယ္ ၊ မဒမ္ေငြရဲ႕ ၾသဇာအာဏာကို လုံး၀လုံး၀ မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ႔ သနားစရာအလြန္ေကာင္းသည္႔ မစၥတာေငြလမင္းရဲ႕ အရူးလြယ္အိတ္္ပမာ ၊ ေရးခြ်တ္မွတ္သားထားသည္႔ ၊ စာတုိေပစတခ်ိဳ႕ ကိုလဲ လာေရာက္မ်က္စိဒုကၡခံၾကပါအုံးလို႕ ၊ အဘိယာစက ၿပဳလိုက္ပါရေစလားခင္မ်ာ ..။



12 comments:

ေဒါင္းမင္း said...

အရမ္းကိုစိတ္၀င္စားစရာလဲေကာင္းတယ္။မွတ္သားစရာလဲ
တပံုႀကီးမွတ္သားသြားတယ္။ေနာင္တစ္ခ်ိန္အဲဒီေနရာေလး
ကိုအေရာက္သြားခ်င္ေသးတယ္။စာေရးသူလဲအခုလိုမွတ္
သားသိမ္းဆည္းျပီးယခုလိုျပန္လည္တင္ျပေပးတာအလြန္
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ေနာင္လဲမွတ္သားထားတာမ်ားကိုလဲ
ျပန္လည္တင္ျပေပးပါအံုးလို႕......
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႕
ေဒါင္းမင္း

ေသာေစယ်ံ said...

ေငြလမင္းေရ..
ေရႊတိဂုံမွာရွိတဲ့ သုိက္နန္းအေၾကာင္းေလးမ်ားသိထားရင္ဆက္ေရးၿပီးတင္ေပးပါလား

သဇင္ said...

ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္တဲ႔အခါ ေဒးဒရဲျမိဳ႔၊သင္ေပါင္းေခ်ာင္ ရြာမွာရိွတဲ႔ ျမသိန္းတန္ေစတီကိုအေရာက္သြားအုန္းမယ္။ ေစတနာေရွ႕ထားျပီးေရးေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးကမ္ဘာပါေနာ္။ အခုလာမဲ႔ဒီဇင္ဘာလမွာ က်မတို႔ျမိဳ႔ကိုလာလည္မယ္ဆိုလို႔ မစ္စတာေငြလမင္းကို မဒမ္ေငြနဲ႔အတူ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာၾကိဳဆိုပါတယ္။ ေရာက္လာခဲ႔ရင္လဲ ကုလားမုန္႔၊တရုပ္မုန္႔၊ျမန္မာမုန္႔ေတြ အကုန္၀ယ္ေၾကြးပါ႔မယ္။ ထမင္းမၾကိဳက္ဖူးဆိုလို႔ပါ။ ေနာက္ေရးတင္မဲ႔ ပို႔စ္ကိုလဲ အျမဲလာအားေပးပါ႔မယ္။ ေနာက္ဖတ္ခ်င္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေလးေတြရိွရင္လဲ မဒမ္ေငြကို အပူကပ္ရမယ္။ မဒမ္ေငြရဲ႕ၾသဇာအာဏာကိုလုံး၀လုံး၀မလြန္ဆန္နိုင္တဲ႔ မစ္စတာေငြလမင္းမို႔လို႔ပါ။

သဇင္ said...

ေသာေစယ်ံေတာင္းဆိုထားတာကို ဒီေနရာကေန ရာနွဳန္းျပည္႔ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ဟီဟိ

SHWE ZIN U said...

ေငြလမင္း ေရ (ႏွစ္ေယာက္လံုး ကို ေခၚတာေနာ္)

ဒီလို ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကို ဖတ္ရတာ သိပ္ဝမ္းသာတာဘဲ ေနာက္ၿပီး ဒီပိုစ္႔ ေလး အတြက္ ေငြလမင္း ရဲ႕ အားထုတ္မႈ႕ ကိုလည္း အထူးဘဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ

အမ ရဲ႕ ေဖေဖ ကိုလည္း ေပးဖတ္ရအုန္းမယ္ ေက်းဇူးပါ

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ေနာက္လည္း အဖိုး ေပးတဲ႕ ဗဟုသုတ ေလးေတြ ကို ေဝမွ်ေပးပါအုန္း
ဘုရားကိုလည္း ေရာက္ရင္ သာဓုေခၚပါမယ္
.

ကိုေဇာ္ said...

ဒီလိုေတြ စိတ္ဝင္စားတဲ႔ လူဆိုေတာ႔ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။
ေလာဘေၾကာင္႔ မဟုတ္ပါဘူး ၊ အဲဒီလို တူးရတာေတြကို သေဘာက်တာ ၊ စိတ္ဝင္စားတာ။ တူးလည္း တူးၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။ စာအုပ္ေလးကို အိမ္ကေန ပို႔ခိုင္းတယ္ ဆိုတာ ၾကားေတာ႔ ျပန္ျပီး သတိရမိတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဒီလိုပါပဲ။ ကိုယ္တိုင္ မွတ္တမ္းေလးေတြကို ပိုုျပီးေတာ႔ တန္ဖိုး ထားတတ္သူပါ။

မစၥတာေငြလမင္းရဲ႕ တနားစရာ ေမ်ာက္ႏွာေလးကို ျမင္ေယာင္ျပီး ဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ :P

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေငြကုန္ေၾကးက်ခံျပီးေတာင္ တကူးတက မွာယူျပီး ဘေလာ႔ေပၚတင္ေပးတဲ႔ မွတ္သားထားသူ ေမာင္ေငြလမင္း၊ တင္ဖို႕ ၾသဇာေပးသူ မဒမ္ေငြလမင္း ႏွစ္ဦးလံုးကို ေက်းဇူး အထူးတင္ပါေၾကာင္း
ဒီလိုေစတနာေတြေၾကာင္႔လည္း မသိတာသိရ၊ မၾကားဖူးတာ ၾကားရလို႔ ဗဟုသုတေတြ ရလိုက္ပါတယ္...
ေစတနာအက်ဳိးေပးကို လက္ေတြ႔ခံစားၾကရပါေစ.....

...အလင္းစက္မ်ား said...

စပါးပင္နံေလး တသင္းသင္း နဲ ့ ေနရာေလးကို ေရာက္ခ်င္တယ္ ..... ဘယ္ေဒါ့မ်ားမွ. :)

ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ေရကန္သာေလးကို လဲ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကည့္မယ္...

ဒါေပသည့္ ဒါေပသည့္ ေရာက္ျဖစ္ရင္ ေရာက္ျဖစ္ရင္..... အင္း ေရာက္ျဖစ္ပါ့မလားေတာင္မသိ....... :)

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

စိတ္ဝင္စားလို႔ အစအဆုံးျပန္ဖတ္တာ..အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေပးလိုက္ရတယ္..
အေရးအသားက ဆရာၾကီးစစ္ကိုင္းဦးဘိုးသင္းတို႔စတိုင္ျဖစ္ေနတယ္..စျပီးဖတ္တဲ့ ကေလးေတြ မညည္းေငြ႔ေအာင္ ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းတို႔လ္ု နဲနဲသြက္ေပးပါ

aung zin said...

ေငြလမင္ ဘာသာၾကီးေလးခုအႏွစ္သာရမ်ားက ဦးညွိေသာင္း ၁၉၇၅ ခုမွာေရးသာထုတ္ေ၀ေသာစာအုပ္ၿဖင့္ပါတယ္လို မွတ္သားရခဲ့ပါတယ္

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေငြယားသိုက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္တို့ျမို့က နန္းဦးဘုန္းျကီး
ေက်ာင္းမွာ အရင္ကရွိတယ္ဗ်..။အေဖတို့ငယ္ငယ္က အထိရွိတုန္း။အေဖကေလးေတြယူျပီး ေဆာ့ေနျကတဲ့..။
အဲ..အိမ္ထိပါသြားရင္ေတာ့ ယားျပီသာမွတ္ေပေတာ့တဲ့..။
ျပန္ထားမွေပ်ာက္တယ္။ေနာက္ေတာ့ သိုက္ဆရာေတြလာ
လြန္းလို့ ေနရာေရြ့သားတယ္ေျပာတယ္..။
ဖတ္ရတာ ဗဟုသုတေတြရတယ္ဗ်ိုး...။ေနာက္ထပ္ တင္
မွာေတြကို ေမွ်ာ္ေနမယ္...။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ေျခေျချမစ္ျမစ္ တိတိက်က်နဲ႔မို႔ တန္ဖိုးရိွလြန္းတဲ့ ပို႔စ္ေလးပါပဲ။ ဒီလိုဆန္းၾကယ္တာေတြ နယ္လြန္ျဖစ္ရပ္ေတြကို သေဘာက်တယ္။
စာဖတ္သူေတြအတြက္ ေစတနာကို ျမင္ရလို႔
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
သုတရသေလးေတြ ဆက္ေရးပါအံုး။

(မအားမလပ္လို႔ ခုမွ ေရာက္ျဖစ္တာ ခြင့္လႊတ္ဗ်)